SUMMER SECRET ลึกลับนักรักหน้าร้อน
เขียนโดย สาวเอเชีย
วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 12.46 น.
แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2556 13.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) You...are comback!?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" อืม...รสอะไรดีน้า" ฉันยืนมองป้ายเมนูที่อยู่เหนือเคาน์เตอร์ร้านไอศกรีม Krostim เจ้าประจำอย่างลังเล เจ้านั่นก็น่ากินเจ้านี่ก็น่ากินชะมัดเลย อ่า..แต่ว่าเอาอันนี้แหละ 'มอคค่าพาเฟ่' เหรอน่ากินดีนะ ยังไม่เคยทานเลยด้วย จะรสชาติเหมือนกาแฟมั้ยน้า อืมม แต่ฉันก็ชอบทานกาแฟอยู่แล้ว ไม่น่าจะเป็นอะไรหรอก ว่าแล้วฉันก็ยกมือสั่งซะเลย แต่ไม่ทันไรก็มีคนชิงสั่งซะก่อน
" เอามอคค่าพาเฟ่ให้คนนี้อันนึงครับ"
" หา!?" ฉันเอ่ยอย่างประหลาดใจ เค้าเป็นใครฉันยังไม่รู้จักเลย อยู่ๆจะมาสั่งแทนฉันซะงั้น อะไรกันเนี่ย
" ขอโทษนะ ฉันรู้จักคุณด้วยมาเหรอสั่งแทนกันน่ะ..." ฉันกำลังจะพูดจบแต่ก็ต้องชะงักไปเพราะเห็นร่างคนตรงหน้า
" อ้าว! ลืมกันไปแล้วเหรอ ฉันยูไง ยูที่ย้ายไปปีที่แล้วน่ะ" ร่างสูงเอ่ยตอบ ฉันชะงักช็อกไปครู่หนึ่ง " มาร์เปิ้ล เป็นอะไรไปนะ"
"เปล่าๆ ยูเองเหรอ โทษนะที่จำไม่ได้-//[]//-" ให้ตายสิ เขากลับมาแล้วเหรอเนี่ย " นาย...เป็นยังไงบ้าง สบายดีเหรอ"
" อืม ฉันสบายดีน่ะ โทษนะที่ไม่ได้ให้ที่อยู่กับเพื่อนๆไว้น่ะ เลยดูเหมือนกับฉันไม่อยากเจอกับทุกคนไปเลยเนอะ แหะๆ" แหงล่ะสิ ฉันหัวใจแทบสลายเลยนะยู T^T และขณะที่ฉันกำลังยืนรอไอติมอยู่นั้น พนักงานก็ยื่นมันมาให้บนเคาน์เตอร์พอดี " น่ากินจังเลยนะ ฉันเลือกไม่ผิดใช่มั้ยเนี่ย" เขาถาม
" อืม ไม่หรอก แต่นายรู้ได้ยังไงว่าเป็นฉันล่ะ" ฉันถามเขาขณะที่ถือถาดไอศกรีมมานั่งที่โต๊ะ ดูเขาจะดีใจมากนะที่ได้เจอฉัน หรือว่าฉันคิดไปเองก็ไม่รู้
" ก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่ฉันเห็นผมสีฟ้าๆก็รู้แล้วล่ะ ก็ใครมันจะมากล้าย้อมสีแบบนี้กันล่ะ ฮ่าๆ " เขาพูดพลางหัวเราะ แต่มันก็จริงของเขา ฉันชอบย้อมผมสีฟ้ามาตั้งแต่ป.6 แบบที่ไม่เคยมีใครในปทุมฯทำเลยล่ะ อ้าวฉันยังไม่ได้บอกหรอกเหรอว่าฉันอยู่ที่ปทุมธานีน่ะ อ่าก็นะ ฉันเป็นคนที่แหวกสุดๆแบบไม่มีใครเทียบติดเลยล่ะ
ฉันตักไอศกรีมเข้าปากหนึ่งคำ หวานติดลิ้นเลยแฮะ ไหนว่ามันเป็นรสกาแฟไงเล่า แต่ก็ช่างเถอะเพราะมันอร่อยดี อืม..แล้วฉันก็หน้าแดงขึ้นเรื่อยๆเลยด้วย เดี๋ยวนะ! มันเกี่ยวอะไรกับไอติมกันเล่าฉันหน้าแดงเพราะเขามองฉันตลอดเวลาต่างหากล่ะ
" มะ..มองอะไรของนายน่ะ" ฉันถาม แต่ผลที่ได้กลับมาก็ทำให้ฉันเขินกว่าเดิมอีกหลายเท่าตัว " ก็ฉันชอบมองคนน่ารักนี่นา"
" O///O อะไรของนาย เอาความจริงมาพูดทำไม " ฉันอุทานพลางเล่นมุกแก้เก้อ
" ฮ่าๆ นี่เชื่อด้วยเหรอเนี่ย ฉันก็แค่เล่นมุกไปงั้นๆเองนะ" เขาตอบ " แต่มันเป็นความจริงย่ะ ฉันน่ารัก"
" นี่ๆ พูดแบบนี้เดี๋ยวฉันก็ให้เธอจ่ายเองซะหรอก"
" หา? อะไรของนายน่ะ" ฉันถามอย่างงุนงง อะไรของเขาน่ะ จะเลี้ยงฉันงั้นเหรอ งั้นที่ฉันจินตนาการไว้ก็จริงน่ะสิ ช้อยส์ที่ 1 เค้าจะมาจีบฉัน โอ้ววว!!
" ฉันจะเลี้ยงเธอไง"
" เอาอะไรมาพูดน่ะ - - "
" เอามาจากใจไง"
" แหวะ!!บ้าน่า ฉันบอกว่าจะให้นายเลี้ยงเมื่อไหร่กัน"
" ก็จะเลี้ยงนี้ นานๆทีจะเจอกันนี่นา"
" นายจะต้องพูดเล่นแน่ๆเลยล่ะ ฉันมั่นใจ" ฉันกอดอกพิงพนักเก้าอี้จ้องหน้าเขาด้วยสายตาหมิ่นๆ " บอกว่าจะเลี้ยงก็เลี้ยงสิ"
" อะไรของนายเนี่ย"
" ฉันจะเลี้ยงคนที่ฉันจีบเสมอแหละน่ะ" เขาพูดด้วยท่าทางชิลๆแล้วหยิบเงินออกมาจากกระเป๋าสตางค์
"หา!!!"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