ซุปเปอร์ star ท้าให้ love

ห้องของบลูเมอร์รี่

เวลา 6.00 น.

วันนี้ฉันตื่นนอนมาตั่งเเต่ตี 5 รู้สึกว่าฝันของเมื่อคืนนี้จะดีมากๆๆเลยเเหละ..ฉันฝันว่าได้เป้นเเฟนปลอมๆกับพี่เรย์ วงเบสโลเบอร์ ด้วยเเหละเเล้วฉันก้อจะเก็บฝันอันนี้ไว้ในใจเสมอฉันจะไม่ลืมเลยเเล้วตอนี้ฉันก้อกำลังนอนเเผ่อยู่ที่เตียงตัวเองเเล้วก้อยิ้มไปด้วยอย่างมีความสุข..อ่า...อยากฝันเเบบนี้บ่อยๆๆจัง...วันนี้วันอาทิตย์..เราจะทำอะไรดีนะอ่อไปหายัยวิงค์กับเเครรอลดีกว่า..เเต่ตอนนี้เริ่มง่วงขึ้นมาอีกครั้งเเหละนอนต่อเเล้วค่อยไปหาเพื่อนสุดเลิฟดีกว่าเเฮะ...

ปังๆๆๆๆปังๆๆๆๆ

ใครมาเคาะประตูกันนะไม่มีมารยาทเลยคนกำลังนอนอยู่เเท้ๆ ชิ ถ้าไม่มีเรื่องสำคัญนะจะต่อยให้ดู

" นี่เคาะประตูให้มันเบาๆกว่านี้ได้ไหมยะ " ฉันเดินออกไปเปิดประตูห้องตัวเอง

" นี่...เทอฉันบอกให้ตื่นกี่โมงฮะยัยบ๊องตื่นสายเเล้วยังมีหน้ามาทำเป้นจำไม่ได้ว่ามีนัด "

" พี่เรย์...เฮ้ยยฉันฝันถึงพี่เรย์อีกเเล้วหรอเนี่ย..ฉันฝันอยู่หรอเนี่ยอ๊ากกกโชคดีอ่า " 

" โชคดีอะไรของเทอ...ไปอาบนำ้ไป " ทำเป้นดุเดี่ยวจูบซะเลยนี่..เอ๊ะจูบอ่าเราจูบพี่เรย์ในความฝันดีกว่ายังไงซะตัวจริงก้อไม่ได้จูบเเล้วนี่...ในฝันเนี่ยเเหละกำลังโอเคเลย

" จะทำอะไรอ่ะ..เฮ้ยยัยบ๊อง..อยะ..จุ๊บบบ " เเล้วฉันก้อดึงตัวพี่เรย์สุดหล่อลงมาเเล้วก้อประทับจูบของฉันลงไปทันที...เอ๋...ทำไมไม่เหมือนความฝันเลยหละทำไมริมฝีปากของพี่เรย์ถึงได้หอมเเล้วก้ออุ่นๆยังไงก้อไม่รู้....

" พี่เรย์คร้ะเบอร์รี่ขอโทดนะนี่มันเเค่ความฝันคงไม่ว่ากันนะ " เเล้วฉันก้อเอ่ยขอโทดไป..อิอิจูบเเรกความฝันทำไมมันช่างมีความสุขจังเลยนะ

" ความฝัน...ความฝัน..อ่อนี่เทออย่าบอกนะว่าเทอคิดว่าตอนนี้คือความฝัน "

" ใช่คร้ะก้อมันคือความฝันไม่ใช่หรือคร้ะ " พูดอะไรเเปลกๆนร้ะคร้ะพี่เรย์ความฝันก้อคือความฝันจะให้เป้นความจริงหรอไงคร้ะ...

" งั้นเทอก้อฟังที่ฉันพูดดีๆนะยัยบ๊อง "  ทำไมต้องยิ้มเเบบนั้นด้วยคร้ะ งง นะเนี่ย

" นี่ มัน ไม่ ใช่ ความ ฝัน "

" ไม่ใช่ความฝัน..เเล้วเมื่อกี้..ที่เบอร์รี่จูบกับพี่..ก้อเป้น.."

