Ready Love แผนรักร้ายฉุดหัวใจนายจอมโหด

 
 
 
# Ready Love แผนรักร้ายฉุดหัวใจนายจอมโหด
 
 
Intro  I do what I want when I feel like it!
 
 
 
Singing radiohead at the top of our lungs
ร้องเพลงของ Radiohead ออกมาจนสุดเสียง
With the boombox blaring as we're falling in love
พร้อมกับวิทยุเครื่องใหญ่ๆส่งเสียงดังในขณะที่เราตกหลุมรักกัน
I got a bottle of whatever but lets get in this truck
ฉันมีขวดเหล้าอะไรซักอย่างอยู่ก็ไม่รู้ แต่ขึ้นรถมาเถอะ
Singing here's to never growing upร้องเพลงกันออกมา สำหรับเราที่จะไม่มีวันโต
 
 
 

 
 
 
 
 
                   ฉันยกนาฟิกาที่ถูกสวมอยู่บนข้อแขนขึ้นมาดูเวลาเมื่อเห็นแสงแดดสีจางค่อยๆจางหายไปเรื่อยๆจนความมืดดำค่อยๆเข้ามาปกคลุม ในห้วงเวลาที่เย็นมากแล้ว และสายตาของฉันก็ยังจดจ้องอยู่ที่เข็มของนาฬิกาที่มันบอกเวลาว่าใกล้จะสองทุ่มแล้ว เอ๊ะ ! นี่ฉันยืนอยู่ที่ป้ายรถเมล์นานขนาดนี้เชียวเหรอ
 
                   ฉันค่อยๆย้ายร่างของตัวเองนั่งลงบนเก้าอี้สาธารณะที่ตั้งเรียงยาวอยู่สามสี่ตัวตรงหน้าป้ายรถเมล์ จากเมื่อกี้ที่คนกำลังอัดแน่นกันอยู่ตรงที่แห่งนี้ แต่ตอนนี้กลับเหลือเพียงแต่ฉันคนเดียวเท่านั้นที่นั่งอยู่ตรงนี้ ฉันก็จำรถเมล์ประจำสายของตัวเองไม่ค่อยได้เท่าไหร่ แง้ T^T
 
                   เอิ่ม...ชื่อของฉันน่ะเรอะ ?ฉันชื่อฟาเรนต์ ฉันจบจากต่างประเทศสาขาออกแบบและได้เข้ามาศึกษางานที่ประเทศไทยราวๆเกือบห้าเดือนได้แล้วล่ะมั้ง คุณพ่อกับคุณแม่ของฉันท่านอยู่ที่ต่างประเทศน่ะ แต่อันที่จริงคุณพ่อของฉันท่านเป็นคนไทยนี่แหละ แต่ท่านไปทำงานเปิดร้านจิวเวอรี่อยู่ที่ต่างประเทศโน้นล่ะ คุณพ่อกับคุณแม่ฉันเก่งใช่ย่อยเลยน่ะเนี่ย 
 
         ฉันนั่งรอรถประจำทางอยู่ได้สักพัก ก็เห็นรถแลมเบอกินี่สีแดงแปลบที่มันดูโดดเด่นเป็นพิเศษ ทั้งยังขับมาเร็วมากและหยุดลงตรงหน้าฉันพอดี เสียงของล้อรถที่บดกับพื้นถนนมันดังมากจนฉันต้องเอามือมาปิดหูเอาไว้ ประตูด้านคนขับถูกแง้มออกมาทีละนิดจนฉันที่นั่งอยู่ก็ถึงกับลุ้นเล็กน้อย
 
         ....ดูดี...มาก ฉันค่อยๆเลื่อนสายตาไปโฟกัสอยู่ที่ผู้ชายคนนึงที่กำลังยืนพิงอยู่กับขอบประตูรถ สายตาที่ดูเฉียบคมเป็นพิเศษทำให้ฉันต้องเหลียวมองเขาอยู่เนิ่นนาน ทั้งใบหน้าและร่างกายอันสูงโปร่งของเขาทำให้ฉันแอบอิจฉาเบาๆผู้ชายอะไร...ดูดีเป็นบ้าเลย !ใบหน้าที่ดูใสวิ้งและดูขาวเนียนอย่างกับใบหน้าของเด็กแรกเกิดของเขามันทำให้เข้ากับริมฝีปากสีแดงระเรื่อของเขาอย่างถูกจุด !
 
