ปั่นรักให้ลงล็อก

 
      
  "น้ำปั่น แกแน่ใจนะว่าจะไม่ให้ฉันขับรถไปส่งที่พะเยา" ยัยอิ่มเพื่อนสนิทของฉันเอ่ยถามด้วยสีหน้าเป็นกังวล หลังจากที่มันขับรถมาส่งฉันที่สถานีขนส่งในตอนเย็นของวันนี้ดีนะที่ยังทันเที่ยวรถสุดท้ายกำลังจะไปจังหวัดพะเยาพอดี     "ฉันไปเองได้ แกรีบกลับบ้านเถอะเดี๋ยวฝนจะตก" แค่เห็นลีลาการขับนถของมันตอนมาส่งฉันก็แทบจะฉี่ราด นี่ถ้าเกิดให้ไปส่งที่พะเยามีหวังหัวใจวายกลางทางแน่ๆ
   "แกจะไม่ให้ฉันเป็นห่วงแกได้ไง แกปหกตาดูนั่นดิ...รถเมย์รึว่าเศษเหล็กเคลื่อนที่วะ ฉันว่าแกไปพรุ่งนี้เช้าเถอะหรือไม่ก็รอให้พ่อกับแม่แกกลับจากพิษ'โลก ก่อนก็ได้มหา'ลัยยังไม่เปิดเรียนหนิ"
 "ไม่ฉันจะไปตอนนี้ ส่วนพ่อกับแม่ ท่านโดนย้ายไปทำงานที่พิษ'โลกแล้ว"คุณพ่อของฉันเป็นครูค่ะ ส่วนคุณแม่เป็นแม่บ้าน ตอนนี้โดนคำสั่งย้ายให้ไปเป็น ผอ.ที่บนดอยนู้น
   "ไปเองได้แน่นะนังปั่น"  "อืม...รีบกลับไปดูนังจีนเถอะแกอ่ะ เดี๋ยวเกิดมันตื่นขึ้นมาแล้วไม่เห็นใครจะฟูมฟายหาว่าเเม้กระทั่งเพื่อนๆก็ทิ้งมันอีกหรอก"
  ยัยจีนคือเพื่อนสาวคนสนิทของฉันอีกคนหนึ่งค่ะที่เพิ่งอกหักจากแฟนจนฉันกับยัยอิ่มต้องไปปลอบใจมันซะยกใหญ่แถมยังต้องลากแกมบังคับให้มันมาอยู่บ้านยัยอิ่มอีกเพราะว่ายัยจีนอยู่หอคนเดียว พวกเราเกรงว่ายัยนี่จะเพ้อหนักจนเกินไป  ดีนะที่ก่อนแม่แม่ยัยอิ่มไปซื้อของกลับเข้าบ้านพอดีพวกเราเลยฝากให้ท่านเฝ้ายัยจียที่นอนหลับ
   "ดูแลตัวเองด้วยนะแก"
  "รู้แล้วน่านังบ้าอิ่มพูดมากจังจพมาทำซึ้งอะไรตอนนี้ห๊ะ?...แล้วแกน่ะขับรถดีๆนะ รถก้แพงหัดใช้ไฟเลี้ยวที่เค้าให้บ้าง"
  "นังปั่นเดี๋ยวจะโดนยอกย้อนดีนัก เมื่อกี้ฉันแค่ลืมเปิดย่ะ"
  "แหม...อย่าลืมบ่อยนะแก เมื่อกี้โดนด่ากลางสี่แยกบอกตรงๆฉันอาย"ดีนะที่รถติดฟิลม์กระจกไม่งั้นคงได้อายชาวบ้านที่จอดรอสัญญาณไฟ
    "โอเคถึงเเล้วโทรศัพท์มาบอกด้วยนะ"   "อืม ฉันไปขึ้นรถก่อนนะเหลืออีกสิบห้านาทีรถจะออกแล้ว"
  "นังปั่น...อย่ารีบมีแฟนนะแก"
  "ฉันไปเรียนนะไม่ได้ไปหาแฟน แต่แกไม่ต้องรอฉันนะเพราะฉันยังไม่นิยมพันธุ์เดียวกัน"
  "นังบ้า อย่าไปตกหลุมรักใครเข้าล่ะแกยิ่งใจง่ายอยู่" ล่าสุดจำได้ว่าตอนอยู่มัธยมต้นนะ ฉันใจง่ายตรงไหนมันนานแล้ว ความรัก(ข้างเดียว)คือการเรียนรู้
     "ก็ดูอย่างนังจีนสิฉันเห็นก็ถึงกับเข็ดอยู่นะ ไม่กล้ารักใครเลยว่ะ"
  "ทำเป็นพูดดีนังปั่น คววามรักน่ะมันจะมาตอนที่เราไม่ทันตั้งตัว บางทีความรักมันก็เข้าใจยากแบบนังจีนที่บอกว่าคนนี้รักแท้ สุดท้ายมันก็เหลือแต่รักแร้"
  "ไอ้บ้าอิ่มแกก็ไปว่ามัน  กรณีมันเนี่ยฉันว่าคงเป็นรักแท้..แพ้แฟนเก่าวะ"
  "รีบๆไปขึ้นรถเร็ว รักใครชอบใครก็ดูก่อนนะเข้าใจมั้ย"
  "ค่ะแม่อิ่ม บอกแล้วไงค่ะว่าไปเรียนไม่ได้ไปหาความรัก"
  "ขอให้มันจริงเถอะ  เดินทางปลอดภัย โทรมาบอกด้วยนะถ้าถึงพะเยา"
  "โอเค ไปละ รักแกนะโว๊ย " ฉันกอดยัยอิ่มก่อนจะวิ่งไปกระโดขึ้นรถเศาเหล็กเคลื่อนที่ กว่าจะถึงพะเยาฉันคงจะนั่งจนปวดตูดแน่ๆเลยดีนะที่พ่อกับแม่ขนของแถมยังจัดการเช่าหอพักให้ก่อนไปพิษ'โลก ไม่งั้นซวยแน่ๆ ตื่นเต้นชะมัดเลยการเริ่มต้นเป็นเฟรชชี่ เจอเพื่อนใหม่ สิ่งเเวดล้อมใหม่ จะเป็นยังไงนะ.
       *****ฝากคอมเม้นด้วยนะคะ