มหาเวทย์เนตรสยบธาตุ

         ท่ามกลางแสงแดดระอุร้อนแรงยามเที่ยงวัน อบอ้าวราวจะสาดแสงแผดเผา ทุกสรรพสิ่ง บนโลกใบนี้ให้ม้อดไหม้ ลมร้อนพัดต้องผิวกายดั่งคมมีดกรีดเฉือน อากาศเช่นนี้ช่างเป็นช่วงเวลาทรมานผู้คนยิ่งนัก แต่ทันใดนั้นเอง กลางแสงแดดที่แผดเผา บนพื้นทรายอันร้อนระอุนั้น พลันมีเงาร่างเลือนราง สายหนึ่งปรากฏ พ้นเนินทราย ตัดแสงเจิดจ้าของอาทิตย์ยามเที่ยง  ท้าทาย ฝ่าลมร้อนทะเลทราย ร่างนั้นสาวเท้าก้าวเดินอย่างมั่นคงยิ่ง มีแต่เสื้อผ้าคลุมกายเท่านั้นที่ปลิวไหวตามกระแสลม

          ทันใดนั้นเอง รอบบริเวณเกิดการแปรเปลี่ยนที่ไม่มีผู้ใดคาดคิดเกิดขึ้น ท่ามกลางพื้นทะเลทรายอันร้อนระอุแห่งนี้พลันมีเงาร่างหลายสายโผล่พ้นพื้นทรายขึ้นมาอย่างรวดเร็ว  ครอบคลุมบริเวณแถบนั้นในทันที

           “  หยุดไว้สหาย  ทางสายนี้เจ้ามิอาจผ่านไปได้  ”

           เงาร่างปริศนา รายล้อมร่างผู้มาไว้ แบ่งเป็น หนึ่งหน้า  กระจายออก ซ้าย ขวา สี่ร่าง

           ร่างปริศนาที่มา การแต่งกายภายใต้ผ้าคลุมโหม่งดำสนิท การแต่งกายคล้ายคนพื้นที่อาศัยในแถบทะเลทราย เผยให้เห็นเพียงใบหน้าเท่านั้นเท่านั้น หนึ่งในผู้มาทั้งห้า หน้าตาดุร้ายร่าง สูงใหญ่เป็นหนึ่งในเงาร่างปริศนาที่มา พลันสาวเท้ายืนหยัดเบื้องหน้ากล่าววาจาต่อ

            “  หากเจ้ารับรู้สถานการณ์ ยังคงเปลี่ยนเส้นทางเดินใหม่ประเสริฐกว่า หาไม่แล้วคิดสำนึกเสียใจภายหลังก็สายไปแล้ว เส้นทางสายนี้ห้ามมิให้ผู้ใดสัญจรผ่านทางโดยเด็ดขาด  ”

             เงาร่างสายนั้นยืนหยัดมั่นไม่กล่าววาจา สอดประกายสายตาอัน ดุดันผ่านผ้าคลุมสีดำ ที่พัดปลิวไหวตลอดเวลา

             “  หรือว่าเจ้าเอง เป็นคนหูหนวก บ้าใบเหตุใดมิย่อมกล่าววาจา  ไม่พิไรอันใด ก็ประเสริฐ  ”

             ชายร่างปริศนาผู้มากล่าววาจา ยังมิทันขาดคำ มันพลัดสะบัดมือออกไปเบื้องหน้าอย่างรวดเร็ว ปากกล่าววาจาแต่ลงมือรวดเร็วกว่าในเวลาเช่นนี้ยากนักที่จะ รับมือภายใต้การเปลี่ยนแปรกะทันหันได้ทัน การลงมือของมันออกจะอำมหิตเกินไปมากแล้ว

             อาวุธลับ กระสวยเงิน ถูกซัดออกไปหลายสิบจุด  ต้านแรงลมที่พัดรุนแรง ยากนักที่จะมองเห็นอาวุธเล็กระเอียดเช่นนี้ได้ แสดงถึงพลังข้อมือของผู้ใช้เป็นที่คาดคำนวนได้แล้ว อาวุธลับ ถูกซัดต้องเป้าหมายไม่พลาดเป้า แรงปะทะของอาวุธลับนี้ถึงกับทำให้ ร่างใต้ผ้าคลุมดำนั้น ทรุดลงกองบนพื้นราวกับลูกหนังถูกปล่อยลมก็มิปาน

             “  หากแม้นพูดจาภาษาคนมิได้ แต่คงไม่เป็นปัญหาที่จะกล่าววาจากับยมบาลในนรกใช่หรือไม่สหาย  ”

