Werewolf เผ่าพันธุ์อันตราย เจ้าชายหมาป่า

     ความเงียบเข้าปกคลุมไปทั่วรอบถ้ำเมื่อคลอบด์ได้ย่างกรายออกไป เหลือเพียงเจ้าชายธีโอน่า

 

 

และหมาป่าอย่างเอล่า

 

 

     ความคิดมากมายตีกันไปหมดในพระเศียรของพระองค์ ทั้งเรื่องถูกจับตัว เรื่องเมสเน่ ทั้งเรื่อง

 

 

ที่คิดจะหนีอีกด้วย ร่างบางสูดลมหายใจอีกครั้งพยายามคิดหาทางหนีในทุกๆ วิธีทาง แต่กลับดูจะ

 

 

ล้มเหลวทุกครั้งเมื่อทรงนึกขึ้นมาได้ว่าเอล่ายังคงเฝ้าอยู่ที่หน้าถ้ำ หากคิดหนีอาจถูกฆ่าได้โดย

 

 

ง่ายเลยทีเดียว พระเนตรสีมรกตเริ่มมองหาทางเดินต่อภายในถ้ำ ถึงแม้จะไม่เคยมาในที่ที่แบบนี้

 

 

แต่อาจจะมีทางออกหลังถ้ำอยู่ก็เป็นได้

 

 

     คิดได้ดังนั้นร่างบางรีบลุกขึ้นช้าๆ พยายามเก็บความเงียบไว้ให้ได้มากที่สุด เอล่ายังคงเฝ้าอยู่

 

 

นอกถ้ำ เป็นโอกาสเดียวที่เขาจะหนีได้

 

 

     ร่างบางเดินไปอย่างเงียบๆ ก่อนจะพ้นช่วยทางหน้าถ้ำ ภายในที่กว้างไม่มีแสงไฟเร็ดรอด

 

 

หากกลับสว่างอย่างไม่น่าเชื่อ ขาเรียวยังคงแกมวิ่งแกมเดินจนเห็นแสงภายนอกซึ่งนั้นอาจเป็นทางออก

 

 

ก็เป็นได้

 

 

     "โบร๋วววว"เสียงร้องพาสะดุ้ง ร่างบางรีบหันกลับไปมองทันที

 

 

     ...นั้นเสียงของเอล่าแน่...

 

 

     คิดได้ดังนั้นจึงรีบวิ่งทันที เสียงวิ่งที่ตามมาบ่งบอกให้รู้ว่าเป็ยเสียงของฝีเท้าสัตว์นั้นคือเอล่าแน่นอน!

 

 

   "ใช่จริงด้วย!"อุทานออกอย่างดีพระทัย ทางด้านหน้าเป็นเพียงโพลงเล็กๆ สู่ภายนอก ร่างบาง

 

 

รีบมุดออกทันที หากแต่ว่า "อ๊ะ!"

 

 

      สุนัขหมาป่าอย่างเอล่ารีบวิ่งมากัดถูกฉลองพระบาทเสียก่อน แรงของเธอทำให้เนื้อผ้าของ

 

 

มันหลุดขาดออกไป

 

 

   "ไม่!"สัญชาตญาณบอกให้พระองค์พยายามใช้เท้ายันอีกรอบ ปลายรองเท้าถูกหน้าของ

 

 

หมาป่าอย่างจัง จนทำให้เธอร้องออกมา

 

 

     ความตกใจทำให้พระองค์รีบยันตัวจนออกมาจากภายนอกทันก่อนที่คมเขี้ยวของเอล่าจะมา

 

 

คว้าไว้อีกรอบ

 

 

     "กรรรร"เสียงขู่กรรโชก หากแต่โพลงที่เล็กเกินกว่าจะสามารถออกได้ทำให้เธอได้แต่ขู่ ร่าง

 

 

บางแทบไม่รอให้เธอได้ตามมารีบวิ่งเข้าป่าทันที

     

 

 

 

 

 

     "บ้าจริง!"เสียงสบถอย่างอารมณ์เสียงเอ่ยขึ้น ร่างหญิงสาวนัตย์ตาสีน้ำตาลเข้มรีบวิ่งออก

 

 

นอกถ้ำทันที

 

 

     "เกิดอะไรขึ้น เอล่า!"เสียงทุ้มของล็อบดังขึ้น พร้อมกับดวงตาสีเขียวที่มองมายังเธอ

 

 

     "คลอบด์ คือฉัน"

 

 

     "ไปหาเขาให้พบ!"เสียงดุดันเเจ้าของดวงตาสีเขียวเอ่ยนิ่ง หากแต่ดวงตากลับลุกวาวเป็น

 

 

กองเพลิง ร่างเอล่ากระเด็นแผ่นหลังชนกำแพงถ้ำอย่างแรง

 

 

     "ข้าเจ็บนะ"มือเรียวกดแผ่นหลังที่ระบมตามแรงของคลอบด์ ถึงเขาจะโมโหร้ายหรือแม้แต่

 

 

ทำร้ายเธอหากแต่เธอกลับรักเขาจนหมดหัวใจ

 

 

     "หึ ความจริงเจ้าสมควรตายด้วยซ้ำ"ถอยคำเอ่ยเรียบนิ่ง หากมันกลับเสมือนคมมีดนับสิบที่

 

 

กรีดลึกลงในหัวใจข้างซ้ายของเธอ

 

 

     "...คลอบด์"

 

 

     "ล็อบเจ้าไปตามหาเขาให้พบ"ร่างสูงไม่สนใจเสียงวินวอนขอความเห็นใจของเธอ แต่กลับหันไป

 

 

สั่งล็อบที่ยืนนิ่งดูด้วยความตกใจแทน

 

 

     "คะ ครับ"ตอบได้ดังนั้นร่างกำยำกลับแปลงกลายเป็นเช่นเดิมสุนัขหมาป่าขนสีดำมันวาว

 

 

หากแต่คลอบด์ย่อมสง่างามกว่าหมาป่าตัวไหนๆ อยู่แล้ว

 

 

     คลอบด์ไม่สนใจนัตย์ตาสีน้ำตาลเข้มของเอล่า แปลงกายเป็นสุนัขหมาป่าขนสีน้ำตาลอ่อนเงา

 

 

วาว ตัวใหญ่สง่างามวิ่งเข้าป่าไปทันที

 

 

     "ธีโอน่า!!"เอล่าขบเม้นริมฝีปากแน่น หากเขาไม่หนีเธอไปเธอคงไม่ถูกคลอบด์ลงโทษขนาดนี้หรอก

 

 

ดวงตาสีน้ำตาลเข้มลุกวาว ก่อนจะแปลงกายเป็นสุนัขหมาป่าวิ่งเข้าไปทันที