องศามายา

   สูญเงินไปจากบัญชีตั้งสี่แสน ทำเอาเกือบสิ้นเนื้อประดาตัว ชีรฎาจึงต้องดิ้นรนวิ่งรับจ๊อบไปทั่วทั้งราชอาณาจักร ทั้งงานละคร โชว์ตัว อีเว้นท์ พริตตี้ โคโยตี้ ก็รับไม่อั้นเลยตอนนี้ ขอแค่ได้เงินงานอะไรชมพู่ก็ไม่หวั่นเกรง และในที่สุดโชคชะตาก็เข้าข้างเห็นใจคนตกทุกข์ได้ยากอย่างเธอ

ด้วยการไปเป็นพรีเซนเตอร์ให้กับ มูลนิธิห่วงใยสุนัขจรจัด

โอ้! พระเจ้า ชมพ์ไม่อยากจะดราม่าเลย ณ จุดๆนี้ ใครเป็นคนต้นคิดในการส่งงานนี้มาให้เธอ หา ???

ภาพฝันบังเกิดขึ้นมาในหัว

เธอต้องไปนั่งเล่น คลุกคลี กอดจูบหมาจรจัดด้วยความรักใคร่และเอ็นดูอย่างถึงที่สุด ตามด้วยฉีกยิ้มให้กล้องอย่างสวยเก๋ แล้วพูดว่า

ชมพู่รักสุนัขค่ะ

แหวะ จะอ้วก!

ไม่มีใครรู้เลยหรือไรว่าเธอเกลียดสุนัขเข้ากระดูกดำ นึกถึงทั้งเห็บ หมัด ไร แมลงนานาชนิดบนตัวสุนัขเหล่านั้นที่จะมาก่อโรค สร้างความระคายเคืองบนผิวหนังอันบอบบางของเธอแล้วก็อยากจะเป็นลม

ไม่รู้ไปเอามาจากไหน หมาไม่มีขน ตัวเปื้อนโคลน สกปรกสิ้นดี ขืนไปจับตัวมันแล้วล่ะก็.....อี๋....ไม่อยากจะคิดต่อเลย

แต่ช้าแต่ หยุดเสียก่อน ถึงกระนั้นก็ตามค่าทดแทนที่เธอจะได้มาจากการสัมผัสพวกหมาแร้นแค้นเหล่านั้นก็ถือว่าสูงเอาการอยู่น่ะ

ตั้งแสนสอง ย้ำ ว่า 120,000 บาท

ก็ไม่อยากจะเสียมารยาท ผู้ใหญ่รีเควสมาทั้งที ผู้น้อยอย่างเธอก็ต้องจัดไปอย่าให้เสีย รวมทั้งพอดีว่าเธอถือหลักคติ

ไม่เลือกงาน...ไม่ยากจน

ไม่ดิ้นรน...อดเงินแสน

คิดน้อย คิดมากอยู่นานก็เลยตอบตกลงกับทางมูลนิธิว่ายอมเป็นพรีเซนเตอร์ให้ตามข้อตกลง โดยจะมีการถ่ายทำวีทีอาร์อาทิตย์หน้า

 ดังนั้นอาทิตย์นี้เธอต้องรีบไปฉีดวัคซีนกันโรคพิษสุนัขบ้ากันไว้ก่อน ต่อด้วยวัคซีนอื่นที่ป้องกันโรคติดเชื้อจากสัตว์สี่เท้าประเภทนี้ และก็ปิดท้ายด้วยการอัพหน้า อัพผิว ให้ผ่องแพ้ว ละมุนละไมอยู่ตลอดเวลาตามสโลแกน ผู้หญิงอย่าหยุดสวย

