Forent School ละลายหัวใจเจ้าชายเย็นชา (NC+)

   ร่างบางในห้องน้ำบัดนี้ได้ถูกความร้อนแผ่ซ่านไปทั่วตัว ทรมานชะมัด! ทำอะไรไม่ได้เพราะถูกใส่กุญแจมือไว้

   “ให้...ให้ตายสิ...”

   เธอเค้นเสียงออกมาเบาๆ ตามด้วยลมหายใจหอบถี่ เธอพยายามกระชากข้อมือออกให้หลุดจากกุญแจมือ แต่ไม่สำเร็จซ้ำยังทำให้กุญแจมือเสียดสีและบาดกับข้อมือเธอ

   “โอ๊ะ~...แสบ...ว่ะ...อา...”

   จนสุดท้ายราวกับทนไม่ไหวเพราะทรมานและต้องการจะปลดปล่อยความต้องการของตนเอง กุญแจมือถูกกระชากออกกระจัดกระจาย จันทราแก้วพิงหลังกับกำแพงห้องน้ำก่อนจะพยายามตะเกียดตะกายไปปิดประตูห้องน้ำที่เปิดไว้อยู่และลงกลอนขังตัวเองเสียงดัง โซนิคที่กำลังเคี่ยวส่วนผสมอยู่นั้นเหลือบสายตามามองนิดหน่อยอย่างเรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ก่อนจะหันกลับไปสนใจสิ่งตรงหน้าต่อ ในใจก็นึกอึ้งไม่น้อยที่จันทราแก้วสามารถหลุดออกจากกุญแจมือได้

   ร่างบางนั่งพิงกำแพงข้างๆ ประตูหอบหายใจถี่ มือเล็กเรียวขยุ้มคอเสื้อตนเองจนยับยู่ยี่ไปหมด ใบหน้าเนียนใสแดงก่ำด้วยความทรมาน

   แควก!

   แควก!

   ชุดนักเรียนบนร่างกายของเธอถูกฉีกขาดและเหวี่ยงกระจายไปคนละทิศคนละทาง

   ตึง~

   เสียงของบางอย่างกระทบลงบนพื้นเธอหันไปมองและเอื้อมมือไปคว้ามันขึ้นมาเปิดฝาและเทยาเม็ดที่มีอยู่ในขวดเข้าปาก

   ‘บ้าเอ้ย! ในเวลาแบบนี้...จะทำไงดีล่ะเนี่ย! โอ๊ย! ร้อนโว๊ยยย!!!’

   เธอสบถอยู่ในใจ หอบหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้บนตัวเธอมีเพียงชุดชั้นในปกปิดส่วนบนและล่างเท่านั้น

   “บ้า...บ้าที่สุด...”

   ขวดใสภายในบรรจุด้วยน้ำยาล่องหนที่เพิ่งจะเคี่ยวเสร็จถูกวางลงบนชั้นตรงหน้า นัยน์ตาสีเงินเหลือบไปมองทางประตูห้องน้ำ น้ำยาเวทย์มนต์ที่จันทราแก้วดื่มเข้าไปมันมีไว้เพื่อแก้พิษของดอกไม่ป่าผลข้างเคียงก็อย่างที่เห็น มันจะทำให้ความต้องการจากอารมณ์ดิบถูกปลุกขึ้นด้วย โดยกรณีที่ปรุงขึ้นเพื่อถอนพิษนั้นผลข้างเคียงไม่ค่อยปรากฏนักเพราะใช้ผสมกับน้ำยาตัวอื่นๆและใช้เพียงหยดเดียวเท่านั้น แต่นี่ดันกระดกเข้าไปซะหมดขวดผลมันก็ออกมาเต็มๆน่ะสิ

   “ยัยโง่...” เขาพึมพำเบาๆ กับตัวเองอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินไปเปิดประตูห้องน้ำแต่มันล็อก! “นี่เธอ...เปิดประตู”

   “อย่า...อย่าเข้ามา...นะ...”

   เสียงแหบพร่าขาดๆ หายๆ ของเธอบอกเบาๆ เขาจึงจ้องไปที่ลูกบิดประตูเพียงไม่ถึงนาทีประตูก็ถูกเปิดออกราวกับมีใคร เปิดให้จากด้านใน

   ร่างสูงเดินเข้ามาในห้องน้ำก็สะดุดเข้ากับร่างบางที่นั่งหอบหายใจรุนแรงพิงกำแพงข้างประตูอยู่ โดยมีเพียงชุดชั้นในที่ปกปิดส่วนบนและส่วนล่างไว้เท่านั้น

   “เธอ...”

