หัวใจดวงนี้ฉันให้นาย

แก้ว: เกดพี่ว่าม๊าต้องมีแผนอะไรแน่เลยถึงไม่ยอมให้พวกเราไปด้วย
เกด: ไม่ให้ไปด้วยก็อย่าคิดว่าเกดจะไม่รู้นะว่าพวกม๊าจะไหนกัน
อาร์ม: ที่รักพูดแบบนี้หมายความว่าไงอ่ะ
เกด: ก็เกดแอบติดGPSไว้ที่รถของอาร์มอ่ะเพื่อว่าอาร์มแอบหนีเที่ยวตอนกลางคืนกับสาวๆไง
อาร์ม: แฟนใครว่ะรอบคอบจริงๆ
เกด: แฟนนายนั้นแหละ
อาร์ม: จ้าๆ
แก้ว: พี่ว่าเราเปิดดูดีกว่าว่าพวกใ๊าไปที่ไหนกัน
เกด: พี่แก้วที่นี้มันที่ไหนอ่ะเหมือนเราเคยไปยังไงไม่รู้
แก้ว: ไหนพี่ขอดูมั่งสิ
แล้วเกดก็ยื่นIPadให้แก้วดูว่าเป็นที่ไหน
แก้ว: พี่ก็จำไม่ได้อ่ะแต่พี่รู้สึกว่าพวกนายสองคนก็เคยไปที่นี้นะ
โทโมะ: ไหนโมะขอดูบ้างสิเพื่อโมะจะรู้
แล้วแก้วก็ยื่นIPad ให้โทโมะดู
โทโมะ: โมะว้าโมะนึกออกแล้วว่าที่ไหน
อาร์ม: ที่ไหนพี่
โทโมะ: แกจำบ้านสวนของคุณยาได้ป่ะ 
อาร์ม: จำได้พี่ทำไมหรอ
โทโมะ: ก็ที่ที่คุณแม่ไปมันคือบ้านสวนของคุณย่าไง
อาร์ม: แล้วคุณแม่ไปที่นั้นกันทำไมตั้งแต่คุณย่าเสียคุณแม่ก็ปิดตายบ้านหลังนั้นนะ
แก้ว: โทโมะใช่บ้านที่โทโมะพาแก้วกับเกดไปใช่มั้ย
โทโมะ: ใช่บ้านที่โมะพาแก้วไปหาคุณย่าแล้วแก้วก็พาเกดไปด้วยแล้วก็เป็นที่ๆอาร์มกับเกดได้เจอกันแล้วก็เป็นที่ๆโมะขอแก้วเป็นแฟน
เกด: แถมยังเป็นที่ๆเกดได้เห็นอาร์มโดนแฟนบอกเลิกด้วย
อาร์ม: ที่รักเห็นด้วยหรอว่าเค้าโดนทิ้งอ่ะ
เกด: ทั้งเห็นทั้งได้ยินเลยว่าผู้หญิงคนนั้นมาบอกเลิกกับนายเพราะว่านายไม่มีทางที่จะทำให้เธอได้เป็นคุณหญิงคุณนายได้แน่นอน
อาร์ม: จำได้ทุกรายละเอียดเลยนะแต่ก็ดีแล้วล่ะที่เค้าเลิกกับอาร์มเพราะผู้หญิงคนนั้นทำให้อาร์มได้เจอกับผู้หญิงที่ดีพร้อมทุกอย่างๆเกดไง
แก้ว: น้ำเน่าเกินไปแล้ว แต่จะว่าไปเราก็ไม่ได้ไปที่บ้านสวนนี้นานแล้วเนอะแก้วอยากไปที่นั้นอีกครั้งจังเลยโมะเราไปที่นั้นกันมั้ย
โทโมะ: ได้สิเพราะโมะก็คิดถึงที่นั้นเหมือนกันแล้วก็อยากรู้ด้วยว่าคุณแม่ไปทำอะไรกันที่นั้น
แก้ว:  งั้นเราก็ขับรถตามพวกท่านไปกันเถอะม๊าทำตัวน่าสงสัยร้อยวันพันปีไม่เคยอยากขับรถไปไหนมาไหนเองสักเท่าไหร่
เกด: นั้นสิหรือว่าที่นั้นจะมีอะไรซ้อนอยู่ที่นั้น อาร์มจอดรถเดี๋ยวนี้เลย
อาร์ม: ทำไมอ่ะรีบไม่ใช่หรอ
เกด: ใช่แต่เกดจะขับเอง
อาร์ม: จะดีหรอเกดจะไปถูกแน่นะ
เกด: จำได้เพราะม๊าเคยให้เกดขับรถพาไปที่นั้น
แก้ว: ตอนไหนทำไมพี่ไม่เห็นรู้เรื่อง
เกด: ตอนที่พี่โทโมะแอบพาพี่แก้วหนีเที่ยวไง
แก้ว: แล้วทำไมไม่บอกว่าม๊าแอบตามไป 
เกด: ม๊าสั่งห้ามไม่ให้บอกพี่แก้วอ่ะ