ลิขิตรักลิขิตฟ้า

10.0

เขียนโดย kaan

วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.11 น.

  9 ตอน
  2 วิจารณ์
  13.95K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2556 21.56 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) ใจดีจัง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 4

พชรกำลังตรวจดูอาการของพลอยรุ้ง โดยมีธีร์ค่อยยืนอยู่ข้างๆ อ้าปากยัยพลอย ธีร์ให้พลอยรุ้งอมประหลอดวัดไข้

ธีร์ดึงประหลอดมาดู ไม่มีไข้แล้วนี่ งั่นคงได้กลับบ้านวันนี้ เดียวพี่ให้ลุงชาติมารับเรากลับนะ หรือจะกลับพร้อมพี่ดีละ   กลับพร้อมพี่ธีร์ก็ได้ค่ะ งั่นก็ได้ ธีร์ฉันมาเรื่องจะคุยกับแกหน่อย โอเค พี่กับพี่พิชญ์ไปทำงานก่อนนะ ธีร์เข้ามากดจมูกพลอยรุ้ง  พี่น้องคู่นี้ น่ารักจริงๆ ไปเถอะ อืม

          พรุ่งนี้แกหยุดใช่ไม่ว่ะ เออ ฉันมีเรื่องให้แกช่วยฉันหน่อยได้ไม่วะ  เรื่องไรวะ ช่วยพาพี่แพทไปซื้อของมาเข้าร้านเสื้อผ้า ฉันว่าแกหน้าจะรู้จัก ร้านพวกนี้ดี เออพอจะรู้จัก ว่าแต่กี่โมงวะ  เก้าโมงก็ได้ โอเค เดี่ยวแกมาบ้านฉันนะ เออ พยาบาลเดินเข้ามาตามคุณหมอทั้งสอง  คุณหมอค่ะ มีคนไข้ประสบอุบัติเหตุมาค่ะ  ครับๆ ไป  หมอหนุ่มทั้งสองก็รีบที่จะไปดูคนไข้  คุณหมอค่ะหน้าจะเลือดคั่งในสมองค่ะ เตรียมห้องผ่าตัดให้ผมด่วน ไปธีร์  เวลาผ่านไป สามชั่วโมง หมอหนุ่มทั้งสองเดินออกมาจากห้องผ่าตัด คุณหมอครับลูกชายผม  คนไข้ปลอดภัยแล้วนะครับ ขอบคุณมากนะครับ เป็นหน้าที่ของผมอยู่ครับ  พวกผมขอตัวนะครับ ครับ 

          แพมกำลังเดินตามคุณหมอพี่เลี้ยงเพื่อจะไปเรียนรู้การปฏิบัติงานในโรงพยาบาลเพื่อเธอจะเป็นฯหมอในอนาคต  ในระหว่างทาง แพม คุณหมอพชร หมอธีร์  เป็นไงบ้าง ก็ดีค่ะ  แล้วยัยพลอยละค่ะ ตอนเย็นก็กลับบ้านได้แล้ว    แพมขอตัวก่อนนะค่ะ ครับ  แพมรีบวิ่งไปให้ทันคุณหมอพี่เลี้ยง  ธีร์และพิชญ์หลังจากผ่าตัดเสร็จก็มาดูพลอยรุ้งอีกครั้ง  พลอยแต่งตัวรอพี่แล้วหรอนี้  ตั้งอีกชั่วโมงหนึ่ง  ก็พลอยอยากกลับบ้านแล้วนิค่ะ  แกกลับก่อนก็ได้ ไม่มีเคสแล้วนิ  ทางนี้ฉันดูแลเอง  พรุ่งนี้ไม่ต้องมาฝึกงานก็ได้ ไว้หายดีก่อนค่อยมาฝึก เอาอย่างนั้นเหรอ งั่นฉันกลับบ้านแล้ว ไว้เจอกันพรุ่งนี้  ขับรถดีดีวะ เออ  สวัสดีค่ะ ครับ ไปกันเถอะ 

       

ณ บ้านไทยานนท์ 

คุณหนูพลอยของป้า  เป็นยังไงบ้างค่ะ ดูสิ หน้าตาซิดเซียวเลยทีเดียว ป้าละเป็นห่วงคุณมาก พอคุณธีร์บอกว่าคุณหนูเป็นลมตอนนี้อยู่โรงพยาบาลป้าหัวใจแทบวาย  ป้าไม่ต้องห่วงพลอยหรอกค่ะ พลอยโอเคแล้ว ก็พลอยมีพี่หมอเก่งๆอยู่ทั้งคนไม่เป็นอะไรไปง่ายๆ หรอกค่ะ ป้า  แหม่  เข้าบ้านกันเถอะ มาค่ะเดี่ยวป้าช่วยถือกระเป๋า

