God Problem : หมายถึงรัก

          บรรยากาศเดิมๆเป็นแบบนี้กันทุกคืนก็แปลกดีนะที่ดึกๆยังคงมีผู้คนออกมายังที่ ที่มีเสียงดนตรีดังสนั่นหูจน

 

ทำให้หูเกือบดับเลยทีเดียว แสงไฟที่มีน้อยนิดแต่ก็ยังเปิดให้มองเห็นหน้ากันแบบสลัวๆ มีผู้คนรวมทั้งชายและก็

 

หญิงต่างดั้นด้นมาที่แบบนี้ เพื่อมาเต้นกัน ดื่มกัน สุดท้ายตอนกลับก็เดินออกมาเหมือนมดแตกรัง สะเปะสะปะเดิน

 

ซ้ายทีขวาที บางคนต้องมีคนแบบกลับ ในเวลาแบบนี้แท๊กซี่ยิ้มกันเลยทีเดียว  ภาพแบบนี้ผมเห็นมันจนชินตาแล้ว

 

ละครับ..

 

          "เอ้า ชน" 2พยางค์เดิมๆแต่ได้ใจความ แต่คืนนี้โต๊ะของพวกเรามีสามชิกซึ่งเป็นนางฟ้าตัวน้อยๆ 5 ตน

 

ด้วยกันมาเพิ่ม เพื่อสีสันภายในโต๊ะของพวกเรา จนต้องเอาโต๊ะมาต่ออีก 2 ตัวด้วยกัน

 

          "เมายังนี่เธอ" ผมถามผู้หญิงคนที่ผมไม่รู้จักชื่อคนนั้นหลังจากดูอาการแล้วน่าเป็นห่วง

 

          "ท่าทางหนูจะไม่ไหวแล้วละสิ พี่ไปส่งหนูทีนะ" พูดจบเธอก็เดินเซมาทางผม ต้องเป็นผมที่ต้องรับตัวเธอ

 

ไว้และคืนนี้ก็เป็นอีกคืนที่พวกเราได้หญิงกลับบ้าน ตี 2 เป็นเวลาที่ผับปิด อย่างที่กล่าวไว้ข้างต้น ผู้คนมากมาย

 

ออกมาจากที่เล็กๆ ซึ่งผมเพิ่งสังเกตุว่า ที่ตรงนี้เล็กก็เล็กแต่จุคนได้เยอะขนาดนี้เลยหรอ?

 

          กลับมาถึงคอนโดของผม เพราะว่าระหว่างทางผมถามบ้านเธอแต่รู้สึกว่าเธอจะเมาไม่ได้สติเลย ต้องเป็น

 

ภาระของผมที่พาเธอมายังคอนโดของผม ผมเจอพี่สมพร รปภ. ของคอนโดนี้ซึ่งผมเจอเขาในทุกคืนที่ผมกลับมา

 

จากการท่องราตรี พี่พยักหน้าให้กับผมแล้วยิ้มเล็กน้อย ขณะที่ผมพาเธอมายังหน้าลิฟต์ ผมคิดอยู่ว่าจะพาเธอมา

 

นอนห้องผมดีรึเปล่าน๊าา ผมคิดอยู่นานสองนานขณะที่ผมพยุงเธอเข้ามาในลิฟต์แล้วกดไปที่ชั้น 16 ซึ่งเป็นชั้นของ

 

ห้องผม และผมก็คิดออกอย่างรวดเร็ว

 

ผมพยุงเธอออกจากลิฟต์แล้วเดินแยกไปทางขวาตรงข้ามกับทางไปห้องผม ต้องให้เธอช่วยแล้วละนะ น้ำค้าง...

 

ผมกดกริ่งหน้าห้องของเธออยู่ 2-3 ที แล้วเธอก็เปิดประตูออกมา น้ำค้างที่อยู่ข้างหน้าผมกับตอนที่เราเจอกันใน

 

ชุดนักศึกษาดูไม่ค่อยแตกต่างกันเลย ผิดแค่เพียงชุดที่เธอใส่และทรงผมที่ดูยุ่งเหยิงแต่ยังคงความเงางามของผม

 

ไว้เช่นเดิม ขนาดผมเธอยุ่งขนาดนี้แต่เธอยังสวยไม่ต่างกันเลย ผมยืนมองเธอซัก 2 วินาที

 

          "อะไรของนายเนี่ย"เธอทำลายความเงียบของเราสองคน เอ้อไม่ไช่สิ 3 คน...สินะ ผมไม่พูดไม่จารวบขา

 

ของผู้หญิงที่เมาขึ้นแล้วอุ้มเธอผ่านตัวจองน้ำค้างเข้ามาในห้องของน้ำค้าง  ห้องของเธอแตกต่างกับห้องของผู้หญิง

 

ที่เคยเข้ามาอย่างสิ้นเชิง ดูเรียบง่าย โทรสีขาวเทา ดูเผินๆดูเหมือนห้องผู้ชายด้วยซ้ำ ต่างกันเพียงองศาของ

 

เฟอร์นิเจอร์ ผมเหลือบไปเห็นตู้หนังสือหลังใหญ่อยู่ข้างหน้าไกล้ๆกับทีวีเครื่องใหญ่ กับโฮมเทียเตอร์ เธอคงชอบดู

 

หนังสินะ แล้วเวลาว่างน่าจะชอบอ่านหนังสือด้วย เพราะ ตู้หนังสือของเธอนั้นมีหนังสือเต็มเลย ผมเดินพาผู้หญิงคน

 

นั้นเข้ามาแล้ววางลงบนโซฟาสีขาว ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับทีวีพอดี  เราคิดเฟลินไปเลยลืมไปว่าเราทำอะไรอยู่ ผม

 

เตรียมรับกับพายุลูกใหญ่ของผู้หญิงที่ชื่อ น้ำค้างสินะ...