 จากนั้นช่วงบ่ายสอง ชีรฎาก็เดินทางไปฟิตติ้งละครเรื่องใหม่ของผู้จัดคนเก่ง ป้าจิ๋มแห่งค่ายกู้ดทีวี เรื่อง แผนร้าย แม่ผัวตัวแสบ ซึ่งเธอรับบทเป็น อโนมา นางเอกผู้อาภัพที่ต้องโดนดูถูกเหยียดหยามจากแม่สามีสารพัดสารเพ ทั้งจิกหัวใช้อย่างกับทาส ตบตีทำร้ายต่างๆนานา รับรองงานนี้เธอต้องดังเป็นโรงงานพลุแตกอย่างแน่นอน ขนาดเรื่องที่แล้วแสดงเป็นแค่นางรองยังดังกระฉูดชนิดที่ว่าเบียดนางเอกของเรื่องตกกระป๋องไปโดยปริยาย และยิ่งเรื่องนี้ได้ประกบคู่กับพี่ป๋อพระเอกเบอร์หนึ่งของช่องอีก เห็นทีโดนแฟนคลับเชียร์ให้จิ้นกันอีกตามเคย…คิดแล้วก็เพลียละเหี่ยใจกับความสวยที่ไม่บันยะบันยังของตัวเธอเองจริงๆ

 ภายหลังจากลองชุด ถ่ายฟิตติ้งเรียบร้อยแล้ว ชีรฎาก็เข้าไปคุยเรื่องบทกับผู้จัดและก็ผู้กำกับเรื่องซีนอารมณ์ซึ่งค่อนข้างจะเยอะและก็ยาก ซึ่งเธอก็ได้ให้คำมั่นสัญญากับทั้งสองว่าจะเล่นให้สมจริงที่สุดเท่าที่จะสามารถทำได้แต่ถึงกระนั้นก็ตามแม้ว่าเธอจะผ่านบทนี้มาหลายเรื่องแล้วก็ตามก็ยังต้องเข้าคอร์สการแสดงเพิ่มเติมเพื่อเสริมสร้างทักษะการแอคติ้งให้ล้ำเลิศเพื่อให้บท อโนมาออกมาสมจริงที่สุด

 ระหว่างทางกลับคอนโดชีรฎาแวะเข้าไปยังร้านกาแฟเจ้าประจำเพื่อที่จะเอาคาเฟอีนเข้าร่างกายสักหน่อย ก่อนที่จะต้องลุยงานอีเว้นท์ต่อในคืนนี้ ปกติแล้วเธอจะต้องไปออกกำลังกายประกอบด้วย หากแต่ช่วงนี้แทบจะไม่มีเวลาว่างเลย เวลากินข้าวเลยยังไม่ค่อยจะมีเลยด้วยซ้ำ ก็ได้แต่กาแฟรสชาติกลมกล่อมของร้านนี้แหละที่เป็นเพื่อนคู่ใจยามที่ต้องทำงานดึกๆดื่นๆ

เธอเลือกที่จะนั่งด้านนอกร้านซึ่งติดกับสวนหย่อมเล็กและสระน้ำเลี้ยงปลาคราฟมากกว่าในร้านที่บรรยากาศแลดูค่อนข้างจะแออัด

“วันนี้ดื่มอะไรดีค่ะพี่ชมพ์” พนักงานสาวคนสนิทที่ซี้ปึ้กกับชีรฎาถามเสียงหวาน

“วันนี้พี่เอาเอสเพรสโซ่เย็นก็แล้วกัน”

“สงสัยคืนนี้พี่สาวหนูลุยงานดึกแน่ๆ ใช่ไหมค่ะ ?”

“ถูกต้องน่ะคร่า” ชีรฎาชี้นิ้วขึ้นเหมือนคุณปัญญา ทำปากขยุบขยิบก่อนจะบอกออกไป สร้างเสียงหัวเราะให้กับทั้งสองได้ไม่น้อย

“รอสักครู่จ๊ะ”

เด็กสาวรีบเดินเข้าไปในร้าน ไม่ถึงห้านาทีก็เดินออกมาพร้อมกับเอสเปรสโซ่เย็นตามที่ดาราสาวได้สั่งไปเมื่อครู่

“นี่ค่ะพี่ชมพ์”

“ขอบใจจ๊ะ” ชีรฎาเอ่ยยิ้มๆ

“สู้ๆน่ะค่ะพี่ หาเวลาพักผ่อนเยอะๆน่ะ ไว้แก้วจะรอดูแม่อโนมาผู้น่าสงสารน่ะค่ะ”

เด็กสาวยกแขนขึ้นมากำมือแน่นก่อนจะทำสัญลักษณ์สู้ๆ

“จ้า” หญิงสาวยิ้มตอบอย่างขำๆกับท่าทีกระโดกกระเดกของเด็กน้อย

ถ้าหากจะมีใครสักคนที่ทำให้เธอยิ้มได้ในเวลานี้ ก็คงจะเป็นหนูแก้วนี่แหละ เพื่อนยามเย็น ณ ร้านกาแฟ