         "...ขึ้นรถ"
 
         "...." เขาใช้สายตาหันมามองหน้าฉัน ก่อนจะเผยอปากยิ้ม โดยที่มือของเขาก็เข้ามาฉวยแขนของฉันและบีบมันจนแดงเถือก ฉันหันหน้าไปมองเขาอย่างไม่เข้าใจ ก่อนที่จะสะบัดข้อมืออย่างแรง
 
         "อย่ามาทำเป็นเล่นตัว ! ขึ้นรถเดี๋ยวนี้ !"
 
         "...นายเป็นใคร ! ฉันไม่รู้จักนาย !"
 
         "อย่ามาทำไร้เดียงสา...ขึ้นรถมากับฉัน !"
 
         จู่ ๆ เขาก็ใช้มือใหญ่ขึ้นมาจับคางของฉันและบีบมันจนฉันรู้สึกเจ็บใบหน้าไปหมดยิ่งฉันพยายามผลักเขา เขาก็ยิ่งบีบหน้าของฉันจนเจ็บระบมไปทั้งหมด เขาดึงแขนฉันจนตัวของฉันลอยละลิ่วไปชนกับตัวของเขาอย่างแรง
 
         "เดี๋ยวนี้เขามีเล่นละครก่อนขายกันด้วยเรอะ...ฮึ !"
 
         "ขายบ้าบออะไร ! นายหมายถึงอะไรกันแน่ !"
 
 
         ฉันหันหน้าไปจ้องตาเขาเขม็งก่อนที่จะแสดงสีหน้าที่บ่งบอกให้รู้ว่าตอนนี้ฉันก็อารมณ์ไม่ดีแล้วเหมือนกัน และยิ่งฉันดีดดิ้นเท่าไหร่ มือหนานั้นก็ยิ่งบีบรัดข้อแขนของฉันแน่นมากขึ้นและความเจ็บก็ทวีคูณมากขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน
 
         "...แต่ก็...เร้าใจดี หึ!"
 
         "นายทำบ้าอะไรน่ะ ! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!!”
 
 
          เขาลากตัวของฉันขึ้นไปบนรถสปอร์ตของเขา ก่อนที่จะออกรถไปด้วยความเร็ว ฉันนั่งกุมขมับอย่างปวดหัว และมีคำถามมากมายเหลือเกินที่ฉันอยากจะถามเขา แต่แค่เห็นเสี้ยวนึงของใบหน้าเขา ฉันก็ต้องปิดปากเงียบทันที เพราะสายตาของเขามันฉายประกายความโหดออกมาอย่างเห็นได้ชัด
 
         "...นายหยุดรถทำไม"
 
         "บนรถมันก็...ดูท้าทายฉันดี"
 
         "นายคิดจะทำบ้าอะไรกันแน่ !!"
 
         "...ก็ทำอย่างนี้ไง !"
 
         จู่ ๆ เขาก็พุ่งตัวเข้ามาหาฉัน ก่อนที่จะผลักร่างของฉันให้นอนราบติดอยู่บนเบาะรถ ฉันทั้งใช้มือผลักเขาอย่างสุดแรงแต่ก็ต้านแรงของเขาไม่ได้
 
         "...กรี๊ด !!!"
 
         เขาทาบริมฝีปากลงมาบนริมฝีปากของฉันอย่างรวดเร็วและทว่าเขาก็รุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวของร่างกายของฉันด้วยการทึ้งเสื้อผ้าของฉันอย่างรวดเร็วจนฉันตกใจและพยายามใช้มือทั้งผลักทั้งข่วนเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย
 
         "เธออยากจะลองดีใช่มั้ย !"
 
