love you my girl ผมรักเธอยัยเกิลกรุ๊ป lssb
เขียนโดย Ln_infnt1319
วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 22.32 น.
แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2556 22.35 น. โดย เจ้าของนิยาย
13) พี่สาว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันค่อยๆก้าวเท้าเดินมาถึงที่บ้านของฉันอย่างเอื่อยเชื่อย สำหรับฉันอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดฉันไม่สามารถกำหนดมันได้ ฉันค่อยๆเปิดประตูแล้วก้าวเข้ามาในบ้านาช้าๆพร้อมมองไปรอบๆบ้าน นี่ฉันจะได้อยู่ที่นี่อีกกี่วันเชียว
“ฮัลโหล โซลฉันพร้อมแล้วพาอูฮยอนกลับบ้านฉันจะพาอูฮยอนไปสนามบิน”ฉันพูดโทรศัพกับโซล เพื่อให้พาลูกชายของฉันกลับบ้าน
/ได้ๆ เธอแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าจะไปตอนนี้/
“ใช่ ฉันแน่ใจฉันจะไปกับอูฮยอนตอนนี้ ฉันจะรีบเครียทุกอย่างก่อนจะไป ฉันไม่อยากให้คนที่ฉันรักต้องมาร้องไห้เพราะฉันอีก”หลังจากวางสายเพื่อนรัก ฉันรู้สึกได้ว่าเหมือนมีใครเข้ามาในบ้าน
กึก!
“นั่นใครออกมานะ!”ฉันเอามือกำไม้เบสบอลที่อยู่ใกล้มือฉันตอนนี้พร้อมเดินตามเสียงที่เหมือนมีสิ่งของกระทบที่พื้นที่อยู่ไม่ไกล
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
“นั่นใครออกมานะ!”สิ้นเสียงของฮยอนอาเธอก็ค่อยๆก้าวเท้ามาเรื่อยๆ
“…..”ฉันยังคงเงี่ยบอยู่ ฉันหลบตรงกำแพงเพื่อไม่ให้เธอเห็น
“ฉันรู้นะว่าหลบอยู่ตรงนั้น ถ้าไม่ออกมาฉันจะตีละนะ”เธอตะโกนขึ้นอีกรอบพร้อมกับเสียงฝีเท้าค่อยๆก้าวเข้ามา
“หนึ่ง”
“…..”
“สอง”
“…..”เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน
“สา….”
“ฉันเอง”ฉันออกมาจากที่ซ่อน ฉันแค่ตามมาดุเฉยๆว่าเธอคิดจะทำอะไร ไม่น่าโดนจับได้เรย
“ทะ..แทบี”เธอเบิกตาโตพร้อมกับปล่อยไม้เบสบอลที่อยู่ในมือตกลงพื้น
“ใช่! ฉันเอง เธอคิดจะทำอะไรกันแน่”ฉันก้าวเข้าไปหาเธอ
“ปะ…เปล่าวฉันไม่ได้คิดจะทำอะไร”เธอส่ายหน้าเลิกลัก
“แล้วที่บอกว่าจะไปสนามบินกับอูฮยอนนั่นมันอะไรกัน”ฉันเผลอเขย่าไหล่เธอไป ฉันต้องการรู้ว่าเธอกำลังจะไปไหนกันแน่
“ปะ..เปล่าว ฮึก…...”เธอค่อยปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา
“ฟังนะฮยอนอา เธอก็คือเพื่อนของฉันมีอะไรก็ให้บอกฉัน ฉันยังรอให้ครบ30วันอยู่นะรู้ไหม”ฉันค่อยๆดึงเธอเค้ามากอด
“เอ่อ…คือฉันคงรอให้ครบ30วันไม่ได้แล้วแหละ ฮึก..ฮือ”ฉันดึงเธอออกมามองหน้า
“ทำไมล่ะ”
“ฉันคงต้องบอกทุกอย่างวันนี้แล้วสินะ ฮึก…ฮือๆ ฉันไม่คิดว่าฉันต้องบอกเร็วขนาดนี้ฉันน่าจะมีเวลาอย่กับเธอให้มากกว่านี้”เธอยังคงร้องไห้ต่อ
“แทบีเธอจะเชื่อไหมวะ..ว่า…..ว่า….....”
