หญิงสาวในตำนาน กับ นายแวมไพร์เย็นชา(อยากแต่งเฉยๆNOรางวัล)
เขียนโดย 
mameigo11
วันที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.40 น.
แก้ไขเมื่อ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2556 21.57 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) เป็นแฟนกับฉันนะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ไปไหนมาอ่ะ"
ชินถามพอฉันกลับมาหยุดที่หน้าประตู
"นั่นแน่จับมือกันด้วย"
ไลน์แซวฉันรีบสบัดมือออกทันที
"เห้ยตุ๊กตารูปหัวใจน่ารักดีนี่น่า"
ครอสก็เอาด้วย
"ฉันจะเข้าห้องหลบไปเลย"
ฉันก็แหวกพวกนี้ออกไปแล้วขึ้นไปชั้นบนทันทีเปิดประตูห้องแล้วนั่งลงบนเตียงวางตุ๊กตาตัวนั้นลงบนหัวเตียง
"ลงไปข้างล่างดีกว่า"
ฉันก็เดินลงมาตามบันได
"เลดี้มานั่งนี่ก่อนสิ"
ไลน์เรียก
"มีไรอ่ะ"
ฉันก็ไปนั่งตรงข้ามกับชิน ครอส หรือนั่งข้างๆไลน์นั่นล่ะ
"เป็นแฟนกับปริ้นท์เหรอ?"
ชินเปิดประโยค
"เปล่านะ"
ฉันตอบ
"อ่าวทำไมปริ้นท์บอกว่า เลดี้น่ะแฟนมันอ่ะ"
ครอสตอบ
"ฉันยังไม่ตกลงอะไรเลยถามก็ไม่เคยถามนะ"
ฉันตอบซื่อๆ
"งั้นเป็นไหมล่ะแฟนของฉันน่ะ"
อยู่ๆเสียงทุ้มนุ่มเย็นชาของใครบางคนซึ่งคุ้นหูของทุกคนในที่นี้มาก
"อืมเห้ยย ปริ้นท์"
ฉันหันหน้าไปมองตามเสียง
"เป็นอันว่าตกลง"
ปริ้นท์พูดเองเออเองซะงั้น
"นั่นไงเป็นแฟนกันเรียบร้อย"
ครอสแชวฉัน
"ยังไม่ได้ตกลงเลยนะ"
ฉันค้าน
"นี่เป็นคำสั่งอย่าลืมฉันชนะเธอนะ"
ปริ้นท์สั่งเสียงแข็ง
"เชอะ ก็ได้ ดูทีวีดีกว่า"
ถึงจะพูดแบบนั้นก็ยิ้มไม่หุบหน้าร้อนผ่าวทั้งหน้า
'เขินเหมือนกันแหะขอกันตรงๆแบบนี้น่ะ'
"แล้วชอบไหมล่ะถามตรงๆน่ะ"
เสียงใครบางคนถามฉันเพราะฉันกำลังตกอยู่ในภวังค์จึงตอบไปว่า
"ชอบ"
"เลิกยิ้มได้แล้วเหงือกแห้งแล้วนั่น"
ฉันก็สดุ้งแล้วออกจากภวังค์ทันทีคนที่ถามฉันนั้นคือปริ้นท์
"ตกใจอะไรกัน - -"
ปริ้นท์บอกด้วยสีหน้าเซ็งๆ
"เกี่ยวไรด้วยล่ะ"
ปริ้นท์เปลื่ยนสีหน้าทันทีแล้วขยับมานั่งใกล้ๆฉันแล้วขยับเข้ามาจนฉันต้องถอยหนีจนสุดขอบโซฟา
"จะทำอะไรกันเห็นหัวกันหน่อยสิ"
ชินบอก
"เออๆ"
ปริ้นท์ตอบไปแล้วปริ้นท์ก็ขึ้นคร่อมฉันทันที
"บอกว่าเห็นหัวกันหน่อย"
ชินย้ำ
"ก็เห็นอยู่ - - "
ปริ้นท์ตอบแบบไม่มองหน้าชิน
"ลุกออกไปสิ"
ฉันตอบเพราะรู้สึกไม่ปลอดภัย
'ปริ้นท์นายลุกออกไปเดี๋ยวนี้><'
ฉันคิด
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