         "ปล่อยฉันน่ะ...กรี๊ด !" เป็นอีกครั้งที่เขาซุกใบหน้าลงที่ต้นคอของ
 
       ฉันและพยายามทึ้งเสื้อผ้าของฉันออกไป ฉันกลัวจนน้ำตาไหลออกมา ฉันกลัวมากจริงๆ เสียงร้องไห้ของฉันค่อยๆดังมากขึ้นเรื่อย ๆ และร่างกายของฉันก็ค่อยๆสั่นเทามากขึ้นเหมือนกัน จนทำให้เขาหยุดการกระทำที่แสนหยาบคายนั้นลง
 
         "เวรเอ้ย ! เธอจะร้องไห้ทำบ้าอะไรว่ะ !"
 
         "ฮึก...ปล่อยฉันไปเถอะน่ะ"
 
         "...คงจะไม่ได้หรอกคนสวย เกมส์ของเรายังอีกยาวนานเชียวล่ะ !"
 
         "กรี๊ด !..."  และเป็นอีกครั้งที่เขาซุกใบหน้าลงมาที่ต้นคอของฉันอย่างรุนแรง และเป็นอะไรที่มันทำให้ฉันเพิ่มความตกใจมากยิ่งขึ้น และยิ่งเขาเพิ่มความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ฉันก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้นเรื่อยๆจนตัวของฉันสั่นไปด้วยความกลัว
 
         "....ฮึก...ปล่อยฉัน...เถอะน่ะ" เขาถอดเสื้อออกไปและโยนมันไปหลังเบาะอย่างไม่ไยดี สายตาของฉันพร่ามัวไปหมด และเมื่อเขาโถมตัวลงมาอีกครั้งเพื่อที่จะดึงเสื้อตัวนอกของฉันออก ฉันก็รู้สึกปวดหัวมาก...จนรู้สึกว่าความมืดมันค่อยๆเข้ามาในภวังค์ของฉันในที่สุด.
 
            Sixtar Talk ::
 
         ผมค่อยๆดึงเสื้อของเธอออกและโยนมันไปข้างหลังอย่างไม่สนใจเท่าไหร่นัก ใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาทำให้ผมหยุดชะงักไปชั่วขณะ อีกทั้งดวงตาที่ดูใสซื่อนั้น ที่ตอนนี้ถูกปิดสนิท...เธอสลบไปแล้ว และดูว่าเธอจะตกใจมากด้วยแห่ะ
 
         ปี๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน !
 
         "เฮ้ย ! ซิกค์"
 
         ผมหันหน้าไปมองรถอีกคันที่มาจอดเทียบกับรถของผม ก่อนที่จะเปิดกระจกขึ้น
 
         "ว่าไงว่ะ..."
 
         "ฉันพาของเดิมพันของแกมาให้ว่ะ"
 
         "...ของเดิมพัน...ของเดิมพันเหรอว่ะ"
 
         "ก็ใช่น่ะซิว่ะ ! ของเดิมพัน"
 
         "...แล้วผู้หญิงที่อยู่ในรถฉันล่ะ...เวรเอ้ย !"
 
         "ทำไมว่ะ !"
 
         "ขอตัวก่อนว่ะ ส่วนของเดิมพัน...ฉันให้แก ! บาย"
 
         ผมรีบออกรถไปอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะหันไปมองหน้าผู้หญิงที่นอนสลบอยู่อย่างไม่รู้เรื่อง ผมควรจะทำยังไงดีว่ะ ! ฮึ่ย ผมใช้กำปั้นกระแทกไปที่พวงมาลัยอย่างหงุดหงิดก่อนจะออกรถให้มันทะยานไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วโดยที่สายตาก็ยังคงเหลียวมองผู้หญิงที่สลบอยู่ข้างๆ…
 
        End Talk ::
 
         ฉันตื่นขึ้นมาอย่างตกใจ และสอดส่องสายตามองไปทั่วห้องอย่างผ่านๆ เมื่อฉันลองหันไปมองห้องสีขาวที่ถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่แลดูคล้ายตะวันตกอย่างชัดเจนอีกครั้ง และนั้นก็เป็นสิ่งที่ทำให้ฉันตกใจมากๆคือผู้ชายที่กำลังนอนอยู่ข้างกายฉัน...ผู้ชายคนเมื่อคืน ! ขะ…เขา...เขา...กรี๊ด !
 
         "...จะไปไหน"
 
         "คะคุณ..."
 
