Play Girl ผู้ชายอย่างนายไม่รอดมือฉันหรอก

        ฉันเดินหน้าแดงงุดๆหนีจากกลุ่มเครยอน มานั่งที่โต๊ะริมสระน้ำตัวเดิม และกระดกน้ำส้มดื่ม
       "hi! ว่าไงยะ!"หนึ่งในกลุ่มยัยเสือสาวสี่ห้าคนเดิมมาทักทายอย่าง(ไม่)เป็นมิตร
       "..."ฉันไม่ตอบอะไรสนใจแต่ขวดไวน์ที่มีน้ำส้มอยู่ พลางเขย่ามันไปมา
       "เอ๊ะ! ยัยนี้ทักไม่ตอบ แปลกคน"ยัยผูหญิงคนนั้นสะดีดสะดิ้ง อย่างหงุดหงิดในกริยาท่าทางของฉัน
       "อย่าไปยุ่งกับยัยนี่เลย คิดว่าตัวเองสวยรึไง ถึงหยิ่ง"สาวผมชมพูแปร๊ดคนนีงในกลุ่มนี้เอ่ยขึ้น พลางทำหนาหมิ่นใสฉัน
       "..."ฉันกระดกน้ำส้มดื่มอีก....
       "หนอย! ยัยบ้านี่ แกอยากตายหรอ!!"ยัยหัวชมพูสติแตกทันที ที่เห็นฉันทำเป็นไม่สนใจใส่ พลางง้างมือจะตบฉันแต่กลับมือของใครคนนึงมาขัดไว้ก่อน
       "พี่จ..จินนี่"ยัยหัวชมพูกลับมาตัวหดทันทีที่เห็นหน้าเจ้าของมือนั้น
       "ไปซะ!"จินนี่สั่งเสียงแข็ง
       "ค่ะๆ"ยัยหัวชมพูและฝูง เอ้ย! กลุ่มเพื่อนๆยัยนี่เดินหงอยกลับไปที่อื่นทันที
        ยัยนี่...ไม่ธรรมดาหนี่...
        "ขอนั่งลงด้วยสิ"ยัยจินนี่ก้มตัวลงมาถามฉัน ฉันแหงนหน้าขึ้นมามองยัยนี่ และยักใหล่แทนคำตอบ ว่าแล้วจินนี่จึงนั่งลงตรงหน้าฉัน
        "ฉันไม่อยากจะเชื่อจริงๆว่าเธอทำแบบนี้ได้ไงกันน่ะ"จิ่นนี่เอ่ยถามฉันถึงเหตุการณ์ตอนเมื่อกี้
        "ไม่รู้สิ หมอนั้นงอแงใส่ฉันก่อนนี่นา ฉันก็เลย..."จูบกลับ! -///-
        "ฮิฮิ เธอนี่สุดยอดจัง ทำไมฉันถึงไม่กล้าทำแบบนั้นกับไรเฟิลบ้างน้าา><"
        ไปถาม ไรเฟิลแฟนแกสิ...
         เหอๆ เธอคงไม่รู้ว่าฉันเป็นสุดยอดเพล์เกิร์ลเจ้าของฉายาที่แสนจะดัง(ในโลกโซเชี่ยว)สินะ-_-
         ฉันถึงกับเป็น แอดมินเพจสาวเพล์'เกิร์ลนะโว้ยยย
        "มันก็ต้อง...เรียนรู้อะไรหน่อยอ่ะ"ฉันตอบกลับ
        "เรียนรู้อะไรอ่ะ คอร์สนึงตกกี่บาท"
        นี่เธอกำลังทำร้ายฉัน ให้รู้สึกปวดหัวทางอ้อมรึไงนะ! -o-
        "มีสอนแบบนั้นทีไหนเล่า มันต้องมาจากประสบการณ์ย่ะ"
        (ยัยนี่มันประสบการณ์สูงค่ะ=o=:bigbang)
        "ทำไมฉันไม่เห็นเข้าใจมันเลย สอนฉันหน่อยสิ"ยัยจินนี่ทำหน้าออดอ้อน
        แล้วทีแกเคยส่งสายตาอาฆาตฉัน ตอนนี้มันหายไปแล้วเรอะ?
        "ฉันเรียนรู้ด้วยตนเองสอนใครไม่เป็นหรอกนะ"ฉันว่า จินนี่เลยทำหน้าหงอยเลย
        หรือบางทีฉันอาจจะเปิดคอร์สเสริมเสน่ห์ซักที่นึง แล้วรุ่งก็ได้น่ั>_<
        ...แต่อย่าเลย ฉันสอนการบ้านน้อง น้องยังไม่รู้เรื่องเลย-_-
        "งั้นเอางี้ เธอแค่ช่วยฉันเรื่องการวางตัวหรือออะไรได้ที่มันพอจะสอนตอนนี้ได้อ่ะ ฉันอยากเรียนรู้มันจริงๆนะ"
       
        "นี่เธอจะพาฉันไปไหนเนี่ย!"ฉันถามขึ้นเมื่อยัยนี่ลากฉันลัดเลาะเข้ามาในบ้านแสนหรูของไรเฟิล ซึ่งตอนนี้มันเริ่มจะลับตาคนขึ้นเรื่อยๆแล้ว
        "ไปเรียนกันไง"
        "แต่นี่เรามาไกลแล้วนะ เดี๋ยวก็หาทางออกไม่เจอหรอก"ฉันว่า เพราะบ้านนี้นอกจากจะใหญ่มโหฬารแล้ว มันช่างแสนจะพิศวงเหลือเกิน
         "ฉันไม่หลงทางในบ้านตัวเองหรอกน่า"ยัยจินนี่ยังพาฉันเดินๆมาไม่ถึงที่หมายซักที
         จริงสิ! ยัยนี่อยู่ที่นี่กับไรเฟิลนี่นา ไม่อยากเชื่อเลยจริงๆว่าอยู่กันแค่สองคนทั้งที่ บ้านออกจะอยู่ได้ทั้งลูกเพจของฉันด้วยซ้ำ
         "แต่ฉันว่า..."กังวลๆ
         "นี่ไงถึงแล้ว!"ยัยจินนี่หยุดเท้าตัวเอง
         "เธอพาฉันมาทำไมกันแน่เนี่ย!"ฉันเริ่มกังวลเมื่อยัยนี่พาฉันเข้ามาลึกเลื่อยๆจนถึงสุดทางที่มีห้องเก็บของแสนรกล้างอยู่
         "พาเธอมาสนุกไง!"ว่าแล้วยัยนี่ก็จับฉันเข้าไปในห้องเก็บของแสนมืดฝุ่นเขอะอย่างไม่ทันตั้งตัว แถมยัง....
          แกร็ก!!!
          ล๊อค! OoO!
         "หาทางออกให้เจอนะจ๊ะ^^"ยัยจินนี่ว่าให้ฉันแค่นี้ แล้วก้เดินลั้ลลาหนีฉันไปจนลับตาจากที่นี่ทันที เหลือแต่ฉันที่ถูกขังอยู่ในห้องเก็บลึกลับแห่งนี้คนเดียว..
         ฉันถูกขัง!
         ให้ตายสิ! ทำไมฉันไม่เอ๊ะใจที่ยัยนี่พูดดีด้วยนะ!Y_Y
         "เฮ้! ใครอยู่ทางนี้บ้าง ช่วยฉันออกไปที><"ฉันร้องตะโกนเสียงดังออกไปทางกระจกเล็กๆตรงประตู แต่กลับไม่มีเสียงใดตอบกลับมา"เครยอน...เครยอนนายอยู่หนายยย><!!"