นายวายร้าย กับ ยัยตัวแสบ

เมย์: ฉันเข้าจัยแต่ฉันก้อไม่อยากเห็นพ่อกะแม่ของฉันเปนอารายเหมือนกัน ต่อหั้ยตายฉันก้อยอมถ้าพ่อกะแม่ของฉันไม่เปนอาราย
พิม: งั้นฉันจะช่วยเธอเอง
ฝ้าย: ฉันด้วย ฉันคิดว่าตอนนี้พ่อกะแม่ของเธอคงไม่อยู่แล้วละ
พิม: เจน/บีพวกเธอสองคนช่วยพวกฉันหน่อยนะ
เจน: จะหั้ยฉันสองคนทัมอาราย
ฝ้าย: เล่นละครหน่อยแล้วกัน ส่วนบีเธอปัยแกล้งนอนสลบตรงนู้นนะ
สามหนุ่ม: หยุดความคิดของพวกเธอเลยที่คิดว่าจะออกปัยจากห้องนี้
เมย์: ฉันไม่หยุด
แบงค์: ถ้าเธอไม่หยุดฉันจะปล้ำเธอตรงนี้แหละ
เมย์: อย่านะ เออหยุดก้อได้ไม่คิดที่จะออกปัยแล้วก้อได้
แบงค์: ดีงั้นเธอก้อปัยนอนได้แล้วนี้มันดึกแล้ว เชิญ พวกเธอก้อเหมือนกันปัยนอนได้แล้ว
แล้วทุกคนก้อปัยนอนแล้วก้อหลับปัยได้สักพักก้อได้ยินเสียงปืน
เมย์: พ่อ แม่ พ่อค่ะเมย์ได้ยินเสียงปืน นี้พ่อกะแม่จะมาปล่อยพวกเราแล้วใช้มั้ย ไอ้แชมป์ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ ปล่อยฉันนะไอ้บ้าแกปล่อยฉัน
ฝ้าย: ไอ้แชมป์ แกปล่อยเพื่อนฉันนะ
แล้วฝ้ายกะพิมก้อเข้าปัยช่วยเมย์แล้วเมย์ก้อแย่งปืนมาจากแชมป์
แชมป์: เมย์ฉันรู้ว่าเธอไม่กล้ายิงฉันหรอก
เมย์: ออกปัยแกอย่าเข้ามานะออกปัย
แบงค์: เมย์ส่งปืนมาหั้ยฉัน
เมย์: ไม่ฉันจะไม่หั้ยปืนคัย ฉันจะฆ่ามันแบงค์นายได้ยินมั้ยว่าฉันจะฆ่ามัน
แบงค์: เมย์ฉันได้ยิน แต่ฉันไม่อยากหั้ยมือของเธอต้องเปื้อนเลือดนะ
เธอส่งปืนมาหั้ยฉันนะเมย์ แล้วฉันจะจัดการกับมันเองนะเมย์เธอเชื่อฉันนะ
แล้วเมย์ก้อยอมส่งปืนหั้ยกับแบงค์
แบงค์: เมย์ระวัง
ปัง แล้วแบงค์ก้อเอาตัวเข้ามาบังเมย์เอาไว้เพื่อไม่หั้ยเมย์ถูกยิง
เมย์: กรี๊ดๆๆๆๆๆ แบงค์นายจะต้องไม่เปนอารายนะ
พ่อของเมย์: เมย์ลูกเปนอารายรึป่าวลูก
เมย์: พ่อค่ะแบงค์ถูกยิงค่ะพ่อ พ่อต้องช่วยแบงค์นะค่ะ
พ่อของเมย์: จ๊ะลูก พวกนายจับตัวไอ้แชมป์และพวกของมันไว้แล้วก้อจับพวกมันส่อตำรวจในข้อหาพยายามฆ่า
ลูกน้องของพ่อเมย์: ได้ครับท่าน
แล้วพวกของแชมป์ก้อถูกจับ ส่วนแบงค์ตอนนี้ก้อนอนอยู่ที่โรงบาลโดยที่เมย์เปนคนค่อยดูแลแบงค์อยู่ แล้วทุกคู่ก้อรักกันมากขึ้น ส่วนคู่ของเปรมกะฝ้ายแล้วก้อคู่ของยูกะพิมก้อมีเรื่องที่ถเลาะกันบ่อยๆแต่ก้อยังรักกันเหมือนเดิม
หลายเดือนผ่านปัย