Angelics War นาย...อยากจะทำแบบนี้จริงๆเหรอ

"โปรแกรมวิวัฒนาการ...เฮเฟสตัส ทำงาน!!"

ทันทีที่ฮิโรมิสามารถเคลียร์เงื่อนไขวิวัฒนาการที่ยากที่สุดได้ เธอก็ได้รับพลังใหม่ที่เหนือชั้นกว่าเดิมมาครอบครองเพื่อที่จะแข็งแกร่งขึ้น...และเพื่อสานความปรารถนาของเหล่าเพื่อนๆของเธอที่ฝากเอาไว้ด้วย!

คู่ต่อสู้ของเธอที่กำลังยืนอยู่นิ่งๆกับพื้นราวกับต้องการจะเย้ยหยันเทอร์รารอยด์ตัวน้อยคนนั้นเพิ่งจะรู้ตัวว่าเธอทำพลาดที่สุดในชีวิต อันที่จริงเธอน่าจะรีบๆจัดการให้เสร็จๆไปเสียตั้งแต่ที่ฮิโรมิกำลังดูอาการของยูนะอยู่ในตอนนั้นแล้ว ซึ่งฮิโรมิที่ได้รับวิวัฒนาการขึ้นต่อจากริกะที่เสียชีวิตไปแล้วก็เริ่มแผ่รังสีกดดันมนุษย์ที่กล้าหยามย้ำหน้าของเธอออกมาอย่างรุนแรง และพร้อมๆกันนั้นร่างกายของเธอก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอย่างมาก...

จากเสื้อผ้าธรรมดาของมนุษย์ที่เธอใส่อยู่ก็เปลี่ยนไปกลายเป็นชุดคล้ายๆเชียร์ลีดเดอร์กระโปรงสั้นสีแดง ช่วงบนนั้นกลายเป็นเกาะอกเอวลอยแบบใช้เชือกผูกด้านหน้า พร้อมกันนั้นที่แผ่นหลังของเธอก็มีอะไรบางอย่างค่อยๆงอกออกมา ผิวหนังส่วนที่ยื่นออกมาจากช่วงหลังนั้นเริ่มสมานตัวกันและอ่อนนุ่มขึ้นก่อนจะกลายเป็นปีกสีดำขนาดใหญ่
และในขณะเดียวกัน... ร่างกายของฮิโรมิก็เริ่มเจริญเติบโตมากขึ้นจนมีรูปร่างเหมือนเด็กสาวอายุ16ปีซึ่งแข็งแรงกว่าร่างของเด็กช่วงก่อนขึ้นมัธยมก่อนหน้านี้ของเธอมาก

แต่ถึงแม้ว่าร่างกายของเทอร์รารอยด์ตัวน้อยที่ผ่านการวิวัฒนาการขึ้นจนโตเป็นสาวจะดูน่าแปลกใจสักเท่าไหร่ก็ตาม อาคาริก็ดูเหมือนจะไม่รู้สึกกดดันเลยแม้แต่นิดเดียว ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เธอจะถูกแรงกดดันจากร่างของเธอบีบรัดจนแม้แต่จะหายใจก็ลำบากแล้วก็ตาม...

"เห... คราวนี้ดูจะเป็นเรื่องใหญ่จริงๆแล้วนะนี่..."

อาคาริบ่นออกมาเล็กน้อย ก่อนที่ฮิโรมิใช้รับคำชมนั้นของเธอไว้แล้วเริ่มความสามารถพิเศษที่ได้รับมา ใหม่ในทันที แต่คราวนี้ไม่ใช่การแปลงสภาพร่างกายเป็นอาวุธแบบที่เธอเคยทำ...

ฮิโรมิเรียกดาบและโล่ขึ้นมาไว้ในมือทั้งสองข้างของเธอ ดาบที่เธอเรียกมานั้นส่วนที่ใช้จู่โจมของมันมีรูปร่างเป็นเหมือนกับคลื่น โฟตอนที่ฉายออกมาแบบในหนังStar War ส่วนโล่สีแดงที่อยู่ในมือซ้ายของเธอนั้นก็ดูแข็งแรงมากด้วย

"ฉันจะไม่รอให้ใครมาช่วยทั้งนั้น..! ที่นี่..เวลานี้... ฉันจะฆ่าเธอซะ!!!"

