รักวุ่นวายของนายมาเฟียกับยัยจอมโหด
-
เขียนโดย JustTime
วันที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.15 น.
32 ตอน
2 วิจารณ์
51.58K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 20.27 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) ภาค7
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความออสก้า/ยูกิ. ภาค7
ออสก้า:ฉันล่ะเบื่อพวกผู้ใหญ่หัวโบราณทำอะไรไม่เคยจะบอกเนาะ-*-
ชิน:ครับ
ฟอส:ห้องนี้เเหละครับห้องท่านรัฐมนตรี
ออสก้า:อุ้มยูกิดีๆดิเห้ย
ฟอส:ครับ-*-
เมื่อออสก้าเปิดประตูเข้าไปก็มีปืนมาจ่อต้อนรับเสี้ยววินาทีออสก้าก็สวนหมัดงามๆไปที่หน้าไอปลาทูเค็มที่ขวางหน้าตามสัญชาตญาณ
ออสก้า:เกะกะเว้ย- -
ซันซัส:ไงท่านรัฐมนตรีลูกฉันเป็นไงบ้าง555
พ่อยูกิ:เปลี่ยนไปมากจากเด็กขี้เเย
ออสก้า:รู้ได้ไงครับ=//=
พ่อยูกิ:ก็เมื่อก่อนเธอมักจะร้องไห้เพราะคิดถึงเเม่
ออสก้า:เเล้วเด็กผู้หญิงคนนั้นก็มักจะมาปลอบผมเสมอ//ยิ้มบางๆ//จนป่านนี้ผมยังหาเด็กคนนั้นไม่เจอเลยเเหะๆ
พ่อยูกิ:ฉันเชื่อเเล้วล่ะว่าเเกไม่ได้บอกอะไรลูกแกเลย-_-
ซันซัส:บอกเเล้วไงว่าหมั่นไส้มัน..บังเอิญสุดๆอยู่ใกล้ขนาดนั้นยังไม่รู้
ออสก้า:พวกคุณรู้ใช่ไหมว่าเด็กคนนั้นเป็นใคร==
พ่อยูกิ:เด็กคนนั้นคือคนที่เมาหน้าเเดงอยู่อกไอฟอสโน่น-_-
ฟอส:คุณหนูหรอครับเด็กคนนั้น=_=
ออสก้า:ว่าเเล้ว
ซันซัส:รู้ตัวเมื่อไหร่แกน่ะ
ออสก้า:เมื่อครู่นี้เอง5555ตอนเเรกก็เชื่อครึ่งไม่ใช่ครึ่งแต่พอkissอีกครั้งผมก็มั่นใจว่าเด็กคนนั้นน่าจะเป็นยูกิ-//-
พ่อยูกิ:แกทำอะไรลูกสาวฉัน
ออสก้า:เอ่อ..คือเราเมาทั้งคู่น่ะครับ...แต่ว่าไม่ได้ทำอะไรเกินเลยนะครับผมลูกผู้ชายพอ
ซันซัส:มันต้องงี้เซ่ลูกป๋า555
พ่อยูกิ:อืม..ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ลูกแกฉันว่ายูกิต้องเเย่เเน่ๆ
ซันซัส&ออสก้า:Why?
ฟอส:ตอนดื่มของมึนเมาทีไรคุณหนูก็เป็นเเบบนี้ทุกทีไม่รู้ตัวว่าทำอะไรบ้างใครขออะไรก็ให้ไปหมด
ชิน:โชคดีสุดขั้วที่ผู้ชายคนนั้นเป็นคุณชาย*0*
ซันซัส:ยอมรับลูกฉันสักทีสิ...โยคุ(ชื่อพ่อยูกิ55)
โยคุ:ชื่อนั้นมันนานละ
ออสก้า:เอ่อ..ผมว่ามาเฟียกับรัฐมนตรีผมคิดว่าไม่น่าจะ..
ซันซัส:ฉันกับโยคุเป็นเพื่อนซี้กันถึงฉันจะเป็นมาเฟียแต่...
