Sorry โทดทีรักเรื่องนี้ไม่มีซับไท'เทิล

-

เขียนโดย Tip_Top

วันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.22 น.

  6 chapter
  4 วิจารณ์
  10.08K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 19.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) >Three<

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

         ///////~ เสียงกริ้งที่พึงดังขึ้นทำให้ทุกคนหยุดตกตะลึงในสถานการณ์ที่พึ่งเกิดขึ้น

 

    แล้วทุกคนก็นั่งลงเพื่อรอคุณครูมาสอน แต่ฉันกลับหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไปจากห้อง

              

              /ฉันยืนอยู่ที่หน้ากำแพงกั้นโรงเรียน เพื่อเตรียมที่จะกระโดดออกไป

 

  "ชิ! คิดว่าตัวเองดีนักรึไง ให้ตายสิพวกผู้ชายทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ"

 

        ฉันกระโดดขึ้นแล้วใช้มือคว้าบนขอบกำแพงไว้ ถึงฉันจะสูงก็เหอะแต่กำแพงนี่ก็สูงไม่ใช่น้อยเหมือกัน

 

   "อึ้บ~ ย๊า~" ฉันเกร็งแขนไว้แล้วค่อยยกตัวเองขึ้นไปบนแท่นกำแพง

 

     และเมื่ออยู่บนกำแพงฉันก็ได้มองไปรอบๆถนนทางเดินที่ทอดยาว คนที่เดินผ่านไป ได้หยุดและหันมามองฉันอย่างแปลกใจ

 

         แม้แต่คนที่อยู่ด้านหน้าฉันก็ตาม

  

     "นี่ พี่ชาย หลบไปหน่อยสิ ฉันจะกระโดดลงไป"

                

               เขาไม่ได้พูดอะไรแล้วเขาก็เขยิบหลบฉันไปนิดนึง แต่สายตาเขาก็ยังคงมองมาที่ฉันอยู่

 

  "ตึบ....ว้าย!" เสียงเท้าฉันที่กระทบลงกับพื้นดังขึ้น ตามด้วยเสียงร้องเมื่อการทรงตัวของฉันทำให้ตัว

เองเซ และจะล้ม

 

            "ระวังหน่อย!" แขนของฉันถูกผู้ชายที่อยู่ใกล้คนนั้นจับไว้ทันที หลังและหัวของฉันได้พิงติดไปที่หน้าอกของเขา

 

       "โอ่ย เกือบไปแล้ว"

 

        "ถ้าไม่เซียนพอ ก็อย่าคิดที่จะโดนเรียนสิ" เสียงเข้มของผู้ชายที่ประครองฉันดังขึ้น

 

 พอรู้ตัวอีกที ฉันก็รีบปลีกตัวออกจากเขาโดยด่วน

 

           "ฉันแค่พลาดไปนิดเดียวเอง"

 

      "ก็ดีถ้าคิดว่ามันพลาดนิดเดียว แต่เธอนี่ก็แข็งแรงไม่เบานะ สามารถปีนกำแพงนั่นได้ด้วย แข็งแรงน่า

ดูเลยนะ" 

 

           "เอ๊ะ ... เอ่อ"

 

    "ฉันไปก่อนนะ" แล้วผู้ชายคนนั้นก็เดินไป

 

         คิดว่าจะดูถูกกันซะอีก แต่กลับพูดว่า (แข็งแรงน่าดูเลยนะ) :'] นานทีจะได้เจอผู้ชายที่พูดแบบนี้

 

      "เอ๊ะ! แล้วทำไมฉันต้องยิ้มแก้มปริขนาดนี้ด้วยหล่ะ" ฉันจับแก้มตัวเองไปมา

 

   "เดี๋ยวซิ!" ฉันเรียกผู้ชายคนเมื่อกี้ ซึ่งเขาพึ่งเดินไปได้ไม่ห่างนัก

 

         "มีอะไรรึป่าว" เขาหันมาเมื่อฉันเรียก

 

   "เอ่อ นาย...นาย เล่นบอลเป็นรึป่าว"  นี่คือคำถามที่ควรจะถามใช่ไหม

 

         "ถามอะไรของเธอเนี๊ยะ"

 

     "เคยรึป่าวหล่ะ" ฉันยังคงยืนยันให้เขาตอบมา

 

         "ไม่ ไม่เคย" เค้าตอบด้วยเสียงนิ่งๆ

 

       "งั้นหลอกหลอ"

 

             "นายมีอะไรทำรึป่าว  ตอนนี้หน่ะ"

 

         "ป่าวไม่มีหลอก ฉันแค่ออกมาเดินดูรอบๆหน่ะ"

 

             "เอ่อ   เอ่อ งั้น  ไปเล่นเกมส์กันเถอะ"  ฉันเกร็งๆอยู่ก่อนที่จะชวนเขาให้ไปเล่นด้วยกัน

 

         "......"  เขามองน่าฉันนิ่งๆ

 

            "เอ่อ  โทดทีที่อยู่ดีๆก็ชวน พอดีฉันไม่มีอะไรจะทำหน่ะ"

 

         "งั้นไปดิ"

 

              "......"

 

          "ไหนๆ ต่างคนก็ต่างไม่มีอะไรทำ จะไปก็ไป" 

 

            

       

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา