นายวายร้าย กับ ยัยตัวแสบ

เช้าวันต่อมา
พ่อกะแม่ของเมย์ก้อกลับปัยที่เกาหลีใต้
แบงค์: เมย์อยู่รึป่าว
เมย์: อยู่เดี๋ยวนะ
แล้วเมย์ก้อเดินออกมาเปิดประตูหั้ยแบงค์
เมย์: แบงค์เราเลิกกันเถอะ
แบงค์: ทัมมัยละเมย์
เมย์: ฉันจะต้องแต่งงานกับลูกชายเพื่อนของแม่อ่ะ
แบงค์: เมย์เราอย่าเพิ่งเลิกกันเลยนะเราเพิ่งคบกันเอง
เมย์: ฉัยว่าเราเลิกกันตอนนี้เลยดีกว่าจะได้ไม่ต้องเจ็บมากกว่านี้
แบงค์: ฉันว่าเธอคิดมากเกินปัยรึป่าวรึเธอเบื่อฉันแล้วหรอ
เมย์: ใช่  ฉันเบื่อเธอแล้ว
แบงค์: เธอเบื่อฉันนักใช่ไม่ 
 แล้วแบงค์ก้อดึงเมย์เข้ามาจูบ  แล้วแบงค์ก้อปล่อยเมย์
แบงค์: จูบผู้หญิงอย่างเธอก้อมีรสชาติดีนะต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่ฉันเคยจูบมา
แล้วเมย์ก้อตบแบงค์ด้วยความโมโหที่แบงค์ดูถูกเหยี่ยดหยามและเอาเมย์เข้าปัยเปรียบกับผู้หญิงคนอื่น
เมย์: นายอย่ามาเอาฉันปัยเปรียบกะยัยพวกโสเภณีพวกนั้น
แล้วเมย์ก้อเดินขึ้นห้องปัย แล้วแบงค์ก้อเดินตามขึ้นแล้วก้อเข้าปัยนัยห้องของเมย์
เมย์: ออกปัยจากห้องของฉันเดี๋ยวนี้เลย
แบงค์: ฉันออกแน่หลังจากที่เธอตกเปนของฉันแล้ว
เมย์: นายจะทัมอารายฉัน
แล้วแบงค์ก้อข่มขืนเมย์ เมย์พยายจะขัดขืนแต่ขัดขืนไม่ได้ แล้วเมย์ก้อตกเปนของแบงค์โดยที่เมย์ไม่เต็มจัย
แบงค์: เมย์คนอย่างเธอต้องโดนแบบนี้ซะบ้างจะได้รู้ฤทธิ์ผู้ชายอย่างฉัน
เมย์: นายมันเลวยิ่งกว่าหมาซะอีก และนายจะไม่มีทางที่จะได้ความรักจากฉัน
แล้วฝ้ายก้อเปิดห้องเข้ามาพร้อมกับเปรมแล้วก้อต้องตกจัยที่เห็นเมย์กับแบงค์ที่ไม่มีเสื่อผ้าอยู่ที่ตัวแต่กระจัดกระจายปัยทั่วห้อง
ฝ้าย: ทัมอารายกันอ่ะ
เปรม: มึงทัมอารายยัยเมย์ว่ะไอ้แบงค์
เมย์: มันข่นขืนฉัน
ฝ้าย: นี้นายทัมอารายลงปัยรู้ตัวมัยแบงค์นายทัมหัยผู้หญิงคนนึงต้องเสียอนาคตเพราะนาย
พิม: ใช่แล้ว  นายนี้เลวจิงๆเลยนะแบงค์ พวกฉันก้อหลงเชื่อว่านาย
เปนคนดีสะอีก
ฝ้าย: นายนิ่เลวโคดๆๆเลยนะ  ทัมกับเพื่อนฉันได้ลงคอ
เมย์: ปล่อยมันเถอะปัยจากที่นี้กันเถอะ
ฝ้าย: ปัยหาอารายทัมแก้เซงดีกว่า
พิม:  ปัยดิ   ปัยเที่ยวผับกันป่ะ
ฝ้าย: เออ  ปัยดิ หน้านุกดี   แล้วเมย์ว่างัยว่ะ
เมย์: ปัยก้อปัยดิว่ะ งั้นเราปัยกันเลยดีกว่าว่ะ
แล้วทั้งสามคนก้อมาถึงผับ              
ฝ้าย: เฮ้ย ! วันนี้เต็มที่เลย เดี๋ยววันนี้เค้าเลี้ยงเองโว้ย?