นายเคยรักฉันบ้างไหม.

"ไม่เป็นไร..ยังไงเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วถ้าโทคิจะมีแฟนใหม่ฉันก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปห้ามโทคิหรอกนะ..ไม่เป็นไรฉันเข้าใจ..:')" คำพูดของฮาซูคิทำผมเกือบร้องไห้เลยทีเดียว..
 
วันต่อมาก่อนเข้าวิชาเรียนคาบแรก..~~
''ฮาซูคิจัง ! ฮาซูคิจัง !'' 
''อ่ะ ! อะไรหรอจ๊ะยูมิ ?''
''เป็นอะไรน้ะ ? ตั้งแต่ไปคุยกับโทคิมาก็เหม่อบ่อยจัง..''
''เอ่อ..:(''
''ถ้าไม่สบายใจอะไรมาปรึกษาฉันได้นะ..''
''จ๊ะ ยูมิจังขอบใจนะจ๊ะ..:')''
ครืดดดด ~~~ #เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้น 
''โทคิ..ฟังฉันก่อนโทคิ !"#อาริโนะเรียกโทคิเสียงดัง //เห้อ..น่ารำคาญจริง !
''พอเถอะอาริโนะ..'' 
''แต่เรายังคุยกันไม่รู้เรื่องเลยนะ !''
''ต้องคุยอะไรอีกฉันว่าเราคุยกันไปหมดแล้วนะ'' 
''ตะ..แต่..โทคิฟังฉันก่อนฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะทำผิดสัญ..'' ผมรีบเอามือไปปิดปากเธอไว้แทบไม่ทัน !
''ออกไปคุยกันข้างนอกอาริโนะ..'' และผมกับอาริโนะก็เดินออกไปคุยกันข้างนอก..
''นี้อาริโนะ ! บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าหลุดปากน้ะ ?'' 
''ขอโทษโทคิ..ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะหลุดปากไป'' 
''เกือบแล้วไหมหระ !''
''แต่โทคิหายโกรธฉันเถอะฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะเล่าให้คาโอรุฟังจริงๆนะ'' 
''แต่ก็เล่าให้ฟังไปแล้วไม่ใช่ไง ? แล้วคาโอรุว่าไง ?''
''คาโอรุบอกรู้ตั้งแต่แรกแล้ว..ว่าเพื่อนสมัยเด็กอย่างพวกเราไม่น่าที่จะมาเป็นแฟนกันได้'' เห้อ..ว่าแล้วว่าคาโอรุต้องรู้ทัน 
''นี้โทคิ !?''
''ห้ะ ? ว่าไง''
''นายคิดว่าทำแบบนี้แล้วมันจะทำให้ฮาซูคิมีความสุขจริงๆหรอ ?'' .....
''เอ่อ..ฉันอยากให้ฮาซูคิมีอนาคตที่ดีทำแค่นี้น้ะฉันทำได้อยู่แล้ว..ฉันยอม''
''อ๊ะตามใจนายและกัน ! แล้วเราจะต้องหลอกเป็นแฟนกันแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนฉันไม่อยากหลอกฮาซูคินานหลอกนะ ?'' อีกนานแค่ไหน..
''จนกว่าฮาซูคิจะจบจากการศึกษาที่นี้แหละ..''
''ห้ะ ! นานไปแล้วถึงแฟนฉันเขาจะไม่ว่าอะไรก็เถอะ..แต่มันนานไปนะ !''
''ขอร้อง..ช่วยฉันเถอะ''
''ฉันช่วยนายก็ได้นะแต่..''

 
มาพบกันใน Chapter ต่อไปนะค่ะว่าอาริโนะพยายามจะบอกอะไรกันแน่..