   โซนิคดูอึ้งนิดหน่อยที่เห็นจันทราในสภาพนี้ สายตาเย็นชาไร้อารมณ์ไล่สำรวจร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้า

   “นาย...”

   จันทราแก้วลุกขึ้นและวิ่งไปผลักโซนิคจนแผ่นหลังหนาไปติดกับกำแพงห้องน้ำ เรียวแขนเล็กโอบรอบคอเขาให้โน้มลงมาทาบริมฝีปากลงกับเธอ หญิงสาวเบียดร่างกายตนเองกับชายหนุ่มจนชิดติดกัน ลิ้นเล็กรุกล้ำเข้าไปภายในโพรงปากของเขาและเกี่ยวกระหวัดลิ้นหนา ก่อนจะลากไล้ลงมาที่คอของเขา จูบ สัมผัส ขบเม้ม ฝากรอยแดงเอาไว้โดยไม่รู้ตัว เธอไม่เหลือสติควบคุมตัวเองอีกต่อไปแล้ว มีเพียงความต้องการจากส่วนลึกเท่านั้น

   มือเรียวเล็กกระชากเสื้อนักเรียนของเขาออกอย่างแรงจนกระดุมขาดกระจายไปคนละทิศคนละทาง ฝ่ามือของคนตัวเล็กลูบไล้บนแผ่นอกกว้างตามด้วยริมฝีปากที่ละจากลำคอไล้ลงมาที่แผงอก หน้าท้อง และต่ำลงมาเรื่อยๆ ลิ้นเล็กเลียไล้ตลอดทางที่ผ่านลงมา เมื่อถึงขอบกางเกงนักเรียนของเขา เธอก็ไม่รอช้าปลดเข็มขัดเขาออกอย่างรวดเร็วและดึงกางเกงนักเรียนออก บัดนี้บนร่างกายชายหนุ่มจึงเหลือเพียงบ็อกเซอร์ตัวเดียวเท่านั้น เมื่อเธอจะดึงออก

   “เธอหาเรื่องเสียตัวเองนะ...จันทราแก้ว...”

   เขาดึงแขนเธอให้ลุกขึ้นมาทาบริมฝีปากไปยังเธออีกครั้ง คราวนี้เขาจะเป็นฝ่ายรุกบ้างแล้ว ก็โดนยั่วซะขนาดนั้นนี่ใครไม่ของขึ้นก็ให้มันรู้ไป

   โซนิคช้อนตัวจันทราแก้วขึ้นอุ้มไปวางไว้บนเตียงโดยที่ริมฝีปากของทั้งคู่ไม่ห่างจากกันเลย เขาขยับตัวขึ้นไปคร่อมเหนือร่างของเธอ มือเรียวลากไล้ไปตามลำตัวของเธอ ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่บราเซียร์ตัวสวยของเธอและปลดมันออกอย่างง่ายดาย ฝ่ามือหนาเคล้นคลึงเบาๆ ริมฝีปากหยักได้รูปละจากริมฝีปากบางไล้ลงมาที่ลำคอขาวผ่อง ขบเม้มจนเกิดเป็นรอยแดงเต็มไปหมด ชายหนุ่มลากไล้ริมฝีปากมาถึงเนินอกของเธอ ตลอดทางที่ผ่านมาเขาได้ฝากรอยแดงไว้เต็มไปหมด เมื่อพบกับยอดปทุมถันสีสวยที่ล่อตาล่อใจ เจ้าชายปีศาจก็ไม่รอช้าที่จะเข้าครอบครองมันด้วยริมฝีปากของตน ทั้งดูด ทั้งดึง ทั้งขบเม้ม จนบางครั้งยังเผลอกัดไปแรงๆ จรหญิงสาวร้องออกมา

   “อ่าส์...โอ๊ย!”

   “โทษที...มันห้ามไม่อยู่จริงๆ ...อืม~”

   เมื่อดูดดื่มยอดปทุมถันจนพอใจแล้ว ริมฝีปากของชายหนุ่มก็เลื่อนลงไปเรื่อยๆ ผ่านหน้าท้องแบนราบไปจนถึงจุดที่แสดงถึงความเป็นผู้หญิง ซึ่งตอนนี้มีเพียงชั้นในตัวน้อยขวางกั้นเอาไว้เท่านั้น เขารีบดึงมันออกไปให้พ้นทางทันทีและก็พบกับความสวยงามที่ซ่อนตัวอยู่ภายใน

   ฝ่ามือหนาจับเรียวขาเล็กของคนใต้ร่างให้ถ่างออกและใช้ลิ้นเกี่ยวกลีบกุหลาบสีสวยเบาๆ

   “อ่าส์...”

