รักหมดใจนายเพื่อนสนิท

 เช้าวันอาคารที่บรรยากาศก็เหมือนเดิมขณะที่ฉันเองก็กำลังเดินเข้ามาในรั้วโรงเรียนเหมือนเพื่อนคนอื่น แต่ที่แปลกคงจะเป็นสายตาของคนรอบข้างที่จับจ้องพร้อมส่งเสียงซุบซิบกันตลอดทางที่ฉันเดินเข้ามา
 "ซี!!!แกเห็นรูปแกกับไกทืที่ร้านไอติมหน้าโรงเรียนหรือยัง" ยัยต้นข้าวเดินเข้ามาทักพร้อมกับยิ่งคำถามทันที 
 "ยังอ้ะ .... ทำไมอ้ะ ฉันไม่สวยเหรอ"
 "สวยโว้ย!!! จนฉันเองยังแอบคิดเลยนะโว้ยว่าแกสองคนเป็นแฟนกันจริงๆ" ต้นข้าวพูดพร้อมท่าทีเพ้อสุดฤทธิ์
 "บ้านะยัยข้าว.....โอ๊ะ!!!!คนนั้นใครอ้ะ น่ารักจัง" ยัยซีอุทานขึ้นมาทันทีที่เห็นผู้ชาย คนหนึ่งกำลังเดินตรงมาทางเธอกับต้นข้าว ดวงตาเรียวเล็กที่มีเสน่ห์ ใบหน้าที่ขาวใส ปากบางๆ ของเค้าโดนใจฉันที่สุด
 "พีท นะเหรอ? ...."
 "ชื่อพีทเหรอ น่ารักวะ...ชอบๆ" >///<
 "นาย...!!" ซีเอ่ยทักชายผู้นั้นทันที
 "ห๊...มีอะไรเหรอ?" พีทได้ตอบรับด้วยท่าทีงง
 "ป่าว!!!....ไม่มีอะไร" ยัยซีพูดจบก่อนที่จะเดินหนีไป พร้อมกับยัยต้นข้าวที่ก็กำลังวิ่งตามยัยซีไปเหมือนกัน เหลือแต่พีทที่ยืนงงกับท่าทีผู้หญิงคนนี้ก่อนที่ค่อยๆยิ้มที่มุมปากก่อนเดินออกไป
 ณ..ห้องเรียน 5/1 
 "ซีเธอไปดูรูปเรามายังวะ.." ไกท์ที่เพิ่งเข้าถึงห้องเรียนค่อยๆ เลือนเก้าอี้ออกแล้วทรุดตัวลงไปนั่งที่เก้าอี้พร้อมเอ่ยทักเพื่อนสาว แต่ไร้การตอบรับ
 "ซี...เฮ้ย!!!...อารมไหนเนี่ย" ไกท์ใช่เวลาเรียกอีกฝ่ายแต่ไร้การตอบรับจึงใช้มือจี่ไปที่เอวของยัยซี จนทำให้เธอสดุ้งโย้งและก็หลุดออกมาจากจินตนาการของเธอ
 "ไกท์... ไอ้บ้านี่...เล่นอะไรของนายเนี่ย" อีกฝ่ายบ่นทันทีพร้อมกับสีหน้าไม่พอใจ
 "ก็ฉันถามเธอ เธอมัวแต่เหม่อลอยอะไรของเธอก็ไม่รู้ คิดถึงเรื่องอะไรเหรอ"
 "นายรู้จักคนที่ชื่อพีทไหม?"
 "พีทไหน..."
 "นั่นไง" ยัยซีชี้ลงไปข้างล่างที่มีนายพีทเดินอยู่ พร้อมกับทำท่าทางปลื้มสุดๆ 
 "รู้ดิ...เพื่อนฉันเอง"
 "จริงดิ หล่ออ่ะ" >////<
 "พีท!!!!" เสียงของไกท์ที่ลอยออกมาจากหน้าต่างชั้นสามทำให้เจ้าของชื่อหันตามเสียงขึ้นมา ยัยซีรีบยกมือขึ้นบาย บาย นายพีททันทีที่เขาหันขึ้นมา 
 "เจอกันสนามบาสเย็นนี้นะโว้ย" พีทตะโกนต่อ ก่อนที่พีทจะพยักหน้ารับก่อนเดินออกไปจากบริเวณนั้น
 "งั้นเหรอ...งั้นเย็นนี้ฉันขอไปดูนายเล่นบาสได้ไหมอ้ะ"  ซีรีบพูดทันทีที่รู้ว่าเย็นนี้พีทจะมาเล่นบาสกับไกท์ด้วย นายไกท์ไม่ตอบอะไรได้แต่ยิ้มเล็กๆ ที่มุมปากพร้อมกับส่ายหัวเบาๆ 
 หลังเลิกเรียนที่สนามบาส 
 "มาได้สักทีนะ...วันนี้พาแฟนมาด้วยเหรอวะ" พีทเอ่ยทักไกท์ทันที 
 "ป่าวจ้า...เพื่อนกันๆ" ยัยซีรีบปฏิเสธทันที ทำให้ทังพีทและไกท์หัวเราะออกมาเบาๆ ส่วนยัยซีได้แต่มองนายพีทพร้อมยิ้มอย่างมีความสุข
 "พีท ไกท์ จะเล่นกันไหมวะ" เสียชายนิรามตะโกนเรียกทั้งคู๋หลังจากที่ทั้งสาวยืนคุยกันอยู่นาน
 "ฝากด้วยนะ" ไกท์ยื่นกระเป๋าหนังสือให้กับซีก่อนจะตะกิตที่บ่าของพีทก่อนที่ทั้งคู่จะวิ่งไปบาสกัน
 ขณะที่ยัยซีนั่งมองหนุ่มๆ เล่นบาสอยู่บนสแตนของโรงยิมได้สักพัก ทั้งพีทและไกท์ก็วิ่งออกมาจากสนาม
 "กลับดีๆ นะเว้ย!!!!" พีทตบบ่าไกท์เบาๆ 
 "อ้าว!!! พีทไม่กลับเหรอ..." ยัยซีรับคร้านทันที
 "ยังอ้ะ...อยู่ต่ออีกสักพักอ่ะ"
 "ไกท์ นายรีบกลับเหรอ เราอยู่ต่อก็ได้นะ" 
 "ไม่..กลับได้แล้วไป เดี๋ยวพ่อเธอก็ดุอีกหรอกฉันไม่อยากโดนดุไปด้วย" 
 "พรุ่งนี้เจอกันนะ" ยัยซีหันมาพูดกับพีทก่อนที่ไกท์จะดึงมือเธอแล้วเดินออกไป แต่ยัยซีก็ยังไม่วายหันมาบาย บาย พีทอีกครั้งและพีทเองก็บาย บาย ตอบกลับยัยซีเช่นกัน  
 ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