Do not stop รุ่นพี่จ๋า..ขอร้องอย่าหยุดรัก

ตึกตึก ตึกตึก ตึกตึก......
.อีกครั้งแล้วสินะที่หัวใจของฉันเต้นรัวขนาดนี้
มันถึงเวลาแล้วฉันคงต้องดึงความกล้าออกมา เพียงเวลาอีกแค่ไม่กี่วินาทีพี่เขาก็รู้ความรู้สึกในใจของฉัน 
ฉันก้าวเท้าเข้าไปใกล้พี่เขาเรื่อยๆ ๆ ๆ......
ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าหัวเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมา....
พี่เขาเห็นฉันO_oและดูเหมือนว่าเขากำลังจะทักฉัน
ฉันเดินเ้้ข้าไปไกล้เรื่อยๆ
จู่ๆ "ท๊อป ไปกินข้าวกัน" เสียงใสใสที่คุ้นหูนั่นเอง ทำให้ฉันต้องเดินถอยกลับไปที่เดิม .......
ฉันเห็นภาพที่พี่ท๊อปกับพี่อีฟเดินจับมือกัน มันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บ
"เห้ยพิม ไม่เป็นไรนะ  เราว่่ามันยังไม่ใช่โอกาสของแก วันนี้่มันอาจเป็นโอกาสของเขา อดทนหน่อยนะ"
เจนนี่ปลอบใจฉัน ..........
     เช้าวันต่อมา
    ฉันเดินเข้ามาในโรงเรียนอย่างไร้ชีวิตชีวา และฉันก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อมีคนๆหนึ่งมาสกิดฉันจากข้างหลัง
"น้องใช่น้องพิมใช่มั้ยครับ"
"ใช่ค่ะ"ฉันตอบกลับไปทันที 
"นี่ครับเพื่อนพี่ฝากมาให้" เขาพูดพร้อมยื่นดอกไม้ช่อเล็กๆมาให้
ฉันจึงกล่าวขอบคุณและรับมาอย่าง งงๆิ
"เอ่อๆ พี่คะใครฝากมาหรอคะ" ฉันถามคำถามนี้ไปแต่กลับไม่ได้คำตอบเลย...ได้เพียงรอยิ้มเล็กๆเท่าันั้น
ฉันเดินไปดูดอกไม้ไปเกือบจะถึงที่ห้องแล้วฉันกลับพบว่า มีการ์ดข้อความที่ช่อดอกไม้ติดอยู่
ฉันจึงรีบเปิดอ่านอย่างไม่รีรอ
'พี่ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไร พี่รู้แต่ว่าพี่รักน้อง จนพี่อดใจไม่ไหวที่จะบอกรักน้อง จากท๊อป' 
ฉันตกใจเมื่อได้รู้ว่าคนที่ให้ดอกไม้ช่อนี้กับฉันก็คือพี่ท๊อป
คนที่ฉันรัก....รักมาก 
ฉันเดินตามหาพี่ท๊อปเพราะอยากจะบอกความรู้สึกของฉันเหมือนกัน....นั่นไงพี่ท๊อป ฉันรีบเดินไปหาพี่เขา
กริ๊งๆๆๆ แต่โชคชะตาไม่เป็นใจเพราะถึงเวลาเข้าแถวซะก่อน
ทำไมนะทำไมฉันถึงไม่ได้บอกรักพี่ท๊อปซักที......
กริ๊งๆๆ
ออดเข้าคาบที่ 1... เอ๊ะ!! ทำไมครูไม่เข้าสอนสักทีนะ  เป็นปกติของเพื่อนๆห้องฉันถ้าครูไม่เข้าสอนเพื่อนๆของฉันก็จะออกไปเร่ร่อนข้างนอกห้อง ฉันก็เช่นกันนั่งแต่ในห้องไม่มีอะไรทำออกไปนั่งรับลมข้างนอกดีกว่า..
"ได้ดอกไม้พี่แล้วใช่มั้ย" เสียงเข้มๆเสียงนี้ เสียงพี่ท๊อปนั่นเอง O_O
"อ อ อ เอ่อ ได้แล้วค่ะ" ฉันตอบไปด้วยความอ้ำๆอึ้งๆ
ไม่รู้จะพูดยังไง..เอ้อจริงสินะ เราควรที่จะบอกรักพี่ท๊อปสินะ เอาล่ะคราวนี้ล่ะ
"พี่ท๊อปคะ ..........อ เอ่อ คือ หนู ...หนูอ่านข้อความพี่ในดอกไม้แล้ว มันทำให้หนูรู้ว่าพี่คิดเหมือนกับหนู"
ฉันพูดออกไปแล้ว..มันทั้งตื่นเต้น ตกใจ บอกไม่ถูกเลย ฉันไม่รู้ว่าเขาจะตอบฉันยังไง ขอแค่เขารู้ฉันก็พอใจแล้ว....
-----โปรดติตามตอนต่อไป-----