Sexy Love Girl น่ารักกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว

     ผมเดินมายังห้องดนตรีทีทุกคนกำลังรอผมอยู่ ผมค่อยๆเปิดประตูเข้าไปข้างในช้าๆ
(กลัวเห็นภาพบาดตา)สิ่งแรกที่ผมเห็นก็คือเรนโบว์ วันนี้เธอก็สวยเหมือนทุกวัน เฮ้ออ~
ค่อยยังชั่วที่ไอ้นั้นไม่มา อ๊าว!! แล้วทุกคนไปไหนแล้วล่ะ? ทำไมเหลือเเค่เรนโบว์คนเดียว
          "เรนโบว์"ผมเรียกเธอเบาๆ 
          "ค่ะ?"เธอหันมาตอบผม 
          "ทุกคนไปไหนล่ะ"
          "อ๋ออ! เอเซลไปเข้าห้องน้ำ พู่กันกับเพนท์ไปเอาของที่รถ พี่บาสไปเดินเล่น"
          "อ๋ออ~"ผมเดินไปหาเธอที่โซฟาและนั่งลงข้างๆเธอ 
          "อ๊ะ"ในขณะที่ผมนั่งลง เรนโบว์ก็สปริงตัวขึ้นทันทีแต่สดุดขาตัวเองแล้วล้ม
มาทางผม หว่าา~ ใกล้เกินไปแล้วนะ อย่าสิเรนโบว์ อย่าทำหน้าน่ารักๆแบบนั้น มัน
ทำให้ผมอยากจูบ ผมค่อยเลือนหน้าเข้าไปใกล้จนกระทั่งริมฝีปากประกบกัน เธอไม่
ขัดขืน จูบของเราหวานหอม อ่อนโยน ผมถอนริมฝีปากออกแล้วเลียริมฝีปากตัวเอง
ส่วนตอนนี้เจ้าตัวเขาก็ทำหน้า >O//O< ไปเรียบร้อยแล้วล่ะ
          "แอดดด~"เสียงประตูเปิดขึ้นโดย....ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร เราสองคน ดีด
ตัวออกจากกันโดยทันที 
          "หันแหน่่!!! ไม่อยู่แป๊ปเดียวแอบทำอะไรกันหน่ะ?"เสียงบาสเเซว 
          "หืม อะไรหรอ?"ผมตื่อหน้าซื่อ 
          "หึๆ"เพนท์หัวเราะเบาๆ 
          "จะว่าไปวันนี้เราไม่ต้องซ้อมแล้วล่ะ เราไปร้องเกะกันเถอะ"ห๊าา! จะเปลี่ยน
แผนของข้าหรอฟร๊ะไอ้บาส 
          "อืมๆ ก็ดีเหมือนกันจะได้ผ่อนคลาย"ทุกคนเออออห่อหมกไปกับมันด้วย
          "แล้วเราจะไปร้องกันที่ไหนอ่ะ?"เอเซลถาม 
          "อ๋อบ้านไปเจนมันมีัหน่ะ"เจนบ้านFatherแกสิว่ะ
          "เจน เจนไหนหรอค่ะ?"เอาแล้วไง พู่กันถามแล้วไง
          "ก็ชื่อเล่นสั้นของเจแปน เจแปน=เจน"บาสเริ่มอธิบาย
          "ฮ่าๆ"ทุกคนหัวเราะ ไม่เว้นแต่แม้แต่เรนโบว์
          "น่ารักจังเลยนะค่ะ"ผมนิ่ีง ผมเนี้ยนะ? นะ..น่ารัก>,.<
          "เอ้าๆ! ไปร้องเกะกันได้แล้ว"พวกเราเดินมาถึงห้องคาราโอเกะสุดหรู
(ก็บอกแล้วไงว่ารวย)
          "พี่เจแปน พู่กัน"เสียงหวานใสของน้ำเปล่าเรียก 
          "อ้าวว!~ ทำไมมาช้าจังล่ะน้ำเปล่า"พู่กันถาม
          "อ๋อรถติดนิดหน่อยค่ะ"
          "อ่ะ! เรนโบว์จ๊ะขยับไปหน่อยได้มั๊ย?"น้ำเปล่าบอกเรนโบว์ที่ตอนแรกนั่ง
ข้างๆผม ให้ขยับออกไปพอมีที่ว่างสำหรับเธอ เรนโบว์หน้าซีดตาแดงเหมือนจะร้องไห้
 
