My Love ฉันเกลียดเธอ! KangBow

“อ่อ! หรืออยากมาดื่มกับฉันได้!”   แล้วเขาก็เดินไปหยิบแชมเปนมาหลายต่อหลายขวด
“นั่งลงสิ!”
“ฉันเปลี่ยนใจละ ฉันไปนอนดีกว่า”
“นี่!หยุด!!!” เมื่อเขาขึ้นเสียง หญิงสาวก็กลับหยุดชะงักเพราะตกใจ
“มานั่งดื่มกับฉันเดี๋ยวนี้!”
“ฉันไม่กินเหล้า”
“อยากโดนเหมือนตอนกลางวันงั้นเหรอ!”
“เอ่ออ…คือ ฉันแพ้เหล้างะขอตัวนะ”
“ชอบให้ฉันกรอกใส่ปากละสิท่า” และเขาก็ลุกขึ้นพร้อมกับหยิบแชมเปนถือมาหนึ่งขวด เดินมุ่งมาหาโบว์
“คิดจะหนี!เหรอ” โบว์ ณ ตอนนี้ ตัวสั่นไปหมด
“ไปนั่งที่โซฟากับฉัน! ถ้าไม่ไปฉันจับเธอเหวี่ยงแน่ ไป๊!!”  ตะคอกใส่หน้า
พลึ่บบบบ!! ฉันผลักหมอนั่น ก่อนจะรีบวิ่งขึ้นบันได แต่หมอนั่นกลับวิ่งมารวบตัวฉันไว้ทัน
“กรี๊ดดดดด! ปล่อยฉันนะ ปล่อยยย!”
“ผู้หญิงเลวๆอย่างเธอ มันต้องเจอกับฉัน มานี่!!!” พลึ่บบบ!! ฉันโดนหมอนั่นผลักลงไปนอนราบกับโซฟา
แล้วไม่ช้าหมอนั่นล้มทับฉันลงมา ก่อนที่มันจะจับแก้มฉันแล้วบีบให้อ้าปากกว้างๆ!
“อ้าปากกว้างๆ!! เส๊! ฉันจะป้อนให้” ณ ตอนนี้น้ำตาฉันเริ่มไหลพรากเพราะความโหดร้ายที่กำลังเกิดขึ้น
“ฉันไม่กิน ปล่อยฉันไปเถอะ”
“ดี! ไม่กินใช่มั้ย”  แล้วจู่ๆ นายกั้งก็จัดการกระดกแชมเปนเข้าปากตัวเอง ก่อนที่จะมาจับล็อกหน้าฉัน แล้วทิ้งริมฝีปากของเขามาประกบปากฉันอย่างดิบเถื่อน หมอนั่นไม่ได้จูบฉันอย่างเดียวนะ มันยังส่งเหล้ามาในปากของฉันอีก
“ออกไออออ!!”  มือของฉันพยายามทุบตีหน้าของเขาอย่างรัวๆแต่นายนั่นกลับไม่เงยหน้าขึ้นเลย
“อ่วยยยยยอ้วยยยยย!! อือออ” แล้วพอหมดเหล้า นายกั้งก็เงยหน้าขึ้นก่อนที่จะจัดการกินเข้าไปอีก
“อย่าทำแบบนี้อีกเลยนะ ปล่อยฉันไปเถอะ” โบว์ไม่รอช้าใช้มือทั้งสองข้างปิดปากตัวเองไว้ เพื่อไม่ให้นายกั้งจู่โจมเข้ามาอีก
“มานี่!!” แล้วนายกั้งก็จัดการดึงมือฉันออกจากปากก่อนที่จะกดลงกับโซฟา ทิ้งริมฝีปากประกบปากเป็นครั้งที่สอง ครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งแรกมันเพิ่มความดิบเถื่อนยิ่งอีก ทั้งบดขยี้ขบเม้นอย่างบ้าคลั่ง
“อ่อยยยย เอี๋ยวอี๊!!”  ฉันร้องบวกกับน้ำตาที่ไหลไม่ขาดสาย
“โอ๊ยยยยยยยยยย!!!”  หมอนั่นร้องออกมาลั่น เพราะฉันกัดเข้าที่ลิ้นอย่างแรง จนเลือดออกหนักเลยที่เดียว เมื่อหลุดจากการครอบครองฉันก็หยิบขวดฟาดเข้าเต็มหน้าหล่อๆของนายกั้งอย่างแรง  ปึกกกก!!!
ขอบอกว่าเลือดกระจาย แล้วไม่รอช้าฉันรีบวิ่งขึ้นห้องปิดล็อกประตูโดยเร็วและทันที
 
