Because Love You เพราะรักเธอจึงเผลอแกล้ง

อ๊ายย~ช่างเป็นวันที่ดีจัง ในที่สุดฉันก็มีเพื่อนสักที ขอบคุณนะที่เป็นเพื่อนกับฉัน อยากพูดอย่างนี้จังแต่ไม่กล้าอ่า -///-

ภาคเรียนที่1เป็นอะไรที่ง่ายๆด้วยสมองที่ดี๊ดี~ของฉันทำให้มันผ่านไปได้ -.,- ส่วนคนที่ได้ท็อปตลอดๆคือนายเมฆ หน้าหมั่นไส้มาก - -* ทำไมเขาต้องคอยแกล้งฉันตลอดเลย ฉันว่าก่อนหน้าที่จะมาเรียนที่นี้ก็ไม่เคยเจอกันมันก็ไม่หน้ามีเรื่องบาดหมางกันนี้หน่า~แล้วทำไมน้าา.. -3-

ตอนนี้เวลาได้ร่วงเลยไปเร็วมากสำหรับวิชาคอมฯที่ได้นั่งห้องแอร์เย็นฉ่ำ >< แต่บัดนี้ได้ล่วงเลยไปคาบ3แล้ว T^T ซึ่งเป็นวิชาพละที่ไม่ถนัดสำหรับฉันเอาซะเลย X(

เรื่องที่เรียนในภาคนี้ได้เลื่อนลงไปทบทวนการเล่นบาส ซึ่งมันเป็นอะไรที่หน้าเบื่อง่าา~วันนี้ครูได้ปล่อยให้นักเรียนจับคู่ซ้อมเลี้ยงลูกหรืออะไรต่างๆที่เคยเรียนมา ซึ่งแน่อยู่แล้วว่าฉันจะต้องคู่กับฟ้าเพื่อนสาวสุดสวย >/<

กรี๊ดดดด~!!!

เสียงกรี๊ดบ้าๆนี้มันอะไรกัน -0- เฮือก! นั้นมันนายเมฆกะนายลมนี้หน่าา ว้ายย!กำลังดวนการเล่นบาสกันอยู่นี้ >//< กรี๊ดด~ท่านลม เอาบอลฟาดหน้ามันเลยๆ อิอิ (ความคิดชั่วร้ายได้ปรากฎ -3-)

แต่ดูไปดูมาทั้งสองคนนี้เนี่ยเท่จังเลยเนอะ...

"ฝน...ฝนว่าไหม เมฆเท่จังเลยเนอะ~"ห๊ะ อะ...อะไรกันเนี่ยฟ้าเธอรู้ไหมเธอพูดอะไรออกมา แต่หน้าเธอตอนนี้มันเหมือนคนที่กำลังตกหลุมรักใครเลย หรือว่าเธอจะชอบ...

"อย่าบอกนะว่าชอบนายเมฆอ่า -.,-" ฉันลองถามแต่ต้องการคำตอบ

"ก็...อืม"มันเป็นคำตอบที่สั้น แต่ทำไมในใจมันรู้สึกแปล็บๆจัง 

จนจบชั่วโมงฉันไม่ได้ตอบอะไรกลับไปแต่ความรู้สึกมันเหมือนกับ...เหมือนกับ การสูญเสีย ในตอนนี้ทำไมฉันถึงยิ้มไม่ออกนะ ทั้งที่ปกติถึงจะเกลียดวิชานี้แค่ไหนแต่ฉันก็ไม่หมองหม่นขนาดนี้ ต้องบ้าไปแน่ๆเลย - -* กินข้าวแก้เครียดไปก็จบ!! 