         "...ขอโทษด้วยสำหรับเรื่องเมื่อคืน"
 
         "....คุณ...ยังไม่ได้ทำอะไรฉันใช่มั้ย"
 
         "ทำ...หรือเปล่าน้า"
 
         "คุณค่ะ ! "
 
         "ผมชอบคุณน่ะ...เรามาคบกันมั้ย"
 
         เขากำลังพูดอะไรออกมาน่ะ ! ฉันมองหน้าเขาอย่างหวาดหวั่น ก่อนที่จะกระชากผ้าห่มและรีบวิ่งออกไปจากห้องอย่างไม่ลังเล และเมื่อฉันกำลังจะเปิดประตูออกไป ร่างสูงที่วิ่งตามมาข้างหลังก็เข้ามากระชากร่างของฉันให้พ้นจากประตูตรงหน้า และดึงตัวของฉันจนไปชิดกับผนังห้อง แถมยังใช้มือและท่อนแขนที่ดูแข็งแกร่งเป็นฉนวนป้องกันไม่ให้ฉันหนีไปไหนได้
 
         "ปล่อยฉันเถอะน่ะค่ะ…น่ะค่ะคุณ" 
 
                     "คุณกลัวผมงั้นเหรอ ฮ่ะๆ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก" แต่เมื่อวานเขายังขืนใจฉันอยู่เลยน่ะ จะให้ฉันไม่กลัวเขาแล้วตกลงยอมคบกับเขางั้นเหรอ ตลกไปแล้วล่ะคนบ้า !
 
         "ฉันว่าคุณหลีกทางให้ฉันดีกว่าน่ะค่ะ ฉันจะกลับบ้าน และอีกอย่าง ถ้าคุณยังไม่หยุดลามปามฉัน เห็นทีว่าเรื่องนี้จะต้องถึงหูของตำรวจแล้วล่ะค่ะ!"
 
         "ฮ่ะ ๆ คุณขู่ผมงั้นเหรอครับ คุณคิดว่าผมกลัวงั้นเหรอ"
 
         "ฉันไม่ได้พูดให้คุณกลัวนี่ค่ะ แต่ฉันพูดเพื่อให้คุณไม่กล้าไปทำแบบนี้กับใคร ! ฉันจะบอกให้น่ะ ว่าผู้หญิงทุกคนย่อมมีศักดิ์ศรี ไม่ใช่จะยอมสยบแทบเท้าผู้ชายอย่างคุณเสมอไป"
 
         "งั้นมาลองดูมั้ยล่ะครับ ว่าคุณจะยอมสยบแทบเท้าผมหรือเปล่า หึ "
 
         "คุณคิดจะทำบ้าอะไร ! ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่าน่ะค่ะ อีกอย่าง ถ้าคุณอยากได้ผู้หญิงแบบนั้น แค่คุณปรายตามองพวกเธอ พวกเธอก็คงจะตามคุณมาต้อยๆแล้วล่ะค่ะ!"
 
         "แต่ขอโทษน่ะครับ…ผมไม่ชอบผู้หญิงที่ได้มาง่ายๆแบบนั้น"
 
         "คุณจะชอบหรือไม่ชอบมันก็เรื่องของคุณ ! แต่ตอนนี้คุณต้องปล่อยฉันไป !นั้นคือสิ่งที่คุณควรจะทำในตอนนี้!" ฉันบอกเขาแล้วจ้องตาเขาอย่างไม่วางตา
 
         "แล้วถ้าผมไม่ปล่อยคุณไปล่ะครับ"
 
          เขาพูดพลางใช้สายตาที่ดูมีพลังนั้นสอดส่องไปทั่วร่างกายของฉัน ไม่วายเขายังใช้มืออีกข้างมาตะปบที่เอวของฉันและกระตุกยิ้มที่เย็นยะเยือกขึ้นมาข้างมุมปาก ฉันพยายามใช้มือทั้งสองข้างผลักให้เขาออกไปให้พ้นจากร่างกาย แต่นั้นก็ยิ่งทำให้เขาเบียดตัวเข้ามาชิดกับฉันมากขึ้น ชนิดที่ว่าแทบจะหลอมรวมเป็นคนคนเดียวกันอยู่แล้ว !         
 
