Love my hart ผลักรักจากหัวใจ
เขียนโดย 
กัสเบล
วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.59 น.
แก้ไขเมื่อ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 18.17 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) เเกว่าไงเอื้อง [ ต่อ 100 % ]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 1
เเกว่าไงเอื้อง (ต่อ)
หลังจากที่ฉันนั่งมองสงครามระหว่างยัยเทียนหยดเเละพี่ต๊อกเเต๊กมาซักพักฉันก็ตระหนักได้ว่า ... ไม่
ควรให้สองคนนี้อยู่ใกล้กันเกินไปจริงๆ
" เอื้องทําเเผลให้พี่หน่อยสิ่"
เสียงหล่อๆของพี่โพรเท็กส์ดังขึ้นทําให้ฉันหันไปมองหน้าเเกทันที ไหนคือเเผลที่เเกว่า ฉันเห็นเเต่หน้าที่โคตร
เนียนปานตูดเด็ก
"คะ"
"เนี่ยดูสิ่ มันระบมเเน่ๆไปห้องพยาบาลกันนะไปไป"
พูดจบพี่เเกก็ฉุดมือฉันลูกออกจากวงสนทนาโดยมีสายตานับ 10 คู่มองตาม
" เซนส์จะไปค่ายคุณธรรมกับเทียนหรอคะ"
หน้าตาเคร่งเครียดของพี่โพเท็กส์ทําเอาฉันเเอบงง ไหนจะไปห้องพยาบาลไงคะพี่ ?/.
" ค่ะ ใช่มีอะไรหรอคะพี่เท็กส์"
" ไม่ไปได้หรือเปล่า ?/."
" คะ "
" ทั้งเรากับเทียนหยดหนะไม่ไปได้ไหม"
"ทําไมหล่ะคะ"
สถานการ์ณระหว่าง ฉัน เเละ พี่โพรเท็กส์เริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อยๆเหตุเกิดจากเอิ่ม .. ค่ายอะไรซักอย่าง
" เปล่าพี่เป็นห่วงหน่ะ ไอ้เเต๊กด้วย "
" ค่ะ เเต่อาจาร์ยเขาเจาะจงมาหน่ะค่ะว่าขอเเอื้อง กับ เทียนหยด "
ฉันยิ้มน้อยๆให้พี่เขาเพื่อคลายความตึงเครียด เช้าที่สดใสของฉันหายไปหนายยยยยย ซาร่า
" โอเค ยอมแต่มีข้อเเม้ความทุกๆเช้าเเละเย็นของทุกวันเราทั้งคู่ต้องโทรหาพวกพี่ หรือ เดอะปริ๊นคนไหนก็ได้
โอเค๊"
" ได้เลยค่ะ ไม่มีปัญหา "
ฉันยกมือขึ้นเหนือหัวอย่างยอมเเพ้ ให้ตายสิ่ ฉันเเพ้ความหล่อของพี่เขาจริงๆ
กล่าวถึง The Prince (เดอะ ปริ๊นซ์ ) คือกลุ่มชายหนุ่มที่รวบรวมชายหนุ่มหน้าตาดีไว้มากมาย ?/.