   คนตัวเล็กครางออกมาเบาๆ เมื่อถูกรุกรานจุดอ่อนไหว ฝ่ามือเล็กจิกกำผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ได้รับ เห็นดังนั้นชายหนุ่มจึงดุนดันลิ้นร้อนเข้าไปภายในกลีบสีสวยและรัวลิ้นเร็วๆ

   “อ๊ะ! อ่าส์...”

   หญิงสาวครางลั่นพลางแอ่นสะโพกตอบรับลิ้นของเขาอย่างไม่รู้ตัว เพียงไม่นานน้ำหวานก็ถูกปลดปล่อยออกจากกลีบสวยซึ่งชายหนุ่มได้ดูดดื่มจนหมด

   “อืม~ หวาน...เธอนี่หวานชะมัด”

   โซนิคละจากกลีบสวยมาทาบริมฝีปากลงกับเธอ ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อกับลิ้นเล็กอย่างเอาแต่ใจ

   “ของจริงละนะ...” ชายหนุ่มกระซิบที่ข้างหูหญิงสาวเบาๆ มือเรียวดึงบ็อกเซอร์ของตนออกเผยให้เห็นแก่นกายอันใหญ่โตของเขาที่ชูชันขึ้นมาเตรียมพร้อมออกศึก

   “โซ...โซนิค...”

   “หืม?”

   จันทราแก้วเอื้อมมือไปโอบรอบคอของโซนิคให้โน้มลงมาประกบริมฝีปากลงกับเธออีกครั้ง แต่เขากลับใช้มือท้าวกับเตียงไว้ไม่ยอมโน้มลงไป

   “ฉัน...ฉันต้องการนาย...นะ”

   “ฉันรู้...ก็กำลังจะช่วยนี่ไง แต่...ฉันไม่รับผิดชอบนะ ห้ามโวยวายล่ะเธอเรียกร้องฉันเอง”

   ชายหนุ่มจับเรียวขาของหญิงสาวให้ถ่างออกกว้างกว่าเดิม เพื่อส่งแก่นกายของเขาเข้าไปในกลีบสวยของเธอ

   “โอ๊ย!”

  เขาชะงักทันทีที่หญิงสาวร้องออกมา แถมช่องทางนั้นยังคับแน่นเหลือเกินมันบีบรัดเขาไปหมด

   พรึบ~

   ปีกสีดำสนิทกางพรึบออกมาโดยสัญชาตญาณว่าต้องหนีออกมาจากตรงนั้นแต่เขาหยุดมันไม่ได้อีกแล้วเมื่อคนตัวเล็กใต้ร่างนี้รวมไปถึงตัวเขาก็ต้องการจะปลดปล่อยความต้องการที่มีมากและมากขึ้นเรื่อยๆนี่ ชายหนุ่มกัดฟันแน่นและหุบปีกของตนเองให้กลับมาตามเดิมจากนั้นค่อยๆ ดันแก่นกายเข้าไปช้าๆ

   “เจ็บ!”

   โซนิคโน้มตัวลงไปประกบริมฝีปากเข้ากับจันทราแก้ว มือหนาลูบไล้เรือนกายสาวเบาๆ เพื่อให้เธอผ่อนคลาย และค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้าไปภายในกายเธอทีละนิดจนมิด ริมฝีปากหยักได้รูปไล้ลงมาที่ซอกคอขาวซึ่งบัดนี้เต็มไปด้วยรอยแดงที่เขาทำไว้ ชายหนุ่มเริ่มขยับตัวเข้าออกช้าๆ เพื่อให้เธอได้ปรับตัว โดยขยับตัวออกมาเกือบสุดจนเธอต้องแอ่นสะโพกตามมาและครางอย่างหงุดหงิด

   “อื้อ!”

   “ใจเย็นน่า ฉันไม่ไปไหนหรอก”

   โซนิคดันเข้าไปจนมิดอีกครั้งอย่างช้าๆ แบบนี้ไปเรื่อยๆ จนเธอหายเจ็บและเปลี่ยนเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยได้รับมาก่อน

   “อ๊ะ...อ่าส์!”

   “อ่าส์!”