         "คุณค่ะ !!! ฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้ายน่ะค่ะว่า…"
 
         "ชู่…เงียบดีกว่าน่ะครับ ถ้าคุณไม่พูด ก็ไม่มีใครว่าคุณหรอกน่ะคนสวย"
 
         "แต่ฉันจะพูด ! ที่คุณกำลังทำอยู่มันไม่สมควร และที่สำคัญเราทั้งสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน ทำไมคุณถึงกล้าทำกับฉันถึงขนาดนี้ คนรู้จักก็ไม่ใช่ ! คุณเป็นใครฉันยังไม่รู้จักเลย เพราะฉะนั้นช่วยถอยห่างไปจากตัวของฉันด้วย !"
 
         "ก็แค่ยอมเป็นของเล่นให้ผม คุณอยากได้เงินสักเท่าไหร่…กัน"
 
         เพียะ !!
 
         "ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่ซื้อได้ด้วยเงิน ถ้าคุณอยากได้โสเภณีพวกนั้น ก็ไปหาเอาซิ ! อย่ามายุ่งกับฉัน!"  
 
         "หึ ! เธอ…ตบฉันจนเลือดกบปากเลยงั้นเหรอ เธอกล้าเกินไปหรือเปล่าคนสวย" เขาพูดพลางใช้ลิ้นเลียบริเวณขอบปากที่ตอนนี้ได้มีเลือดไหลซึมออกมาไม่หยุด ฝีมือฉันนี่แหละ ! ฉันเกลียดนักไอ้พวกที่ชอบดูถูกคนอื่น แล้วใช้เงินซื้อทุกอย่าง ไอ้พวกนี้มันต้องได้รับการสั่งสอนที่เจ็บแสบแบบนี้แหละ
 
         "นี่มันก็แค่เล็กน้อย ! ถ้านายยังไม่หยุดพูดจาดูถูกผู้หญิงอีก ฉันจะตบจนปากนายจนฉีกนั้นแหละคนเลว!" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่เกรี้ยวกราด นัยน์ตาของเขาสั่นระริกด้วยความโกรธ แต่แล้วเขาก็เคลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้กับใบหน้าของฉันจนแทบหายใจรดรินกัน
 
         "เลว…เธอว่าฉันเลวงั้นซิ หึ! งั้นก็ลองดูว่าคำว่าเลวของเธอจะเทียบกับการกระทำของฉันได้หรือเปล่า!!"
 
         "นะ…นาย ! อื้อ ~"     
 
             เขากระแทกริมฝีปากลงมาที่ริมฝีปากของฉันอย่างรุนแรงและป่าเถื่อน ฉันพยายามสะบัดใบหน้าให้หลุดจากการพันธนาการของเขา แต่เขาก็ยังไม่หยุดที่จะมอบสัมผัสที่รุนแรงนั้นให้ฉัน   เขาใช้ฟันแหลมๆนั้นกัดริมฝีปากของฉันจนเจ็บแสบไปหมด ฉันหอบหายใจรั่วอย่างต้องการอากาศหายใจ แต่เขากลับไม่เปิดโอกาสให้ฉันได้หายใจเลย ฉันรู้สึกเหมือนร่างกายเริ่มอ่อนแรงลงเรื่อยๆและจู่ๆมือหนาของเขาก็เลื่อนมาพยุงตัวฉันเอาไว้อย่างรู้ทัน    
 
               "แค่นี้ก็ทรงตัวแทบไม่ไหวแล้วเหรอ…"       
 
             "คนเลว ! นายมันเลวที่สุด ! ฉันเกลียดนายที่สุด คนบ้า…ฮึกๆ"     
 
             "หึ ! หรืออยากจะโดนอีกหรือไง"
 
         "มะ…ไม่ ไม่ ฮึกๆ"
 
         "หึ งั้นก็อย่าพยศให้ฉันเห็นอีกล่ะ ไม่งั้นฉันคงได้กินเธอยาวแน่ๆคนสวย"
 
         บ้าเอ้ย ! ฉันรู้สึกเหมือนแพ้เขาอย่างราบคาบเลย ! แง่ง
 

 
 

 
 
WRITER SAY ::
 
ฝากติดตามกันด้วยน้าาาาา