โยคุ:เป็นมาเฟียที่ดี...ช่วยเรื่องจับผู้ก่อการร้ายในอิตาลีได้มากเลยทีเดียว
ออสก้า:พูดง่ายๆว่าถ้าผมจะคบกับยูกิก็ไม่มีอะไรมาขัดเเล้วใช่ไหม..เย้
โยคุ:ไม่ง่ายนักหรอกไอหนูลูกสาวฉันน่ะปากเเข็งเเละหยิ่งในศักดิ์ศรีเป็นที่สุด
ซันซัส:เยอะกว่าแกรึเปล่า
โยคุ:ฉันเทียบไม่ติดเลย-_-
ซันซัส:ซวยไปนะแก
ออสก้า:555+ต้องอย่างนี้สิครับผมไม่ชอบผู้หญิงง่ายๆ
โยคุ:ฉันไม่ขวางหรอกนะอย่าให้ยูกิต้องเสียใจก็พอ
ออสก้า:ไม่กลัวผมทำอะไรยูกิหรอครับ//ถามตรงมาก
โยคุ:ไม่มีทางหรอกยูกิไม่ยอมอยู่เเล้ว..ยกเว้นตอนเมาน่ะนะ(ーー;)
ซันซัส:เอาล่ะเรื่องนี้ก็จบไปกันโยคุ
โยคุ:ฉันจะทำงาน-_-
ซันซัส:ตลอดเลยพักหน่อยสิไปเที่ยวกันหน่อย
โยคุ:เออก็ได้..ฟอสฝากดูเเลยูกิด้วย
ฟอส:ครับ!
ซันซัส:ถ้าออสก้ามันตายเมื่อไหร่จัดงานศพเเทนด้วย~!
ออสก้า:พ่อ-_-
ชิน:เอาล่ะเดี๋ยวผมจะไปทำกับข้าวนะครับ
ฟอส:กินได้ไหม
ชิน:พูดงี้หมายความว่าไง
ฟอส:ฉันไปด้วยดีกว่าเดี๋ยวคุณหนูจะท้องเสีย
ชิน:ทำได้หรา
ฟอส:ผมเป็นทุกอย่างน่ะเเหละ
ชิน:ได้งั้นไปกัน
ฟอส:ใครเเพ้ต้อง...
ชิน:ตาย!!!!
ฟอส:ผมฝากคุณหนูหน่อยนะครับคุณออสก้า//อุ้มยูกิไปให้ออสก้า
ออสก้า:อ้าวเห้ยถ้ายูกิมากระตุ้นอารมณ์ฉันอีกล่ะเห้ยจะทำไงวะ!
ฟอส:วิธีแก้คือ...ทำใจครับ//ผลักออสก้าให้นั่งลงที่โซฟา
ออสก้า:นี่เเก...
ชิน:ไปได้ยัง
ฟอส:เออ!
ทั้งคู่มองหน้ากันเเล้วตรงไปห้องครัว
ออสก้า:shit...-_-
ยูกิ:วอสก้านี่อร่อยเนาะ//เงยหน้ามองออสก้า
ออสก้า:เอ่อ..อย่ามองหน้าฉัน....โอย....ฉันอยากจะบ้า!!!!!=////=//เอามือปิดหน้ายูกิ--->กะจะฆ่ารึไง
ยูกิ:ง่า~//เลียฝ่ามือออสก้า
ออสก้า:เอ้ยจะทำอะไร!//ชักมือออกแต่ยูกิจับมือไว้//
ยูกิ:มือนายนุ่มดีนะอุ่นด้วยผิดกับหน้าที่ด้านสุดๆ//บีบมืออสก้า
ออสก้า:เอ่อหน้าฉันนุ่มนะไม่ด้าน(นี่ฉันจะเอาอะไรกับคนเมา-*-)
ยูกิ:ฉันง่วง..มาก..ปวดหัวเว้ย@-@
ออสก้า:ให้ฉันอุ้มไปที่ห้องไหม
ยูกิ:ไม่ต้องหรอก..ของีบสักเเปปก็พอ..//ซบอกออสก้า//ฉันมีที่นอนเเล้วด้วย..หาว~
ออสก้า:เห้ยไม่ได้นะอย่านอน//เขย่าตัวยูกิ
ยูกิ:อะไรอีก!-_-*
ออสก้า:เอ่อ..นี่เธอส่างเมาเเล้วหรอ
ยูกิ:ตายซะ//เสยหมัดเข้าใต้คางออสก้า
ออสก้า:โอ๊ย..!
