ฝันไปหรือปล่าว

"น้องขวัญ ตื่นได้แล้วลูก"เสียงของคุณแม่ของเด็กสาวที่ชื่อขวัญตะโกนเรียกลูกสาวอยู่ชั้นล่าง

ค่า ขวัญตอบงัวเงียแล้วเดินออกจากเตียงหยิบผ้าขนหนูและเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำไป

  ตึก ตึก ตึก

น้องขวัญ วันนี้ลูกจะกินอะไร คุณแม่พูดขณะเปิดตู้เย็น

"อะไรก็ได้คะคุณแม่" ขวัญพูดอย่างไม่สบอารมณ์เพราะคุณแม่เจ้าระเบียบชอบปลุกแต่เช้าทุกวัน

"งั้นข้าวต้มกุ้งนะ ไปนั่งรอที่โต๊ะอาหารไป" คุณแม่พูดโดยไม่มองหน้าขวัญเพราะง่วนอยู่กับการทำข้าวต้มให้ลูกสาว

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"อิ่มแล้วคะ" ขวัญยืนแล้วเดินออกจากบ้านไปพร้อมกับหิ้วกระเป๋าสะพายใบไม่เล็กไม่ใหญ่ออกไป

"น้อยๆ ไปส่งน้องขวัญที" คุณแม่ตะโกนบอกคนขับรถที่กำลังเช็ดรถอยู่

"ครับ คุณหญิง"

  น้อยขับรถด้วยความเร็วปกติเพราะตอนเช้ารถในกรุงเทพไม่ค่อยเยอะ

"ถึงแล้วครับคุนหนูขวัญ" คนขับรถที่ชื่อน้อยบอกพร้อมเดินมาเปิดประตูให้

"น้อยทีหลังไม่ต้องเรียกฉันว่าคุณหนูก็ได้นะ เรียกน้องขวัญก็ได้" ขวัญบอกน้อยแล้วรีบเดินเข้าโรงเรียนไป

  อ่า ฉันได้ออกมาจากบ้านซะที ฉันเบื่อมากพอเวลาอยู่กับบ้านต้องทำตัวเป็นกุลสตรีสุดๆ อ่อฉันชื่อขวัญนะ ขวัญใจ  อ่ะ  อยู่ม.6

"บิว ทำไมมาแต่เช้าเลยอ่ะ" นี่เพื่อนสนิทฉันเองบิว สาวขี้สงสัย โก๊ะๆ แต่มีคนมาจีบเยอะแยะ ไม่สนซักคน

"อ๋อ ฉันอยากมาก่อนแกมั้งอ่ะ"  

"อืมๆ แล้วจ๋ากับกัสยังไม่มาหรอ" ฉันถาม

"อ่า มาพอดีเลย" บิวชี้นิ้วไปข้างหลังฉัน

"อ้าวขวัญมาแต่เช้าเชียวนะ" ยัยจ๋าขี้ลืมเป็นประจำผมยาวประบ่า มีแฟนแล้วนะจ๊ะชื่อนายเพื่อนร่วมห้องสุดหล่อติดอันดับหนุ่มหล่อ1ใน10ของโรงเรียน

"นี่ยัยจ๋า ยัยขวัญก็มาเช้าทุกวันนั้นแหละ" นี่ก็เพื่อนสนิทอีกคนนึง ยัยกัส สาวเปรี้ยว ใจร้อนพยายามจะปรับอารมณ์ให้เย็นเสมอ คนตามจีบเยอะ

"ไปโรงอาหารก่อนเถอะชั้นยังไม่ได้กินข้าวเช้ามาเลย" จ๋า บอกแล้วก็ดึงมือของฉันไปที่โรงอาหาร

~~~~~~~~~~~

"นี่ขึ้นห้องเรียนเถอะอาจารย์ใกล้เข้าแล้ว จะนั่งที่โรงอาหารยั่นเย็นเลยหรือไง" กัสลุกขึ้นยืน

"อืม ไปแล้วๆ"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"นักเรียน เช้าวันนี้ว่างทั้งเช้านะครูต้องไปประชุม" ครูสายสมร แก่ ใจดี ขี่บ่น หน้าเบื่อ

"ครับ/ค่ะ"

"เฮ้!!!" เสียงเด็กผู้ชายทั้งห้องตะโกนพร้อมกัน เพราะครูสายสมรนานๆที จะมีว่างเกือบทั้งวัน มันก็ต้องมีปลดปล่อยบ้าง

"ขวัญ วันนี้ไปเดินเที่ยวห้างกันนะ" กัสขอร้องฉันเพราะฉันไม่ค่อยไปเที่ยวที่ไหน

อืม ก็ได้ๆ

"แฮ่!!!!!!!!!"

"เฮ้ย! ไอ้อาร์ท นายบ้าตกใจหมด" นี่อาร์ทเพื่อนข้างบ้านของฉัน เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่อนุบาล ชอบแกล้งฉันตลอด หน้าตาดีทีเดียว แต่ฉันไม่ชอบหรอก สาวจีบเยอะ แต่นายเนี่ยชอบแกล้งฉันจนเพื่อนๆคิดว่าเรา2คนเป็นแฟนกันแล้ว

"วันนี้กลับด้วยนะขวัญ วันนี้รถเสียไม่ได้เอารถมา" นายอาร์ทอ้อนวอนฉัน

"แล้วตอนเช้ามายังไง" ฉันต้องถามๆๆ ฉันไม่ยอมให้นายนี่กลับกับฉันเด็ดขาด

"แท็กซี่" นายอาร์ทตอบหน้าเฉย

"แล้วคนขับรถไปไหน' ถามอีก

"ลากลับบ้านนอก" หน้าตาเฉยอีก

"พ่อ" ถาม

"ติดประชุม" เฉย

"แม่" ถามอีก

"ไปเที่ยวญี่ปุ่นกับแม่เธออ่ะ" หรอ ห่ะแม่ฉัน

"จะบ้าเหรอ แม่ฉันเมื่อเช้ายังอยู่บ้านอยู่เลย จะไปญี่ปุ่นกับแม่นายได้ไง" โกหกชัดๆ

"ก็ไปตอนบ่าย นี่แม่เธอไม่ได้บอกให้เธอรู้เลยหรอ" 

  แม่นะแม่ แต่ก็ดีจะได้ไม่ต้องทำตัวเจ้าระเบียบ น่าเบื่อ

"ป่าว" 

"แล้วให้กลับป่ะ"

"เออๆก็ได้" ฉันต้องยอมอีกแล้ว ใจอ่อนทุกทีเลยช้านนนน

"เย้ เธอน่ารักจังขวัญ ขอหอมแก้มหน่อยจิ"

"เฮ้ย นายๆจะบ้าเหรอ"

"อะแฮ่ม หวานไปล่ะ"กัสพูดออกมา สงสัยนั่งดูแฉันกับนายอาร์ททะเลาะกันอ่ะจิ

"หวานบ้าหวานบออะไรกัน"

 กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง(ออดเลิกเรียน)

------------------------------------------------------------------------

ฝากเม้นให้กำลังใจหน่อยนะ ติ ชม ได้น้าาาาาาาาาาาาาาาาา   "^^