Warrior of God พระเจ้าขาส่งพวกเขามาทำไม!!!
6.1
เขียนโดย HARU
วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.45 น.
13 chapter
3 วิจารณ์
17.59K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 20.50 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) เริ่มต้นคดีปาร์ตี้สังเวย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ..เขา..
นี่ ริว นายคิดว่านายน่ะจะเปลี่ยนโลกนี้ได้ทั้งใบหรือเปล่า
พลังเเละความสามารถของพวกนายน่ะมัน...
"เหมือนกับกล่องช๊อกโกเเลต"
CHAPTER 10
เริ่มต้นคดีปาร์ตี้สังเวย
.
.
.
.
.
พ่อค่ะ...
.
.
"ฮิเมะ!!!!"
"หือ!!!!" ฉันสะดุ้งตื่น
"อะไรกันหลับไปหรอเนี่ย" นานะ
"อ่ะ ขอโทษที ที่นี่ที่ไหนเนีย"
"โรงเรียนน่ะ วัดเธอน่ะพวกเราใช้เขตอาคมกันไว้อยู่"
"ทำไมล่ะ"
"อ้าว ก็ซ่อมบ้านอยู่ๆมีปีศาจมาทำไงล่ะ พวกเราสู้ได้เเต่บ้านเธอไม่รอดหรอเฟ้ย"
"อ๋อ ขอบใจนะ"
ฉันบิดขี้เกียจเเล้วเดินไปมองหน้าต่าง
"นานะ เเล้วทุกคนล่ะ"
"ชิโรโกะ ไปซื้อของน่ะ"
"....."
"ส่วนทุกคนรวมน้องชาย 2 ตัวเธอก็ไปข้างนอกน่ะ"
"ไปไหน..."
"ไปสืบคดีน่ะ"
"ห๊า พวกกำจัดสัตว์บ้าบอ สืบคดีได้ด้วยหรอ"
"ไม่เเปลกนะ ก็หน่วย HACKING น่ะ เป็นหน่วยของ ม.ปลาย จะเอาพวกที่มีคะเเนนสูงสุดของ 5 หน่วยหลักมาอยู่ที่ HACKING"
"อย่างฉันก็มาจากหน่วย LOWCRAFT เป็นพวกเเปลงร่างหรือมีร่างประหลาดๆ"
"...."
"ชิโรโกะ มาจากหน่วย SOULVACO เกี่ยวกับชีวิตหลังความตายหรือพวกวิจัยพลังงานพิเศษในโลกหลังความตายอ่ะนะ"
"รันคุ จากหน่วย GENIUS ฉลาดเวอร์นะ โฮชิจาก COVERTALE เป็นพวกเก่งๆในระดับ ม.ต้นเเถบยังเป็น*อมนุษย์*ด้วย "
*ประมาณว่ามีร่างเหมือนมนุษย์เเต่ร่างกายภายในเป็นอย่างอื่น
"รันคุ อยู่หน่วยฉลาดๆเนี่ยนะ ไม่น่าเชื่อ"
"ถึง..จะดูพึ่งไม่ได้เเต่ก็บางเวลาเขาก็พอพึ่งได้บ้างอ่ะนะ"
"........นี่ นานะ"
"หือ"
"เธอชอบรันคุใช่ไหมเนี่ย"
"เห้ย!!! ฉันเนี่ยนะจะชอบ ไม่มีทางหรอกจ๊ะ คุณฮิเมะ"
"เเหม"
"เข้าเรื่อง....ริว มาจาก ROWING หน่วยพิทักษ์เทพเเละปีศาจ หรือพวกที่มีพลังของเทพอ่ะนะ"
"อืมมมมมม"
"นานะ ฮิเมะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"ชิโรโกะมีอะไรหรอ"
"เเย่เเล้วล่ะ ที่กรมตำรวจน่ะ"
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
เสียงกรีดร้องของผู้คนตามทางเดินในกรมตำรวจ
"มันเกิดอะไรขึ้น" นานะ
"รีบตามมาเถอะ นานะ ฮิเมะ"
"......"
