Warrior of God พระเจ้าขาส่งพวกเขามาทำไม!!!

6.1

เขียนโดย HARU

วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.45 น.

13 chapter

3 วิจารณ์

17.55K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 20.50 น. โดย เจ้าของนิยาย

12) การที่ได้รับมันอย่างอบอุ่น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

..เขา..
ผู้ชายที่เอาเเต่ใจ เจ้าอารมณ์ เย็นชา เป็นที่1
การอยู่กับชายหนุ่มผมขาวคนนี้ทำให้ฉันได้รู้.....

CHAPTER 12
การที่ได้รับมันอย่างอบอุ่น
'ความอบอุ่นในใจฉัน..มัน..มีความหมายว่าอะไรกันนะ'
23.21
"ฮิเมะ!"
"หืม"
"มานี่หน่อยสิ"
ชายหนุ่มคว้ามือของหญิงสาวผมเเดงไว้
"ปะ..ปะ..อะไรเนี่ย"
"เถอะน๊า ตามมานี่"
"อ่ะ..."
เเละเเล้วทั้งสองก็มาหยุดที่ตรอกเล็กๆเเคบๆในโรงเรียน
"นะ...นายพาฉันมาทำไม.....ในที่เเบบนี้"
"จุ้ๆ"
เขาทำท่าจะบอกให้ฉันเงียบๆ
"อะไรล่ะ"
"เงียบเถอะน๊า"
"หนีใครอยู่.."
"นานะน่ะ"
"หนีทำไม..."
"ก็ วันก่อนที่โฮชิสิ่ง Re ใส่นานะ น่ะ จะมีผลในวันต่อก็คือ 'โรคเดือด' นานะจะเพล่งพล่าง โวยวาย จนคนรอบข้างตายได้เลยล่ะ ทำให้โฮชิต้องตั้งวันต่อจากที่ re เป็นวันหนีตายน่ะ"
"เเต่ว่า..นานะ น่ะหรอ"
"ชั่งเถอะ ตอนนี้ฉันคงต้องปกป้องเธอก่อนอ่ะนะ"
"-///- พูดอะไรน่ะ"
"มันเเปลกหรอ"
"เเปลก เเละเเปลกมากที่มันหลุดมาจากปากปีจออย่างนาย"
"ก็ฉันอยากปกป้องเธอไม่ได้หรอ"
"-///-"
"อ่ะ หิมะ..."
หิมะสีขาวโปรยลงมา เเละค่อยๆตกหนักขึ้นเรื่อยๆ
"นี่ ริว ฉันว่าไปหลบข้างในกันเถอะ"
"ฉันไม่อยากไป"
"เดี๋ยวได้หนาวตายกันพอดี"
"อย่าลืมสิ ฉันน่ะเป็นน้ำเเข็งนะ ส่วนเธอก็เป็นมารขาว....เเล้วก็..."
ว่าเเล้วชายหนุ่มก็ฟลุบหลับไปบนไหล่หญิงสาว
"นายมาหลับเอาอย่างนี้เลยหรอ"
"อยากหยุดเวลานี้ไว้จัง"
"...."
"เวลาที่มีเธออยู่ใกล้เนี่ย"
"พูดอะไรเนี่ย"
เขาเอื้อมมือมาสวมกอดฉันไว้ กลิ่นหอมจางๆของเขาทำให้ฉันเคลิ้ม เเล้วเหมือนฉันจะตอบเขาด้วยก็ซบไปบนเเผ่นอก
"อย่าไปจากฉัน...."
"ฉันก็อยู่นี้เเล้วไง อีตาบ้า"
"หึ่ม....ยัยบ้า....เธอนี่มัน...."
"นายจะไม่มาดูหน่อยหรอ หิมะนี่น่ะ สวยมากเลยล่ะ"
เขาเงยหน้าจากไหล่ของฉันเเล้วมองท้องฟ้า เเต่มือเขายังอยู่ที่ไหล่ของฉัน
"สวยจริงๆด้วย"
เขาว่าเเล้วหันมาสบตากับฉัน ปัดหิมะที่อยู่บนผมสีเเดงสด
"เห่ย อยากให้นานะโกธรไปหลายๆวันจังเลย"
"-///-"
"อยากหยุดเวลาเเบบนี้ไว้จริงๆ"
"..."
"อยากปกป้องเธอตลอดไป"
"......."
"อยากอยู่กับเธอตลอดไป...ตลอดกาล..ตลอดจนฉันกับเธอจะไม่มีตัวตนอยู่บนโลกนี้เลยล่ะ"
"...."
'ฉันเข้าใจเเล้วล่ะ ริฟุรุ มังกรขาวเเห่งฤดูหนาว'
"จะว่าไปเเล้วพรุ่งนี้ต้องไปเรียนสินะ ดึกมากเเล้ว"
"นั่นสินะ"
"ให้ฉันไปส่งไหมม"
"ไม่ต้อง!!! คุโระ ชิโระ รอฉันตาเเป๋วเเล้วมั้ง ป่านนี้"
"ฉันไปด้วยสิ!"
"ไม่ต้อง!!!!!!"
....
การรับการจริงใจ เเละ ฉันก็เข้าใจเเล้วล่ะ
...ว่ามีคนที่กำลังเข้าใจฉันอยู่
... ขอบใจมากๆนะ ริวฟุรุคุง

ปล.จากผู้หายสาปสูญ *)/\(* ไรเตอร์หายไปนาน ขอโทษมากๆเลยค่า ไรเตอร์จะไปหา Peter pan เเจ่ว บายจร้า เเล้วเจอกัน Chapter หน้าจร้า

chapter 11

สารบัญ

chapter 13