Because Love You เพราะรักเธอจึงเผลอแกล้ง

อ๊ากก~อะไรเนี่ยนายนั้นให้ฉันไปหอมแก้มเขาหรอ -0-
 
"เร็วๆสิฉันไม่มีเวลาให้เธอมากหรอกนะ"นายนั้นสั่ง ฉันต้องเป็นคนพูดสิ ไอ้บ้ากาม -*-
 
"นิ!นายอย่ามาเล่นลิ้นกะฉันมากนะ ฉันแค่ต้องการกิ๊บของฉันคืน>O<^"ฉันเริ่มหมดความอดทนกับนายนั้นแล้ว รีบคืนกิ๊บมาสักที
 
"นิเมฆนายพอเหอะดูเธออารมณ์ไม่ดีแล้วนะ"ผู้ชายอีกคนที่นั่งข้างๆนายนั้นบอกเขา สายตาเขาจ้องมาที่ฉันแล้วยิ้มให้ กรี๊ดด~ ผะ...ผู้ชายคนนี้ทำไมถึงน่าเอ็นดูจังเลย หน้าตาเขาน่ารักมากๆๆๆ >//< ผมสีน้ำตาลอ่อนๆขนาดดวงตายังสีน้ำตาลอ่อนหวานเลย >< หน้าใสไร้รูขุมขน ฉันเห็นหน้าเขาแล้วอยากเอาหน้าตัวเองมุดส้วม -3- บ้าและเว่อร์ไปๆ
 
"ไอ้ลมพอเลย แกก็ดีแต่กับผู้หญิงว่ะ"นายนั้นแหละหัดดีกับผู้หญิงมั่ง ฉันคิดในใจ - - ตะ แต่ว่าคนคนนี้ชื่อลมหรอ -//- ชื่อเท่จุงเบยย
 
"ฉันว่าแกทำให้เธอเสียเวลาว่ะ"ถูกเผ่งเลย คุณลมขา >< (ยกระดับเป็นคุณลม อิอิ)
 
"เฮอะ!คิดว่าฉันใส่ใจหรอ ฉันยังไม่เห็นเธอทำอะไรนอกจากพูด"
 
"นินายพูดงี้อยากให้ฉันไปกระชากกิ๊บจากหัวนายใช่ไหม!!(- -*)"ฉันถาม
 
"นิเธอลืมที่ฉันพูดไปแล้วหรอ ว่าฉันตกลงกะเธอว่ายังงัยน่ะ"
 
"นะ...นายเอาจริงหรอ - -^"
 
"แล้วแต่เธอจะคิด -0-"
 
"เห้ย!เมฆพอเหอะ"ฮึกๆคุณลมช่วยฉันด้วย ฉันเริ่มอยากกระทืบนายเมฆแล้วน่ะสิ -*-
 
(- -)**ชิ้งๆ มะกี้ฉันเหมือนเห็นแสงขมขู่จากตาของนายเมฆ
 
"เออ โอเคฉันยอมแล้ว งั้นเธอเดินมานี้สิ^^"ห่ะ!!ได้งัยอ่า ไอ้คุณลม(เปลี่ยนสรรพนามอย่างรวดเร็ว)โถ่เอ้ย!นึกว่าจะช่วยกัน เอาเหอะเดินๆไปก็ได้ ฉันเดินไปอ้อมพวกเพื่อนอีก 2-3 คนที่มองฉันอย่างประหลาดๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรสักคำ
 
ตอนนี้ฉันเดินไปหยุดอยู่ข้างๆไอ้คุณลม แล้วฉันก็ส่งสายตาอมหิตใส่เขา เขาจ้องตาฉันแล้วกระพริบตาให้สัญญาณ ^_< แล้วๆมันคืออะไรอ่า - - สวยงง?!
 
"แกต้องหลับตานะไอ้เมฆ"ลมพูด
 
"ฉันยังไงก็ได้"นายเมฆพูดอย่างสบายๆ - -
 
นายนั้นหลับตาแล้วขนาดหลับแล้วยังเท่เลย >< ฉันเปลี่ยนใจง่ายไปไหมเนี่ย= =ไม่ๆเธอต้องไม่หลงกับรูปลักษณ์ภายนอกจอมปลอมของนายเมฆสิ คนอะไรหน้าตาก็ดีแต่นิสัยแย่!
 
"เดี๋ยวฉันนับ 123 เตรียม..."
 