เมื่อฮิโรมิพูดจบ เธอก็กระโดดพุ่งเข้าไปหาอาคาริที่ยืนยิ้มอยู่นิ่งๆด้วยความตื่นเต้นที่จะได้สู้กับคนที่แข็งแกร่งจริงๆจนตัวสั่นเทิ้มไปหมด แต่ก่อนที่ฮิโรมิจะเข้าถึงตัวเธอนั้น สาวน้อยผมดำก็กระโดดพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความเร็วที่สูงมากจนทำให้ดินบริเวณนั้นกระจายออกเป็นหลุมเล็กๆ แต่ฮิโรมิก็รู้ทันพร้อมทั้งพุ่งตามอาคาริขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความเร็วที่สูงไม่แพ้กัน

เมื่อทั้งสองคนบินขึ้นไปถึงชั้นเมฆแล้ว พวกเธอก็พุ่งเข้าปะทะกันด้วยความเร็วที่สูงยิ่งกว่าความเร็วเสียงทำให้ก้อนเมฆในแนวที่ทั้งสองบินผ่านไปถึงกับฉีกตัวออกราวกับฉีกผ้า ในมือของอาคารินั้นได้มีลูกไฟขนาดเล็กปรากฏขึ้นมาราวกับกำลังดูเชิงของอีกฝ่ายอยู่ ในขณะที่ฮิโรมินั้นง้างดาบพร้อมที่จะเสียบทะลุมือของเธอให้กลายเป็นรูโหว่ในพริบ ตา...

"ไปตายซะ!!!"

ตึง..!!!!

ดาบของฮิโรมิกับลูกไฟของอาคาริเข้าปะทะกันอย่างรุนแรงจนกลุ่มเมฆที่อยู่ใต้เท้าพวกเธอกระจายออกเป็นวงกว้าง
หลังจากนั้นทั้งสองคนก็แยกตัวออกจากกันก่อนจะพุ่งกลับมาปะทะกันอีกหลายต่อหลาย ครั้งจนทำให้ท้องฟ้าในบริเวณนั้นไม่มีก้อนเมฆปรากฏให้เห็นเลยแม้แต่ก้อน เดียว..!!


"ไม่เอาน่า..! ล้อกันเล่นใช่ไหมเนี่ย..!!"

ฮิซาชิที่กำลังบินไปยังสมรภูมิที่สองรู้สึกประหลาดใจมากกับกระแสลมแรงที่ กระหน่ำพัดอยู่ตลอดเวลา เมื่อเขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าบริเวณนั้นก็เห็นแสงกระพริบกระจายตัวอยู่โดยทั่ว เนื่องจากความเร็วของทั้งสองคนนั้นสูงมากจนสามารถบินไปยังทุกๆตารางเซนติเมตรของสนามรบนั้นได้ในเวลาเพียงไม่ถึงวินาที

'เริ่มจะเป็นเรื่องใหญ่เข้าแล้วไง แต่ก็...รอดกลับมาให้ได้นะ ฮิโรมิ!'
เขารีบมุ่งหน้าไปยังที่ๆพวกนั้นต่อสู้กับอาคาริอย่างรวดเร็ว เพราะเขาเชื่อว่าจะต้องมีสักคนที่ยังมีชีวิตอยู่แน่... แต่ใครล่ะ!


'ถ้าเป็นเธอ...จะเลือกทางไหนล่ะ!?'

