Sexy Love Girl น่ารักกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว

               แผนที่1 ทำให้เรนโบว์หึง
 
     วันนี้วันปฏิบัติการแผน(ของพู่กัน)โดยการ
1.ให้พู่กันโทรนัดเรนโบว์มาที่ห้างTP
2.ผมต้องเดินผ่านเรนโบว์โดยมีน้ำเปล่า(เพื่อนพู่กัน)มาเดินกับผม
3.รอดูผล
 
          "นี่! พู่กันแผนนี้มันจะได้ผลจริงๆหรอ?"ผมถามพู่กันที่กำลังซุ้มดูเรนโบว์ที่นั่งอยู่ในร้าน
โดนัลดักส์ กับไอดี - - มันโผล่หัวออกมาได้ยังไงเนี้ย??
          "ได้ผลสิค่ะ! ฉันรับประกัน100%"พู่กันพูดด้วยสีหน้าจริงจัง 
          "แล้วเมื่อไรน้ำเปล่าจะมาเนี้ย?"
          "มาแล้วค่ะ กำลังเดินมาหาเร.."
          "พู่กันนน~ ฉันมาแย้ววว~"เสียงหวานใสของน้ำเปล่า
          "ชู่ๆ-3!- อย่าเสียงดังสิเดี๋ยวพวกนั้นได้ยินหรอก"พู่กันเอ็ดน้ำเปล่า
          "จ้าๆเงียบแล้วจ้า อ๊ะ!พี่เจแปนสวัสดีค่ะ"น้ำเปล่าทักผมเมื่อเห็นผมอยู่ข้างหลังเรนโบว์ เหอะ
พึ่งจะเห็นกันนะเนี้ย
          "สวัสดีจ๊ะน้องน้ำเปล่า"
          "เอาล่ะเริ่มแผนปฏิบัติการ"เสียงคำสั่งจากคนคิดแผนดังขึ้น ผมและน้ำเปล่าจึงปฏิบัติตาม
แผน ผมและน้ำเปล่าเดินเข้าไปในร้านโดนัลดักส์โดยที่ไม่ลืมจับมือน้ำเปล่าเข้าไปด้่วย มือน้ำ
เปล่านุ่มมากๆ เฮ้ยย!! ไม่ได้เราจะมีแค่เรนโบว์คนเดียวเท่านั้น(?)ผมเดินผ่านโต๊ะของธอกับไอ้
ดี.........ไม่มีแม้แต่จะทัก ผมเห็นเธอคุยกับมันดูสนุกและยิ้มตลอดเลย ทีอยู่กับผมไม่เห็นจะยิ้ม
เลย คนหล่องอน 
          "อ้าววว! เรนโบว์บังเอิญจังเลยนะ"ผมเริ่มทักเธอก่อน
          "เอ๊ะ! พี่เจแปนสวัสดีค่ะพี่มากับ..."เธอถามเมื่อเห็นน้ำเปล่าข้างหลัง
          "น้ำเปล่าจ๊ะ"น้ำเปล่าตอบ
          "พอดีโต๊ะเต็มน่ะ พี่ขอนั่งด้วยได้มั๊ย?"ผมเริ่มเสแสร้งเล่นรละครตบตาเธอ จริงๆมันมีโต๊ะว่าง
อยู่โต๊ะหนึ่งแต่เธอคงไม่เห็น ละมั๊ง
          "ได้สิ ตามสบาย"ไอ้ดีอนุญาตให้พวกผมนั่งแล้ว ผมก็รีบไปนั่งข้างเรนโบว์ทันที 
          "ขอบใจ"ผมขอบคุณมันตามมารยาทพ่อดีพ่อแม่สั่งสอนมาดีอะน่ะ 
          "โอ๊ะ! เรนโบว์กับพี่คนนี้เป็นแฟนกันหรอค่ะ?"น้ำเปล่าเริ่มลงประเด็น 
          "ก็มั๊งนะครับ พอดีพี่กับเรนโบว์หมั้นกันอยู่น่ะนะ"ห๊าาา!! ทั้งสองคนหมั้นกันน!! ไม่ได้นะ
ผมไม่ยอมหรอก เรนโบว์เธอเป็นของฉัน 
          "แล้วพี่เจแปนกับน้ำเปล่าละค่ะเป็นแฟนกันหรอ?"เรนโบว์เป็นคนถามเอง ผมเห็นใบหน้า
อันงดงามของเธอซีดเซียวลงไปเล็กน้อย คงหึงผมล่ะมั๊ง ฮี่ๆ~ แผนของพู่กันน่าจะสำเร็จนะ 
          "พี่กับน้ำเปล่าก็เป็นแ...."ผมยังพูดไม่จบก็ได้มีเสียงแทรกขึ้นมาซะก่อน
          "พี่เจแปนนนนนน!!"เสียงดังราวกับช้างร้องตะโกนก้องจากประตูหน้าร้านมาถึงโต๊ะผม ทุก
คนในร้า่นพร้อมใจกันหันไปมอง สงสัยคงโดนด่าในใจแน่ๆ'ยัยช้างนี้ใครมาตะโกนอยู่แถวนี้'หรือไม่
ก็'สงสัยยัยบ้านั้นหลุดออกมาจากโรงบาลบ้า' ณบัดนาว มิยาโกะเธอรีบเดินมาหาผมและพูดว่า
          "พี่เจแปนค่ะยัยผู้หญิงที่สวยน้อยกว่าฉันนี้ใครค่ะ?"เหอะๆ ฉันว่าน้ำเปล่าสวยกว่าเธอ100
เท่านะ ท่านผู้ชมคิดเหมือนผมใช่มั๊ย?
          "น้ำเปล่า้ป็นรุ่นน้องในโรงเรียนพี่น่ะ"
          "ไม่ได้นะค่ะ พี่เจแปนอย่าไปยุ่งกับยัยน้ำเน่านี้มันหวังจะปอกลอกพี่นะค่ะ"มิยาโกะเอาหน้า
มาถูกับแขนผมพร้อมมองไปที่น้ำเปล่า 
          "เขาเป็นรุ่นน้องในโรงเรียนพี่นะ พี่รู้จักเขาดี"เมื่อกี้ผมเห็นแววตาเศร้าๆ จากดวงตาที่แสน
จะเฉียบตมของเรนโบว์ 
          "ไม่ได้นะ พี่เจแปนมากับฉันเดี๋ยวนี้เลยย"ยัยช้างอวกาศจากดาวนาเม็กลากผมออกจากร้าน
ตรงๆเลยนะ ผมสู้เเรงเธอไม่ได้เลยย!! คงเป็นเพราะน้ำหนักของเธอที่มีร่วมกว่า120กิโลกรัม ที่เธอ
แสนภูมิใจ(มันน่าภูมิใจตรงไหน??) แผนผมล้มหมดเเล้ววว!! กำลังจะไปได้สวยแล้วเชียวว!!~