ยูกิ:มากวนฉันตอนนอน..อยากตายรึไง
ออสก้า:ไม่ๆๆ
ยูกิ:มาให้เตะเดี๋ยวนี้เลยยยยยย
ออสก้า:เห้ยยยยย//วิ่งหนีออกจากห้องรับเเขกทันที
ยูกิ:จะไปไหน~~~~//วิ่งอย่างมึนๆ
ออสก้า:ใครก็ได้ช่วยทีเว้ยยยยยไปไหนกันหมดดดด
ฟอส:คุณหนู!//วิ่งมาขวางยูกิ
ยูกิ:คุณคือใคร@-@?
ฟอส:โธ่....หมดกันQAQ//ทำหน้าหมดอาลัยตายอยาก
ชิน:น่าสงสาร//ตบไหล่ฟอส
ยูกิ:ปวดหัว- -*
ออสก้า:ทานยาสิ//หลบหลังฟอส
ชิน:ขนาดกลัวยังจะห่วงนะครับ555
ฟอส:กินข้าวไหมครับ^^
ยูกิ:ก็ดี....//ตุ๊บ!ล้มลงกับพื้น
ชิน:((((;゚Д゚)))))))
ฟอส:O[]o
ออสก้า:....//อุ้มยูกิ
ฟอส:เเค่หลับไปสินะ..ฟู่...~โล่งอก
ชิน:แกเป็นห่วงคุณหนูมากไปป่ะเนี่ย
ฟอส:ฉันรักคุณหนูของฉันนิ
ชิน:รักเลยหรอ?!=.=
ฟอส:อ้าวทำไมล่ะ=//=
ยูกิ:ออสก้า..
ออสก้า:ว่า?
ยูกิ:ง่วง
ออสก้า:เออจะพาไปส่งที่ห้องละกัน
ชิน:ส่งให้ถึงห้องนะครับ-0-
ฟอส:อาหารผมล่ะQwQ
ยูกิ:พรุ่งนี้ได้ไหม*-*
ฟอส:อ่า..คะ..ครับ!!-/-
ชิน:หน้าแดงทำไมวะ555
ฟอส:เขินไง
ชิน:ตรงดีนะ==
ออสก้า://จับหัวยูกิให้หันมองหน้าตัวเอง//อย่ามองคนอื่นสิ..- -*
ยูกิ:- -//มองหน้าออสก้าเขม็ง
ออสก้า:....ไม่ต้องมองหน้าฉันด้วย-/-
ยูกิ:ไปสักทีสิคะ//กอดคอออสก้า
ออสก้า:อะ..เอ่อ...อึ้ม//เดินไป
ชิน:ไหวไหมนั่น
ฟอส:ฉันห่วงทั้งคู่เลย-_-
ณ ห้องนอน ยูกิ
ออสก้า://วางยูกิลงบนเตียง//ฉันไปนะ
ยูกิ:ห้องนี้ไม่มีตุ๊กตา==
ออสก้า:เออนั่นสิเธอนอนไม่ได้ถ้าไม่มีอะไรให้กอดสินะ
ยูกิ:เห้อ..ช่างเถอะ-*-
ออสก้า://ล้มตัวลงนอนบนเตียง
ยูกิ:อ้าวเห้ยจะมาสลบอะไรตรงนี้//นั่งทับออสก้า
ออสก้า:อย่านั่งสิมันหนักนะ~
ยูกิ:นอนก็ได้55//นอนบนตัวออสก้า
ออสก้า:นี่...
ยูกิ:(555+จะเอาให้หลังหักเลย~~=.=)
ออสก้า:ตัวเบาจังนะ//พลิกตัว
ยูกิ:อุ๊ย//กลิ้งตกจากหลังออสก้า//นอนหน่อยก็ไม่ได้- -
ออสก้า:ถ้านอนกอดก็ว่าไปอย่าง//หอมเเก้มยูกิ
ยูกิ:เอ๊ะนี่นาย..ฉวยโอกาส-*-
ออสก้า:เเก้มนุ่ม-.-
ยูกิ:- -^
ออสก้า:นอนๆวันนี้ฉันเป็นหมอนให้//ตบอกตัวเอง
ยูกิ:ไม่เป็นไร-//-
ออสก้า:ปากเเข็ง:)//ลากยูกิมากอด
ยูกิ:เอ่อ..คือฉัน..
ออสก้า:^^
ยูกิ:มองอะไร-/-
ออสก้า:อยากฟัดเธอจัง=.,=
ยูกิ:นี่นาย!//ปล่อยหมัดตรง
ออสก้า:พอๆ555//รับหมัดยูกิด้วยมือเปล่า
ยูกิ:(รับหมัดฉันได้?!=[]=)//มองมือตัวเองที่ถูกออสก้ากุมไว้
ออสก้า:เธอชมว่ามือฉันนิ่มเเละอุ่นมาก...