          เช้าวันรุ้งขึ้นธีร์ไปบ้านพชร โดยพาพลอยรุ้งไปด้วยเพราะพลอยรุ้งพลอยต้องเช็คร่างกายที่โรงพยาบาล เลยต้องพาพลอยรุ้งมาด้วย  พี่ธีร์พลอยไปเองก็ได้พี่มีธุระไม่ใช่เหรอค่ะ เดี่ยวพี่พาไปเอง นั่งรถคนเดียวมันอันตราย

  เดี่ยวพี่แวะไปบ้านพี่พิชญ์ก่อนมีธุระกับมัน  ค่ะ

           ณ บ้านจิระคุณ 

          พี่ใจค่ะ เพื่อนตาพิชญ์คงมาถึงแล้วละค่ะ เดี่ยวใจออกไปดูให้ดีกว่าค่ะ  เชิญคุณเข้าข้างในค่ะ คุณพิชญ์รออยู่ห้องรับแขกค่ะ  ครับ  อ้าวไอ้ธีร์  ทั้งสองมองหน้ากัน  อ้าวน้องพลอย สวัสดีค่ะพี่แพท  ไม่สบาย ดีขึ้นยังจ๊ะ ดูซูบไปนะ พลอยดีขึ้นแล้วละค่ะ พี่แพทไปซื้อของกับธีร์มันนะครับ ธีร์มันรู้เรื่องเกี่ยวกับของตกแต่งร้านดีกว่าผม  จ๊ะ งั่นเราไปกันเถอะเดี่ยวต้องไปส่งยัยพลอยที่โรงพยาบาลด้วย  ฉันบอกแกแล้วให้พักก่อนจนน้องหายดีแล้วค่อยมาทำงาน  เปล่าข้าว่าจะพายัยพลอยไปเช็คร่างกายซะหน่อย  งั่นพอดีเลยฉันเข้าเวร ไปพร้อมฉันก็ได้แกไปต้องเสียเวลาอีก   เออ เอางั่นก็ได้  ฝากแกด้วยละ ไอ้พิชญ์ ไปกันเถอะครับคุณแพท

ค่ะ  งั่นเราก็ไปกันเถอะครับน้องพลอย ค่ะ  ไป 

          แพทคุณเป็นไงบ้าง  ก็ดี  เออผม ผม   ผมกับแพรเราไม่ได้มีอะไรกันนะ  ฉันว่าเราอย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย  ฉันลืมไปไปหมดแล้ว  เรื่องมันผ่านไปแล้ว  ผมขอโทษ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด  มันไม่เป็นอย่างที่คุณคิดนะ ธีร์แพทว่าธีร์อย่ารื้อฟื้นเรื่องนี้เลย  แพทเบื่อที่ฟังคุณแก้ตัว  ผม แพทขอร้อง  ครับ

 แพททำไมคุณถึงไม่ยอมฟังผมอธิบายนะ ผมกับเขาเราไม่มมีอะไรกันจริง ผมยังรักคุณเหมือนแม้ว่าเวลามันจะผ่านไป สามปีแล้วก็ตาม ผมไม่เคยที่จะลืมคุณได้เลยนะแพท  ธีร์ขับรถแล้วนึกถึงวันเก่าๆ เรื่องของเขากับแพท

          วันนั้นเขากำลังเรียนอยู่ปี5 ที่อังกฤษ เขากับแพทไป Dinner กันสองต่อสอง กันจนอิ่ม เขาก็พา แพทไปส่งที่ ห้องพักของเธอ  จากนั้นเขาก็จะกลับไปยังที่พักของตัวเอง แต่ไม่ทันไดถึงที่พักก็มีเสียงโทรศัพท์ดังมาเสียก่อน  สวัสดีครับ ธีร์พูดครับ ธีร์ค่ะ แพรเองนะค่ะ ธีร์มาหาแพรหน่อยได้มั๊ย แพรรู้สึกปวดท้องค่ะ แล้วแพรก็อยู่คนเดียวด้วยย วินนี่ละครับแพร วินนี่เขาไม่อยู่ค่ะ ธีร์มาหาแพรหน่อยนะค่ะ แพรปวดท้องมากเลย  โอเคครับ เร็วๆ นะค่ะ

ขณะที่ธีร์ขับรถอยู่นั้น แพรชมพูเธอโทรศัพท์ไปหาณัทภัทร  สวัสดีค่ะ แพทค่ะ  ฉันแพรชมพู เมียของธีร์ อะไรนะ พูดอะไรของอะ  ตอนนี้เขานอนอยู่กับฉัน ฉันไม่เชื้อ  ไม่เชื้อเธอก็มาดูเองสิ  นี้นะที่อยู่ฉัน ชั้น 2 ห้อง 208  แพทเริ่มใจสั้น

