ในใจมีเทอคนเดียว

ณ  บ้าน สิริพันวานุ
 
"ก๊อกๆๆ   คุณไลล....ไลลา...ไลลา  ตื่นรึยังค่ะ   คุนท่านให้มาเชิญลงไปทานอาหารเช้าค่ะ"
เสียงคนใช้ของตระกูลสิริพันวานุ  ปลุกเรียกหญิงสาวที่นอนสลบสไลภายในห้องนอน  ลูกสาวคนเดียวของนักธุรกิจพันล้าน  ให้ตื่นขึ้นจากการนอน
 
 
"อืมมมม!!!  เดี๊ยวชั้ลไป  บอกคุนพ่อทานไปก่อนเลย"  หยิงสาวตอบเสียงลากช้า  ด้วยความงัวเงีย  หลังจากที่เมื่อคืน  ไปปาร์ตี้กะเพื่อนๆ จนตึก  ทำให้ยังเหนื่อยล้าอยู่บ้าง
"ไม่ได้นะค่ะ   คุนท่านสั่งว่าให้ดิชั้นปลุกให้ตื่นให้ได้  เพราะจะมีเเขกคนสำคัญมาร่วมรับประทานอาหารเช้ากับเรานะค่ะ"   เสียงคนใช้ดูจิงจังมากขึ้น ทำให้ ไลลา ต้องลุกขึ้นจากเตียง  เพื่อเปิดประตูให้หล่อนได้เข้าไปอธิบายตามเคย........
 
 
"อ๊ะๆๆ....มีไรก็ว่ามา  ใครจะมาทานอาหารเช้ากับเราห้ะ   ปกติ  คุนพ่อคุนเเม่ก็ทานกันสองคนอยู่เเล้ว  ไม่มีชั้นก็ไม่ตายนิ"   ไลลาเริ่มโมโห  ที่มาปลุกเทอจากการนอนหลับ
ยัยคนใช้ที่เริ่มหวาดกลัว  จึงรีบบอกให้หยิงสาวรับทราบถึงเเขกผู้มาเยือน"คือ...คุนสิทธิ   ลูกชายเพื่อนสนิทของคุนท่านนะค่ะ  เทอจามาทานอาหารเช้า  กับเรา  คุนท่านเลยให้ดิชั้ลมาตามให้คุนหนูรีบๆลงไปนะค่ะ"     หลังจากได้ฟังเรื่องราวจากคนใช้ ไลลาจึงอาบน้ำเเต่งตัวเเละลงไปทานอาหารเช้าตามคำสั้งทันที.......
 
 
"อ้าววว.... ไลลา มาเเล้วหรอลูก  พ่อกะจะขึ้นไปตามเองซะเเล้ว นึกว่าลูกไม่อยากลงมา"
"ไม่ต้องหรอกค่ะ  เเค่ใยคนใช้คนนั้นขี้นไปปลุกคนเดียวก็เสียงดังจาตายยยย  ลูกทนนอนอยู่ไม่ได้หรอกค่ะ   ไม่รู้จาตะโกนอารายหนักหนา"  เทอบ่นอย่างหัวเสียพร้อมสะบัดหน้าหนีผู้เป็นพ่ออย่างเสียมิด้าย  เเต่เทอก็ต้องตกใจที่คนข้างๆกายเทอ  ไม่ใช่เก้่าอี้ว่างเปล่า  เเต่กลับมีคนนั่งมันอยู่ด้วย 
 
ชายหนุ่มเเต่งตัวภูมฐาน  หน้าตาสะอาดสะอ้าน(จัดว่าหล่อนิดๆ)  แต่ก็ไม่ได้ทำให้ไลลาหลงเสน่ห์ เพราะไม่ใช่สเปกเทอเเม่เเต่น้อย   ไลลาหันซ้ายหันขวา พบว่า อีตานี่คือคน  จึงหันกลับไปทางคุนพ่อของเทอ   ยังไม่ทันได้เอ่ยอัลไล พ่อก็จัดเเจงบอกให้เสร็จสรรพ
 
"นี่พี่สิทธิ  ลูกชายเพื่อนสนิทพ่อเอง  เค้าจะมาทานอาหารกัลเราเเล้วจามาพาไลลาไปลองชุด  ในงานหมั้นที่จะถึงในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้"
 
 
เฮือกกกกกกกกกก??????!!!!!....................................!!!!!!!  ช็อคคคคคคคคคคคค!!!!!
หยิงสาวทำหน้าตายยย.......ก่อนจะตะเบ็งเสียงเเข็งออกมาว่าาา   "ไ-ม่-เเ-ต่-ง......ไ-ม่-ห-มั้-น"
เทอยืนขึ้นเเล้ววางมือลงบนโต๊ะเสียงดังงงงงงง.......เเล้วหันไปมองค้อนใส่ว่าที่คู่หมั้นที่เทอไม่ได้พิศวาทเเต่อย่างใด   จนทุกคนบนโต๊ะอาหารต้องเชิญเเขกกลับไปก่อน   เพื่อเคลียร์กะลูกสาวตัวปันหา  ที่ตอนนี้หนีขึ้นห้องไปแล้วววววว
 
"ไลลาลูก   ฟังพ่อหน่อยสินะ " ผู้เป็นพ่อเปิดประตูห้องลูกสาวเข้าไปข้างในเพื่อพูดคุยกะเทอ
"พ่อทำอย่างนี้ทำไม   พ่ออยากให้ตัวเองขายหน้าอีกกี่รอบ  ผู้ชายเป็นร้อยเเล้วมั้ง  ที่พ่อหามาประเคนลูก  แต่เคยเหนลูกถูกใจสักคนมั๊ยยยย   ลูกไล่ทุกคนจนหน้าเสีย  บางคนร้องไห้เป็นเด็กทารก พ่อปล่อยให้ลูกได้ตามหาคนที่ใช่ด้วยตัวลูกเองได้มํียยยยยย"   หยิงสาวเริ่มเสียงสั่น  เพราะความโกรธ โมโหเเละเสียใจที่พูดเท่าไหร่ พ่อกะเเม่ก็ไม่เคยฟังงงงงเทอ
ผู้เป็นพ่อจึงให้ไลลาอยู่คนเดียวเมื่อสงบสติอารมที่เดือดปุดๆ  จนเย็นลง    เทอไม่ลงมาทานอาหารเย็น  กลับหมกตัวอยู่ในห้องนอนอย่างเดียว   แต่หารู้ไม่ว่า  ยัยลูกสาวตัวเเสบ กำลังทำเรื่องที่จะทำให้ทั้งบ้านปวดหัว