 

          "นี่ ข้าวผัดเหลือกินไม่หมดเมื่อตอนหัวค่ำนะ เย็นไปหน่อยแต่อร่อยมากเลยนะ"

 

          "เปลี่ยนจากข้าวผัดเป็นน้ำเย็นๆ กับแก้ว 2 ใบจะได้มั๊ย"

 

          "เอามาทำไมตั้ง 2 ใบจะให้เด็กนายกินหรอ ดูสภาพเธอไม่ได้จะกินไหวนะ" เธอพูดขึ้นแล้วชะเง้อไปมอง

 

สภาพของเธอคนนั้น

 

          "ใบแรกของเรา ส่วนอีกใบของเธอไง"

 

          "กวนตรีน!!" คำพูดพื้นๆของผู้ชายที่ไม่น่าจะออกจากปากของผู้หญิงสวยๆ เรียบร้อยอย่างเธอ แต่เธอดู

 

เป็นกันเองดีนะ ชักถูกใจเธอแล้วสิ ผมมองตามหลังเธอไปแต่สายตาของผู้ชายละนะมองมุดลงต่ำไปมองขาอ่อน

 

ขาวๆของเธอขณะที่เธอเลี้ยวเข้าไปในครัว

 

          "มองอะไร" เธอชะโงกหน้ามาจากทางเข้าครัวของห้องเธอด้วยสายตายังไงไม่ได้สังเกตุ  เฮ้ย!! เธอรู้

 

ความคิดเราได้ไงนะ เธอเป็นแม่มดอวตารลงมารึเปล่าเนี่ย

 

          "เปล่า" ผมแกล้งตกใจแล้วรีบเบนหน้าออกมาเพื่อสนใจสิ่งต่างๆรอบห้องนั่งเล่นของเธอ แล้วผมก็ลุกขึ้นมา

 

เอนหลังที่โซฟาสีขาวข้างๆ

 

....ปึ้ก....เสียงวางแก้วน้ำ2ใบพร้อมน้ำเย็นในแก้ว

          

          "นี่นาย อย่ามาทำเนียนนี่ไม่ใช่ห้องของนายนะ น้ำท่าก็ยังไม่ได้อาบกลิ่นเหล้านี่ก็เหม็นเหลือเกิน"

 

          "ไม่อาบแล้วทำไม? เธอจะอาบให้เราหรอ" พูดจบผมก็ดันตัวขึ้นมานั่งแล้วหยิบแก้วน้ำมาดื่มอย่างกระหาย

 

นิดหน่อย

 

          "นี่เธอ เอาแก้วมาสองใบแต่ทำไมให้เราดื่มใบเดียวเองละเอาเปรียบกันนี่นา" ผมก็ยื่นแก้วอีกใบให้เธอดื่ม

 

          "รู้เปล่า ทำไมถึงให้เธอกินน้ำ"

 

          "ทำไมละ" เธอถามผมหลังจากที่ดื่มน้ำเสร็จไปครึ่งแก้วแล้ววางแก้วลงกับโต๊ะ

 

          "ก็เธอพึ่งตื่นปากเธอเหม็นไงละ ฮ่าๆ" แล้วผมก็เดินหนีออกมา

 

          "จะเดินไปไหนนี่ไม่ไช่ห้องนายนะ" ผมไม่สนใจคำพูดของเธอ แต่ตอนนั้นผมปวดฉี่มากเลยเดินเข้าไปยัง

 

ห้องน้ำ โดยไม่ฟังคำห้ามของเธออย่างสิ้นเชิง

 

          "ซ๊กม๊กจังเธอ คราวหน้าคราวหลังตากชุดชั้นใน เกรงใจผมหน่อยนะคร๊าบบ" ผมตะโกนออกมาจากห้องน้ำ

 

          "ดูจากทรงน่าจะประมาณ A-32 สินะ แต่ดันเอาใช่มะ" ผมบอกกับเธอหลังจากที่ผมออกจากห้องน้ำ

 

          "ออกไปได้แล้ว ชั้นง่วงแล้ว ออกไป!!!" เธอลากผมมายังประตูหน้าห้องของเธอแล้วเธอก็ปิดประตูลง

 

          "ฝากดูแลน้องคนนั้นด้วยนะ น้ำเย็นๆสดชื่นมากเลย กู๊ดไนท์นะ" ผมตะโกนจากหน้าห้องของเธอแล้วพา

 

ร่างอันงัวเงียของผมเดินกลับไปยังห้องของตัวเอง 

 

บรรยากาศตอนนั้นน่าจะประมาณ ตีสามเศษๆได้แล้วละมั้ง แล้วผมก็เปิดประตูห้องเข้าไปยังห้องของผมแล้วปิด

 

ประตูลัง ปัง!!!

 

........ลมเบาๆพัดผ่านมาพร้อมกับเสียงลอยตามสายลมมาว่า "ฝันดีนะ"..............