เเละพวกเขาก็จะมีความสามารถในตัวเองมากมมาย เช่น ชกต่อย ยกพวกตีกัน หนีเรียน เข้าห้องปกครอง
เเละบลาๆ เเต่เป็นอันว่าเราจบเรื่องความสามารถของเดอะปริ๊นซ์ซะเถอะ เหอๆ และเดอะปริ๊นซ์ส่วนใหญ่ก็จะ
รู้จักฉันเเละยัยยเทียนในฐานะ น้องสาวที่สนิทที่สุดของทั้งพี่โพเท็กส์ เเละ พี่ต๊อกเเต๊กทําให้เราใช้เส้นสายกัน
ได้อย่างเต็มที่ฮ่าาาๆๆๆๆ ฉันว่าตัวเองเริ่มชั่วร้ายจริงๆ
' ออดดดดดดดดดดด
เสียงหมดคาบเรียนสุดท้ายของวันดังขึ้น เพื่อนๆหลายคนเริ่มเก็บของออกจากห้องไปส่วนหนึ่งเเล้วทําไม
วันนี้โลกมันไม่สดใสเลยเห้อ !! เมื่อเช้าหลังจากที่ฉันเเยกกับพี่เท็กส์เรียบร้อยเเล้ว พอกลับมาที่นั่งเดิมก็พบว่า
พี่เเต๊กกับยัยเทียนทะเลาะกันรุนเเรงมากทําเอาเดอะปริ๊นซ์ที่นั่งอยู่ด้วยสลายตัวออกมาเเทบไม่ทัน เเละยัยบเทียน
ก็ร้องไห้ไปตามระเบียบ วันนี้ทั้งวันมันก็เลยดูอึมครึมไปโดยปริยาย
" เทียน คือเเบบเรากลับบ้านกันเลยก็ได้นะไม่ต้องไปห้างก็ได้อะ "
ฉันส่งสายตาปิ๊งๆไปให้เพื่อนสาว เห้อเเกเศร้าฉันก็เศร้าน้ะเว่ย T^T
" ไม่เป็นไร ฉันอยากไปหาขนมกินเหมือนกัน เเกไปบ้านฉันไหมเย็นนี้หลังจากกลับจากห้าง "
ยัยเทียนหยดที่ เอิ่ม .. เริ่มหายเศร้าขึ้นมาบ้างเเล้ว (เหรอ) เริ่มออกปากชวนฉันบ้าง เหตุที่มันชวนฉันไป
บ้านคงไม่อยากอยู่ 2 คนกับพี่เเต๊กเเน่นอน
" ได้สิ่ บ้านเราอยู่ห่างกันซอยเดียวเอง ไปห้างกันเถอะ "
พูดจบฉันก็เดินลั้ลลาจูงมือกับยัยเทียนหยดออกไปหน้าโรงเรียนทันที การพูดคุยจิปาถะก็ขึ้นเราคุยกันทุกวันไม่
เบื่อเลยทีเดียวพูดกันก็อยู่เเค่เรื่องเดิมๆมาเป็น 3 - 4 ปี เเต่ประเด็นมันมากกว่านั้น...
"เฮ้ย !! เเก พี่เบนมา "
" . ชิ_ ห_ย "
"เอาไงเทียน"
"ไม่รู้"
ฉันกับยัยเทียนหยดหันซ้ายหันขวาหาทางหนียังกับนักโทษหนีคดีเจอตํารวจก็ไม่ปาน
" เทียนหยด"
เสียงตะคอกดังมาตั้งเเต่หน้าโรงเรียนเเละร่างสูงๆของพี่ต๊อกเเต๊กก็วิ่งตรงมา
ตายเเน่ - - ทั้งฉันเเละเเกนังเทียนหยด
" ฉันไปก่อนนะเอื้อง เดี๊ยวโทรหาขอโทษนะ"
พูดจบยัยเทียนก็วิ่งหนีไปทางหลังโรงเรียนอีกคน และ พี่เบนก็วิ่งผ่านหน้าฉันไป โอ้วฟ้าสาปป
ขอให้เเกรอดนะเทียนโชคดีเพื่อน
"เอื้อง "
"หะ โอ้ย ! พี่เท็กส์ จับเซนส์ทําไมเนี่ยปล่อยนะ "
" ไปกับพวกพี่หน่อยนะพี่มีธุระจะคุยด้วย "
" มะ .. ไม่ "
พูดจบฉันก็โดนอีตาพี่เท็กส์ลากไปยังหน้าโรงเรียนทันที โดยมี เดอะปริ๊นซ์บางส่วนเดินตามหลังมาเงียบๆ
พ่อเเก้วเเม่เเก้ว ช่วยลูกเเก้วด้วยเทอญ
เย้ .. หนึ่งตอนผ่านไป
สวัสดีนะค้าาาา เเนะนําตัวก่อน ไรเตอร์เนี่ยชื่อ โบ นะคะ
ยังไงก็ฝากติดตามเรื่องนี้ด้วยน้าาาา เม้นกันบ้างอะไรกันบ้างง
ส่วนภาพด้านบน เป็นพี่เท็กส์ กับ .. อุปไว้ก่อนน้าาาา + +
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