              ชายร่างปริศนาผู้มากล่าวพร้อมกับโบกมือ ซ้าย ขวา เป็นเชิงบอกให้ ชายผู้มาทั้ง สี่เดินเข้าไปสำรวจ

ความเป็นมาของชายใต้ผ้าคลุมที่ล้มลงแน่วนิ่งไม่เคลื่อนไหว

              ในทันใดนั้นเองขณะที่หนึ่งในชายทั้งสีที่กำลังใช้เดิมเข้าไปไกล หมายกระชากผ้าคลุมดำที่ปกปิดใบหน้าร่างลึกลับนั้นเหตุการณ์แปรเปลี่ยนไม่คาดคิดก็ก็เกิดขึ้น

               ชายร่างปริศนาเห็นผิดท่าจึงตระโกนฝ่า แรงลมออกไปเสียงดังลั่น

              “ รีบถอย ”

               ยังไม่ทันสิ้นเสียงที่เปล่งออกมาอย่างรีบร้อน ที่ยังคงยังกังวานก้องไปทั่วบริเวณ มีเสียงดัง ปานฉีกอาภรณ์ดั่ง ติดต่อกัน สี่ครั้ง แต่ล่ะครั้งปรากฏหยาดโลหิต สาดกระเซ่น กระจายออกเป็น จุดใหญ่ กระจายพุ่ง ไปทั่วบริเวณโดยรอบ เศษเนื้อชิ้นเล็กชินน้อยลอยล่องสู่เบื้องสูงสาดกระจายลง ดั่งห่าฝนโลหิตส่งกลิ่นคาวกระจายไปในสายลม  ช่างน่าสยดสยองยิ่งนัก

               ชายร่างปริศนามิทันรับรู้เรื่องราวความเป็นไป ก่อนหลังช่างรวดเร็วราวกระพริบตา รู้สำนึกอีกที ทั่วบริเวณกระจายไว้ด้วย ซากเนื้อแหลกเละไปทั่วบริเวณแล้ว

               “ นี้เป็นเรื่องราวใดกันแน่ พวกมันจบชีวิตด้วยพลังฝีมือใด ”

                ชายร่างปริศนา แสดงสีหน้าปั้นยาก ยังคงมึนงง สงสัยตลึงลานกับที่

                “ ท่านมิต้องกังวล สงสัยใจไป  ยังคงพกพาความสงสัยนี้ไปเรียนถามต่อย

มบาลในนรกเถอะ ”

                เสียงของชายลึกลับดัง มาจากทางด้านหลังของชายปริศนา วาจาที่เปล่งออกมาราวน้แข็ง ชวนหนาวเหน็บจนอดที่จะสยิวกายมิได้ ขัดกับสภาพอากาศร้อนเช่นนี้ยิ่งนัก ชายร่างปริศนา เหงื่อแตกโทรมกาย แต่ยังคงยืนมั่น ค่อย ๆ ทันกายกลับไปช้า ๆ ทางต้นเสียง  ภาพที่ปรากฏ ต่อสายตาทำให้ คนอำมหิตเช่นมันถึงตลึงอ้าปากค้าง ต่อภาพที่เห็นถนัดตาเบื้องหน้า

                 “เจ้า ๆ ๆ  มิใช่มะ...”

                 โลหิตสาดพุ่งกระจาย พร้อมกับเสียงสุดท้ายที่เปล่งออกจากปากของชายปริศนาผู้เหลือเป็นคนสุดท้ายกลืนหายไปกับ  เสียงลมพายุทรายที่พัดกระหน่ำอย่างรุนแรง ดังหวีดหวิว ตลอดเวลา

                “ แล้วมนุษย์ ที่เจ้าว่าใช่มีร่างแบบนี้ตั้งแต่เมื่อใดกัน ฮึ ”

                 ชายลึกลับ เค้นเสียงในลำคอ ที่ยาวผิดรูปผิดร่าง สองมือที่กวัดแกว่งในอากาศ  ยาวหลายสิบเมตร หดกลับคืนสู่รูปร่างปรกติ เหมือนมนุษย์ทั่วไป เดินเปลือยเปล่าตรงไปหยิบผ้าคลุมดำที่กองอยู่บนพื้นทรายสวมใส่ดังเดิม สาวเท้าก้าวไปฝ่าลมพายุทะเลทรายหายลับไป ทิ้ง ร่องรอยซากศพ กระจัดกระจายไว้เบื้องหลัง

ความเป็นมาของชายลึกลับนี้มีความเป็นมาเช่นไร เหตุใดเหล่าชายปริศนาจึงเข้าขัดขวางมิให้ ผู้ใดย่างกายผ่าน ทะเลทราย แห่งนี้ เรื่องราวต่อไปจะเป็นเช่นไรโปรดติดตาม