ฉันเดินไปร้านนก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำ โชคดีที่ไม่มีคนต่อจะได้ได้กินเร็วๆ อิอิ แต่มีใครบางคนมาชะแว๊บ!เข้าที่ด้านหน้าฉันอย่างรวดเร็ว จะถึงหน้าร้านก๋วยเตี๋ยวอยู่และ - -

"ป้่าครับ ขอหมี่ขาวหมูสับน้ำใสครับ"เสียงใครหน่อ ทำไมมันคุ้นหูจังหันหน้ามาสิฟะ

"อ้าวว~ไม่ต่อแถวหรอ หรือไม่กิน"ใบหน้ากวนๆ เสียงที่คุ้นหูแบบนี้ นี่มันนายเมฆนี้หน่าา -*- บังอาจมาแซงแถวฉันได้ อ๊ากก!! ต้องเคลียร์ยะ - -*

"นิ นายทำไม่มาแซงคนอื่นอย่างนี้อ่า ไม่เห็นหรอว่าฉันต่ออยู่" 

"ฉันยังไม่ได้แซงเธอเลย เห็นได้ชัดว่าฉันต่ออยู่แล้วสั่งก๋วยเตี๋ยวป้าไปแล้วด้วย :p"หลังจากที่นายเมฆมาต่อได้ไม่นานเหล่าแฟนคลับของนายนั้นก็รีบวิ่งกระฉากลากถู กันเข้ามาโดยไม่สนใจสิ่งของพากันเดินชนบางล้มบ้าง นายนั้นจะรู้ไหมน่ะว่าแฟนคลับเขาเยอะมาก - -

"แต่ฉัน!!..."กำลังจะง้างปากด่าแต่อยู่ๆก็มีคนสะกิดหลัง

"ไม่เป็นไรหรอกฝนเราไปต่อหลังก็ได้นิ -//-"โถ่! ฟ้าพูดไปหน้าแดงไปแถมไม่มองหน้าฉันสักนิด เขาคงไม่รู้หรอกนะว่าเธอชอบ -0- (ประชด)

"เห็นไหมเพื่อนเธอยังว่าง่ายกว่าอีก " ก็ฉัน...ก็ฉัน -/- ขนาดในใจยังเถียงไม่ออกเลยชิช่างหัวมันแล้ว >3<

"ไปฟ้าเราไปกินร้านอื่นกันเถอะ!!"ฉันใช่สายตาที่เหมือนจะร้องไห้ออกไปและรีบจับมือฟ้าแล้วลากไปที่ร้านอื่นที่ฉันชื่นชอบเป็นอันดับสองคือร้านข้าว ฉันไม่ง้ิอนายหรอก!!

เดินมาไม่ถึงก้าว ฉันก็ได้เจอกับ สิ่งที่ทำให้ฉันตกใจมาก OoO~ นั้นคือ นายลม กรี๊ดดด เขากำลังยิ้มกับเพื่อนๆอย่างสนุกโดยที่ยังไม่เห็นว่าฉันแอบมองอยู่

"ฝน เป็นอะไรอ่าทำไมไม่เดินต่อล่ะขว้างคนอื่นเขานะเนี่ย "ฟ้าสะกิดฉันให้ออกจะภะวังที่กำลังเคลิมเคลิ้ม ~

"อ่ะ ป่าวอ่า ไปต่อร้านนั้นกัน"ฉันชี้ไปร้านที่มีลมต่อแถวอยู่ 

"อ้าว ฝน มากินข้าวร้านนี้หรอ" >//< กรี๊ดด นายลมทักฉัน นายลมทักฉันด้วย

"อะ...อืม มันอร่อยอ่า" 

"นั่งกินข้าวด้วยกันไหม ฝนและก็ฟ้าด้วย วันนี้เพื่อนฉันมันหายกันไปหมดเลยไอ้เมฆมันก็หายหัวไปไหนก็ไม่รู้" กรี๊ดดด~นั่งกินด้วยกัน ต้องเป็นมื้อกลางวันที่อร่อยแน่ 

"ได้สิ เนอะฟ้า ^^"ฉันหันไปถามฟ้า ฟ้าก็พยักหน้า

ฉันหันกลับคุยกับลมต่อโดยที่ไม่เห็นอีกคนหนึ่งที่คอยมองมาทางพวกฉันทุกวินาที สายตาที่จดจ้องมานั้นเหมือนพยายามห้ามใจตัวเองไม่ให้เผล่อใจไปรักเธอคนนั้น ด้วยบางสิ่งที่เขาสัมผัสได้ในตัวเธอ ว่าเธอนั้นไม่ได้มีใจให้กับตนเอง...

สวัสดีค่ะ ไม่ได้อัพนานช่วยอ่านกันเยอะๆเลยนะคะ ^^