ร่างของตำรวจในเครื่องเเบบนอนเเน่นิ่งอยู่บนพื้น ไฟติดๆดับๆ เสียง
กรีดร้องของผู้คนที่หนีก็ยังคงอยู่เรื่อยๆ พวกเราเดินมาสุดทาง
ในห้องของผู้บังคับบันชาการกรมตำรวจ
"เข้าไปกันเถอะ!" นานะพล่าง
"อืม"
เเอ๊ด
"โฮ้กกกกกกกก!!!!!" สัตว์ประหลาดร่างคล้ายเยลลี่คำราม
"เห้ย ฮิเมะ นานะ ชิโรโกะ" เจ้าของเสียงนั่นคือ ริวฟุรุ
"ริว!!!!!!!" ร่างของริวกำลังหมุนเเกว่งบนร่างของปีศาจเยลลี่นั่น
"เธอมาทำไมกันเนี่ย!!!!"
"ฉันว่าฉันต้องถามนายนะ ริวฟุรุ"
"อะไรอีกล่ะ!!!!"
"นายมาที่นี่ทำไม เเล้วรันคุ โฮชิ คุโระ ชิโระ ล่ะ"
"พวกนั้นอยู่บนดาดฟ้า"
"เเล้วปล่อยนายคนเดียวเนี่ยนะ"
"ปัดโธ่ โว้ย!"
ฉึก
มีดสีเงินคมของริวปักลงไปในตัวของเจ้าเยลลี่นั่น ร่างของมันค่อยสลายไปเป็นควันลง
"เฮ้ย เข้าเดือนนี้ก็เป็นตัวที่ 4 เเล้วนะเนี่ยไอตัวนี้เนี่ย คราวนี้คงนี้หนีไปได้เหมือนเคยล่ะมั๊ง"
"ริว อย่าพึ่งคุยเรื่องนั้น ไม่ไปช่วยรันคุเเละคนอื่นๆล่ะ"
"คงไม่ต้องล่ะมั๊ง ก็นานะ กับชิโรโกะ ขึ้นไปเเล้วนี่"
"2 คนเนี่ยนะ!!!!"
"เเค่ 2 คนเเต่พวกเธอก็เป็นถึง HACKING"
"......"
"......"
"มันก็....."
อีกด้านนึง
ร่างของเด็กสาวค่อยๆเปลี่ยนผิวเป็นเกร็ด ตาสีเหลืองดำ
"โฮกกกกกก" ร่างมังกรดำคำรามพร้อมวิ่งไปหายักษ์เขียว
การต่อสู้ระหว่างมังกรกับยักษ์เขียว ผลัดกันรุกผลัดกันรับ<ฟิน
"นี่ โฮชิ นายจะไม่ช่วยอะไรเลยหรอ"
"....."
"เฮ้ย"
"รันคุ ไปเอา spnow* มา"
*Spnow ของนานะเป็นนาฬิกาควบคุมอารมณ์เมื่อเเปลงร่าง เมื่อปรับเข็มไปตามเลขก็จะปล่อยการควบคุม จิต ร่างกาย อารมณ์ ภาษา สถาะ ความทรงจำ รวมถึง ทำลายตัวเอง
"เเน่ใจนะ โฮชิ เดี๋ยวนานะก็โมโหอีกหรอ"
"คำสั่งของหัวหน้ามันสำคัญน้อยขนาดนั้นเลยหรอ"
"คร้าบบบบ"
.
.
.
.
.
"ได้เเล้วๆ"
"รันคุ นายขึ้นไปบนหัวนานะเเล้วกดปล่อย Re* เลยนะ"
ระดับทำลายวัตถุเหลวโดยจะเพิ่มอนุภาพไฟหรือธาตุในตัว
"เอ้า นายทำเองสิ เดี๋ยวนานะก็โมโหอีกอ่ะ"
"เออๆ ฉันก็ฉันว่ะ"
"ดีมากจ๊ะ"
ร่างชายสูงโปร่งกระโดดพุ่งตัวขึ้นไปในตัวเจ้าเยลลี่ เขาว่ายน้ำอย่างชำนาญเหมือนมันเป็นเเค่น้ำปรกติ
"ปัดโธ่ โว้ย เรื่องมากจริงๆ!!!!!!!" โฮชิตะโกนในรอบ 10 ตอนด้วยความเดือดเพราะบ้า<ว้ายตายเเล้ว!
