นายวายร้าย กับ ยัยตัวแสบ

เมย์:ok แกไม่ตบฉันตบเองก้อได้

แล้วเมย์ก้อเดินเข้าปัยตบปากของเปรม

เปรม: เธอมาตบปากฉันทัมมัยเนี้ย

แบงค์: ก้อมึงมาปากเสียกับแฟนกูทัมมัยละ

ฝ้าย: สม

เปรม: ฝ้าย! ฉันเปนแฟนเธอนะ

ฝ้าย: แล้วงัย

เปรม: เธอก้อต้องช่วยฉันดิ

ฝ้าย: แต่เมย์เปนเพื่อนรักของฉัน

เปรม: เปนเพื่อนแล้วงัย

ฝ้าย: ฉันก้อต้องช่วยเพื่อนฉันดิ

แล้วเปรมก้อเดินมาใกล้ฝ้ายแล้วพูดกับฝ้ายเบาๆว่า                                                                                                              

เปรม: คืนนี้เธอเสดฉันแน่

พิม: ฝ้ายเปนอารายนะ

ยู: นั้นดิ หน้าแดงเปนมะเขือเทศเลย

ฝ้าย: อากาศมันร้อน

พิม: อากาศร้อนหรอไม่เห็นร้อนเลยนะ

ยู: นั้นดิอากาศเย็นสบายดีออก

เมย์ยิ้มเหมือนรู้ทันฝ้าย ว่าเปรมพูดอาราย

พิม: เมย์ ยิ้มอารายหรอ

เมย์: ก้อยิ้มที่เห็นคนบ้างคนอายนะสิ

พิม: คัยหรอเมย์

เมย์: ก้อ...

พิม: ก้ออาราย

เมย์: ก้อเรื่องอารายที่เค้าจะบอก

พิม: เมย์ เดี๋ยวสิบอกหน่อยว่าคัย

เมย์: ไม่บอก ปัยดีกว่า

ฝ้าย: นั้นสิ ปัยได้แล้ว นี้มันจะเย็นแล้วนะ

พิม: อืม แล้วเย็นนี้ทัมอารายกินกันดีอ่ะ

เมย์: ไม่รู้สิ เค้าว่าเราปัยตลาดเพื่อหาซื้อของเค้าปัยทัมอาหารกินกันเถอะ

แบงค์: อืมดีเหมือนกัน งั้นก้อปัยกันเลย

แล้วทั้งหมดก้อปัยตลาดกัน ผ่านปัย 3 ชั่วโมง

เมย์: กลับกันเถอะ

ฝ้าย: นั้นสิ

แล้วทั้งหมดก้อปัยที่เกาะส่วนตัวของแบงค์ ผ่านปัย 30 นาที ก้อมาถึง

เมย์: เฮ้อ! ถึงสักที

ฝ้าย: นั้นสิเมื่อยจะแย่อยู่แล้ว

พิม: เมย์จ๋าปัยทัมอาหารหั้ยกินมั่งดินะๆๆๆๆๆ

เมย์: อืมก้อได้

แล้วเมย์ก้อเข้าปัยทัมอาหาร 1  ชั่วโมงผ่านปัยอาหารก้อเสด