Bet love พนันหัวใจนายจอมเถื่อน

บทที่ 2

              ณ สถานที่ที่ลับตา

       " ที่นี่ไหนเนี่ย แล้วนายพาฉันมาหาพระแสงอะไร ?! " ฉันถามออกไป เพราะทนไม่ไหว ก็เห็นไอ่พวก คนหล่อ 3 คนมันพามาแล้วไม่พูดอะไรสักคำเลยนี่ว้าาา -*- แล้วอีกอย่าง ไอ่ซอกนี่มันจะสะอาดไปแล้ว เดินเข้ามาลึกเรื้อยๆนะ แต่ไม่เห็นมี ขยะอะไรเลย แถมยังไม่เหม็นความชื้ออีกต่างหาก

      " เดี๋ยวก็รู้ ! " ไอ่คุณหัวเหลืองมันบอกฉันอะ [ นางเอกชักจะพูดจาไม่สุภาพแล้วนะ -*- ] ขออภัยค้าา  ( ประชดชัดๆ -*- ) เรื่องมากวะ นแต่งเนี่ยย

      " อ๋อ เดี๋ยวรู้ แล้วจะรู้ตอนไหนอะ ? " มาแล้วค้า คำพูดกวนตีนของฉันเริ่มทำงาน ถ้ามันพูดออกมาเมื่อไหร่คราวนี้ยาววอะ เพราะฉันกวนตรีนที่ไหร่ไม่หยุดซักทีจนกว่าคนคนนั้นจะหยุดเอง

      " อีกแปป ! " น้ำเสียงเริ่มเหมือนรำคาญฉันแล้วละ 555 ได้ผลๆ

      " อีกแปป นี่นานแค่ไหนอะ ? " ฉันน่าจะได้รับรางวัลปากดีเด่นแห่งชาตินะ สร้างสรรค์จนหาเรื่องให้ตัวเองทุกทีอะ

      " นานเท่า งานศพเธออะ ! " โห้ ด่ากันเรื่องตายเลยเรอะ ไม่ยอมๆ ไม่ยอม แต่นายนี่ก็มีทักษะการกวนตรีนเหมือนกันนี่น่า

      " งานศพฉันจัดแปปเดี๋ยว งานศพนายมากกว่าที่จัดนานอะ " ฉันตอกกลับไปแบบไม่ยอมถอย แล้วสุดท้ายคนที่ทนไม่ไหวคือ นายหัวฟ้า เป็นคนทำลายวความกวนตรีนของฉันและนายหัวทองที่สร้างขึ้นมา

     " หยุดซะทีดิ รำคาญ !!!! " เสียงน่ารักอะ หล่อด้วยยย อ๊ายยยยย ><

     " ก็ยัยนั้นมันเริ่มก่อนอะ ! นายก็ไปบอกยัยนี่นดิ " นายหัวเหลืองพูด

     " ฉันเริ่ม แล้วนายจะรับทำไมอะ แค่ทำเป็นไม่สนใจก็จบเรื่อง " ฉันพูด

     " พอเลย ทั้งคู่นั้นแหละ เธอก็ด้วย หยุดพูดมากแล้วตามมาเฉยๆเหอะน่า " นายหัวฟ้า

     " จะให้หยุดพูดแล้วตามพวกนายเฉยๆได้ไง ในเมื่อฉันยังไม่รู้ว่าพวกนายมาดี มา้ร้ายแล้วอีกอย่าง พวกนายเป็นใคร จะให้ฉันเชื่อใจได้ไงวะ ! " ฉัน

     " ถ้าไว้ใจไม่ได้ เธอจะตามมาทำไม ไมไม่วิ่งหนีไปละ " อ๊ายยย เสียงของนายหัวแดงพูด น่ารักนะเนี่ยย นั้นสิ ทำไมไม่วิ่งไปวะ เรา

    " ก็ได้ ~ " ฉันหันหลังวิ่งหนีไป แล้วหาทางออก แต่ก็ไม่พบอะไรเลย

    " ปาก นายสร้างสรรค์มากเลยวะ ไอ่ฟิว ! " วินเตอร์พูด แล้วรีบวิ่งตาม เด้กผู้หญิงตัวเล็กที่วิ่งเร็วชิบไป

    " นายคิดดีแล้วหรอวะ ที่จะให้ยัยนั่น เข้าวงเราอะ ? " ฟิวโยถาม เพื่อนของเขาคนหนึ่ง

    " อื้อ คิดดีแล้ว เพราะ ยัยนั่นเคย ร้องเพลง " ค็อกเทลตอบ ฟิวโย แล้วเดินไปนั่งรอบนลังไม้ที่ดูแข็งแรงหน่อย

    " นายรู้ได้ไง ว่ายัยนั่นเคยร้องเพลง " ฟิวโยอดสงสัยไม่ได้

    " ฉันเจอยัยนั่น ร้องเพลงที่ร้านคาราโอเกะกับเพื่อนของยัยนั่น แล้วพอยืนฟังตอนยัยนั่่นร้องแล้ว มันมีเสน่ห์ดึงดูดบางอย่าง " ค็อกเทลพูดแล้ว ทำท่าจะหลับแต่ต้องสะดุ้งตื่นเพราะ เสียงใครบางคน

   " จับตัวยัยนี่ ได้แล้ว ! " วินเตอร์ตะโกนมาแต่ไกล แล้วข้างๆเขาก็คือ ล็อตเต้ ที่เดินตามมาเพราะโดนจับมัดแขนไว้ แล้วลากมายังกะ ควาย

   " ดี เข้าไปข้างในกันเลย " ค็อกเทลพูด

   " เดี๋ยว! จะเข้าไปได้ยังไง นี่มันทางตันชัดๆ " ฉันถามออกไป

   " มองดีๆ สิ ยัยบื้อ ! " หน๊อยย กล้าเรียกฉันว่ายัยบื้อหรอ นี่แนะ ฉันกระทืบเท้าเขาแรงๆแล้ว เดินไปข้างหน้าเพื่อที่จะเข้าตาม นายพวกนั้นไป ! พอเข้ามาถึง ก็ต้องตกตะลึงจนควายร้อง มอร์ เลยละ -*-

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  . . . . . . . . . .  .  . . . . . . . . . . . . . . .  . . . . . . .

โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยนะค้า

อาจจะไม่ถึงใจ ใครหลายคน

ถ้ามีอะไรผิดพลาด วิจารณ์มาได้เลยนะค้า 

ขอขอบคุณที่อ่านจนจบนะค่ะ