"โฮชิ!!!!!นี่นายทำอะไรน่ะ โฮกกกกก!!!" นานะในร่างมังกรพล่าง
"...." เข้าโหมดเงียบเหมือนเดิม
"อย่านะ ไม่เอา โฮชิ!!!"
"อย่าดื้อสิ นานะ"
ว่าเเล้วเขาก็ใส่สร้อยนาฬิกา ปรับเข็มให้ตรงกับเลข 3
"อ๊ากกกกก!!!!!!"
พลังนั่นทำให้นานะเดือดเเละควบคุมอารมณ์ไม่ได้ โฮชิรีบโดดลงมา
เเละใบหน้ามังกรดำทิ่มใส่ร่างของเยลลี่หนืดเต็มๆ เเละค่อยๆสลาย
ไปเป็นควัน
โฮชิ หยิบเศษหนืดๆนั้นขึ้นมา
"โฮชิ นายเก็บอะไรมาน่ะ"
"เศษเจ้าตัวบ้านั่นไงล่ะ"
เจ้าตัวนั่นถูกเก็บในขวดเเก้วปิดอย่างดีของโฮชิ
"นี่ รันคุ นายเก็บไปที่หน่วยนะ เเล้วตรวจด้วย"
"อืม"
โฮชิเดินไปรองรับร่างของหญิงสาวจากร่างมังกร
"เป็นไงบ้าง นานะ"
"อีตา บ้า.....จำไว้...เลย..นะ"
ร่างกายบอบช้ำ เเผลยับเยิน ด้วยความเหนื่อยอ่อนเธอจึงหลับไป
"เห้ย จริงๆเล้ย ยายบ้าเอ้ย"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.จุดจะเยอะไปไหนว่ะ
ณ โรงพยาบาลเฉพาะหน่วย HACKING
"นานะล่ะ"
"ยังนอนเป็นหมาตายอยู่ในห้องเลย นายไม่คิดจะไปเยี่ยมเลยหรอโฮชิ"
"ไม่ล่ะ นายไปเถอะรันคุ"
"นี่เดี๋ยวก่อนสิ เรื่องเจ้าเยลลี่นั่นอ่ะ ฉันตรวจมาเเล้วล่ะ"
"....."
"มันมีส่วนประกอบของ Frit ด้วย"
"....!"
"นั้นงานนี้คงต้องปาร์ตี้สังเวยกันหน่อยอ่ะนะ........."
"............เเล้วนายคิดว่างานนี้จะเป็นคดีของโบอีกหรอ"
"คงจะใช่...."
................................ริว ฮิเมะ........................
"นี่ ริว"
"ห่ะ"
"นายคิดว่าถ้าพวกนายไม่มีพลังเเล้วนายจะเป็นอะไร"
"ฉันหรอ......"
".........."
"ฉันอยากเป็นนักโบราณคดีน่ะ"
"ฝันไกลดีเนอะ"
"น้อยๆหน่อย"
"พลังของพวกนายน่ะ ถ้าไม่มีก็ไร้ผู้พิทักษ์ ถ้ามีมันก็จะนอนตาหลับอ่นะ"
"เธอหมายความว่ายังไง"
"ป...ปะ..เปล่า ฉันเเค่หมายถึงว่า อยากขอบคุณที่ช่วยตลอดมาอ่ะ ฮา ฮ่า"
"......"
"พลังของพวกนายมันเหมือนกล่องช๊อกโกเเลตอ่ะนะ ที่พอเปิดดูก็จะเจอช๊อกโกเเลตเเต่พอกินเข้าไปมันก็มีหลากหลายรสชาติอ่ะนะ"
"............"
"มันก็เหมือนกันเเหละ ยิ่งฉันรู้จักนายมากขึ้น พลังนิสัยก็ค่อยๆดีขึ้นอ่ะ"
"นี่ เธอหลอกด่าฉันว่า สันดานเก่าฉันมันยอดเเย่ขนาดนั้นเลยหรอ"
"ก็นายบังอาจขโมยจูบเเรกฉันไป"
"ฮา ฮา ฮ่า ก็ช่วยไม่ได้"
""
ปล.เจอออออสักที!!!!! ไรเตอร์เจอบทที่จดไว้วันก่อนในที่สุดก็หาเจอเเล้วเขียนให้จบจนได้ ติดตามตอนต่อไปเลยจร้า
นี่ ริว นายคิดว่านายน่ะจะเปลี่ยนโลกนี้ได้ทั้งใบหรือเปล่า
พลังเเละความสามารถของพวกนายน่ะมัน...
