รักบริสุทธ์ของบุรุษชุดดำ

ลมพัดเบาๆ ใบไม้ปลิวเล็กน้อย ฉันยืนอยู่ใต้ต้นไม้ ต้นไม้ที่ ที่ฉันและคัสตอลเคยมานั่งด้วยกัน ทุกคนยืนล้อมรอบต้นไม้ต้นนั้น ฉันเดินเขาไปที่ร่างของคัสตอล ที่นอน อยู่บนแผ่นไม้แผ่นใหญ่ แล้วมีดอกไม้วางอยู่รอบๆตัวของเขา

"ที่นี่เป็นที่ ที่นายชอบ ฉันพานายกลับมาอยู่ที่บ้านแล้วนะ ทุกอย่างตอนนี้ปลอยภัยแล้ว ถ้านายอยู่ตอนนี้ นายคงได้ฉลองกับเพื่อนๆ แล้วฉันจะคิดถึงนายนะ คัสตอล แล้วทุกคนจะไม่ลืมนาย แล้วฉันจะไม่ลืมทุกเวลาที่นายมอบให้ฉัน ฉันขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆ หลับให้สบายนะ คัสตอล "

ฉันจูบเบาๆที่หน้าผากของเขา ก่อนที่ฉันจะวางมงกุฏดอกสีขาวที่เขาเคยทำให้ฉัน ทุกคนเริ่มใช้ดินกลบไปที่ตัวเขา ฉันเดินไปกอด คาร์ล น้ำตาของฉันค่อยๆไหลออกมา ฉันมองไปที่บนต้นไม้ใหญ่ ฉันเห็น คัสตอล นั่งอยู่บนนั้นแล้วยิ้มให้ฉัน นั่นทำให้ฉันรู้สึกได้ว่า เขาเองก็มีความสุข ' ฉันรักเธอนะ คัสตอล ' และนั่นฉันคิดในใจ มันคงส่งไปถึงเขานะ แล้วร่างของเขาที่ฉันเห็นนั้นค่อยๆหายไป 

ฉันมองหน้า คาร์ล อีกครั้ง ก่อนที่พิธีทุกอย่างจะสิ้นสุดลง

                         .............................................................................

ฉันยืนท่ามกลางทุ่งดอกไม้ใหญ่ คาร์ล เดินมาที่ฉัน เรายืนมองหน้ากันแล้วยิ้มให้กัน

"ฉันดีใจ ที่วันนี้เรายังอยู่ตรงนี้ด้วยกัน"

"ฉันเองก็ดีใจ ที่วันนี้ฉันได้อยู่กับนายตรงนี้"

"เธอจะกลับไปไหม"

"ฉันจะกลับไปไหน ในเมื่อ ทุกอย่างของฉันอยู่ที่นี่ บ้าน เพื่อน พี่ น้อง และคนที่ฉันรัก"

"สัญญาได้ไหม เอล ว่าต่อไปนี้เราจะไม่ไปไหนไกลจากกัน"

"สัญญาสิ เราจะไม่ไกลจากกัน นายจะอยู่ข้างในใจฉัน และฉันจะอยู่ข้างในใจนาย"

ฉันเอามือจับเบาที่หน้าอกของ คาร์ล ก่อนที่เขาจะใช้มือมาจับที่มือของฉันเบาๆ แล้วเขาค่อยๆขยับเข้ามาหาฉัน ตอนนีหน้าของเราห่างกันนิดเดียวจมูกของเราติดกัน ฉันหลับตา ความรู้สึกของฉัน ฉันมีความสุข และฉันไม่คิดเลยว่าทุกวันนี้ฉันจะได้อยู่กับเขาจริงๆ และฉันไม่เคยคิดเลยว่า วันนี้ฉันและเขา จะได้เจอกัน

ความรัก ' มันเกิดได้ทุกที่ ทุกเวลา เพียงแค่คนสองคนได้สบตากัน พูดคุยกัน สัมผัสร่างกาย สัมผัสรอยยิ้ม ทุกอย่างมันเกิดขึ้นได้เพียงเวลาไม่นาน ต่อให้เรารักคนหนึ่งคนแล้ว ความรักก็ยังสามารถ ทำให้เรารักใครอีกคนได้เช่นกัน คุณเชื่อเถอะ ความรักมันมีเหตุผลของมัน ต่อให้เราต่างกันแต่ไหน มันก็เชื่อมความสุขถึงกันได้เสมอ

             .................................... (จบบริบูรณ์ )................................................