Werewolf เผ่าพันธุ์อันตราย เจ้าชายหมาป่า

     ความเงียบเข้าปกคลุมไปทั่วรอบถ้ำเมื่อคลอบด์ได้ย่างกรายออกไป เหลือเพียงเจ้าชายธีโอน่า
 
 
และหมาป่าอย่างเอล่า
 
 
     ความคิดมากมายตีกันไปหมดในพระเศียรของพระองค์ ทั้งเรื่องถูกจับตัว เรื่องเมสเน่ ทั้งเรื่อง
 
 
ที่คิดจะหนีอีกด้วย ร่างบางสูดลมหายใจอีกครั้งพยายามคิดหาทางหนีในทุกๆ วิธีทาง แต่กลับดูจะ
 
 
ล้มเหลวทุกครั้งเมื่อทรงนึกขึ้นมาได้ว่าเอล่ายังคงเฝ้าอยู่ที่หน้าถ้ำ หากคิดหนีอาจถูกฆ่าได้โดย
 
 
ง่ายเลยทีเดียว พระเนตรสีมรกตเริ่มมองหาทางเดินต่อภายในถ้ำ ถึงแม้จะไม่เคยมาในที่ที่แบบนี้
 
 
แต่อาจจะมีทางออกหลังถ้ำอยู่ก็เป็นได้
 
 
     คิดได้ดังนั้นร่างบางรีบลุกขึ้นช้าๆ พยายามเก็บความเงียบไว้ให้ได้มากที่สุด เอล่ายังคงเฝ้าอยู่
 
 
นอกถ้ำ เป็นโอกาสเดียวที่เขาจะหนีได้
 
 
     ร่างบางเดินไปอย่างเงียบๆ ก่อนจะพ้นช่วยทางหน้าถ้ำ ภายในที่กว้างไม่มีแสงไฟเร็ดรอด
 
 
หากกลับสว่างอย่างไม่น่าเชื่อ ขาเรียวยังคงแกมวิ่งแกมเดินจนเห็นแสงภายนอกซึ่งนั้นอาจเป็นทางออก
 
 
ก็เป็นได้
 
 
     "โบร๋วววว"เสียงร้องพาสะดุ้ง ร่างบางรีบหันกลับไปมองทันที
 
 
     ...นั้นเสียงของเอล่าแน่...
 
 
     คิดได้ดังนั้นจึงรีบวิ่งทันที เสียงวิ่งที่ตามมาบ่งบอกให้รู้ว่าเป็ยเสียงของฝีเท้าสัตว์นั้นคือเอล่าแน่นอน!
 
 
   "ใช่จริงด้วย!"อุทานออกอย่างดีพระทัย ทางด้านหน้าเป็นเพียงโพลงเล็กๆ สู่ภายนอก ร่างบาง
 
 
รีบมุดออกทันที หากแต่ว่า "อ๊ะ!"
 
 
      สุนัขหมาป่าอย่างเอล่ารีบวิ่งมากัดถูกฉลองพระบาทเสียก่อน แรงของเธอทำให้เนื้อผ้าของ
 
 
มันหลุดขาดออกไป
 
 
   "ไม่!"สัญชาตญาณบอกให้พระองค์พยายามใช้เท้ายันอีกรอบ ปลายรองเท้าถูกหน้าของ
 
 
หมาป่าอย่างจัง จนทำให้เธอร้องออกมา
 
 
     ความตกใจทำให้พระองค์รีบยันตัวจนออกมาจากภายนอกทันก่อนที่คมเขี้ยวของเอล่าจะมา
 
 
คว้าไว้อีกรอบ
 
 
     "กรรรร"เสียงขู่กรรโชก หากแต่โพลงที่เล็กเกินกว่าจะสามารถออกได้ทำให้เธอได้แต่ขู่ ร่าง
 
 
บางแทบไม่รอให้เธอได้ตามมารีบวิ่งเข้าป่าทันที
     
 
 
 
 
 
     "บ้าจริง!"เสียงสบถอย่างอารมณ์เสียงเอ่ยขึ้น ร่างหญิงสาวนัตย์ตาสีน้ำตาลเข้มรีบวิ่งออก
 
 
นอกถ้ำทันที
 
 
     "เกิดอะไรขึ้น เอล่า!"เสียงทุ้มของล็อบดังขึ้น พร้อมกับดวงตาสีเขียวที่มองมายังเธอ
 
 
     "คลอบด์ คือฉัน"
 
 
     "ไปหาเขาให้พบ!"เสียงดุดันเเจ้าของดวงตาสีเขียวเอ่ยนิ่ง หากแต่ดวงตากลับลุกวาวเป็น
 
 
กองเพลิง ร่างเอล่ากระเด็นแผ่นหลังชนกำแพงถ้ำอย่างแรง
 
 
     "ข้าเจ็บนะ"มือเรียวกดแผ่นหลังที่ระบมตามแรงของคลอบด์ ถึงเขาจะโมโหร้ายหรือแม้แต่
 
 
ทำร้ายเธอหากแต่เธอกลับรักเขาจนหมดหัวใจ
 
 
     "หึ ความจริงเจ้าสมควรตายด้วยซ้ำ"ถอยคำเอ่ยเรียบนิ่ง หากมันกลับเสมือนคมมีดนับสิบที่
 
 
กรีดลึกลงในหัวใจข้างซ้ายของเธอ
 
 
     "...คลอบด์"
 
 
     "ล็อบเจ้าไปตามหาเขาให้พบ"ร่างสูงไม่สนใจเสียงวินวอนขอความเห็นใจของเธอ แต่กลับหันไป
 
 
สั่งล็อบที่ยืนนิ่งดูด้วยความตกใจแทน
 
 
     "คะ ครับ"ตอบได้ดังนั้นร่างกำยำกลับแปลงกลายเป็นเช่นเดิมสุนัขหมาป่าขนสีดำมันวาว
 
 
หากแต่คลอบด์ย่อมสง่างามกว่าหมาป่าตัวไหนๆ อยู่แล้ว
 
 
     คลอบด์ไม่สนใจนัตย์ตาสีน้ำตาลเข้มของเอล่า แปลงกายเป็นสุนัขหมาป่าขนสีน้ำตาลอ่อนเงา
 
 
วาว ตัวใหญ่สง่างามวิ่งเข้าป่าไปทันที
 
 
     "ธีโอน่า!!"เอล่าขบเม้นริมฝีปากแน่น หากเขาไม่หนีเธอไปเธอคงไม่ถูกคลอบด์ลงโทษขนาดนี้หรอก
 
 
ดวงตาสีน้ำตาลเข้มลุกวาว ก่อนจะแปลงกายเป็นสุนัขหมาป่าวิ่งเข้าไปทันที