 หญิงสาวหยิบโทรศัพท์ไอโฟนรุ่นใหม่ล่าสุดขึ้นมาถ่ายรูปเมนูล่าสุด กาแฟเอสเพรสโซ่รสชาติเยี่ยมกับบรรยากาศยามเย็นที่สุดแสนจะสบายอัพลงอินสตาร์แกรมให้แฟนคลับได้ดูกันก่อนที่จะเช็กข่าวความเคลื่อนไหววงการบันเทิงในโซเชียลเน็ตเวิร์ก

“ฮาย”

ชีรฎาเงยหน้าขึ้นมองยังต้นเสียงที่ตอนนี้นั่งตรงข้ามกับเธอ ทันทีที่เห็นก็ตกใจจนสำลักเอสเพรสโซ่ออกมาตามมาด้วยหลักโดมิโน่ล้มตามคือกาแฟในแก้วหกรดเสื้อซึ่งเป็นเกาะอกสีขาวบางจนเป็นทางยาว

ชีรฎารีบวางแก้วลงบนโต๊ะก่อนจะรีบหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดคราบเปื้อนบนเกาะอกราคาแพงที่ไปซื้อไกลถึงปารีส

“ตกใจหน้าผมถึงกับสำลักเลยเหรอคุณ เล่นทำเอากาแฟหกใส่นมเปื้อนหมดเลย” องศาศาทธ์พูดอย่างกวนประสาทพลางเค้นสายตาไปจ้องยังจุดที่เปื้อนคราบกาแฟอย่างสนอกสนใจ

“ไอบ้า ลามก” ชีรฎาเงยหน้าขึ้นมาตวาดคนตรงหน้าอย่างหัวเสียในขณะที่มือยังคงหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดรอยเปื้อน

“ลามกตรงไหน แค่พูดว่านมเปื้อนเองน่ะ” ชายหนุ่มยักไหล่อย่างสงสัย

“ก็ลามกตรงที่นมนั่นแหละ แค่นี้ก็คิดไม่ได้ โง่!” ชีรฎาด่ากลับโดยที่ไม่ได้มองหน้าอีกฝ่ายเลยด้วยซ้ำ

“ด่าแรงไปน่ะคุณ คนเขาก็แค่อยากช่วย”

“ช่วยอะไร คุณจะช่วยอะไรได้” เธอเงยขึ้นมามอง ถามกลับอย่างไม่อยากจะเชื่อหูว่าคนอย่างเขาคิดอยากจะช่วยคนอื่น

“ช่วยเช็ดนมให้ไง” องศาศาทธ์พูดเสียงกลั้วหัวเราะ

“ไม่ต้อง นมฉัน ฉันจัดการเองได้”  พูดจบเธอก็รีบลุกขึ้นยืนเตรียมจะเดินออกไปจากสมรภูมิ

“แต่งตัวแบบนี้ ล่อเสือล่อตะเข้ สงสัยราตรีนี้ยังอีกยาวไกล” ร่างสูงยังคงหาเรื่องต่อไปอีก อันที่จริงจะพูดว่าหาเรื่องก็ไม่ถูก เขาพูดตามความจริงในสิ่งที่เห็นอยู่ด้วยสายตาทั้งสองว่าหญิงสาวคู่อริแต่งตัวอย่างกับสาวไซด์ไลน์

“เออ ของฉันอ่ะยาวไกลแน่ แต่ของคุณมันจะแสนสั้น”   ไม่รอช้าชีรฎารีบปรี่เข้าไปประชิดตัวชายหนุ่ม กำลังจะเงื้อมือเข้าฟาดหน้าหล่อๆ แต่อีกฝ่ายไม่ยอมรีบคว้าวงแขนขาวนั่นไว้ ก่อนที่ชายหนุ่มจะเสียหลักลงไปนั่งบนเก้าอี้โซฟา ตามมาด้วยอีกร่างที่ถูกเหนี่ยวรั้งเอาไว้ทับลงมาอย่างแรง

ตุ๊บ

“นายจูบนมฉัน ไอเลว”