"เหมือนกับกล่องช๊อกโกเเลต"
CHAPTER 10
เริ่มต้นคดีปาร์ตี้สังเวย
.
.
.
.
.
พ่อค่ะ...
.
.
"ฮิเมะ!!!!"
"หือ!!!!" ฉันสะดุ้งตื่น
"อะไรกันหลับไปหรอเนี่ย" นานะ
"อ่ะ ขอโทษที ที่นี่ที่ไหนเนีย"
"โรงเรียนน่ะ วัดเธอน่ะพวกเราใช้เขตอาคมกันไว้อยู่"
"ทำไมล่ะ"
"อ้าว ก็ซ่อมบ้านอยู่ๆมีปีศาจมาทำไงล่ะ พวกเราสู้ได้เเต่บ้านเธอไม่รอดหรอเฟ้ย"
"อ๋อ ขอบใจนะ"
ฉันบิดขี้เกียจเเล้วเดินไปมองหน้าต่าง
"นานะ เเล้วทุกคนล่ะ"
"ชิโรโกะ ไปซื้อของน่ะ"
"....."
"ส่วนทุกคนรวมน้องชาย 2 ตัวเธอก็ไปข้างนอกน่ะ"
"ไปไหน..."
"ไปสืบคดีน่ะ"
"ห๊า พวกกำจัดสัตว์บ้าบอ สืบคดีได้ด้วยหรอ"
"ไม่เเปลกนะ ก็หน่วย HACKING น่ะ เป็นหน่วยของ ม.ปลาย จะเอาพวกที่มีคะเเนนสูงสุดของ 5 หน่วยหลักมาอยู่ที่ HACKING"
"อย่างฉันก็มาจากหน่วย LOWCRAFT เป็นพวกเเปลงร่างหรือมีร่างประหลาดๆ"
"...."
"ชิโรโกะ มาจากหน่วย SOULVACO เกี่ยวกับชีวิตหลังความตายหรือพวกวิจัยพลังงานพิเศษในโลกหลังความตายอ่ะนะ"
"รันคุ จากหน่วย GENIUS ฉลาดเวอร์นะ โฮชิจาก COVERTALE เป็นพวกเก่งๆในระดับ ม.ต้นเเถบยังเป็น*อมนุษย์*ด้วย "
*ประมาณว่ามีร่างเหมือนมนุษย์เเต่ร่างกายภายในเป็นอย่างอื่น
"รันคุ อยู่หน่วยฉลาดๆเนี่ยนะ ไม่น่าเชื่อ"
"ถึง..จะดูพึ่งไม่ได้เเต่ก็บางเวลาเขาก็พอพึ่งได้บ้างอ่ะนะ"
"........นี่ นานะ"
"หือ"
"เธอชอบรันคุใช่ไหมเนี่ย"
"เห้ย!!! ฉันเนี่ยนะจะชอบ ไม่มีทางหรอกจ๊ะ คุณฮิเมะ"
"เเหม"
"เข้าเรื่อง....ริว มาจาก ROWING หน่วยพิทักษ์เทพเเละปีศาจ หรือพวกที่มีพลังของเทพอ่ะนะ"
"อืมมมมมม"
"นานะ ฮิเมะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"ชิโรโกะมีอะไรหรอ"
"เเย่เเล้วล่ะ ที่กรมตำรวจน่ะ"
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
เสียงกรีดร้องของผู้คนตามทางเดินในกรมตำรวจ
"มันเกิดอะไรขึ้น" นานะ
"รีบตามมาเถอะ นานะ ฮิเมะ"
"......"
ร่างของตำรวจในเครื่องเเบบนอนเเน่นิ่งอยู่บนพื้น ไฟติดๆดับๆ เสียง
กรีดร้องของผู้คนที่หนีก็ยังคงอยู่เรื่อยๆ พวกเราเดินมาสุดทาง
ในห้องของผู้บังคับบันชาการกรมตำรวจ
"เข้าไปกันเถอะ!" นานะพล่าง
"อืม"
เเอ๊ด
"โฮ้กกกกกกกก!!!!!" สัตว์ประหลาดร่างคล้ายเยลลี่คำราม
"เห้ย ฮิเมะ นานะ ชิโรโกะ" เจ้าของเสียงนั่นคือ ริวฟุรุ
"ริว!!!!!!!" ร่างของริวกำลังหมุนเเกว่งบนร่างของปีศาจเยลลี่นั่น
"เธอมาทำไมกันเนี่ย!!!!"
"ฉันว่าฉันต้องถามนายนะ ริวฟุรุ"
"อะไรอีกล่ะ!!!!"
"นายมาที่นี่ทำไม เเล้วรันคุ โฮชิ คุโระ ชิโระ ล่ะ"
"พวกนั้นอยู่บนดาดฟ้า"
"เเล้วปล่อยนายคนเดียวเนี่ยนะ"
"ปัดโธ่ โว้ย!"
ฉึก
มีดสีเงินคมของริวปักลงไปในตัวของเจ้าเยลลี่นั่น ร่างของมันค่อยสลายไปเป็นควันลง
"เฮ้ย เข้าเดือนนี้ก็เป็นตัวที่ 4 เเล้วนะเนี่ยไอตัวนี้เนี่ย คราวนี้คงนี้หนีไปได้เหมือนเคยล่ะมั๊ง"
"ริว อย่าพึ่งคุยเรื่องนั้น ไม่ไปช่วยรันคุเเละคนอื่นๆล่ะ"
"คงไม่ต้องล่ะมั๊ง ก็นานะ กับชิโรโกะ ขึ้นไปเเล้วนี่"
"2 คนเนี่ยนะ!!!!"
"เเค่ 2 คนเเต่พวกเธอก็เป็นถึง HACKING"
"......"
"......"
"มันก็....."
อีกด้านนึง
ร่างของเด็กสาวค่อยๆเปลี่ยนผิวเป็นเกร็ด ตาสีเหลืองดำ
"โฮกกกกกก" ร่างมังกรดำคำรามพร้อมวิ่งไปหายักษ์เขียว
การต่อสู้ระหว่างมังกรกับยักษ์เขียว ผลัดกันรุกผลัดกันรับ<ฟิน
"นี่ โฮชิ นายจะไม่ช่วยอะไรเลยหรอ"
"....."
"เฮ้ย"
"รันคุ ไปเอา spnow* มา"
*Spnow ของนานะเป็นนาฬิกาควบคุมอารมณ์เมื่อเเปลงร่าง เมื่อปรับเข็มไปตามเลขก็จะปล่อยการควบคุม จิต ร่างกาย อารมณ์ ภาษา สถาะ ความทรงจำ รวมถึง ทำลายตัวเอง
"เเน่ใจนะ โฮชิ เดี๋ยวนานะก็โมโหอีกหรอ"
"คำสั่งของหัวหน้ามันสำคัญน้อยขนาดนั้นเลยหรอ"
"คร้าบบบบ"
.
.
.
.
.
"ได้เเล้วๆ"
"รันคุ นายขึ้นไปบนหัวนานะเเล้วกดปล่อย Re* เลยนะ"
ระดับทำลายวัตถุเหลวโดยจะเพิ่มอนุภาพไฟหรือธาตุในตัว
"เอ้า นายทำเองสิ เดี๋ยวนานะก็โมโหอีกอ่ะ"
"เออๆ ฉันก็ฉันว่ะ"
"ดีมากจ๊ะ"
ร่างชายสูงโปร่งกระโดดพุ่งตัวขึ้นไปในตัวเจ้าเยลลี่ เขาว่ายน้ำอย่างชำนาญเหมือนมันเป็นเเค่น้ำปรกติ
"ปัดโธ่ โว้ย เรื่องมากจริงๆ!!!!!!!" โฮชิตะโกนในรอบ 10 ตอนด้วยความเดือดเพราะบ้า<ว้ายตายเเล้ว!