เช้าวันรุ่งขึ้น
ป้าน้อมเมื่อเห็นกั้งที่นอนอยู่ท่วมเลือดก็รีบเรียก
“คุณหนูคะ! คุณหนู” ป้าไม่รอช้ารีบวิ่งไปโทรศัพท์เรียกรถพยาบาลโดยเร็ว
“เอะอะ อะไรแต่เช้านะ”
“คุณท่านคะ มาดูคุณหนูก่อนคะ”
“ทำไม ! ไอ้กั้งมันไปทำอะไรมาอีกละ”
“คุณหนูเลือดเต็มไปหมดเลยคะ”
“ห๊ะ!! แล้วเรียกรถพยาบาลยัง?”
“เรียกแล้วคะ”
“ไหนพาฉันไปดูสิ”  พ่อเมื่อเห็นก็ตกใจ!
“กั้ง! ตื่นสิ”  กั้งก็ค่อยๆลืมตาขึ้น
“นี่ แกไปโดนอะไรมา!” โบว์เมื่อได้ยินเสียงดังลั่นก็รีบตามลงมาดู
“มีอะไรกันคะ” โบว์ที่เห็นก็ตกใจ!
“ลุกขึ้นมานั่งที่โซฟาก่อน ป้าน้อมเรียกรถพยาบาลละ เดี๋ยวคงมา”
“คับ!.”
“แล้วนี่ไปโดนอะไรมา!”  กั้งได้ยินพ่อถามก็หันไปจ้องหน้าโบว์
“เล่าแล้วพ่อจะรับได้เหรอ” “นี่!แก อย่าอ้อมค้อมได้มั้ย พูดมาสิ”
“เรื่องมันยาวครับ!”
“น้อม ฝากด้วยนะ ฉันจะไปทำงานละ”
“คะ คุณท่าน”
“ผมไม่เป็นไรหรอกครับ แผลนิดเดียวเอง!” พูดพร้อมกับจ้องมาหาโบว์
“แล้วลิ้นคุณหนูไปโดนอะไรมางะคะ ป้าว่ามันเลือดไหลอยู่นะ”
“อ่อ! ผมเผอิญกัดลิ้นเองงะ รบกวนป้าหายาให้ผมหน่อย”
“รอแป๊ปนะคะ เดี๋ยวป้าไปหาให้”
กลับมาหาโบว์
“ระวังตัวไว้ให้ดีก็แล้วกัน! ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่” กั้งกระซิบก่อนที่เขาจะเดินผ่านไป
“แล้วทำไม!นายต้องทำแบบนี้กับฉันด้วย!” กั้งหันกลับมาหาโบว์
“ทำไม ! ทำไมฉันจะทำไมได้ ทีเธอทำกับฉันละ ห๊ะ!”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันอีก!”
“เกี่ยวสิ! ทำไมจะไม่เกี่ยว!”
“นายโดนแฟนทิ้งไม่ใช่หรอ? แล้วมันมาเกี่ยวอะไรกับฉันละห๊ะ!” โบว์ตะคอกกลับ
“เธอนี่เลว!จริง!”  เพี๊ยะ!!!  สิ้นคำพร้อมกับหน้าหันเป็นรอยฝ่ามือ
“นายมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันเลว!”
“ทำไมฉันจะว่าไม่ได้! ผู้หญิงอย่างเธอคงเห็นผู้ชายเป็นของเล่นละสินะ พอเบื่อแล้วก็เขี่ยทิ้ง!”
“ฉันเนี่ยนะ? เขี่ยผู้ชายทิ้ง! หึ!”
 “แล้วก็โปรดระวังตัวไว้ด้วย! เธอจะต้องเสียใจมากกว่าฉัน” สิ้นคำพูดนายกั้งก็เดินลับไป ทิ้งให้โบว์ที่ไม่รู้เรื่องอะไร ก็กลับยิ่งคิดหนัก
ไปอีก 
 
เย็นนี้มาอีก 2 ตอน เม้นนนนๆ จ้า