               RAINBOW PART
 
          ฉันลูกไปนั่งข้างๆเอเซล ทำไมฉันเหมือนอยากจะร้องไห้จังเลยนะ ฉันหึง
หรือเปล่าเนี้ย
          "เรามาเริ่มร้องเพลงกันเลยดีกว่านะ"พี่บาสลุกขึ้นแล้วพูดใส่ไมค์
          "เอาสิ! ฉันของเริ่มก่อนล่ะกัน"พู่กันเริ่งร้องเพลงคนแรก คนที่สอง
เอเซล คนที่สามพี่บาส คนที่สีเพนท์ คนที่ห้าน้ำเปล่า คนที่หก...
          "ต่อไปตาเรนโบว์แล้วนะ"อ๊ะ! อะไรกันเนี้ยฉันต้องร้องด้วยหรอ
พี่บาสยื่นหนังสือเพลงที่หน้าปึกสงสัยมีสัก300ร้อยหน้าเห็นจะได้นะ ฉันหันหน้า
ไปมองพี่เจแปนแวบหนึ่งเห็นพี่เจแปนกำลังเล่นกับน้ำเปล่าอย่างมีความสุข ฉันกด
เลือกเพลงที่รีโมท
           ~อย่าให้ความหวัง ทั้งทั้งที่เธอก็ยังต้องมีเขา
             เกิดฉันเหงา และไม่ทันคิด 
             เลยเผอคิดว่ามิสิทธ์ ทำผิดโดยไม่ต้องใจ
             รับได้ใช่ไหม ฮึก ถ้ามะ...มีใครเจ็บเพราะเธอ~ 
     น้ำตาเริ่มหลั่งไหลออกมาจากดวงตาของฉัน ก็ไม่รู้ว่าทำไมน้ำตาถึงไหลออกมา
ฮึกก!
          "ฮืออๆ TT"ฉันร้องไห้โฮ
          "เรนโบว์ เรนโบว์เป็นอะไร"เอเซลเรียกฉัน ฉันไม่อยากอยู่ที่นี้อีกแล้ว
คิดได้ดังนั้นฉันจึงรีบวิ่งออกไปจากห้องโดยไม่จนใจ สาวเมดที่เดินไปเดินมา
อยู่ในบ้าน 'พี่เจแปนพี่จูบฉันทำไม'

ไม่ได้อัพน๊านนานเนาะ(เนียนไปนะ)เรื่องนี้อีกสักตอน2ตอนก็จบแล้ววว ~ 
ขอขอบคุณทุกคนมากๆนะค่ะ ยังไงก็ฝากนิยายเรื่องใหม่เรื่อง
Love Me Please รักฉันสักนิดจะได้ไหม (นิยายเรื่องนี้จะออกแนวดราม่า
น้ำตาเล็ด แต่ไม่รู้จะแต่งออกมาได้ดีหรือเปล่านะ อ๋อในนิยายเรื่องLMP 
ไม่ได้มีแค่เรื่องเดี่ยว อาจจะมีสัก2-3เรื่องหรือมากกว่านั้นอยู่ในนิยายเรื่อง
นั้นด้วยนะ โฮะๆ! พอดีคิดได้ประมาณ2-3ตอนเลยจะแต่งหลายเรื่อง เอิ่ม
เราว่ามันเริ่มยาวแล้วใช่ไหมนะ? ฮ่าๆ ขอฝากนิยายไว้อีกสักรอบหวังว่า 
ท่านผู้อ่านจะไม่เบื่อน้าาาา~ )