ฝันไปหรือปล่าว

  ก๊อก ก๊อก ก๊อก~
"คุณหนูขวัญคะ อาหารเสร็จแล้วค่ะ"ป้านิดมาเคาะประตูห้องฉัน
"ฮ้าวววววววววววววว  ค่ะๆ"
  
  ฉันพึ่งตื่นนอน นี่พึ่งจะ 6:30 เอง จะรีบอะไรนักน๋าเนี่ย
 
~~~~~~~~~~~~~
  ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว เลยลงมากินข้าว
 
  ตึก ตึก ตึก~
"คุณแม่!!!!!"
"นี่ ขวัญ พูดเบาๆหน่อยสิ ทำยังกะไม่ได้เจอแม่มาเป็นปีแน่ะ มาๆ มากินข้าว" แม่พูดแล้วเดินมาจูงมือฉัน
 
  ที่จริงอ่ะไม่ได้คิดถึงอะไรมากหรอก แต่ตกใจอ่ะดิ มาไม่บอกไม่กล่าว ถึงว่าทำไมวันนี้ป้านิดปลุกแต่เช้า
 
~~~~~~~~~~
"อิ่มแล้วค่ะ"  ฉันลุกออกจากเก้าอี้เตรียมตัวจะเดินขึ้นไป แต่...
"น้องขวัญ"  
"คะ'  หยุดแทบไม่ทัน
"แต่งตัวให้มันเรียบร้อยหน่อยสิ' 
"ค่าๆ'  อะไรกัน แค่ฉันใส่กางเกงขาสั้น มันผิดตรงไหนเนี่ย
"แล้วก็อีกเรื่องนึง"
"หืม.."
"รีบไปเก็บของได้แล้ว วันนี้เราจะต้องไปปารีสกัน'
"อะไรกันคะ คุณแม่ ไหนคุณแม่บอกว่าไปอาทิตย์หน้าไม่ใช่หรอ" ฉันเถียงแม่ ก็ไหนบอกว่าอาทิตย์หน้าไง
"เปลี่ยนแผนไง ตอนแรกก็จะไปอาทิตย์หน้า แต่แม่กลับมาจากญี่ปุ่นแบบกะทันหัน ก็เลยไปวันนี้เลย"
 
   อะไรกัน ฉัน..ฉันยังไม่ได้ทำใจเลย แถมฉันยังลืมนายไม่ได้ด้วยซ้ำ 
 
"ไปขวัญ เดี๋ยวเสร็จแล้วแม่จะพาไปห้าง"
  บนห้องขวัญ~
 
  ฉันเดินไปที่ระเบียงเดินออกไปดูบรรยากาศที่คุ้นเคย อากาศเย็นสบายมากระทบตัวฉัน มันทำไห้ฉันรู้สึกใจหาย ที่ต้องจากบ้านไปอย่างกระทันหัน แล้วก็นายด้วยอาร์ท ฉันยังไม่ได้บอกนายเลยว่า ฉันจะต้องไปปารีสเย็นนี้แล้ว ฉันไม่รู้ว่านายจะคิดยังไงกับฉันนะ แต่ที่ฉันรู้ก็คือ ตอนนี้ใจฉันให้นายไปหมดแล้ว
 
"ขวัญ เธอร้องไห้ทำไมกัน" อาร์ทนายมาตอนไหนเนี่ยนายรู้ไหมตอนนี้ฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว
"ฉัน ฮึก ฉันไม่ได้ร้องนะ น้ำตาต่างหาก น้ำตามันไหลมาเอง ฮึก"ฉันพยายามกลั้นน้ำตาไว้ แต่ แต่มันไม่ได้จริงๆ
"โกหกไม่เนียนเลยเธอเนี่ย อย่าร้องสิขวัญ" อาร์ท เอานิ้วมาเช็ดน้ำตาที่แก้มของฉัน
"งั้น ถ้าเธอจะร้องเธอมาร้องตรงนี้ขวัญ" อาร์ททุบอกตัวเอง ฉันก็เลยโผเข้ากอดนายเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ฉันจะไม่ได้กอดนายอีกเลย
"ฮึก ฮึก อาร์ท ฉันมีธุระ คือ ฉันขอตัวก่อนนะ" ฉันรีบวิ่งเข้าบ้านแล้วปิดประตูระเบียง
-------------------------------------------
ติดตาม ด้วยนะ เม้นด้วยนะ โหวตด้วยนะ ติ-ชมด้วยก็ดีนะ