นายวายร้าย กับ ยัยตัวแสบ

เช้าวันต่อมา

พ่อกะแม่ของเมย์ก้อกลับปัยที่เกาหลีใต้

แบงค์: เมย์อยู่รึป่าว

เมย์: อยู่เดี๋ยวนะ

แล้วเมย์ก้อเดินออกมาเปิดประตูหั้ยแบงค์

เมย์: แบงค์เราเลิกกันเถอะ

แบงค์: ทัมมัยละเมย์

เมย์: ฉันจะต้องแต่งงานกับลูกชายเพื่อนของแม่อ่ะ

แบงค์: เมย์เราอย่าเพิ่งเลิกกันเลยนะเราเพิ่งคบกันเอง

เมย์: ฉัยว่าเราเลิกกันตอนนี้เลยดีกว่าจะได้ไม่ต้องเจ็บมากกว่านี้

แบงค์: ฉันว่าเธอคิดมากเกินปัยรึป่าวรึเธอเบื่อฉันแล้วหรอ

เมย์: ใช่  ฉันเบื่อเธอแล้ว

แบงค์: เธอเบื่อฉันนักใช่ไม่ 

 แล้วแบงค์ก้อดึงเมย์เข้ามาจูบ  แล้วแบงค์ก้อปล่อยเมย์

แบงค์: จูบผู้หญิงอย่างเธอก้อมีรสชาติดีนะต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่ฉันเคยจูบมา

แล้วเมย์ก้อตบแบงค์ด้วยความโมโหที่แบงค์ดูถูกเหยี่ยดหยามและเอาเมย์เข้าปัยเปรียบกับผู้หญิงคนอื่น

เมย์: นายอย่ามาเอาฉันปัยเปรียบกะยัยพวกโสเภณีพวกนั้น

แล้วเมย์ก้อเดินขึ้นห้องปัย แล้วแบงค์ก้อเดินตามขึ้นแล้วก้อเข้าปัยนัยห้องของเมย์

เมย์: ออกปัยจากห้องของฉันเดี๋ยวนี้เลย

แบงค์: ฉันออกแน่หลังจากที่เธอตกเปนของฉันแล้ว

เมย์: นายจะทัมอารายฉัน

แล้วแบงค์ก้อข่มขืนเมย์ เมย์พยายจะขัดขืนแต่ขัดขืนไม่ได้ แล้วเมย์ก้อตกเปนของแบงค์โดยที่เมย์ไม่เต็มจัย

แบงค์: เมย์คนอย่างเธอต้องโดนแบบนี้ซะบ้างจะได้รู้ฤทธิ์ผู้ชายอย่างฉัน

เมย์: นายมันเลวยิ่งกว่าหมาซะอีก และนายจะไม่มีทางที่จะได้ความรักจากฉัน

แล้วฝ้ายก้อเปิดห้องเข้ามาพร้อมกับเปรมแล้วก้อต้องตกจัยที่เห็นเมย์กับแบงค์ที่ไม่มีเสื่อผ้าอยู่ที่ตัวแต่กระจัดกระจายปัยทั่วห้อง

ฝ้าย: ทัมอารายกันอ่ะ

เปรม: มึงทัมอารายยัยเมย์ว่ะไอ้แบงค์

เมย์: มันข่นขืนฉัน

ฝ้าย: นี้นายทัมอารายลงปัยรู้ตัวมัยแบงค์นายทัมหัยผู้หญิงคนนึงต้องเสียอนาคตเพราะนาย

พิม: ใช่แล้ว  นายนี้เลวจิงๆเลยนะแบงค์ พวกฉันก้อหลงเชื่อว่านาย

เปนคนดีสะอีก

ฝ้าย: นายนิ่เลวโคดๆๆเลยนะ  ทัมกับเพื่อนฉันได้ลงคอ

เมย์: ปล่อยมันเถอะปัยจากที่นี้กันเถอะ

ฝ้าย: ปัยหาอารายทัมแก้เซงดีกว่า

พิม:  ปัยดิ   ปัยเที่ยวผับกันป่ะ

ฝ้าย: เออ  ปัยดิ หน้านุกดี   แล้วเมย์ว่างัยว่ะ

เมย์: ปัยก้อปัยดิว่ะ งั้นเราปัยกันเลยดีกว่าว่ะ

แล้วทั้งสามคนก้อมาถึงผับ              

ฝ้าย: เฮ้ย ! วันนี้เต็มที่เลย เดี๋ยววันนี้เค้าเลี้ยงเองโว้ย?