   ชายหนุ่มเริ่มขยับตัวเร็วขึ้นแรงขึ้นตามความต้องการ ทั้งเสียงครางของทั้งคู่และเสียงเนื้อกระทบกัน ดังไปทั่วห้องเนิ่นนานจนในที่สุดร่างบางก็ตอดรัดเขาจนแน่นไปหมด

   “อ่าส์!”

   หญิงสาวหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน เมื่อเห็นเธอถึงจุดหมายแล้วเขาจึงเร่งความเร็วมากขึ้นกว่าเดิมจนในที่สุดร่างกายเขาก็กระตุกเกร็งปล่อยให้สายพันธุ์แห่งชีวิตที่มีเชื้อสายของเขาเข้าไปในกายสาวจนหมด และฟุบหน้าลงกับซอกคอของเธอ โดยไม่ยอมถอดถอนกายแกร่งของตนออก

   “หึ...นี่ฉันเปิดซิงเธอใช่มั๊ยเนี่ย...”

   ชายหนุ่มกระซิบที่ข้างหูหญิงสาวเบาๆ ก่อนที่เธอจะเป็นฝ่ายพลิกตัวมาคร่อมร่างสูงเอาไว้ทำให้กายแกร่งของเขาเข้ามาในกายเธอลึกขึ้น หญิงสาวจูบเบาๆ ที่ปลายคางของชายหนุ่ม และเลื่อนลงมาที่แผ่นอกของเขาปลายลิ้นเล็กไล้เลียไปทั่วจนแก่นกายของเขาขยายตัวขึ้นอีกจนคับแน่นไปหมด เธอขยับขึ้นลงเร็วๆ

   “อ๊ะ! อ๊ะ! อ่าส์!”

   “อ่าส์! แบบนั้นแหละ อ่าส์ แรงอีกสิ อ่าส์! ซี๊ดดด!”

   มือเรียวเอื้อมมาบีบเคล้นที่หน้าอกของหญิงสาวแรงๆ เพื่อระบายความเสียวซ่านที่คนตัวเล็กกำลังมอบให้กับเขา เธอโน้มตัวลงไปทาบริมฝีปากกับเขาปลายลิ้นเล็กเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อกับลิ้นร้อนภายในโพรงปากของเขา โดยที่ส่วนล่างยังคงทำหน้าที่ของมันต่อไป จนเมื่อเธอตอดรัดเขาอีกครั้ง...อีกครั้ง...และอีกครั้ง...แต่ดูเหมือนมันจะไม่พอสำหรับเธอ

   “ให้ตายสิ...เธอจะรีดพิษฉันหรือไงเนี่ย”

   เขาพึมพำเบาๆ ก่อนจะพลิกตัวมาคร่อมเหนือร่างเธอไว้โดยที่แก่นกายยังคงฝังอยู่ในกายสาว

   “โซ...นิค...”

   “รู้แล้ว...”

   ชายหนุ่มจับเรียวขาหญิงสาวให้เกี่ยวเอวสอบทั้งสองข้างก่อนจะเริ่มขยับตัวเข้าออกอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ทั้งหนักหน่วงและรุนแรงจนเขาเอื้อมมือไปเท้ากับหัวเตียวเพื่อไม่ให้หัวเธอชนกับหัวเตียง เนิ่นนานจนเธอตอดรัดกายเขาอีกครั้งจนแน่นไปหมด โซนิคกัดฟันแน่นและกระแทกกายใส่หญิงสาวไปแรงๆ อีกสามสี่ครั้งก็ปล่อยเชื้อสายเข้าไปในร่างกายเธออีกครั้งก่อนจะก้มลงไปจูบที่หน้าผากจันทราแก้วเบาๆ เธอจึงหลับไป

“พักซะบ้างก็ดีนะ...” เขาพูดก่อนจะหันไปมองช่องเล็กๆ ใต้ประตู พบว่ามีแสงลอดผ่านเข้ามาบ่งบอกว่าเช้าวันใหม่ได้มาเยือนแล้ว “หึ! เช้าแล้ว...ยังไม่ได้นอนเลย...เพราะเธอนะยัยเด็กน้อย...”

   เขาพูดเบาๆ แล้วถอดถอนแก่นกายออกจากร่างบาง ดึงผ้าห่มคลุมตัวเธอไว้ให้ และเดินไปอาบน้ำใส่เสื้อผ้า เพื่อนำน้ำยาล่องหนที่อาจารย์สั่งให้ทำไปส่งอาจารย์