DIARY LOVE ไดอารี่น้อย บันทึกความทรงจำแห่งรัก

3ปีต่อมา..
ฉันเรียนจบแล้วตั้งแต่วันหมั้นฉันก็ไม่เห็นหน้าเคลวินอีกนั้นก็ทำให้ฉันรู้สึกดีไม่น้อย^_^แล้ววันนี้ก็เป็นวันสำคัญที่สุดครั้งนี้ฉันขอให้พี่ตัสจัดงานแต่งงานในอพาตเมนของฉัน และเชิญเพื่อนของพ่ตัสมา3คน มันเป็นการแต่งงานที่เล็กมากซึ่งหน้าเสียดายพ่อกับแม่ฉันมาไม่ได้ท่านไม่ได้อยู่ถึงวันนี้ วันนี้ท่านได้นอนหลับชั่วนิรันด์ทั้ง2คนแล้วทุกวันตั้งแต่ท่านจากฉันไปฉันนอนร้องไห้จนมาถึงปัจจุบันแต่วันนี้ฉันร้องไห้ไม่ได้อีกต่อไปเพราะฉันพร้อมที่จะสร้างครอบครัวกับพี่ตัสบุคคลที่ฉันรักรองมาจากพ่อและแม่
''พร้อมหรือยังตัวเอง''พี่ตัสเคาะประตูเรียกฉัน
''พร้อมแล้วจ้ะ แปปนึงนะ''ฉันตอบพี่ตัสพร้อมทั้งหยิบรูปภาพของผู้มีพระคุณของฉันขึ้นมากอดแล้วพูดว่า
''พ่อคะแม่คะ ขอให้พ่อแม่มาอยู่เคียงข้างฉันในวันแต่งงานวันนี้ด้วยนะคะ''อาา น้ำตาจะไหลอีกแล้วไม่ได้ๆ (>< )    (  ><) แล้วฉันก็เปิดประตูไปพร้อมเผชิญหน้ากับงานวิวาห์ที่สำคัญที่สุดในชีวิตฉัน^^
พอฉันเปิดประตูออกไปพี่ตัสก็คุกเข่าตรงหน้าฉันและพูดคำนั้นออก คำที่ฉันฟังแล้วน้ำตามันไหลออกมา
''หนูแดงแต่งงานกันน่ะ''
''ตะ....ตกลงคะ''แล้วเราก็ประทับรอยจูบอีกครั้ง
''ฮิ ฮิ้วววววววววววววววววว แน่จริงๆเลยเพื่อนคนนี้ ฉันยอมว่ะครั้งนี้แกชนะยอมลงทุนขนาดนี้เลยหรอวะ''เพื่อนพี่ตัสคนที่1พูด
''เห้ยยยย เอ็งพูดอะไรตอนนี้ว่ะพวกมันกำลังสวีทกันอยู่นะเว้ย ทั้ง2กำลังเคลิ้ม''เพื่อนพี่ตัสคนที่2พูด
''ใครว่าทั้ง2วะ แค่ยัยนั้นต่างหาก''เพื่อนพี่ตัสคนที่3พูด ฉันได้ยินก็ประหลาดใจพี่ตัสถอนจูบจากฉันแล้วเข้าไปในห้อง3นาทีก่อนจะออกมาจากห้องแล้วฉันพบว่าเขาเข้าไปเก็บเสื้อผ้าเปลี่ยนชุด
''ตัวเองจะไปไหนน่ะ''ฉันถามเขาด้วยความสงสัย งงไปหมดแล้ว
''ขอโทษด้วยนะสาวน้อยนี้มันเป็นแค่เกมส์สนุกๆเท่านั้นอย่าจริงจังสิจ้ะ''พี่ตัสตอบ
''อะไรน่ะ ตัวเองพูดว่าอะไร''
''เลิกพูด ตัวเอง เค้าได้แล้วฉันเลี่ยน!''เพื่อนพี่ตัสคนที่3พูด
''อย่าหึงสิจ้ะที่รัก''พี่ตัสหันไปบอกเพื่อนคนที่3พร้อมหอมแก้มเขาคนนั้น
''อย่าบอกนะว่าที่นายทำไปพร้อมนายแกล้งฉันเล่นๆ!''ฉันพูดออกมาความรู้สึกแบบนี้มันอะไรกัน..เจ็บ เศร้า เสียใจ อกหัก..น้ำตาไหล อะไรกันคนที่ฉันรักกลับหักหลังฉันอีกแล้ว อาา ฉันร้องไห้อีกแล้วฉันนี้มันอ่อนแอจริงๆ..
''ไม่ได้แกล้งมันแค่เกมส์''พี่ตัสพูดพร้อมยักไหล่ทำเหมือนไม่แยแส
''ออกไปจากบ้านของฉันสะ!''ฉันตะโกนพร้อมน้ำตา จิกหัวตัวเองอย่างกับคนบ้า ทรมานจัง
''ไม่ต้องบอกก็ออกอยู่แล้ว''พี่ตัสพูดพร้อมควงแขนไอตุ๊ดนั้นออกไปแล้วเพื่อนพี่ตัสคนนึงเดินออกไป แต่เพื่อนอีกคนของเขาไม่ได้เดินไป เพื่อนพี่ตัสเดินมาทำเหมือนพยุงฉันให้ลุกขึ้นแต่ตอนนี้ฉันไม่ต้องการฉันสะบัดมือเขาออกพร้อมตบหน้าเพื่อนของพี่ตัส 
''พวกแกมันเลวฉันขอสาปแช่งให้พวกแกไม่มีใครรักไม่เจอคนจริงๆใจสักคนฉันเกลียดพวกนาย!''ฉันกรี๊ดลั่นอย่างกับคนบ้า เพื่อนพี่ตัสที่โดนฉันตบผลักฉันให้ล้มลงแล้วเขาก็พูดว่า
''ฉันหวังดีแต่เธอกลับผลักฉัน ฉันก็ขอสาปแช่งเธอเหมือนที่เธอทำกับฉันละกัน''แล้วเขาก็เดินออกไป
แล้วฉันก็อยู่ในห้องหลับพร้อมน้ำตา ฉันมันเหมือนคนบ้าจริงๆ...ฉันคิดถึงเคลวินจัง...