The Love อลวลวุ่นรักของนายตัวแสบ
เขียนโดย 
ArmieSirisak
วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 00.39 น.
แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2556 18.57 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) chaos.9
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกริ๊งงงงงงงง
เสียงอ๊อดพักกลางวันดังบอกถึงเวลากินข้าวของพวกเรา
นักเรียนในห้องต่างพากันเก็บของใส่กระเป๋า แล้วแยกออกจากห้องเดินทางไปยังโรงอาหาร
ผมกำลังจะก้าวเท้าออกจากห้อง แต่...ทำไมผมรู้สึกขนลุกอย่างบอกไม่ถูกน่ะ นั้นสิคงเป็นเพราะสายตาของนายเด็กใหม่ มองผมอยู่แน่ๆเลยTT
เขาจะมองผมอีกนานมั้ย??? เขาไม่วางสายตาไปจากผมตั้งแต่เขาเข้ามาในห้องแล้วน่ะ
"เค้ก ไปกินข้าวกัน" ยัยฟางไม่พูดเปล่า ฉุดข้อมือผมให้เดินตามมันไปด้วย
"ฟาง...เด็กใหม่เขามองเค้กทำไมไม่รู้ เค้กกลัวTT"
"โห่ ไม่ต้องมาแอ๊บกลัว แกชอบเขาก็บอก"
"เห้ย แกจะบ้าหรอ .///."
"แล้วทำไมต้องหน้าแดง "
"ปเปล่า แกพุดบ้าไรเนี่ย ไปกินข้าวเร็ว เดี๋ยวหมดเวลา"
ผมเดินหนีจากเพื่อนตัวดีของผมทันที
นั้นสิน่ะ ทำไมผมต้องหน้าแดงด้วยล่ะ???
หลังจากเราซื้อข้าวเสร็จ และผมกำลังหย่อนก้นลงกับเก้าอี้ พร้อมกับกำลังจะตักสเต๊กของโปรดเข้าปาก
"อ๊ามมมม"
"เค้ก มิสเรียก!!!" นายเต้เรียกผม ทำให่ผมชะงักจากเขมือบสเต๊ก
"เรายังไม่ได้กินข้าวเลย"
"มิสบอกว่า ถ้านายไม่ไป มิสจะหักคะแนน"
"ฮือ ไปก็ได้TT"
"ฟาง ไปเป็นเพื่อนหน่อยดิ"
"โนเวย์ ฉันจะกินข้าว ไม่ต้องห่วงสเต๊กแกหรอก เดี๋ยวฉันเป็นธุระให้ 5555+"
"แกสาบานที ว่าแกคือเพื่อนฉัน???"
"อ็ใอ่อ่ะอิ "มันพูดทั้งๆที่ เขี้ยวสเต๊กของผม อยู่ในปาก
"ตะกละ"
"คิคิ" ดูมันหัวเราะเขา== ถ้า fc มันมาเห็นสภาพแบบนี้ เขาจะยังรักมันอยู่มั้ยน่ะ
อ่อใช่สิ...ผมลืมบอกไป ยัยฟางน่ะเห็นมันแบบนี้ มันเป็นถึงดาวโรงเรียนน่ะครับ
ที่มันได้ตำแหน่งรองหัวหน้าห้องมา ก็คงจะเป็นเพราะเหตุผลนี้
ไม่ใช่ว่า มันเส้นใหญ่มาจากไหนหรอกครับ
แต่มันน่ารักมาก ตาที่หวาน ปากได้รูป จมูกเป็นสัน ผิวขาว ร่างเล็ก ผู้ชายในโรงเรียนต่างก็ชอบมันทั้งนั้น
"พี่เค้กค่ะ..."
"ครับ"
"ขอถ่ายรูปหน่อย...ได้มั้ยค่ะ"
"อ่อ ได้ครับ"
"แชะ...ขอบคุณค่ะ"
"ไม่เป็นไรครับ"
555ไม่ต้องแปลกใจน่ะครับ ที่มีคนมาขอผมถ่ายรูป
ผมลืมบอกไป...ว่าผมน่ะ เดือนโรงเรียน
แหมๆ เห็นผมมแบบนี้ แต่หน้าตาผมก็ใช้ได้น่ะฮ่ะ ^^
คุยเพลิน นี้ผมเดินมาถึงหน้าห้องมิสเขาแล้วล่ะ เห้อ
"ก็อก ก๊อก ก้อก"
"เชิญค่ะ"
"ขออนุญาติน่ะครับ"
"อ้าว...เค้กมาพอดีเลย เย็นนี้เธอว่างมั้ยจ๊ะ"
"เอ่อ.."
"ว่างสิน่ะ ดีมากจ๊ะ" ห่ะ ผมตอบตอนไหนเนี่ย==
"เย็นนี้เธอช่วยพา เพื่อนใหม่เดินชม โรงเรียนหน่อยล่ะกันน่ะ"
"เอ้า ทำไมต้องผมล่ะฮ่ะ??? ยัยฟางก็ได้"
"แหม อีกไม่กี่เดือนก็จะถึงงานกีฬาสี ฟางเขาต้องไปซ้อมดรัมเมเยอร์"
ผมลืมบอกอีกอย่างนอกจากจะสวยแ้วแม่คุณเขาทำกิจกรรมทุกอย่างใน โรงเรียนน่ะครับ รำ ดรัมเมอร์ แด๊นเซอร์ โคฟเว่อร์==
"เห้อ...ตกลงครับ"
"ดีมากจ๊ะ...งั้นเธอสองคนก็กลับไปที่ห้องพร้อมกันได้เลยน่ะ"
"ครับ"
"เวรกรรมไรของผมเนี่ย"
"มิสได้ยินน่ะ!!!"
ผมไม่รอช้าให้แกบ่น เดินหนีออกจากห้องมาก่อนเลยครับ 55+
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
