Forent School ละลายหัวใจเจ้าชายเย็นชา (NC+)

17 ปีผ่านไป
   ...โลกมนุษย์...
   Forent School
   ที่นี่คือโรงเรียนเอกชนฟอเร็นต์ โรงเรียนนี้เป็นเหมือนศูนย์รวมระหว่างมนุษย์กับพวกที่ไม่ใช่มนุษย์ มีการแบ่งสถานะอย่างชัดเจนว่าใครเป็นสายพันธุ์อะไร
   โดยใช้ชุดนักเรียนเป็นเกณฑ์ในการแบ่งว่าใครเป็นใคร
   ชุดสีเทา คือพวกมนุษย์ธรรมดา
   ชุดสีำดำ คือพวกปีศาจ ทั้งที่เป็นสายพันธิ์บริสุทธุ์และลูกผสม
   ชุดสีน้ำตาล คือ พวกแวมไพร์
   ชุดสีม่วงเข้ม คือ พวกอสูรกาย 
   ชุดสีขาวคือพวกเทพ
   
   
   "อ่า...เปิดเทอมใหญ่ปีนี้รู้สึกว่าห้องเราจะมีนักเรียนใหม่เข้ามาด้วยนะ" รุ่งอรุณเอ่ยขึ้นขณะที่กำลังเดินเข้ามาในโรงเรียน พร้อมพี่น้องของตน
   "นักเรียนใหม่เหรอพี่รอง" แรมนภาเอ่ยถาม
   "ใช่ เป็นเจ้าชายจากโลกปีศาจน่ะ"
   "เจ้าชายเลยเหรอ" จันทราแก้วพูดพลางเอียงคอน้อยๆ อย่างสงสัย
   "หกคนล่ะมั้ง"
   "ทำไมมีแค่หกล่ะ ก็..."
   ยังไม่ทันที่จันทราแก้วจะพูดจบ คนที่พูดถึงก็เดินผ่านไปพอดี
   "พวกนี้เหรอพี่รอง"
   "ใช่ พวกนี้แหละน้องกลาง"
   "มีแค่สาม แล้วอีกสามล่ะ"
   วูบ~
   "หนาวชะมัดเลย พวกพี่รู้สึกบ้างมั้ยอ่ะ จันทราหนาวยะเยือกเลย"
   "พวกนั้นมันอะไรกันวะ แค่มาก็หนาวแล้ว" ตะวันค่ำพูดขึ้น
   "พวกเราไปกันเถอะ พวกมาทางนี้แล้ว"
   เมื่อพวกโซนิค ทีเซอร์ และเอริคกำลังมาทางนี้ รุ่งทิวา ก็ดึงน้องๆ ของตนให้ไปทางอื่นแทน ทว่า...
   "ไงครับ พวกพี่น้องคนเก่ง"
   พวกอสูรกายหกตนก็เดินมาขวางทั้งห้าคนไว้ก่อนที่พวกเขาจะเดินออกไป ตะวันค่ำรีบดึงจันทราแก้วไปหลบข้างหลังของตนเองทันที
   "พี่รอง พี่กลาง ดูจันทราด้วย"
   "มานี่จันทรา" รุ่งอรุณดึงน้องตนไปหลบด้านหลัง "น้องกลางมาดูจันทราไว้"
   "ค่ะ พี่รอง" แรมนภารีบมายืนขวางหน้าจันทราแก้วเอาไว้ พวกเจ้าชายปีศาจทั้งสามนั้นเดินไปนั่งตรงระเบียงอาคารเรียนแล้วดูเฉยๆ
   "พวกเราไม่อยากทำร้ายพวกนานนะ ส่งตัวจันทรามา"
   "ไม่มีทาง! แกคิดจะทำอะไรน้องฉันฮะ!!!" รุ่งทิวาตวาดลั่น เรื่องอะไรจะส่งน้องตนเองไปให้ไอ้อสูรพวกนั้นกันล่ะ
   "วงเวทย์พวกนั้น...น้องแกเขียนมันได้ยังไง!" ทั้งรุ่งทิวา รุ่งอรุณ แรมนภา และตะวันค่ำรวมไปถึงพวกโซนิคหันไปมองจันทราแก้วเป็นตาเดียว "น้องแกเขียนมันได้ยังไง วงเวทย์บางวงก็เป็นวงเวทย์ต้องห้าม และไม่เคยมีใครรู้จัก แถมยังเขียนยากยิ่งกว่าแก้สมการของไอสไตน์ซะอีก แต่น้องแกกลับเขียนมันได้ง่ายๆ เหมือนกับคัด ก.ไก่!"
   "ใช่ พวกฉันก็แค่อยากให้น้องแกสอนก็เท่านั้น"
   "ไอ้ของแบบนั้น...ไอ้ของแบบนั้นจะสอนได้ยังไง" จันทราแก้วพูดขึ้น
   "ต้องได้สิ! ไปเอาตัวมันมา!"
   อสูรทั้งหกกรูกันเข้าหาพวกเขาทั้งห้า รุ่งอรุณผลักจันทราแก้วออกไปไกลและกันพวกอสูรไว้
   "โอ๊ย! เจ็บๆๆ มันเจ็บนะพี่รอง ผลักมาได้"
   "โทษทีๆ จันทรา"
   (บันทึกพิเศษ : จันทราแก้ว)
   โอ๊ย~ พี่รองนะพี่รองผลักมาซะแรงเชียว แต่เดี๋ยวนะตอนแรกพวกนี้มันมีหกคนนี่ แล้วหายไปไหนสองล่ะ หรือว่า...