ยูกิ:ฉันจำไม่ได้=///=(มั้ง>//<)
ออสก้า:งั้นวันนี้พักเถอะนะ//กดหัวยูกิให้ซบอกตัวเอง
ยูกิ:เอ่อ..แค่วันนี่เเหละที่ฉันอ่อนแอ-*-
ออสก้า:ไม่ว่าวันไหนที่เธออ่อนแอฉันคนนึงยินดีให้เธอพักใจ:)
ยูกิ:เจ้าบ้าคนพูดนั้นน่ะ..ฉันต้องพูดสิ
ออสก้า://สตั้นไป5วิ//
ยูกิ:ไม่สบายใจอะไรฉันก็ยินดีที่จะเป็นที่ระบายให้นาย
ออสก้า:ฉัน..คิดถึง..เเม่..อยากกอดเเม่//โอบยูกิเเน่นขึ้น
ยูกิ:Good night.//ลูบหัวออสก้าเเล้วค่อยๆหลับตาลง
ผ่านไป10นาที
ออสก้า:หลับเเล้วสินะ//ค่อยๆออกมาจากยูกิเเล้วออกจากห้องไป//
ซันซัส:ออกมาทำไมไอลูกโง่!
ออสก้า:เบาๆสิพ่อ==
ชิน:นั่นสิครับออกมาทำไม
ออสก้า:มันไม่ค่อยเหมาะสมหรอกนะที่จะให้ผู้หญิงนอนกับผู้ชายทั้งๆที่ยังไม่เเต่งงานเเละยังเด็กขนาดนั้นฉันนอนไม่หลับหรอก//เดินกลับไปที่ห้องของตัวเอง
ฟอส:สุภาพบุรุษตัวจริงเลย555+
โยคุ://ออกมาจากไหนสักเเห่ง//ตอนนี้เหลือแค่ว่าเมื่อไหร่ยูกิจะใจอ่อน
ซันซัส:ยอมรับเเล้วสินะโยคุ
โยคุ:ก็ให้เกียรติกันซะขนาดนี้
#AdSine Bloodtype ABOAB
ออสก้า:ฉันล่ะเบื่อพวกผู้ใหญ่หัวโบราณทำอะไรไม่เคยจะบอกเนาะ-*-
ชิน:ครับ
ฟอส:ห้องนี้เเหละครับห้องท่านรัฐมนตรี
ออสก้า:อุ้มยูกิดีๆดิเห้ย
ฟอส:ครับ-*-
เมื่อออสก้าเปิดประตูเข้าไปก็มีปืนมาจ่อต้อนรับเสี้ยววินาทีออสก้าก็สวนหมัดงามๆไปที่หน้าไอปลาทูเค็มที่ขวางหน้าตามสัญชาตญาณ
ออสก้า:เกะกะเว้ย- -
ซันซัส:ไงท่านรัฐมนตรีลูกฉันเป็นไงบ้าง555
พ่อยูกิ:เปลี่ยนไปมากจากเด็กขี้เเย
ออสก้า:รู้ได้ไงครับ=//=
พ่อยูกิ:ก็เมื่อก่อนเธอมักจะร้องไห้เพราะคิดถึงเเม่
ออสก้า:เเล้วเด็กผู้หญิงคนนั้นก็มักจะมาปลอบผมเสมอ//ยิ้มบางๆ//จนป่านนี้ผมยังหาเด็กคนนั้นไม่เจอเลยเเหะๆ
พ่อยูกิ:ฉันเชื่อเเล้วล่ะว่าเเกไม่ได้บอกอะไรลูกแกเลย-_-
ซันซัส:บอกเเล้วไงว่าหมั่นไส้มัน..บังเอิญสุดๆอยู่ใกล้ขนาดนั้นยังไม่รู้
ออสก้า:พวกคุณรู้ใช่ไหมว่าเด็กคนนั้นเป็นใคร==
พ่อยูกิ:เด็กคนนั้นคือคนที่เมาหน้าเเดงอยู่อกไอฟอสโน่น-_-
ฟอส:คุณหนูหรอครับเด็กคนนั้น=_=
ออสก้า:ว่าเเล้ว
ซันซัส:รู้ตัวเมื่อไหร่แกน่ะ
ออสก้า:เมื่อครู่นี้เอง5555ตอนเเรกก็เชื่อครึ่งไม่ใช่ครึ่งแต่พอkissอีกครั้งผมก็มั่นใจว่าเด็กคนนั้นน่าจะเป็นยูกิ-//-
พ่อยูกิ:แกทำอะไรลูกสาวฉัน
ออสก้า:เอ่อ..คือเราเมาทั้งคู่น่ะครับ...แต่ว่าไม่ได้ทำอะไรเกินเลยนะครับผมลูกผู้ชายพอ
ซันซัส:มันต้องงี้เซ่ลูกป๋า555
พ่อยูกิ:อืม..ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ลูกแกฉันว่ายูกิต้องเเย่เเน่ๆ
ซันซัส&ออสก้า:Why?
ฟอส:ตอนดื่มของมึนเมาทีไรคุณหนูก็เป็นเเบบนี้ทุกทีไม่รู้ตัวว่าทำอะไรบ้างใครขออะไรก็ให้ไปหมด
ชิน:โชคดีสุดขั้วที่ผู้ชายคนนั้นเป็นคุณชาย*0*
ซันซัส:ยอมรับลูกฉันสักทีสิ...โยคุ(ชื่อพ่อยูกิ55)
โยคุ:ชื่อนั้นมันนานละ
ออสก้า:เอ่อ..ผมว่ามาเฟียกับรัฐมนตรีผมคิดว่าไม่น่าจะ..
ซันซัส:ฉันกับโยคุเป็นเพื่อนซี้กันถึงฉันจะเป็นมาเฟียแต่...
โยคุ:เป็นมาเฟียที่ดี...ช่วยเรื่องจับผู้ก่อการร้ายในอิตาลีได้มากเลยทีเดียว
ออสก้า:พูดง่ายๆว่าถ้าผมจะคบกับยูกิก็ไม่มีอะไรมาขัดเเล้วใช่ไหม..เย้
โยคุ:ไม่ง่ายนักหรอกไอหนูลูกสาวฉันน่ะปากเเข็งเเละหยิ่งในศักดิ์ศรีเป็นที่สุด
ซันซัส:เยอะกว่าแกรึเปล่า
โยคุ:ฉันเทียบไม่ติดเลย-_-
ซันซัส:ซวยไปนะแก
ออสก้า:555+ต้องอย่างนี้สิครับผมไม่ชอบผู้หญิงง่ายๆ
โยคุ:ฉันไม่ขวางหรอกนะอย่าให้ยูกิต้องเสียใจก็พอ
ออสก้า:ไม่กลัวผมทำอะไรยูกิหรอครับ//ถามตรงมาก
โยคุ:ไม่มีทางหรอกยูกิไม่ยอมอยู่เเล้ว..ยกเว้นตอนเมาน่ะนะ(ーー;)
ซันซัส:เอาล่ะเรื่องนี้ก็จบไปกันโยคุ
โยคุ:ฉันจะทำงาน-_-
ซันซัส:ตลอดเลยพักหน่อยสิไปเที่ยวกันหน่อย
โยคุ:เออก็ได้..ฟอสฝากดูเเลยูกิด้วย
ฟอส:ครับ!
ซันซัส:ถ้าออสก้ามันตายเมื่อไหร่จัดงานศพเเทนด้วย~!
ออสก้า:พ่อ-_-
ชิน:เอาล่ะเดี๋ยวผมจะไปทำกับข้าวนะครับ
ฟอส:กินได้ไหม
ชิน:พูดงี้หมายความว่าไง
ฟอส:ฉันไปด้วยดีกว่าเดี๋ยวคุณหนูจะท้องเสีย
ชิน:ทำได้หรา
ฟอส:ผมเป็นทุกอย่างน่ะเเหละ
ชิน:ได้งั้นไปกัน
ฟอส:ใครเเพ้ต้อง...
ชิน:ตาย!!!!
ฟอส:ผมฝากคุณหนูหน่อยนะครับคุณออสก้า//อุ้มยูกิไปให้ออสก้า
ออสก้า:อ้าวเห้ยถ้ายูกิมากระตุ้นอารมณ์ฉันอีกล่ะเห้ยจะทำไงวะ!
ฟอส:วิธีแก้คือ...ทำใจครับ//ผลักออสก้าให้นั่งลงที่โซฟา
ออสก้า:นี่เเก...
ชิน:ไปได้ยัง
ฟอส:เออ!
ทั้งคู่มองหน้ากันเเล้วตรงไปห้องครัว
ออสก้า:shit...-_-
ยูกิ:วอสก้านี่อร่อยเนาะ//เงยหน้ามองออสก้า
ออสก้า:เอ่อ..อย่ามองหน้าฉัน....โอย....ฉันอยากจะบ้า!!!!!=////=//เอามือปิดหน้ายูกิ--->กะจะฆ่ารึไง
ยูกิ:ง่า~//เลียฝ่ามือออสก้า
ออสก้า:เอ้ยจะทำอะไร!//ชักมือออกแต่ยูกิจับมือไว้//
ยูกิ:มือนายนุ่มดีนะอุ่นด้วยผิดกับหน้าที่ด้านสุดๆ//บีบมืออสก้า
ออสก้า:เอ่อหน้าฉันนุ่มนะไม่ด้าน(นี่ฉันจะเอาอะไรกับคนเมา-*-)
ยูกิ:ฉันง่วง..มาก..ปวดหัวเว้ย@-@
ออสก้า:ให้ฉันอุ้มไปที่ห้องไหม
ยูกิ:ไม่ต้องหรอก..ของีบสักเเปปก็พอ..//ซบอกออสก้า//ฉันมีที่นอนเเล้วด้วย..หาว~
ออสก้า:เห้ยไม่ได้นะอย่านอน//เขย่าตัวยูกิ
ยูกิ:อะไรอีก!-_-*
ออสก้า:เอ่อ..นี่เธอส่างเมาเเล้วหรอ
ยูกิ:ตายซะ//เสยหมัดเข้าใต้คางออสก้า
ออสก้า:โอ๊ย..!
ยูกิ:มากวนฉันตอนนอน..อยากตายรึไง
ออสก้า:ไม่ๆๆ
ยูกิ:มาให้เตะเดี๋ยวนี้เลยยยยยย
ออสก้า:เห้ยยยยย//วิ่งหนีออกจากห้องรับเเขกทันที
ยูกิ:จะไปไหน~~~~//วิ่งอย่างมึนๆ
ออสก้า:ใครก็ได้ช่วยทีเว้ยยยยยไปไหนกันหมดดดด
ฟอส:คุณหนู!//วิ่งมาขวางยูกิ
ยูกิ:คุณคือใคร@-@?
ฟอส:โธ่....หมดกันQAQ//ทำหน้าหมดอาลัยตายอยาก
ชิน:น่าสงสาร//ตบไหล่ฟอส
ยูกิ:ปวดหัว- -*
ออสก้า:ทานยาสิ//หลบหลังฟอส
ชิน:ขนาดกลัวยังจะห่วงนะครับ555
ฟอส:กินข้าวไหมครับ^^
ยูกิ:ก็ดี....//ตุ๊บ!ล้มลงกับพื้น
ชิน:((((;゚Д゚)))))))
ฟอส:O[]o
ออสก้า:....//อุ้มยูกิ
ฟอส:เเค่หลับไปสินะ..ฟู่...~โล่งอก
ชิน:แกเป็นห่วงคุณหนูมากไปป่ะเนี่ย
ฟอส:ฉันรักคุณหนูของฉันนิ
ชิน:รักเลยหรอ?!=.=
ฟอส:อ้าวทำไมล่ะ=//=
ยูกิ:ออสก้า..
ออสก้า:ว่า?
ยูกิ:ง่วง
ออสก้า:เออจะพาไปส่งที่ห้องละกัน
ชิน:ส่งให้ถึงห้องนะครับ-0-
ฟอส:อาหารผมล่ะQwQ
ยูกิ:พรุ่งนี้ได้ไหม*-*
ฟอส:อ่า..คะ..ครับ!!-/-
ชิน:หน้าแดงทำไมวะ555
ฟอส:เขินไง
ชิน:ตรงดีนะ==
ออสก้า://จับหัวยูกิให้หันมองหน้าตัวเอง//อย่ามองคนอื่นสิ..- -*
ยูกิ:- -//มองหน้าออสก้าเขม็ง
ออสก้า:....ไม่ต้องมองหน้าฉันด้วย-/-
ยูกิ:ไปสักทีสิคะ//กอดคอออสก้า
ออสก้า:อะ..เอ่อ...อึ้ม//เดินไป
ชิน:ไหวไหมนั่น
ฟอส:ฉันห่วงทั้งคู่เลย-_-
ณ ห้องนอน ยูกิ
ออสก้า://วางยูกิลงบนเตียง//ฉันไปนะ
ยูกิ:ห้องนี้ไม่มีตุ๊กตา==
ออสก้า:เออนั่นสิเธอนอนไม่ได้ถ้าไม่มีอะไรให้กอดสินะ
ยูกิ:เห้อ..ช่างเถอะ-*-
ออสก้า://ล้มตัวลงนอนบนเตียง
ยูกิ:อ้าวเห้ยจะมาสลบอะไรตรงนี้//นั่งทับออสก้า
ออสก้า:อย่านั่งสิมันหนักนะ~
ยูกิ:นอนก็ได้55//นอนบนตัวออสก้า
ออสก้า:นี่...
ยูกิ:(555+จะเอาให้หลังหักเลย~~=.=)
ออสก้า:ตัวเบาจังนะ//พลิกตัว
ยูกิ:อุ๊ย//กลิ้งตกจากหลังออสก้า//นอนหน่อยก็ไม่ได้- -
ออสก้า:ถ้านอนกอดก็ว่าไปอย่าง//หอมเเก้มยูกิ
ยูกิ:เอ๊ะนี่นาย..ฉวยโอกาส-*-
ออสก้า:เเก้มนุ่ม-.-
ยูกิ:- -^
ออสก้า:นอนๆวันนี้ฉันเป็นหมอนให้//ตบอกตัวเอง
ยูกิ:ไม่เป็นไร-//-
ออสก้า:ปากเเข็ง:)//ลากยูกิมากอด
ยูกิ:เอ่อ..คือฉัน..
ออสก้า:^^
ยูกิ:มองอะไร-/-
ออสก้า:อยากฟัดเธอจัง=.,=
ยูกิ:นี่นาย!//ปล่อยหมัดตรง
ออสก้า:พอๆ555//รับหมัดยูกิด้วยมือเปล่า
ยูกิ:(รับหมัดฉันได้?!=[]=)//มองมือตัวเองที่ถูกออสก้ากุมไว้
ออสก้า:เธอชมว่ามือฉันนิ่มเเละอุ่นมาก...
ยูกิ:ฉันจำไม่ได้=///=(มั้ง>//<)
ออสก้า:งั้นวันนี้พักเถอะนะ//กดหัวยูกิให้ซบอกตัวเอง
ยูกิ:เอ่อ..แค่วันนี่เเหละที่ฉันอ่อนแอ-*-
ออสก้า:ไม่ว่าวันไหนที่เธออ่อนแอฉันคนนึงยินดีให้เธอพักใจ:)
ยูกิ:เจ้าบ้าคนพูดนั้นน่ะ..ฉันต้องพูดสิ
ออสก้า://สตั้นไป5วิ//
ยูกิ:ไม่สบายใจอะไรฉันก็ยินดีที่จะเป็นที่ระบายให้นาย
ออสก้า:ฉัน..คิดถึง..เเม่..อยากกอดเเม่//โอบยูกิเเน่นขึ้น
ยูกิ:Good night.//ลูบหัวออสก้าเเล้วค่อยๆหลับตาลง
ผ่านไป10นาที
ออสก้า:หลับเเล้วสินะ//ค่อยๆออกมาจากยูกิเเล้วออกจากห้องไป//
ซันซัส:ออกมาทำไมไอลูกโง่!
ออสก้า:เบาๆสิพ่อ==
ชิน:นั่นสิครับออกมาทำไม
ออสก้า:มันไม่ค่อยเหมาะสมหรอกนะที่จะให้ผู้หญิงนอนกับผู้ชายทั้งๆที่ยังไม่เเต่งงานเเละยังเด็กขนาดนั้นฉันนอนไม่หลับหรอก//เดินกลับไปที่ห้องของตัวเอง
ฟอส:สุภาพบุรุษตัวจริงเลย555+
โยคุ://ออกมาจากไหนสักเเห่ง//ตอนนี้เหลือแค่ว่าเมื่อไหร่ยูกิจะใจอ่อน
ซันซัส:ยอมรับเเล้วสินะโยคุ
โยคุ:ก็ให้เกียรติกันซะขนาดนี้
#AdSine Bloodtype ABOAB
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