ด้านแพร ธีร์มาถึงห้องแพรชมพู  ธีร์เคาะประตูห้อง เข้ามาเลยค่ะ  คุณเป็นไงบ้าง  แพรปวดท้องเป็นอะไรก็ไม่รู้ค่ะ

ธีร์ดูให้แพรหน่อยได้มั๊ย ผมว่า คุณไปโรงพยาบาลดีกว่านะครับ มันไม่เหมาะ สม  อีกอย่างผมเป็นผู้ชาย คุณเป็นผู้หญิงคุณจะเสียหายนะครับ โอ๊ยแพรเจ็บ มากเลย ธีร์ไม่มีทางเลือกต้องดูอาการของเธอ

เธอรีบขับรถไปยังที่อยู่ของแพร  แพทรีบกดลิฟท์ขึ้นไปยังห้องที่เธอตามหา  แพทรวมใจทั้งหมดเปิดประตูเข้าไป  เธอเห็นธีร์กำลัง ดูท้องแพรอยู่ แพทถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่  เธอบอกเลิกธีร์นะจุดนั้น  ธีร์ถึงกับงง  แพทคุณกำลังเข้าใจผมผิดนะ  แพทไม่ฟังอะไร วิ่งออกจากห้อง  แพทคุณฟังผมก่อนนะ   แพทวิ่งมาถึงรถเธอรีบขึ้นรถแล้วเยียบคันเร่งมิด  คุณรอผมด้วย  แพรตามธีร์มา  ธีร์ค่ะ  แพรขอโทษ แพรไม่รู้ว่า มันเป็นแผนของคุณใช่ไม่  แพร ใช่ไม่ ค่ะ แพรรักคุณนะค่ะ แพรเลยทำแบบนี้  แต่ผม ไม่ได้รักคุณ จำไว้ ธีร์รีบวิ่งไป ที่รถเพื่อตามแพท  ธีร์ธีร์ แพรร้องไห้เมื่อเธอรู้ว่าธีร์ไม่ได้รักเธอแม้แต่สักนิด 

แต่พิชญ์น้องชายแพทไม่เกลียดธีร์เพื่อนรักเขาเลย เพราะ ธีร์เล่าเรื่องทั้งหมดให้พิชญ์ พิชญ์เขาก็รู้ว่าธีร์ไม่คิดจะนอกใจแพทแน่ แต่เรื่องทุกอย่างมันเป็นเรื่องคนสองคนเขาไม่อยากไปยุ่ง   

 

           

 

ธีร์ขับรถมาถึงร้านขายของตกแต่งร้าน เราเขาไปดูกันดีกว่า  แพทพยักหน้า  คุณเลือกได้เลยนะ ว่าต้องการอะไรบ้าง  เวลาผ่านไปแพทเลือกของจนครบถ้วน  นี้ครับของทั้งหมด  ธีร์ถือของทั้งหมดมาที่รถ   คุณหิวหรือยัง

ฉัน แพทไม่ทันจะพูดท้องของเธอดังขึ้น  ผมว่าคุณไม่ต้องบอกแล้วละครับ  งั่นเราไปหาไรทานกันดีกว่าครับ

ตามใจ   ทั้งสองสั่งอาหารเต็มโต๊ะ  งั่นฉันกินนะ ครับ  ปากคุณเลอะ นะ มาผมเช็ดให้ ธีร์อมยิ้ม ขอบคุณ

เมื่อทานเสร็จ ธีร์เรียกพนักงานมาเช็คบิล  เท่าไรครับ  พนักงานยื่นไปเสร็จมาให้  ฉันจ่ายเอง ผมจ่ายเอง ฉันพาคุณช่วยหลายอย่างวันนี้ นี้ถือว่าเป็นการตอบแทนคุณละกัน ก็ได้ ถ้างั่น ผมจะพาคุณมาทานวันหลังนะ จะได้หายกัน  ไม่รู้

          โรงพยาบาล

          น้องพลอย กลับบ้านกันเถอะครับ นี่มันก็ห้าโมงแล้ว   พี่พิชญ์ตรวจคนไข้เสร็จแล้วเหรอค่ะ  ครับ

ผลตรวจจะออกก็ประมาณหนึ่งอาทิตย์นะ  ค่ะ  งั่นเรากลับกันเลยดีกว่า  ค่ะ   หิวหรือเปล่า นิดหน่อย งั่นเราไปหาไรทานกันดีละ  ใกล้ๆ นี้ก็มีอาหารญี่ปุ่น น้องพลอยสนใจจะทานหรือเปล่า  ก็ได้ค่ะ  เราไปกันเลยเนอะ

 

         

 

 

 

 

 

  

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา