'เจ้าหญิงเงือกน้อย'

"ท่านพี่ค่ะ ไปกันเถอะค่ะไปตามหารักแรกพบของพวกเรากัน"
 
เซเลียน้องสาวของมาเลียพูดขึ้นเมื่อถึงเวลาอิสละที่จะได้ขึ้นไป
 
ยังโลกมนุษย์เพื่อไปตามหารักแรกพบ...
 
 
"ไปวันหลังก็ได้นิจ้ะ วันนี้ดูเหมือนจะมีพายุน้องก็ไม่ค่อยแข็งแรง
 
ด้วยพี่ว่าอย่าพึ่งไปก่อนจะดีกว่านะ" มาเลียพี่สาวพูดขึ้นเมื่อเห็น
 
อาการน้องไม่ดีตั้งแต่เช้าแถมวันนี้ดันมีพายุเข้าซะอีก
 
 
"ไม่ค่ะเซเลียจะไปตอนนี้" เซเลียไม่ยอมยังยืนกรานว่าจะไปวันนี้
 
ให้ได้เซเลียทำแก้มป่องนิดๆบอกให้รู้ว่าเธอเริ่มโกรธแล้ว
 
 
"เฮ้อ...ก็ได้จ้ะ" มาเลียยอมใจอ่อนให้น้องสาวคนนี้อีกแล้ว...มา
 
เลียเธอยอมน้องสาวทุกอย่าง
 
 
"เย้ๆๆ ไปกันเถอะท่านพี่" พูดเสร็จเซเลียก็คว้ามือมาเลียไว้และ
 
รีบว่ายขึ้นไปบนฝั่ง
 
 
"ว้าว ถึงแล้วๆ" เซเลียพูดขึ้นเมื่อขึ้นมาบนฝั่งได้แล้ว
 
 
"อย่าไปไหนนะต้องอยู่ให้ติดพี่แบบตังแมเลยนะเดี๋ยวจะหลง"
 
มาเลียหันหน้ามามองน้องสาวก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้ง...
 
"เข้าใจใช่มั้ย เซเลีย"
 
 
"เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ ฮิๆ" เซเลียยิ้มแก้มแถบปริมาเลียเห็นน้องสาว
 
ยิ้มเธอก็เผลอยิ้มตามไปด้วย
 
 
"ไปหาท่านจีน่ากันเถอะ" มาเลียพูดกับน้องสาวที่กำลังยิ้มลืมหู
 
ลืมตา -*-
 
 
"ใครหรอค่ะท่านจีน่า" เซเลียหันมามองหน้าพี่สาวอย่างสงสัย
 
พลางขมวดคิ้วเข้าหากันจนผูกเป็นโบว์ได้แล้วนะนั้น
 
 
"อะไรเซเลียจำท่านย่าไม่ได้หรอ!!" มาเลียตะคอกใส่น้องสาว
 
ก่อนจะส่ายหัวช้าๆ
 
 
"ชิส์ เซเลียไม่อยากรู้จักใครบนโลกมนุษย์หรอกค่ะนอกจากรัก
 
แรกพบของเซเลียเท่านั้น" เซเลียหันหน้ามามองพี่สาวตาเธอแล
 
ดูโกรธแค้นมาก(โกรธอะไรฟ๊ะ - คนเขียน)
 
 
"เฮ้อ...เรื่องนั้นมันเป็นอดีตไปแล้วและอีกอย่างมนุษย์ไม่ใช่ไม่ดี
 
ทุกคนหรอกนะและอีกอย่างท่านจีน่าไม่ใช่มนุษย์แต่เป็นนางเงือก
 
ที่ปกครองทะเลนะ" มาเลียอธิบายให้น้องสาวฟังที่ตอนนี้หน้า
 
เหมือนสุนัขพันธุ์ปั๊กยังไงอย่างงั้นเลยละ
 
 
"ไม่รู้แหละ เซเลียเกลียดมนุษย์ทุกคนยกเว้นรักแรกพบของเซ
 
เลียเท่านั้น ไปกันเถอะค่ะเซเลียไม่อยากอยู่ที่นี้นาน" พูดจบเซ
 
เลียเดินก้นบิดไปบิดมาเหมือนคนคันก้นอ่ะแต่ไม่กล้าเกา -*-
 
 
"เฮ้อ..." มาเลียถอนหายใจเบาๆก่อนจะเดินตามน้องสาวไป
 
 
!!... ทั้ง 2 เดินเข้ามาในตัวเมือง ...!!
 
 
"อ๊ะ ที่นี้ไงที่ท่านจีน่าอาศัยอยู่" มาเลียพูดเบาๆพอให้เซเลียได้
 
ยินก่อนจะกดออดที่หน้าคฤหาสน์สุดหรูหรา มีบริเวณใหญ่มหึมา
 
สวนดอกไม้ส่งกลิ่นหอมชวนให้มองคฤหาสน์หลังนี้
 
กริ๊ง ก่อง กริ๊ง ก่อง#!! มาเลียกดออด มีคนรับใช้เดินมาเปิด
 
ประตูให้ทั้ง 3 พูดอะไรนิดหน่อยก่อนที่คนรับใช้จะผายมือให้ทั้ง
 
2 ไปยังคฤหาสน์หลังนี้คนรับใช้ให้ทั้ง 2 คนนั่งรอที่ห้องรับแขก
 
หรูหรารามกับปราสาทส่วนคนรับใช้ก็ไปตามท่านจีน่า
 
 
"พี่ค่ะ เราต้องพักที่นี้หรอ" เซเลียถามขึ้นเมื่อสงบสติอามณ์ได้
 
แล้ว
 
 
"ไม่รู้สิ ท่านเดวิลนาให้พวกเรามาที่นี้เป็นที่แรก" มาเลียพูดให้
 
น้องสาวฟังก่อนจะส่งยิ้มอันแสนอบอุ่นให้น้องสาว
 
 
"ค่ะ" สิ้นเสียงของเซเลียก็ปรากฎร่างผู้หญิงวัยกลางคนน่าตา
 
สะสวยเหมือนคนมีชาติตระกูลผิวพรรณขาวเนียนราวหิมะสีขาว
 
ดวงตาสีน้ำเงินเข้มผมยาวสลวยสีฟ้ารามกับเจ้าหญิงใน
 
เทพนิยาย
 
 
"พวกท่านทั้ง 2 คนคงคือเจ้าหญิงเซเลียกับเจ้าหญิงมาเลียสินะ
 
ค่ะ" ท่านที่สวยราวเจ้าหญิงในเทพนิยายพูดขึ้นก่อนจะแนะนำตัว
 
เอง...
 
 
"ฉันอคาเรจีน่าค่ะ พวกท่านอาศัยที่นี้ได้นะค่ะ" พูดเสร็จหญิง
 
สาวก็เดินจากไปในคฤหาสน์แห่งนี้
 
 
"พี่ค่ะนั้นนะหรอท่านจีน่า สวยมากเลยค่ะ" เซเลียชมความสวย
 
ไม่มีที่ติของท่านจีน่าหรือหญิงสาวที่สวยราวกับเจ้าหญิงใน
 
เทพนิยาย
 
 
"ใช่แล้วละ เราลองไปเดินเล่นดูมั้ย ค่อยเริ่มตามหารักแรกของ
 
พวกเราพรุ่งนี้" มาเลียบอกน้องสาวพลางลุกขึ้นจากโซฟาสีชมพู
 
อ่อนที่นุ่มนิ่วราวกับนั่งบนก้อนเมฆ
 
 
"แค่ก แค่ก แค่ก" เซเลียสำลักเลือดออกมา
 
 
"เป็นอะไรเซเลีย" มาเลียถามน้องสาวด้วยความเป็นห่วงพลาง
 
เอามือมาประคองหลังเซเลียไว้
 
 
"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ไปข้างนอกกันเถอะค่ะ" เซเลียวิ่งไปหา
 
คนรับใช้ เมื่อคนรับใช้เห็นเลือดจึงรีบวิ่งพาเซเลียไปเข้าห้องนำ
 
สักพักเซเลียก็ออกมาท่าทางเพลียสุดขีด
 
 
"เป็นอะไรรึป่าวถ้าเซเลียไม่ไหววันนี้พักเถอะนะ" มาเลียบอก
 
น้องสาว
 
 
"ไม่ละค่ะเซเลียอยากไปเดินเล่น" เซเลียไม่ยอมยังลากสังฆาน
 
เดินไปที่หน้าคฤหาสน์ก่อนจะหันมายิ้มให้มาเลียพลางกวักมือ
 
เรียกเมื่อมาเลียเห็นเช่นนั้นมาเลียจึงรีบวิ่งไปหาเซเลียทันทีทั้ง 2
 
คนเดินเล่นทั่วญี่ปุ่นภายใน 1 วินาที (อือหือ - คนเขียน)
 
-------------------------------
ไม่รู้จะชอบหรือป่าวน้า...
เป็นเรื่องแรกที่แต่งและเป็นแรื่องแรกที่ประทับใจมากมากค่ะ
ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะค่ะ
ขอบพระคุณค่ะ...
นิสหนึ่ง อิอิ เค้าชื่อ...ชีสเค้กนะค่ะ 
เค้าพึ่งสมัครใหม่สดๆร้อนๆเลยละค่ะ ฮิๆ
จุ๊ฟๆ เดี๋ยวจะรีบมาอัพนะค่ะ