" ความจริง " ความจริง...ถ้ามันเป้นความจิงเเล้วทำไมพี่เรย์ถึงเข้ามาในบ้านฉันได้...พี่เรย์โกหกฉันเเน่ๆเลย555+คนอย่างฉันไม่เชื่อหรอก...ฉันไม่ได้โง่นะยะ

" ไม่เชื่อ เเล้วพี่เรย์เข้ามาในห้องของฉันได้ไง ไหนบอกมาสิคร้ะ " เเล้วฉันก้อทำหน้ากวนส่วนล่างสุดของล่างกายใส่พี่เรย์...เเบร่ๆๆๆๆไม่เชื่อหยอกกก

" ก้อเมื่อคืนเทอไม่ได้ล็อกบ้านทั้งในเเละนอกพอฉันมาหาเทอตอนเช้าเห้นเทอออกมาช้าก้อเลยลองเปิดดูเเล้วก้อรู้ว่าเทอไม่ได้ล็อกบ้านฉันก้อเลยถือวิสาสะเข้ามาข้างในเเล้วก้อมาเคาะประตูห้องเทอ...เเล้วจู่ๆเทอก้อเข้ามาจูบฉัน...ฉันต่างหากที่ต้องตกใจไม่ใช่เทอยัยบ๊อง "

" อ่อ..คือ..ความจริง..งั้นเบอร์รี่ไปอาบนำ้ก่อนนะคร้ะ " เเล้วฉันก้อวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที..อ๊ายยยย อายไหมเนี่ยยัยเบอร์รี่ จูบเเรกของฉัน เเต่ก้อดีนะที่จูบเเรกของฉันเป้นพี่เรย์ อิอิ...เเต่ไม่น่าเชื่อเลยนะเนี่ย...ว่าผู้หญิงกะโลกะโสคนนึงจะได้มาใกล้ชิดซุปตาร์เเบบพี่เรย์วงเบสโลเบอร์เเบบนี้...เเล้วฉันก้อลงไปที่อ่างอาบนำ้ที่ถูกฉันเติมเเละใส่เเชมพูลงไปเรียบร้อยเเล้ว....เเล้วฉันก้อหลับตานึกถึงผู้หญิงคนนั้นคนเดิมที่ไม่เคยชอบฟังเพลงมาตั่งเเต่เด็กจนวันนึงเทอได้เปิดรายการทีวีเเล้วก้อเห้นเด็กผู้ชายอายุประมาณเท่าเทอ 4 คนกำลังร้องเพลงอยู่เทอรู้สึกว่าวงนี้เเหละที่ฉันจะเป้นเเฟนคลับตลอดไป..วงนั้นก้อคือวงเบสโลเบอร์เทอเริ่มชอบมาตั่งเเต่อายุ 13 จนวันนี้เทออายุ 17 เเล้วเเหละเทอก้อกำลังจะได้เป้นเเฟนปลอมๆของพี่เรย์วงเบสโลเบอร์ที่เทอชื่นชอบมานานถึง 5 ปี.....

ก๊อกกกกๆๆๆๆๆๆ

" ยัยบ๊องเสร็จหรือยังฮะ..."

" ยัง...เป้นใครมาสั่งป๊าม๊ายังไม่เคยสั่งเลย " ใครวะมาเคาะประตูห้องน้ำเดี่ยวเเม่งเตะเลย

" นี่ถ้าไม่ออกมาจะเข้าไปเเล้วนะ " อ้าววเรานี่ขี้ลืมจริงๆเลยนะเนี่ย...พี่เรย์นี่เอง..เเต่ยังไงก้อไม่กล้าออกอ่าเขินอ่า...เเหมก้อเล่นจูบเค้าเเบนั้นเเล้วใครเค้าจะไม่เขินละจิงม้า...

" 1 2 3 ฉันเข้าไปเเล้วน้า... "

" อ๊ายยย เสร็จเเล้วคร้า...อ่อเเต่งพี่เรย์ต้องออกไปรอข้างนอกก่อนนะเบอร์รี่จะได้เเต่งตัวอ่า "

" อืม..เเล้วเร็วๆนะ "  เเล้วฉันก้อใส่เสื้อคลุมเเล้วก้อเอาหูไปเเนบกับประตูห้องนำ้ดูเเล้วก้อไม่ได้ยินเสียงอะไรก้อเลยเปิดประตูออกไปเเต่งเสื้อผ้าที่ห้องเเต่งตัวของฉันเอง...วันนี้จะใส่ชุดอะไรดีนะเนี่ย...ชุดนี้...อ่าไม่เอาอ่า...เอ๊ะเอาชุดนี้ดีกส่าแฮะ....

ผ่าน 25 นาที

เวลา 10.00 น.

" ลงมาได้เเล้วยัยบ๊องฉันรอเทอจนจะบ้าตายอยู่เเล้วเนี่ย " เสียงพี่เรย์ดังขึ้นเป้นรอบที่ 100 

เเล้วฉันก้อตัดสินใจลงมาข้างล่างด้วยท่าทีที่ไม่ค่อยมั่นใจตัวเองนักวันนี้ฉันเลือกชุดที่ดููน่ารักที่สุดในชีวิตของฉนมาใส่ชุดที่ฉันใส่มันเป้นเหมือนกระโปรงที่มีสายเอี้ยมสีออกชมพูออกส้มที่มีลวดลายพริ้วๆเเบบน่ารักๆเเล้วก้อใส่กับเสื้อเเขนกุดที่มีตัวอักษรภาษาอังกฤษสีดำทำให้ดูมีลวดลายมากขึ้นเเล้วฉันก้อปล่อยผมที่เป้นลอนๆสีนำ้ตาลอ่อนๆซึ่งนั่นมันก้อคือผมที่ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยตั่งเเต่ที่ฉันเกิดเเล้ว ออกมาอย่างสวยงาม...อ่า..รู้สึกเขินจัง....