   "ข้างหลัง!"
   เสีลงของใครบางคนตะโกนดังขึ้น พอหันไปก็โดนอะไรไม่รู้ฟาดเข้าที่หน้า เจ็บ...เจ็บเป็นบ้า! ไอ้พวกเล่นที่เผลอ
   "น่าสมเพชเป็นบ้า มีพลังมากมายแต่ชอบเล่นทีเผลอ ทุเรศว่ะ!"
   ฉันพูดกลับไปพลางพยุงตัวลุกขึ้น ไอ้สองคนนี้นี่ส่งกลับโลกไปเลยดีมั้ยนะ ก็หล่ออยู่หรอกแต่นิสัยไม่เข้าท่าเอาซะเลยสิน้า~ แต่ว่าปัญหาคือมันไม่มีวันยอมให้ฉันเขียนวงเวทย์ได้ง่ายๆ แน่ ให้ตายสิทำไงดี จะเขียนวงเวทย์ต้องอยู่กับที่ นั่นแหละจุกอ่อนอันใหญ่หลวงต้องมีคนคุ้มกัน แต่...
   พวกพี่เขายุ่งกันทุกคนเลย แต่เดี๋ยวนะ ให้ฉันสอนเขียนวงเวทย์งั้นเหรอ สอนงั้นเหรอ จริงสิ! หึ ลองดู
   "พวกนายจะให้ฉันสอนงั้นเหรอ"
   "ใช่"
   "แล้ว พวกนายจะเขียนวงเวทย์อะไร"
   "หึหึหึ ก็วงเวทย์ที่เปิดมิติไปยังเมืองศาสตราวุธไงล่ะ"
   เมืองศาสตราวุธงั้นเหรอ?
   "เพื่ออะไร"
   "ไม่ต้องรู้สอนมาก็พอ"
   "ได้ งั้นพวกนายอยู่เฉยๆ พวกนั้นด้วย ให้พวกนั้นหยุดซะ"
   "เฮ้ย! หยุดเว้ย!"
   อืม~ เริ่มเลยละกัน ฉันวาดมือไปในอากาศเร็วๆ ก็นะเวทย์วงนี้มันเขียนช้าไม่ได้นี่นา แถมยังต้องใช่พลังมากอีกต่างหาก
   "เฮ้ย! วาดช้าๆดิวะ!"
   "ไม่ได้เว้ย! เวทย์นี้ถ้าวาดช้าก็ได้โดนพลังย้อนเข้าตัวตายก่อนพอดีสิวะ!"
   "พวกฉันจำไม่ทัน!"
   "งั้นก็ไม่ต้องจำ"
   "แกหมายความว่ายังไง"
   หึ! เอาล่ะ เสร็จ! วงเวทย์ส่องสว่างขึ้นเป็นสีแดงเข้ม ที่เหลือก็...
   "เสร็จแล้ว"
   "ดี! เฮ้ย! พวกเราไปเว้ย พวกเราจะยิ่งใหญ่แล้วจะไม่มีใครมาขวางพวกเราได้อีก"
   แล้วหกคนนั่นก็หายเข้าไปในวงเวทย์ หึหึหึ โง่ได้อีกนะ ฉันปักมือไปกลางวงเวทย์ มันจึงหายไป หึหึหึ ขอให้สนุกนะไอ้พวกโง่เอ๊ย!
   "จันทรา!"
   "พวกพี่เป็นอะไรหรือปล่าว"
   "พวกพี่ไม่เป็นอะไร เราล่ะ" พี่ใหญ่ถามพลางจับตัวฉันหมุนดู
   "ไม่ จันทราโอเค แค่ใช้พลังเขียนวงเวทย์ไปเยอะเท่านั้นเอง"
   "ว่าแต่แกส่งพวกมันไปที่ไหน" พี่เล็กกอดอกมองมาทางฉัน
   "ส่งไปที่เมืองศาสตราวุธจริงๆ น่ะเหรอ" พี่รองถามต่อ
   "ปล่าวนี่"
   "แล้วน้องส่งมันไปไหน" พี่กลางถามอีก
   "อ้อ~ โลกแห่งการลงทันต์น่ะ"
   "โลกแห่งการลงทันต์เหรอ?"
   "ใช่"
   "แล้วมันจำวงเวทย์ได้หรือปล่าว"
   "ถึงจำได้ก็ไม่ใช่ปัญหา"
   "ทำไมล่ะ"
   "มันไม่มีทางออกมาได้หรอก เพราะวงเวทย์นั่นมีไว้เพื่อเปิดไปโลกแห่งการลงทันต์โดยเฉพาะ เขียนให้ตายก็วนเวียนอยู่ได้แค่ในนั้นแหละ"
   "เจ้าเล่ห์ใช่ย่อยนี่เรา"
   "ไปกันเถอะ หิวข้าวจังเลย"
   (จบบันทึกพิเศษ)
"ร้ายไม่เบานี่หว่าพวกนั้น" หลังจากที่ทั้งห้าคนออกไปทีเซอร์ก็พูดขึ้น
   "โดยเฉพาะยัยคนเขียนวงเวทย์"
   "แกสนใจเหรอโซนิค"
   "สนใจความสามารถมากกว่าน่ะเอริค เป็นแค่มนุษย์ธรรมดาแต่กลับมีพลังพิเศษ"
   "อ้อ~"
   "ไปกันเถอะ" ทั้งสามก็เดินออกจากตรงนั้นไปที่ห้องปกครองทันทีเพื่อรายงานตัวก่อนขึ้นห้อง
..............................................................................................