คำถามนี้ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวมิคาสะอยู่ตลอดเวลา เธอต้องตัดสินใจด้วยตัวเองว่า...จะเข้าไปช่วยทั้งๆที่แขนขวายังไม่หายดี... หรือจะหนีไปรักษาแขนตัวเองก่อนแล้วค่อยกลับมาสู้กับอาคาริอีกครั้ง...
แต่ถ้าทำแบบนั้น---

"ฉันไม่มีวันทิ้งเพื่อนของฉันแล้วไปใช้ชีวิตสุขสบายคนเดียวหรอก!"
ว่าแล้วมิคาสะก็หอบร่างกายที่เต็มไปด้วยบาดแผลมุ่งหน้าไปหาอาคาริทันที...โดยไม่สนใจเลยว่า---

"ตรงทางข้างหน้าเธอจะต้องพบกับความเจ็บปวดสักเพียงไร"



"ฮิๆ.. นึกไม่ถึงเลยว่าเธอจะแข็งแกร่งขนาดนี้ แข็งแกร่งเหนือกว่ายัยพวกนี้หลายขั้นเลย..!"
อาคาริกล่าวชมเชยฮิโรมิที่สามารถต่อสู้กับเธอที่เอาจริงได้อย่างสูสี แต่ทั้งอย่างนั้นดวงตาของเธอ...กลับไม่แสดงท่าทางเหมือนกับกำลังชมอีก ฝ่ายอยู่เลย

"แต่คราวนี้เธอไม่รอดแน่ๆ... เตรียมใจซะเถอะ!!"

หลังจากที่ได้พุดทุกอย่างที่ต้องการแล้ว อาคาริก็รวมพลังไฟจากภายในร่างของเธอเตรียมจะปล่อยออกไปจัดการคู่ต่อสู้ที่สามารถไล่ต้อนเธอได้ให้หายไปในพริบตา หากแต่ทุกสิ่งกลับไม่เป็นไปตามที่เธอคิด...

"ไม่ยอมให้ทำหรอกน่า!!"

แม้ว่าจะสายเกินไปแล้วก็ตาม ฮิโรมิก็ยังคงพุ่งเข้าหาอาคาริที่ยิงลำแสงเพลิงใส่เธอโดยไม่สะทกสะท้านแต่อย่างใด และในขณะที่คลื่นพลังของอาคาริกำลังจะเข้าปะทะร่างกายอันบอบบางของฮิโรมิอยู่นั้นเอง...

ร่างของฮิโรมิที่กำลังจะถูกโจมตีใส่นั้นก็หายไปจากสายตาของเธออย่างรวดเร็ว!!

"อะไรน่ะ..!! โอ๊ย!!!"

ยังไม่ทันที่อาคาริจะได้ใช้ความคิดถึงสิ่งที่ยังคงอยู่ตรงหน้าจนถึงเมื่อครู่นี้ แผ่นหลังของเธอก็ถูกอะไรบางอย่างกระแทกใส่อย่างรุนแรงจนทำให้เธอกระเด็นไปตามแรงอัดที่พุ่งเข้าใส่เมื่อครู่นี้...

"ตั้งท่านานซะขนาดนั้นไม่มีวันโดนฉันหรอกน่า..!"

มันหมายความว่ายังไงกัน!! ทำไมยัยนี่ถึงได้เคลื่อนที่เร็วขนาดนี้ ทั้งๆที่เมื่อกี้นี้ท่าทางของยัยนั่นก็ไม่ได้อยู่ในสภาพพร้อมที่จะกลับตัวพุ่งออกไปทางอื่นสักหน่อย..!! แล้วทำไมถึงหลบการโจมตีเมื่อกี้ของเราได้...

"ก็เพราะปีกของเทอร์รารอยด์น่ะต่างจากของแองเจลอยด์กับอควารอยด์ยังไงล่ะ... เนพติสท์เคยพูดเอาไว้..!"

ในระหว่างที่อาคาริกำลังงุนงงกับสิ่งที่เพิ่งจะเกิดขึ้นกับตัวเธออยู่นั้นเอง ก็มีเสียงของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นมาตอบคำถามที่เธอมีอยู่ในใจได้อย่างพอดิบพอดี ซึ่งในขณะนั้นเด็กสาวผมสีเหลืองได้ฟื้นขึ้นมาจากความตายที่รายล้อมร่างของเธออยู่จนถึงเมื่อครู่นี้ได้อย่างเฉียดฉิว...