" กว่าจะลงมาได้นะ " 

" คร้ะพอดีไม่รู้จะใส่อะไรเลยใส่เเบบนี้โอไหมคร้ะ " ฉันกลัวพี่เค้าจะรับไม่ได้กับการที่ฉันเเต่งตัวเเบบนี้อ่า

" ก้อ...น่ารักดีนร้ะ...ไปกันได้เเล้วน่า " เเล้วทำไมต้องหน้าเเดงด้วยละคร้ะพี่เรย์...อิอิ...สงสัยเราจะน่ารักเกินไปหน่อยสินะ

เเล้วพี่เรย์ก้อพาฉันขึ้นรถคาวีเกียร์สีดำป้ายเเดง...เเหมเปลี่ยนรถเร็วจังนะคะ...เเล้วพี่เรย์จะพาฉันไปไหนเนี่ย..อ่อ..ช่างมันเถอะเดี่ยวก้อรู้เองเเหละเนอะ

" นี่...เทอชอบใครในวงเบสโลเบอร์อ่า.. " อยู่ๆพี่เรย์ก้อถามฉันขึ้นบอกอย่างงี้ดีกว่า

" พี่...พล้าสตร้าคร้ะ " อ่า..จะโกหกทำไมนะยัยบ๊องเอ้ยชอบพี่เรย์เเล้วทำไมไม่บอกละยะ

" หรอ..เเล้วเทอชอบใครเป้นคนที่สองละ " ถามทำไมเนี่ย

" อ่อ...พี่...พี่ไฟล์คร้ะ "  ยังไงฉันก้อเขินอยู่ดีถ้าตอบว่าชอบพี่เรย์

" เเล้วเทอไม่ชอบฉันหรอ " อืมชอบสิคร้ะพี่เรย์อ่าเป้นคนที่ฉันชอบที่สุกดเลยเเหละ 

" ไม่เป้นไรไม่บอกก้อไม่เป้นไรเเล้วนี่เทอไม่ต้องเรียกฉันว่าพี่เรย์หรอกนะฉันอายุ 17 เท่าเทอเเค่เรียนก่อนเทอปีเดียวเท่านั้นเเหละ "

" อ่า..อ้าวอืมฉันจะเรียกนายว่าเรย์ " อย่างนี้สิฉันจะได้เรียกได้ถนัดๆหน่อย

ณ ตึกมิวสิคเคลสตร้า

เอ๊ะ นี่มันตึกเครสตร้านี่หน่าจะพาเรามาที่นี่ทำไมกันนะ...อย่าบอกนะว่าจะพาฉันมาเป้นนักร้องอ่า...ฉันร้องเพลงไม่เป้นน้า...โด..เร...มี...ฟา...ซอล...ลา...ที...โด๊..........เห้นม้าก้อบอกเเล้วร้องเพลงไม่เป้น...โด๋เอ้ย...อิอินักร้องอยากเป้นอยู่พอดีเลยอ่า...อิอิ

" นี่ยืนบ๊องอยู่ได้ตามฉันมานี่เร็วๆสิ " เจ้าคร้ะคุณเเฟน ( ปลอมๆ )

" คร้ะ..เเต่เดี่ยวนายไม่ถามฉันก่อนหรอว่าฉันอยากเป้นไหม "ต้องหยิ่งนิดนึงก่อนได้เป้นนักร้อง

" เป้นอะไรของเทอ " เเหม..ทำเป้นฉันไม่รู้เรื่องฉันไม่ได้โง่หรอกนะ

" ก้อนักร้องไงนายพาฉันมาที่นี่ก้อเพื่อมาเป้นนักร้องไม่ใช่หรอ " อย่ามาทำหน้า งง เลยนะ

" นี่..เทอนี่บ๊องไปใหญ่เเหละฉันไม่ได้พาเทอมาเป้นนักร้องยัยบ้าเอ้ย "

" อ้าว..เเล้วพาฉันมาที่นี่ทำไมกันอ่า "  

" ตามมาเดี่ยวก้อรู้เองเเหละเดินมาดีละเดี่ยวหกล้ม "  ฉันไม่หกล้มหรอกน้าฝีมือขนาดนี้เเล้ว

" จระ...อีายยย..." 

ตุ้ปปปปป

" 555 พูดไม่ทันขาดคำก้อล้มซะเเล้วยัยบ๊องเอ้ย "

" อ่าาาาาา "   อายจังเลยอ่า