"โฮชิ!!!!!นี่นายทำอะไรน่ะ โฮกกกกก!!!" นานะในร่างมังกรพล่าง
"...." เข้าโหมดเงียบเหมือนเดิม
"อย่านะ ไม่เอา โฮชิ!!!"
"อย่าดื้อสิ นานะ"
ว่าเเล้วเขาก็ใส่สร้อยนาฬิกา ปรับเข็มให้ตรงกับเลข 3
"อ๊ากกกกก!!!!!!"
พลังนั่นทำให้นานะเดือดเเละควบคุมอารมณ์ไม่ได้ โฮชิรีบโดดลงมา
เเละใบหน้ามังกรดำทิ่มใส่ร่างของเยลลี่หนืดเต็มๆ เเละค่อยๆสลาย
ไปเป็นควัน
โฮชิ หยิบเศษหนืดๆนั้นขึ้นมา
"โฮชิ นายเก็บอะไรมาน่ะ"
"เศษเจ้าตัวบ้านั่นไงล่ะ"
เจ้าตัวนั่นถูกเก็บในขวดเเก้วปิดอย่างดีของโฮชิ
"นี่ รันคุ นายเก็บไปที่หน่วยนะ เเล้วตรวจด้วย"
"อืม"
โฮชิเดินไปรองรับร่างของหญิงสาวจากร่างมังกร
"เป็นไงบ้าง นานะ"
"อีตา บ้า.....จำไว้...เลย..นะ"
ร่างกายบอบช้ำ เเผลยับเยิน ด้วยความเหนื่อยอ่อนเธอจึงหลับไป
"เห้ย จริงๆเล้ย ยายบ้าเอ้ย"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.จุดจะเยอะไปไหนว่ะ
ณ โรงพยาบาลเฉพาะหน่วย HACKING
"นานะล่ะ"
"ยังนอนเป็นหมาตายอยู่ในห้องเลย นายไม่คิดจะไปเยี่ยมเลยหรอโฮชิ"
"ไม่ล่ะ นายไปเถอะรันคุ"
"นี่เดี๋ยวก่อนสิ เรื่องเจ้าเยลลี่นั่นอ่ะ ฉันตรวจมาเเล้วล่ะ"
"....."
"มันมีส่วนประกอบของ Frit ด้วย"
"....!"
"นั้นงานนี้คงต้องปาร์ตี้สังเวยกันหน่อยอ่ะนะ........."
"............เเล้วนายคิดว่างานนี้จะเป็นคดีของโบอีกหรอ"
"คงจะใช่...."
................................ริว ฮิเมะ........................
"นี่ ริว"
"ห่ะ"
"นายคิดว่าถ้าพวกนายไม่มีพลังเเล้วนายจะเป็นอะไร"
"ฉันหรอ......"
".........."
"ฉันอยากเป็นนักโบราณคดีน่ะ"
"ฝันไกลดีเนอะ"
"น้อยๆหน่อย"
"พลังของพวกนายน่ะ ถ้าไม่มีก็ไร้ผู้พิทักษ์ ถ้ามีมันก็จะนอนตาหลับอ่นะ"
"เธอหมายความว่ายังไง"
"ป...ปะ..เปล่า ฉันเเค่หมายถึงว่า อยากขอบคุณที่ช่วยตลอดมาอ่ะ ฮา ฮ่า"
"......"
"พลังของพวกนายมันเหมือนกล่องช๊อกโกเเลตอ่ะนะ ที่พอเปิดดูก็จะเจอช๊อกโกเเลตเเต่พอกินเข้าไปมันก็มีหลากหลายรสชาติอ่ะนะ"
"............"
"มันก็เหมือนกันเเหละ ยิ่งฉันรู้จักนายมากขึ้น พลังนิสัยก็ค่อยๆดีขึ้นอ่ะ"
"นี่ เธอหลอกด่าฉันว่า สันดานเก่าฉันมันยอดเเย่ขนาดนั้นเลยหรอ"
"ก็นายบังอาจขโมยจูบเเรกฉันไป"
"ฮา ฮา ฮ่า ก็ช่วยไม่ได้"
""
ปล.เจอออออสักที!!!!! ไรเตอร์เจอบทที่จดไว้วันก่อนในที่สุดก็หาเจอเเล้วเขียนให้จบจนได้ ติดตามตอนต่อไปเลยจร้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