รักวุ่นๆ ของสาวจิ้น

   ณ  โรงหนัง 
      ทั้งคู่ดูหนังกันไปเรื่อยๆ จนมาถึงฉากกลางเรื่อง สายลมได้พูดขึ้นมาว่า
   
    "ดาว พี่มีอะไรจะถามหน่อย" สายลมจ้องหน้าดาวแบบสงสัย
    "มีอะไรหรอคะพี่ ถามมาเลยคะพี่"  ดาวตอบด้วยความสงสัย
    " ดาว มี แฟน หรือ ยัง " สายลมถามอย่างตั้งใจที่จะรอฟังคำตอบ
      ตึก
     ตึก
     ตึก
     
     เสียงหัวใจของดาวเต้นแรงขึ้นเมื่อได้ยิน คำถามที่ สายลมถามเธอ 
     " ทำไมหรอคะ" ดาวถามแบบเขินอาย
        ตึก
        ตึก
        ตึก
      
      เสียงหัวใจของสายลม ก็เต้นแรงเช่นกันเมื่อได้ยินดาวถามกลับมาแบบนี้ ในความคิดเขาตอนนี้ เขาไม่รู้จะเรียบเรียงคำพูดอย่างไร ให้เข้าใจ เขาลังเลกับความรู้สึกเขาเอง เขาเลยตอบดาวกลับไปว่า 
      "คือ พี่ ชอบ ดาว" สายลมตอบดาวแล้วหันหน้าหนี
    
      เมื่อดาวได้ยินคำตอบนั้น ดาวถึงกับอึ้ง แล้วก็หน้าแดง มือไม้สั่น ตัวเย็น  ดาวไม่รู้จะตอบกลับไปอย่างงไร ได้แต่นั่งนิ่งๆ เขินอาย ทั้งคู่ เงียบกันไปสักพัก ดาวก็ได้ถามสายลมว่า
 
     "พี่ชอบดาวตอนไหน เพราะอะไร ยังไงคะพี่" 
    "พี่ชอบดาวมานานแล้ว แต่ไม่กล้าบอก  ชอบที่ดาวเป็นตัวของตัวเอง แล้วพอพี่ได้ฟังคำที่ดาวสารภาพ ว่าชอบพี่ ตอนนั้นพี่ก็ รู้เลยเลยว่า พี่ต้องบอกชอบดาวให้ได้ เพราะพี่ก็ชอบดาวมากเหมือนกัน "
     เมื่อดาวได้ฟังคำตอบ ถึงกับร้องไห้ออกมา สะอื้นอยู่ในลำคอ สายลมค่อยเอามือที่นุ่มๆ มาเช็ดน้ำตาที่แก้มดาว แล้วบอกกับดาวว่า 
 
   "ดาวพอจะให้โอกาสพี่ได้ไหม ให้พี่ได้พิสูจน์ว่าพี่ชอบได้มากแค่ไหน " สายลมถามดาวด้วยคำพูดที่อบอุ่น
   "พี่ไม่ได้ชอบดาวเพราะอยากลืมแฟนเก่าพี่ใช่ไหม" ดาวถามด้วยน้ำเสียงสะอื้น
 
      เมื่อสายลมเจอคำถามนี้ สายลมก็ได้จับหน้าดาวขึ้นมา ทั้งคู่มองตากัน ด้วยสายตาอันสุดซึ้ง  ทำให้นาทีนี้ ดาวใจสั่นมือเย็น สายลมค่อยโน้มตัวลงมากระซิบข้างๆหูดาว แล้วพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า 
   
     "ดาว มองตาพี่นะ ดาวเห็นอะไร"
     "เห็นดาวไงคะ"
     "ไม่ใช่ ดาวจะเห็นผู้หญิงืั้พี่รัก และ พี่รักที่เขาเป็นเขาไม่ใช่ให้เขามาแทนใคร พี่รักดาวนะ"
   
     พอสื้นประโยคนี้  สายลม ได้ดึงตัวดาวเข้ามากอดไว้แน่น ทำให้ดาวรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาในหัวใจ อย่างอบกไม่ถูก ดาวคิดในใจตอนนั้นว่า  ไม่ขออะไรมากไปกว่านี้แล้ว ขอแค่มีพี่สายลม อยู่ใกล้ๆ คอยดูแลกัน และเป็นห่วงกัน แค่นั้นจริงๆ