The Love อลวลวุ่นรักของนายตัวแสบ

"แม่จ๋า...หนูกลับมาแล้ว"

หลังจากเด็กน้อยทั้งสองพากันประคองร่างเข้ามาในบ้านของเด็กร่างบางแล้ว ก็กล่าวเสียงทักทายคนที่อาศัยอยู่ในบ้านทันที่

"กลับมารอแล้วลูก แล้วพาใครมา...อ้าวไปโดนอะไรมาลูกโทรมเชียว มาเข้ามาในบ้านกันก่อน" ผู้เป็นแม่ของเด็กร่างบางเห็น ก้ออกอาการตกใจจึงรีบชวนทั้งสองเข้ามาในบ้านก่อน

"เดี๋ยวแม่มาน่ะลูก แม่จะไปทำโจ๊กก่อน นี้กล่องยาน่ะจ๊ะ หนูช่วยทำแผลให้เพื่อนก่อนได้มั้ยลูก?"

"ได้ครับ...คุณแม่"เสียงใสๆของหนุ่มร่างบางตอบกลับมา มือก้พยายามคลุกคลิกหยิบสำลี หยิบแอลกอฮอล์สีฟ้าใสขึ้นมา พร้อมกับหัวเราะหึหึในรำคอ

"ม ไม่เอาน่ะ ไอ้นั้นมันแสบมาก ไม่เอาๆๆเราไม่ทา"เด็กน้อยเมื่อเห็นเด็กร่างบางกำลังชุบสำลีเข้ากับยาสีฟ้าใสก็รีบพูดค้านโดยทันที

"ไม่ได้น่ะ อย่าดื้อสิ เดี๋ยวก็ไม่หายหรอก"เด็กร่างบางยิ้มแช่ง พร้อมกับพยายามยื่นมือที่ถือสำลีชุ่มไปด้วยแอลกฮอล์สีฟ้า ไปทำแผลให้คนตรงหน้า

"ไม่เอา..อ๊าก ซี๊ด อูย มันแสบน่ะ"เด็กน้อยผู้ถูกกระทำได้แต่ร้องไม่เป็นภาษาเมื่อสำลีโดนแผลสดที่มีเลือดสีแดงไหลออกมาจากมุมปาก

"ทนหน่อยดิ เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว 555"เด็กร่างบางหัวเราะชอบใจกับท่าทีของเด็กน้อยตรงหน้าที่ส่งเสียงออกมาไม่เป็นภาษา พร้อมกับจิ้มไปที่แผลบริเวณอื่นๆต่อ

บ้านทั้งหลังจึงได้ยินแต่เสียงร้องโอดครวญไม่เป็นภาษา

"โอ๊ย ทำบ้าอะไรเนี่ยมันเจ็บน่ะ"เด็กน้อยพูดด้วยการมองค้อนกลับคนตรงหน้า

"เจ็บ...เป็นด้วยหรอ ตัวเล็กแล้วยังทำซ่าห์"ร่างบางพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย ในขณะที่สายตาก็เยาะเย้ยเช่นกัน ==

"เออ..ดี วันหลังจะไม่เข้าไปช่วยและ"เด็กน้อยพูดด้วยอาการงอนๆ

"โอ๋ๆๆเราพูดเล่นน่ะ ยังไงก็ขอบใจมากๆเลยน่ะ^^"ร่างบางตอบไปด้วยน้ำเสียงอย่งาจริงใจพร้อมกับร้อยยิ้มอันสดใส

ที่ทำให้ใครๆที่พบเห็นต่างก็ต่างยิ้มตามขึ้นมาทันที

เด็กน้อยตรงหน้าก็เช่นกัน เมือ่เห็นรอยยิ้มเจ้าตัวก็ยิ้มขึ้นมาทันตาเห็น

"ทำแผลเสร็จยังลูก โจ๊กแม่เสร็จแล้วน่ะ"

"เสร็จแล้วครับ"ร่างบางตอบกลับไป พร้อมกับมือเล็กๆที่กำลังเก็บของเข้ากล่องยา

"เดี๋ยวแม่จะไปโทรหา แม่ของมิวสิคเขาหน่อยน่ะลูก เค้กช่วยป้อนโจ๊กเพื่อนหน่อยน่ะ"ผู้เป็นแม่ยื่นถ้วยโจ๊กอุ่นๆมาให้

"ครับแม่"เสียงใสๆตอบกลับแล้วยื่นมือไปรับมา

ในขณะที่เด็กร่างบางกำลังตักโจ๊กแล้วเป่า ฟู่ๆ เพื่อไร้ความร้อน แล้วยื่นเข้าปาก เด็กน้อยตรงหน้าก็อ้าปากรับ พร้อมกับบ่นอุบอิบ

"ทำไมต้องต้องเป่าให้ด้วยทำตัวเป็นเด็กไปได้ == เราโตแล้วน่ะ"

เด็กร่างบางประชดประชันด้วยกันตักโจ๊กเข้าปาก แต่ครั้งนี้ไม่เป่าพร้อมกับยัดเข้าปากคนตรงหน้า

"ย๊ากกก โอียมันร้อนน่ะ"

"สมน้ำหน้า โตแล้วนิ กินเองได้ก็กินไป เชอะ"ร่างบางพูดพร้อมกับทำหน้างอนแล้วเดินหนีขึ้นห้องไป

ปล่อยให้หนุ่มร่างบางนั่งจมอยู่กับความทรมานที่แผ่ซานไปทั่วปาก แล้วบ่นอุบอิบกับตัวเองว่า ลิ้จะพองมั้ยเนี่ย

**

จบแล้วอีกตอนน่ะครับ อาจจะไม่สนุกเท่าที่ควรน่ะ แต่ช่วยอ่านช่วยคอมเม้นก้ดีน่ะจะได้ปรับปรุงครับ^^