"พวกเทอร์รารอยด์น่ะถนัดการต่อสู้ประชิดตัวที่สุด แถมยังเก่งประเภทที่ว่าเหนือกว่ามิคาสะที่เป็นสายต่อสู้ประชิดตัวเพียงคนเดียวในหมู่อควารอยด์ซะอีก... แต่ถึงอย่างนั้นเทอร์รารอยด์กลับโง่ยิ่งกว่ามิคาสะแบบเกินเยียวยาอีกด้วย ที่เป็นอย่างนั้นก็เพราะสมองด้านการคิดคำนวณจะไม่ได้ถูกพัฒนาขึ้นเลยแม้ว่าจะอ่านหนังสือเท่าไหร่ก็ตาม..."

ได้ยินดังนั้นฮิโรมิก็ฉุนกึกทันที เธอรู้สึกเหมือนโดนหลอกด่ายังไงก็ไม่รู้ แต่คราวนี้อนุโลมให้สักครั้งหนึ่งก็แล้วกัน..!

"ที่เป็นแบบนั้น ก็เพราะว่าสำหรับพวกเทอร์รารอยด์แล้ว...ของแบบนั้นมันไม่จำเป็นเลยยังไงล่ะ!"

ในระหว่างที่โยโซระกำลังอธิบายอยู่นั้น ฮิโรมิกับอาคาริก็เริ่มทำการบุกเข้าหากันอีกครั้งหนึ่งโดยไม่สนใจที่จะฟังสิ่งที่เธอกำลังจะพูดต่อจากนี้เลย... ทั้งที่เรื่องนี้มีความสำคัญกับอาคาริมากประเภทที่ว่าสามารถกำหนดความเป็นความตายของเธอได้เลยทีเดียว!

"ปีกที่กลางหลังของเทอร์รารอยด์น่ะ... เมื่อผ่านการวิวัฒนาการมาแล้วจะสามารถเร่งความเร็วได้สูงกว่าพวกเราหลายเท่าตัว เพราะงั้น...ถึงแม้ว่าจะอยู่ในท่าไหนก็สามารถหักมุมออกข้างได้อย่างสบาย แถมยังสามารถเร่งขึ้นถึงความเร็วสูงสุดได้ในเวลาแค่ไม่กี่วินาทีอีกด้วยนะ!"

ทั้งคู่เข้าจู่โจมใส่กัน แต่เมื่อเห็นว่าความเร็วของฮิโรมิเริ่มจะสูงขึ้นไปทุกทีแล้ว อาคาริก็ยิงลูกพลังใส่เธอหมายจะตัดความเร็วเสียตั้งแต่ต้น แล้วก็เหมือนเดิม... ฮิโรมิสามารถบินหลบการโจมตีของเธอได้ก่อนที่จะเร่งความเร็วบินขึ้นไปจนสามารถเข้าประชิดตัวเธอจากด้านหลังได้

"ย้ากกก!!!!"

ฮิโรมิเงื้อดาบฟันเข้าที่กลางหลังของอาคาริอย่างรวดเร็ว ในตอนนั้นเองที่มนุษย์คนนั้นสามารถเอี้ยวตัวหลบคมดาบของเธอได้จนฟันโดนที่ไหล่ขวาเป็นแผลช้ำ และเพราะฮิโรมิสามารถเข้าประชิดตัวเธอได้ อาคาริจึงต้องรีบเพิ่มระยะห่างระหว่างกันให้มากขึ้นจากเดิม แต่ฮิโรมิก็ยังคงพุ่งเข้าหาเธอไม่หยุด ซ้ำระยะห่างยังค่อยๆหดสั้นลงทุกทีอีกด้วย!!

และเมื่อเห็นว่าเทอร์รารอยด์ที่สามารถทำร้ายเธอได้เข้ามาใกล้พอจนไม่สามารถหลบการโจมตีได้พ้นแล้ว อาคาริก็ตัดสินใจที่จะปล่อยลูกบอลเพลิงใส่เธออย่างรุนแรงจนเกิดระเบิดเข้าเต็มๆหน้า แต่แล้วการตัดสินใจครั้งนี้ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเธอเท่าไหร่เลย...

