God Problem : หมายถึงรัก

          เวลาล่วงเลยไปจนกระทั่งตะวันใกล้ลับขอบฟ้าเต็มที ตอนนี้ 5 โมงเย็นเศษๆแล้วแต่ทำไมเธอยังไม่กลับ
 
มาซักที หลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จช่วงบ่ายผมเตีรยมตัวสำหริบดินเนอร์ในคืนนี้ ใจใจของผมคิดเอาไว้ว่จะทำให้มัน
 
โรแมนติกแบบสุดๆเลยละ เหมือนที่เคยเห็นในละครมีโต๊ะ แล้วเก้าอี้ 2 ตัว ตั้งอยู่กลางชายหาดและรอบๆโต๊ะมีคบ
 
เพลิงปักไว้รอบๆ บนโต๊ะมีดอกไม้ในแจกัน มีแก้วไวน์ 2ใบ กับไวน์อีกหนึ่งขวด แต่ผมไม่ใช่พระเอกเหมือนใน
 
ละครนะสิ ผมเลยไม่ได้เตรียมอะไรใหญ่โตขนาดนั้น ชายหาดที่นี่ลมพัดตลอดทั้งวันทั้งคืน ถ้าไปกินที่ชายหาดคง
 
กินไม่สงบแน่ๆ   สิ่งที่ผมจะทำให้เธอได้กลางเกาะร้างแบบนี้คือ มาม่าเท่านั้น!!...
 
          ผมชะเง้อมองหาเธอไม่มีเสียงตอบกลับ ผมเริ่มเป็นห่วงเธอแล้วสิเพราะก็ใกล้จะมืดแล้ว ไม่ดีแน่ๆถ้าเธอ
 
หลงทาง ...โชคค่อนข้างเข้าข้างผมมากทีเดียวเพราะภาพตรงหน้าคือ น้ำค้างที่แอบนอนงีบอยู่บนโขดหินก้อนใหญ่
 
ที่ยื่นออกไปในทะเล ผมค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆเธอ แล้วผมค่อยๆทรุดตัวลงไปนั่งข้างๆเธอแล้วจ้องมองเธออย่าง
 
เงียบๆ เสียงคลื่นกระทบกับโขดหินเป็นเสียงที่ไพเราะมากๆ เธอคงฟังมันแล้วเคลิ้มหลับไปสินะ 
 
          "ขอแอบดูกล้องเธอหน่อยนะ" ผมกระซิบเบาๆ แล้วหยิบกล้องที่อยู่ข้างๆตัวเธอแล้วดูรูปภายในกล้อง ผม
 
เลื่อนไปได้ 4-5 รูป เป็นวิวทิวทัศน์ของเกาะที่นี่แล้วก็ทะเลซะส่วนใหญ่ ว๊าาา แย่จังแบตกล้องหมดซะแล้ว ผมรีบ
 
วางกล้องลงที่เดิม ผมตกใจทันทีที่รู้สึกว่ามือของเธอจับแขนของผม
 
          "แอบดูรูปในกล้องชั้นแล้วยังทำพังอีกหรอ" เธอพูดทั้งๆที่หลับตาอยู่พร้อมทั้งมือของเธอยังจับแขนผมไว้แน่น
 
          "แบตมันหมด เราไม่ได้ทำมันพังนะ"
 
          "เผลอหลับไปนิดหน่อย แปบเดียวตะวันจะโดนทะเลกินแล้วนายดูสิ สวยเนอะ" เธอลุกขึ้นนั่งแล้วปล่อย
 
มือที่จับแขนผมแล้วชี้ไปที่ขอบทะเล เป็นภาพของพระอาทิตย์สีส้มกำลังโดนเมฆบดบังแล้วกำลังอำลาโลกนี้ไปอีก 12 ชม. แล้วเป็นแบบนี้ทุกวัน 
 
          "นายชอบทะเลใช่มั๊ย" เธอลุกขึ้นเยอะแล้วเดินไปที่ปลายของโขดหิน
 
          "มันคือชีวิตอีกครึ่งหนึ่งของเราเลยละ" ผมลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปข้างๆเธอ เรา 2 คนมองลงไปยังทะเลที่แสนจะใสจนมองเห็นทรายสีขาวที่อยู่ข้างใต้นั้น
 
          "เหตุผลที่นายชอบทะเลเพราะอะไรงั้นหรอ"
 
          "ทะเลถ้าเรามองด้วยสายตาอย่างเดียวทะเลก็จะสวยได้เพียงแค่นั้น เธอลองหลับตาสิ...ได้ยินเสียงคลื่น
 
กระทบกับโขดหินนี่รึเปล่า คลื่นกระแทกเข้ากับขายหาดรึเปล่า เธอลองหายใจเข้าปอดแบบสุดๆเลย เธอจะได้กลิ่น
 
ของทะเลที่เป็นเอกลักษณ์ในตัวของมันเอง และยิ่งถ้าเราสัมผัสกับน้ำของทะเลแล้วด้วยนะ.." ขณะที่เธอกำลัง
 
โดนผมสะกดจิตอยู่นั้น ผมก้ออุ้บเธอจากข้างหลังแล้วกระโดดลงไปยังทะเลจากโขดหินโขดนั้น ซึ่งมันไม่ได้สูงมากนัก
 
          "ตาบ้า  ไอโรคจิตตตต" เธอลุกขึ้นได้แล้วสาดน้ำไส่ผมพร้อมทั้งกดหัวผมทิ่มลงกับน้ำ เรา 2 คนเล่นน้ำกัน
 
ใต้แสงของดวงอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้าในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้ ถึงแม้วิวทิวทัศน์เบื้องหน้าของเราสองคนจะ
 
สวยเพียงใด เราต่างไม่ได้สนใจภาพเบื้องหน้าเลยเพราะ ผมแค่เห็นคุณยิ้ม คุณหัวเราะ คุณสนุกสนาน เป็นภาพที่
 
สวยที่สุดในโลกแล้วละ ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน ผมคงอยู่ไม่ได้แน่ๆเลย ถ้านับจากนี้ไปเราไม่ได้เจอกัน
 
อยากให้เวลาหยุดเดินซักพักหนึ่ง ไม่อยากให้นาฬิกาเดินเลย นี่นะหรือที่ใครๆต่างเรียกกันว่า "ความรัก"