Devil or angel. รักแบบไหนก็ใช่นาย

07: 45 P.M.
 
ปังๆๆ ปังๆๆๆๆ ปัง ใครกันนะช่างเคาะประตูได้สะใจจริงๆเลย คนจะหลับจะนอน
"พี่พายยยโว้ยยย สายแล้วน้าาา" เฮ้ย!!ไอ้บ้าพีทน้องชายตัวแสบของฉันมาตะโกนอะไรเนี่ย หนวกหูนะ
 
"พีท แกเป็นบ้าหรือป่าวฮะ? นี่มันวันเสาร์นะ" ฉันตะโกนถามออกไปทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่
 
"พี่นั่นแหละบ้าหรือป่าว นี่มันวันจันทร์ อีกอย่างวันนี้เปิดเทอมโว้ยย" ทำไมมันต้องแหกปากซะดังลั่นบ้านขนาดนั้นด้วย เอ๊ะ!! เดี๋ยวนะ วันนี้มัน...
 
"ว้ากกกกกก สายแล้ว" ฉันตะโกนด้วยเสียงอันดังกว่า 180 เดซิเบลแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำอย่างเร็วไว 
 
"เร็วๆนะพี่ พี่ทำผมสายแล้วนะ ทั้งๆที่เปิดเทอมวันแรกแท้ๆเลยพี่นี่ไม่ได้เรื่องจริงๆ"
 
"ฮะ แกว่าไงนะ"
 
"ป่าวคร้าบบบ"
 
ตึงตังตึงตัง (ทำความเข้าใจด้วยว่ามันคือเสียงลงบันไดของ'พาย' นางเอกของเรา)
"ลูกคนนี้นี่ ลงบันไดเบาๆหน่อยสิ" เสียงแม่อันเป็นที่รักของฉันตะโกนออกมาจากในครัว
 
 "ก็มันสายแล้วนี่คะแม่ วันนี้ไม่ทานข้าวนะคะ พีทเร็วขึ้นรถ" ฉันตะโกนบอกแม่และไปใส่รองเท้าพร้อมกับไปสตาร์ทมอเตอร์ไซค์คันโปรดของฉัน
 
"รู้แล้วล่ะน่า สายแล้วยังจะมาเร่งคนอื่นอีก" ดูปากมันสิ -__-
 
"จะไปมั้ยฮะ โรงเรียนน่ะ" 
 
"ไปแล้วคร้าบบบ" พีทรีบกระโดดขึ้นซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ฉัน แต่ความจริงฉันสิควรจะซ้อนท้าย -_-
 
ฉันเร่งสปีดอย่างเร็วจี๋และมาถึงโรงเรียนเกือบจะโดยสวัสดิภาพ ถ้าไม่มีซาเล้งมาเฉี่ยวฉันอ่ะ T^T
 
ฮูเร่ วูปปี้ และแล้วฉันก็มาถึงโรงเรียนทันเคารพธงชาติพอดีเลย ฟู่ รอดตัวไป