นายวายร้าย กับ ยัยตัวแสบ

เมย์:ok แกไม่ตบฉันตบเองก้อได้
แล้วเมย์ก้อเดินเข้าปัยตบปากของเปรม
เปรม: เธอมาตบปากฉันทัมมัยเนี้ย
แบงค์: ก้อมึงมาปากเสียกับแฟนกูทัมมัยละ
ฝ้าย: สม
เปรม: ฝ้าย! ฉันเปนแฟนเธอนะ
ฝ้าย: แล้วงัย
เปรม: เธอก้อต้องช่วยฉันดิ
ฝ้าย: แต่เมย์เปนเพื่อนรักของฉัน
เปรม: เปนเพื่อนแล้วงัย
ฝ้าย: ฉันก้อต้องช่วยเพื่อนฉันดิ
แล้วเปรมก้อเดินมาใกล้ฝ้ายแล้วพูดกับฝ้ายเบาๆว่า                                                                                                              
เปรม: คืนนี้เธอเสดฉันแน่
พิม: ฝ้ายเปนอารายนะ
ยู: นั้นดิ หน้าแดงเปนมะเขือเทศเลย
ฝ้าย: อากาศมันร้อน
พิม: อากาศร้อนหรอไม่เห็นร้อนเลยนะ
ยู: นั้นดิอากาศเย็นสบายดีออก
เมย์ยิ้มเหมือนรู้ทันฝ้าย ว่าเปรมพูดอาราย
พิม: เมย์ ยิ้มอารายหรอ
เมย์: ก้อยิ้มที่เห็นคนบ้างคนอายนะสิ
พิม: คัยหรอเมย์
เมย์: ก้อ...
พิม: ก้ออาราย
เมย์: ก้อเรื่องอารายที่เค้าจะบอก
พิม: เมย์ เดี๋ยวสิบอกหน่อยว่าคัย
เมย์: ไม่บอก ปัยดีกว่า
ฝ้าย: นั้นสิ ปัยได้แล้ว นี้มันจะเย็นแล้วนะ
พิม: อืม แล้วเย็นนี้ทัมอารายกินกันดีอ่ะ
เมย์: ไม่รู้สิ เค้าว่าเราปัยตลาดเพื่อหาซื้อของเค้าปัยทัมอาหารกินกันเถอะ
แบงค์: อืมดีเหมือนกัน งั้นก้อปัยกันเลย
แล้วทั้งหมดก้อปัยตลาดกัน ผ่านปัย 3 ชั่วโมง
เมย์: กลับกันเถอะ
ฝ้าย: นั้นสิ
แล้วทั้งหมดก้อปัยที่เกาะส่วนตัวของแบงค์ ผ่านปัย 30 นาที ก้อมาถึง
เมย์: เฮ้อ! ถึงสักที
ฝ้าย: นั้นสิเมื่อยจะแย่อยู่แล้ว
พิม: เมย์จ๋าปัยทัมอาหารหั้ยกินมั่งดินะๆๆๆๆๆ
เมย์: อืมก้อได้
แล้วเมย์ก้อเข้าปัยทัมอาหาร 1  ชั่วโมงผ่านปัยอาหารก้อเสด