My lady. เธอคือผู้หญิงของฉัน!.
5.0
เขียนโดย Por_Thitithan
วันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 11.11 น.
3 chapter
0 วิจารณ์
7,520 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 13.07 น. โดย เจ้าของนิยาย
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอ๊าาาา ตอนนี้ยืนกำลังยืนอยู่ที่หน้าตึก3 เ็ป็นตึกสำหรับนักเรียนม.ปลาย ชุดนักเรียนที่นี้น่ารักมากเลยละ ><' เสื้อเชิ้ตด้านในเป็นปกทหารเรือ แขนรุ่ย มีเสื้อกั๊กสีส้มทับรัดรูป ใช้ผ้าเช็ดหน้าผูกที่คอตามลำดับชั้น(ของฉันสีเขียว ><') กระโปรงจีบรุ่ยสีเทาเข้มสันคืบครึ่ง ใส่ถุงเท่ายาวเหนือเข่า1คืบแบบเกาหลี และก็ใส่รองเท้าหนัง ที่นี้เป็นโรงเรียนค่อนข้างเบี่ยงแบนไปทางนานาชาติ ฉันก็เลยจัดการยอมสีผมเป็นสีแดงอมม่วงนิดๆและใส่คอนแท็กเลนส์สีน้ำเงินอมฟ้าซึ่งมันเข้ากับฉันมากเลยทีเดียวละ
ตอนนี้ฉันกำำลังยืนรอคุณครูอยู่ที่หน้าห้องเรียน ฉันได้อยู่ห้องม'5/1ล่ะ 1ชั้นเรียนมีแค่2ห้องเท่านั้น เพราะมีนักเรียนไม่มากนักเพราะเข้าเรียนยาก อยู่ห้อง1เชียวนะ 555 ฉันเก่งใช่มั้ยล้าา? เอิ๊กกๆ
ตุ้บบ บบ~ โอ๊ยยย~! มีใครสักคนเดินมาชนฉัน
"ขอโทษนะ" O.O อึ้งคะ อึ่ง! "เปนอะไร? เจ็บตรงไหนรึป่าว?" เค้าถามฉันต่อ
"ไม่เป็นไรคะ ^^"
"อื้ม" แล้วชายคนนั้นก็หายไป เค้ายอมผมสีน้ำตาลเข้ม ใส่คอนแท็กเลนส์สีเดียวกับสีผม ดั้งโด่งรั้นแสดงถึงความดื้อดวงตาคมกริบ ริมฝีปากบางสีชมพูอ่อน อ๊าาา~ นายนั้นสวยกว่าฉันอีกอะ ม่ายยยยยยยย O[]O
อึ้งอยู่ได้ไม่นานอาจารย์น้ำฝนก็เรียก เธอยังสาวและสวยมาก ท่าทางดูใจดีมากๆเลยล่ะ "ปีโป้! เชิญจ้ะ"
"คะ" ฉันเดินตามอาจารย์น้ำฝนเข้าห้อง
"เอ้านี่ทุกคน!"
"@#$%^*()_+@#%^&^*%$!^@(_**^@$#%$#%&@_(_?_)((#)&#&&*%" เอ่อ ไม่มีใครฟังเธอเลยล่ะ
ตุ้บ บบ~ "เงียบ!" อาตารย์น้ำฝนทุบโต๊ะ จนทั้งห้องเงียบกริบ
"ทั้งหมดทำความเคารพ"ดูเหมือนนายคนนี่คงเป็นหัวหน้าห้องละสิ
"สวัสดีครับ/ค่ะ อาจารย์"
อาจารย์น้ำฝนรับไหว้ "เอ้านี้ทุกคน วันนี้ครูมีเพื่อนใหม่มาแนะนำ นี่ 'ปีโป้ หรือ กุมษ์ภา สุวรรณสมโภช' " ทั้งห้องฮือฮากันใหญ่ "ตามสบายนะจ้ะปีโป้" นั้นๆฉันเห็นสีเทียนกับสีน้ำกำลังยิ้มให้ฉันอยู่ล่ะ ดีใจจังที่ได้อยู่ห้องด้วยกัน "เธอไปนั้งข้างนายที่นั้งริมหน้าต่างแถวสุดท้ายนะจ่ะ"
"คะ" ฉันตอบอาจารย์น้ำฝนแล้วเดินไปที่นั่ง เว้นกระเบื้องไป3อันเป็นที่นั่งของสีน้ำและสีเทียน
"เอ้าละ เอาละหมดโฮมรูมแล้ว ขอตัวก่อนนะ เตรียมตัวเรียนคาบต่อไปด้วยนะ"
"ครับ/คะ"
ใครกันที่นั่งข้างฉันน่ะ หลับปุ่ยเชียว ท่าทางคุ้นๆแฮะ เห้ยย เค้าตื่นแล้ว เค้ามองที่หน้าฉันด้วยล่ะ
"เฮ้ยย เทอ?" O.O นายหน้าสวยเมื่อเช้านิ
"แหะๆ" ทำไมฉันถึงได้รับรู้ถึงรังสีอำมหิตแปลกๆน่ะ พอหันหน้ากลับไปก็ป่ะเข้ากับมีนากับเพื่อนๆของเธอที่นั่งแถวกำลังส่งสายตาอำมหิตให้ฉันอยู่ เฮื๊อกกก! ซวยแล้วสิฉัน
"เอ่อ ปีโป้" สีน้ำเรียกฉัน "อย่าพยายามยุ่งกะหมอนั้นเลยนะ ปล่อยไปเหอะ" เธอพูดพลางแลตาไปทางกลุ่มของมีนา อ๋อ ฉันพอจะเดาได้แล้วล่ะ
"จ่ะ"
และแล้วก็เริ่มเข้าเรียนคาบแรก และทุกอย่างก็เป็นไปตามปกติตลอด1อาทิตย์
เฮ้อ เอาแล้วไงฉัน หนีหล่อนมาจากบ้านแล้วยังได้มาอยู่ห้องเรียนเดียวกันอีก ตายๆๆ ยิ่งฉันดันมานั่งกับนายนั้นทำให้เธอดูไม่พอใจฉันเข้าไปใหญ่ เฮ้อออ แต่ว่าไปฉันยังไม่รู้จักชื่อหมอนั้นเลยนี่นา ยังไงฉันก็จะหาทางถามหมอนั้นให้ได้ สู้ๆนะปีโป้ ^^Y
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