“ว่าอะไรบอกฉันมาสิ”ฉันเขย่าตัวเธอเพื่อให้เธอรีบๆบอก
“ฮึกๆ….แทบีพี่ขอโทษ ฮือๆ…ที่พี่ดูแลเธอได้ไม่นาน ฮึกๆพี่ต้องทิ้งเธอไปอีกแล้ว พี่ขอโทษๆๆ…..”ฉันยังคง งงในสิ่งที่เธอพูดออกมา
“อะไรกันฮยอนอาฉันไม่เข้าใจ”ฉันมองหน้าเธอ ฉันรอที่จะฟังคำตอบว่านี่คืออะไร
“ฉัน…คือ พี่สาวของเธอเอง ยอนแด นั่นคือชื่อที่พ่อแม่ตั้งมาให้เธอตั้งแต่เด้ก ฮือๆๆ…พี่ขอโทษ….พี่ไม่สามารถดูแลเธอได้เลย ฮืออๆ”เธอสะบัดมือออกจากฉันพร้อมวิ่งออกไปนอกบ้าน โดยที่ฉันกำลังคิดทบทวนกับพูดของเธอ พี่สาวฉันหรอ นี่หรอพี่สาวที่ฉันรอคอยมาแสนนาน
“ฮยอนอาๆ…ฮยอนอา”ฉันรีบตะโกนตามเธอ ผู้ที่เป็นพี่สาวของฉัน ฉันรีบวิ่งตามเธอไป
“ออนนี่รอฉัน”ฉันรีบวิ่งตามหลังผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่สาวของฉัน
“ไม่..แทบีอย่าตามฉันมา ฉันขอโทดฮึกๆ”เธอตะโกนกลับมาตอนนี้ ฉันกับพี่สาวอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลหันมาก
“ไม่!พี่รอฉันด้วย”อยู่ๆผู้ที่เป็นพี่สาวก็ล้มลงอย่างไม่ตั้งตัว
“ฮึก”เธอล้มวูบลงไปอย่างกระทันหัน
ฟุบ
“ออนนี่ๆ ออนนี่”ฉันรีบวิ่งเข้าไปหาผู้เป็นพี่สาว เธอสลบไปนี่น่าจะเป็นโรคประจำตัวของพี่สาวฉันแน่ๆ
“พี่ๆ อย่าเป็นอะไรนะ”น้ำตาอุ่นๆฉันไหลลงมาอาบแก้ม ฉันเขย่าตัวพี่สาวของฉันไม่มีท่าทีจะรู้สึกตัวเลย
“แม่!”ฉันได้ยินเสียงของเด้กน้อยคนหนึ่งที่ฉันพึ่งรู้จัก กำลังวิ่งตรงมาทางฉันกับพี่สาว
“แม่ฮะๆ แม่เป็นไรๆฮืออออออๆน้าสาวช่วยแม่ผมด้วย แม่ผมอาการกำเริบอีกแล้ว”เด็กน้อยคนนั้นร้องไห้ฟูมฟายพร้อมเขย่าแขนฉันให้ช่วย
“ฮยอนอา!”โซลเพื่อนสาวของพี่ฉันรีบตรงมาพวกเรา พร้อมกับคนที่ได้ชื่อว่าคนรักของฉันวิ่ตามมาติดๆ
“ฮึกฮือๆ แอลวูโอปป้าช่วยพี่สาวฉันด้วย พาพี่ฉันไปโรงพยาบาลที”ฉันรีบวิ่งไปหาพี่แอลวูพร้อมกับเขย่าแขน
“พี่สาวหรอ..อะไรกัน ช่างมันเถอะ เดี่ยวพี่จะพาฮยอนอาไปโรงพยาบาลนะอย่าร้องๆ”พี่แอลวูลูบหัวฉันพร้อมวิ่งไปอุ้มร่างคนเป้นพี่สาวฉันพาเธอไปโรงพยาบาล อย่าเป็นอะไรไปนะ ฮยอนอาออนนี่ ฉันเจอพี่แล้วพี่อย่าเป็นอะไรไปนะออนนี่
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>อัพอีกตอนแล้วนะคะสำหรับอาทิตย์นี้ โทดทีนะคะที่บีไม่ค่อยมีเวลามาอัพสักเท่าไหร่บ้างทีบ้างตอนอัพก้อาจจะงงๆอยู่บ้าง ต้องขอโทดด้วยนะค่ะ เม้นให้กำลังใจบีกันหน่อยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