No One หลับเป็น... ตื่นตาย

  "เมื่อคืนหลับสบายจังเนอะ"

น้ำพูดกับแพรวหลังจากตื่นนอน แต่เธอทั้งสองก็ต้องตกใจเพราะไม่เห็นโอม พวกเธอเดินตามหาโอมทั้งบ้าน แต่หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ น้ำจึงตัดสินใจบอกอาร์ม

  อา์ร์มกำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว ไม่มีใครรู้ว่าอาร์มนอนหรือตื่นเมื่อไหร่ เพราะเขาจะแยกไปนอนในห้องของเขา

  "อ้าว รุ่นพี่อยู่ในครัวเองเหรอค่ะ เกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ" น้ำได้เล่าให้รุ่นพี่ฟังทั้งหมด

  "อะไรน่ะ โอมเข้าไปเหรอ ไอ้หมอนี่หนิ" อาร์มพูดด้วยอารมโกรธ "จำไว้น่ะว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ห้ามใครเข้าไปอีก"

  "แต่โอมเขาอยู่ในนั้นน่ะค่ะ" แพรวพูดด้วยความเสียใจ

  "ก็จะให้ทำยังไง ชั้นเตือนแล้ว" อาร์มพูดเพื่อให้ทุกคนไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับป่านั้นอีก โดยตัวเขาก็กำลังสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้น

  ตลอดทั้งวันนั้น ทุกคนต่างหดหู่กับเรื่องที่เกิดขึ้น... จนกระทั้งตอนเย็นนนท์ชวนเพื่อนๆมากินข้าวกัน แต่อาหารมื้อนี่คงจะไม่อร่อยมากนัก เพราะทั้งความตกใจ และความกลัว ทำให้แต่ละคนเมื่อกินข้าวเสร็จก็แยกตัวออกไป

... "ก๊อก ก๊อก ก๊อก" เสียงเคาะประตูดังมาจากหน้าบ้านน้ำจึงเดินไปเปิดประตู แต่ก็ไม่มีใครมันจึงทำให้เธอรู้สึกผวาและขนลุกขึ้น แล้วเธอก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างที่บนพื้นหน้าประตู

  "ว๊ายยยยยยยยยย" น้ำร้องออกมาด้วยความตกใจ

  "มีอะไรเหรอน้ำ" นนท์เดินมาหาเธอ และเห็นสิ่งนั้นเหมือนกัน "เฮ้ย อาร์มมาดูนี่สิ"

...สิ่งนั้นคือเลือดที่เปรอะเลอะเต็มพื้น พร้อมกับเศษเสื้อซึ่งเสื้อนั้นเป็นของโอม!!!

....................................

..... ตลอดทั้งคืนนี้ทุกคนต่างก็นอนไม่หลับ ทั้งเพราะเรื่องที่เกิดขึ้น และกลัวว่าตัวเองจะไม่มีวันพรุ่งนี้ ....

  "นี่เธอคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับโอม" แพรวถามน้ำด้วยความเสียใจ

  "ชั้นก็ไม่รู้หรอกน่ะ แต่ชั้นว่ารุ่นพี่ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ๆ ถึงไม่ให้เราเข้าไป" น้ำตอบเพื่อทำให้แพรวดีขึ้น

  "แล้วทำไมรุ่นพี่ถึงไม่บอกเรา ว่ามันมีอะไร" แพรวถามต่อ

  "มันคงบอกไม่ได้มั้ง?" น้ำตอบ "นอนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ชั้นจะถามรุ่นพี่ให้"

....................................

  "รุ่นพี่ค่ะ!!! แย่แล้ว" เสียงน้ำพูดขึ้นเสียงดังตั้งแต่เช้า เธอตื่นเป็นคนแรกเสมอ เพราะปกติเธอมีวิชาเรียนแต่เช้าทุกวัน ทำให้เธอชินที่จะตื่นตั้งแต่เช้า

  นนท์ตื่นขึ้นเพราะได้ยินเสียงตะโกนของน้ำ "มีอะไรเหรอ?" นนท์พูดด้วยเสียงงัวเงีย

  "ก็แพรวน่ะสิค่ะ ไข้ขึ้นสูง ตัวร้อนจี๋เลย" น้ำเห็นแพรวนอนสั่นอยู่ หน้าตาซีดเผือก

  "มันคงจะยากหน่อยน่ะ บ้านนอกแบบนี้มันไม่มีโรงพยาบาลหรอก คงต้องเข้าไปในเมือง" นนท์ตอบ

  "แล้วจะทำยังไงดีค่ะ ไม่ได้เอายามาด้วย"

  "เดี๋ยวพี่จะร้องถามไอ้อาร์มดู" จากนั้นนนท์ก็ลุกขึ้นไปเคาะประตูหน้าห้องอาร์ม

....................................

  บ้านนอกแบบนี้ถึงจะไม่มีโรงพยาบาล แต่ก็มีแหล่งยาสมุนไพรอยู่เยอะ อาร์มจึงเดินออกไปขอยาสมุนไพรที่บ้านของชาวบ้านที่อยู่ในระแวกนั้น

  "ขอโทษครับ มีใครอยู่หรือเปล่า?" 

.......ไร้เสียงตอบรับ.......

อาร์มจึงเดินออกไปและไปยังบ้านหลังอื่น

  "ขอโทษครับ มีใครอยู่หรือเปล่า?" 

และอีกเช่นเคย ไม่มีใครตอบ

... เช้าๆแบบนี้ทุกคนออกไปทำไร่ ทำนากันหมดจึงไม่มีใครอยู่บ้าน ...

อาร์มจึงหาสมุนไพรระแวกบ้าน เขาเคยจำได้เมื่อเข้าตอนเด็กๆ ป้าของเขาเคยเอาพืชชนิดนี้ให้เค้ากิน

....................................

   "เอายานี่ไปต้มให้เพื่อนเธอดื่ม" อาร์มพูดพร้อมกับยื่นสมุนไพรในมือให้

แพรวได้ดื่มน้ำสมุนไพร และนอนพักผ่อนไป...

....................................