1
 
2
 
3
 
จุ๊บ!!O___O^
 
"เฮ้ยย!!"อีกสามคนที่ไม่ค่อยมีบทบาทตะโกนออกมา นายลมผละปากออกก่อนที่นายเมฆจะลืมตา แล้วฉันก็รู้สึกเห็นนายเมฆยิ้มเขินๆ ก่อนจะลืมตาแล้วยื้นกิ๊บให้ฉัน ทั้งที่ฉันแทบไม่ได้ทำอะไรเลยแล้วนายลมก็หันมาขยิบตาให้ฉันอีกรอบ(^_<)ฉันยืนอึ้งไป 10 วิ ก่อนที่นายเมฆนั้นจะพูด
 
"ยืนเซ่ออะไรอีกล่ะ"ฉันอมยิ้มนิดๆเพราะความรู้อะไรเลยของนายนั้น หลงกลแล้วล่ะนายเอยย~
 
"ยิ้มบ้าอะไรคนเดียว"เขาพูดอย่าง งงๆ ฉันหุบยิ้มอย่างเร็ว -/-เชอะ!แค่ยิ้มก็ผิด -3-
 
"ขอบคุณนะ"ฉันหันไปขอบคุณนายลม ก่อนที่เขาจะพยักหน้าเล็กน้อย แล้วฉันก็หนีออกจากตรงนั้นอย่างเร็วก่อนที่ความลับจะแตก -3-ว่ะ5555~
 
(Mek said)
 
ยัยนั้นกล้าหอมฉันจริงๆหรอเนีี่ย แต่ทำไมไอ้พวกนี้มันถึงหัวเราะไม่เลิก บ้ารึเปล่า นี้ก็ผ่านไปหลายนาทีและจนเธอคนนั้นลับสายตาไปไกลพวกนี้ยังไม่คิดจะหยุดขำอีก มันต้องมีอะไรแน่ๆเลย ต้องเค้นออกมาให้ได้ - -
 
"เฮ้ย!หัวเราะอะไรกันห่ะ"ฉันหันไปหาไอ้สามคนที่ก่อนหน้านี้ไม่คิดจะพูดอะไรตอนแกล้งยัยนั้นเลย แล้วอยู่มาขำน่าสงสัยเป็นบ้า -0-*
 
"ก็...ก็ป่าวนิฮิๆ"ป่าวบ้าอะไรขำอยู่นั้นแหละ ใครมันจะเชื่อว่าไม่มีอะไรงั้นถามอีกคนดีกว่าคงให้คำตอบดีกว่านี้ - - ท่าทางขำนักขำหนาของมันทำให้คนจะถามรู้สึกหงุดหงิด ความสงสัยเกาะกุมไปทั่วสมอง มันเกิดอะไรขึ้นว่ะเนี่ยยยย!! หึ้ยย
 
"เฮ้ยอย่ามาจ้องฉัน (- -^)"ตอนนี้ฉันมองไปที่ตาของไอ้เพื่อนสนิทไอ้ลม เพื่อเค้นความจากมันเพราะมันไม่เคยโกหกผมเลย มันหยุดขำไปสักพักหลังจากที่ผมหันไปหาเพื่อนสนิท ตาจ้องตาเพื่อสื่อเข้าไปว่าคนถามอยากรู้มากๆว่าสิ่งที่พวกเขาปิดอยู่คืออะไร
 
"แกปิดอะไรฉัน ห่ะ บอกมาไม่งั้นแกตายแน่ๆ"-*- มันหันมามองแล้วบอกว่า...
 
"ก็...จริงๆแล้วผู้หญิงคนนั้นเขาไม่ได้หอมแก้มแก ฉันเนี่ยแหละที่หอมแก้มแก อุ๊บ...ฮ่าๆๆ >O<"
 
O___O!!
 
ความอึ้งครอบงำ ตอนนี้ผมอยากถีบไอ้เพื่อนสนิทที่อยู่ข้างๆแล้วสิ หลังจากที่มันระเบิดขำมาได้นานสองนาน พอลองนึกย้อนไปตอนโดนหอมแล้วผมไม่น่าใจเต้นให้หอมนั้นเลย แต่จะไม่ให้ใจเต้นได้งัยล่ะนั้นครั้งแรกเลยนะที่ให้คนหอมแก้ม ฮึ้ย!!สงสัยต้องกลับบ้านไปเอาฝอยขัดหม้อมาขัดหน้าตัวเอง -*-
 
แต่ที่ใจเต้นอีกความหมายนึงก็เพราะเธอคนนั้นน่ะแหละ ถ้าเธอไม่ทำหน้ายิ้มนิดๆผมคงไม่เขินต่อ หน้าตาเธอก็งั้นๆหน้าเรียวรูปไข่สีผมสวยจับใจเมื่อแสงอาทิตย์ส่องผมของเธอนั้นปล่อยแสงสีน้ำตาลอ่อนๆให้เห็น ดวงตาที่น้ำตาลๆระยิบระยับน่ามอง ปากสีดอกกุหลาบสีชมพู น่าหมั่นใส้จนต้องแกล้งเธอ ไหนจะขี้แมลงวันที่อยู่ตรงคางด้านขวาแล้วเห็นแล้วอยากขยี้เธอเลย >< นี้ผมเป็นบ้าอะไรไปแล้วเนี่ย พอๆ ไม่ไหวกับยัยนี้เลย - -
 
ช่วยติดตามตอนต่อไปด้วยนะค่ะ รับรองมันส์กว่านี้ ><