Sexy Love Girl น่ารักกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
เขียนโดย 
Popoppa
วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 22.19 น.
แก้ไขเมื่อ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 19.31 น. โดย เจ้าของนิยาย
13) แผนที่ไม่สำเร็จ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแผนที่1 ทำให้เรนโบว์หึง
วันนี้วันปฏิบัติการแผน(ของพู่กัน)โดยการ
1.ให้พู่กันโทรนัดเรนโบว์มาที่ห้างTP
2.ผมต้องเดินผ่านเรนโบว์โดยมีน้ำเปล่า(เพื่อนพู่กัน)มาเดินกับผม
3.รอดูผล
"นี่! พู่กันแผนนี้มันจะได้ผลจริงๆหรอ?"ผมถามพู่กันที่กำลังซุ้มดูเรนโบว์ที่นั่งอยู่ในร้าน
โดนัลดักส์ กับไอดี - - มันโผล่หัวออกมาได้ยังไงเนี้ย??
"ได้ผลสิค่ะ! ฉันรับประกัน100%"พู่กันพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
"แล้วเมื่อไรน้ำเปล่าจะมาเนี้ย?"
"มาแล้วค่ะ กำลังเดินมาหาเร.."
"พู่กันนน~ ฉันมาแย้ววว~"เสียงหวานใสของน้ำเปล่า
"ชู่ๆ-3!- อย่าเสียงดังสิเดี๋ยวพวกนั้นได้ยินหรอก"พู่กันเอ็ดน้ำเปล่า
"จ้าๆเงียบแล้วจ้า อ๊ะ!พี่เจแปนสวัสดีค่ะ"น้ำเปล่าทักผมเมื่อเห็นผมอยู่ข้างหลังเรนโบว์ เหอะ
พึ่งจะเห็นกันนะเนี้ย
"สวัสดีจ๊ะน้องน้ำเปล่า"
"เอาล่ะเริ่มแผนปฏิบัติการ"เสียงคำสั่งจากคนคิดแผนดังขึ้น ผมและน้ำเปล่าจึงปฏิบัติตาม
แผน ผมและน้ำเปล่าเดินเข้าไปในร้านโดนัลดักส์โดยที่ไม่ลืมจับมือน้ำเปล่าเข้าไปด้่วย มือน้ำ
เปล่านุ่มมากๆ เฮ้ยย!! ไม่ได้เราจะมีแค่เรนโบว์คนเดียวเท่านั้น(?)ผมเดินผ่านโต๊ะของธอกับไอ้
ดี.........ไม่มีแม้แต่จะทัก ผมเห็นเธอคุยกับมันดูสนุกและยิ้มตลอดเลย ทีอยู่กับผมไม่เห็นจะยิ้ม
เลย คนหล่องอน
"อ้าววว! เรนโบว์บังเอิญจังเลยนะ"ผมเริ่มทักเธอก่อน
"เอ๊ะ! พี่เจแปนสวัสดีค่ะพี่มากับ..."เธอถามเมื่อเห็นน้ำเปล่าข้างหลัง
"น้ำเปล่าจ๊ะ"น้ำเปล่าตอบ
"พอดีโต๊ะเต็มน่ะ พี่ขอนั่งด้วยได้มั๊ย?"ผมเริ่มเสแสร้งเล่นรละครตบตาเธอ จริงๆมันมีโต๊ะว่าง
อยู่โต๊ะหนึ่งแต่เธอคงไม่เห็น ละมั๊ง
"ได้สิ ตามสบาย"ไอ้ดีอนุญาตให้พวกผมนั่งแล้ว ผมก็รีบไปนั่งข้างเรนโบว์ทันที
"ขอบใจ"ผมขอบคุณมันตามมารยาทพ่อดีพ่อแม่สั่งสอนมาดีอะน่ะ
"โอ๊ะ! เรนโบว์กับพี่คนนี้เป็นแฟนกันหรอค่ะ?"น้ำเปล่าเริ่มลงประเด็น
"ก็มั๊งนะครับ พอดีพี่กับเรนโบว์หมั้นกันอยู่น่ะนะ"ห๊าาา!! ทั้งสองคนหมั้นกันน!! ไม่ได้นะ
ผมไม่ยอมหรอก เรนโบว์เธอเป็นของฉัน
"แล้วพี่เจแปนกับน้ำเปล่าละค่ะเป็นแฟนกันหรอ?"เรนโบว์เป็นคนถามเอง ผมเห็นใบหน้า
อันงดงามของเธอซีดเซียวลงไปเล็กน้อย คงหึงผมล่ะมั๊ง ฮี่ๆ~ แผนของพู่กันน่าจะสำเร็จนะ
"พี่กับน้ำเปล่าก็เป็นแ...."ผมยังพูดไม่จบก็ได้มีเสียงแทรกขึ้นมาซะก่อน
"พี่เจแปนนนนนน!!"เสียงดังราวกับช้างร้องตะโกนก้องจากประตูหน้าร้านมาถึงโต๊ะผม ทุก
คนในร้า่นพร้อมใจกันหันไปมอง สงสัยคงโดนด่าในใจแน่ๆ'ยัยช้างนี้ใครมาตะโกนอยู่แถวนี้'หรือไม่
ก็'สงสัยยัยบ้านั้นหลุดออกมาจากโรงบาลบ้า' ณบัดนาว มิยาโกะเธอรีบเดินมาหาผมและพูดว่า
"พี่เจแปนค่ะยัยผู้หญิงที่สวยน้อยกว่าฉันนี้ใครค่ะ?"เหอะๆ ฉันว่าน้ำเปล่าสวยกว่าเธอ100
เท่านะ ท่านผู้ชมคิดเหมือนผมใช่มั๊ย?
"น้ำเปล่า้ป็นรุ่นน้องในโรงเรียนพี่น่ะ"
"ไม่ได้นะค่ะ พี่เจแปนอย่าไปยุ่งกับยัยน้ำเน่านี้มันหวังจะปอกลอกพี่นะค่ะ"มิยาโกะเอาหน้า
มาถูกับแขนผมพร้อมมองไปที่น้ำเปล่า
"เขาเป็นรุ่นน้องในโรงเรียนพี่นะ พี่รู้จักเขาดี"เมื่อกี้ผมเห็นแววตาเศร้าๆ จากดวงตาที่แสน
จะเฉียบตมของเรนโบว์
"ไม่ได้นะ พี่เจแปนมากับฉันเดี๋ยวนี้เลยย"ยัยช้างอวกาศจากดาวนาเม็กลากผมออกจากร้าน
ตรงๆเลยนะ ผมสู้เเรงเธอไม่ได้เลยย!! คงเป็นเพราะน้ำหนักของเธอที่มีร่วมกว่า120กิโลกรัม ที่เธอ
แสนภูมิใจ(มันน่าภูมิใจตรงไหน??) แผนผมล้มหมดเเล้ววว!! กำลังจะไปได้สวยแล้วเชียวว!!~
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