ทันทีที่ควันระเบิดแยกออกจากกัน อาคาริก็เห็นเป้าหมายของเธอยกโล่ขึ้นมากันเอาไว้ได้ทันเวลา แต่บนโล่ของฮิโรมิที่ถืออยู่นั้นมีม่านพลังสีแดงอ่อนกำลังครอบคลุมโล่นั้นเอาไว้เหมือนเป็นด่านคุ้มกันอีกชั้นหนึ่ง... ซึ่งรูปร่างของมันคล้ายกับเอจิสของอควารอยด์มาก

"ส่วนโล่ที่เทอร์รารอยด์ถืออยู่นั่นน่ะมีความแข็งแกร่งเหนือกว่าเกราะป้องกันที่พวกนั้นใช้ตอนก่อนจะวิวัฒนาการ... แล้วโล่นั้นก็สามารถเปิดเอจิสป้องกันเฉพาะจุดขึ้นมาได้ แน่นอนว่าเอจิสนี้แข็งแรงยิ่งกว่าเอจิสของอควารอยด์ซะอีกนะ!"

เมื่อเห็นว่าการโจมตีระยะไกลไม่สามารถทำอะไรฮิโรมิได้เลยแม้แต่น้อย อาคาริจึงตัดสินใจที่จะบุกเข้าไปต่อสู้หมัดต่อหมัดกับเธออย่างช่วยไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่สามารถทานแรงอันมหาศาลของ"เทอร์รารอยด์ที่แข็งแกร่งที่สุด"ได้จนถูกเล่นงานกระเด็นออกมา

และเมื่อสบโอกาสที่จะปิดฉากการต่อสู้ในครั้งนี้ได้แล้ว ฮิโรมิก็ยกดาบขึ้นมาเหนือหัวก่อนที่ดาบนั้นจะยืดระยะฟันออกจนยาวถึงขีดสุด...เป็นระยะทางกว่า20เมตร!!

"แล้วก็ดาบโฟตอนที่ทำงานเกินวงรอบ..."คริสซาโอร์" ดาบโฟตอนที่สามารถผ่าแม้แต่เอจิสที่แข็งแกร่งที่สุดให้ขาดเป็นสองท่อนได้ ซึ่งเทอร์รารอยด์ที่เป็นเหมือนดาบและโล่ที่แข็งแกร่งที่สุด...นั่นแหละคือฮิโรมิ! เพราะงั้นคนที่จะต่อสู้ประชิดตัวได้เหนือกว่าเธอน่ะ..!"

"ไม่มี!!"

"หายไปซะ!!!!"

เมื่อโยโซระกล่าวคำบรรยายจบ ฮิโรมิก็ลงดาบใส่อาคาริที่บาดเจ็บหนักจากการต่อสู้สะสมมาอย่างยาวนานหมายจะปลิดชีพเธออย่างไม่ลังเล และเมื่อดาบของเธอสัมผัสผิวของมนุษย์ที่กำลังลอยอยู่ในระดับเดียวกับเธอนั้น... คมดาบก็ผ่าลงไปกลางตัวอย่างรวดเร็วจนเหมือนกับกำลังผ่าอากาศอยู่เลย

และทันใดนั้นร่างของอาคาริก็เรืองแสงสีขาวจ้าออกมาก่อนที่จะเกิดระเบิดขึ้นอย่างรุนแรงที่สุดกลางท้องฟ้าที่กำลังโอบล้อมการต่อสู้ครั้งนี้อยู่ เมื่อความร้อนจากการระเบิดเกิดการรวมตัวกับความเย็นของอากาศบริเวณนั้น ไอน้ำที่กลับมารวมตัวกันอีกครั้งหนึ่งหลังจากที่กระจายตัวออกไประหว่างการต่อสู้นั้นก็ควบแน่นกลายเป็นหยดน้ำตกลงมาอาบร่างของสาวน้อยที่อยู่ด้านล่างจนชุ่มไปหมด

แล้วการต่อสู้อันยาวนานระหว่างมนุษย์กับSeiriก็ปิดฉากลงด้วยชัยชนะที่เทอร์รารอยด์มีเหนือมนุษย์ที่เป็นตัวแทนของเผ่าพันธุ์นั้น...หรือเปล่า!?